Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Woorden zijn de kleuren van de gedachte. ( Hugo Claus )
Auteurs en hun boeken
korte beschrijvingen
10-05-2007
*In de ban van mijn vader* van SANDRO VERONESI
In de ban van mijn vader
Uitgever: Uitgeverij Bert Bakker
PAPERBACK / 255 BLZ.
Oorspronkelijke titel
: " La forza del passato" - de kracht van het verleden).
ISBN 9035123476
Hem lezen geeft je het gevoel een ijskristal onder een microscoop te bekijken, waardoor je de ogen worden geopend voor het wonder dat in zoiets eenvoudigs als bevroren water schuilgaat
.
***
"In de ban van mijn vader" is een prachtige roman met een interessant thema: Wat is je leven nog waard, als alle dingen die voor jou belangrijk waren en vaststonden als een huis, op drijfzand blijken te zijn gebouwd? Ben je dan nog wel wie je denkt dat je bent? "In de ban van mijn vader " is een grootse vertelling vol spectaculaire verrassingen, thrillerelementen en komische wendingen. Het is een roman over de verwording van het menselijke zelfbeeld. Als geen ander weet Sandro Veronesi de lezer op het verkeerde been te zetten. Dit Pirandelliaanse thema bij uitstek,is door Veronesi in een modern jasje gegoten. Veronesi's kracht is dat hij dit zware thema lichtvoetig behandelt. De uitgangspositie is even bekend als effectief: in een gelukkig Italiaans gezinnetje verliest de man zijn vader, waarna een stroom van gebeurtenissen losrolt die het leven van de man, Gianni Orzan, op losse schroeven zet. Gianni wil zijn verworven waarheden niet zomaar opgeven en bindt de strijd aan met de nieuwe, onbekende elementen in zijn leven, die hem bijna de kop kosten.
Gianni Orzan is een succesvol kinderboekenschrijver. Zijn leven gaat zijn gangetje, hij houdt van zijn vrouw en van zijn kind en woont tevreden in Rome. Tot die nacht na de prijsuitreiking. Een onbekende man, die zich voordoet als taxichauffeur, gooit zijn alledaagse leven overhoop. Hij vertelt de waarheid over het leven van zijn vader; een waarheid die Gianni ternauwernood kan geloven. Het grote twijfelen begint. Als zijn vader niet was wie hij leek, is Gianni zelf dan wel wie hij denkt te zijn? En hoe zit het met zijn vrouw?
Geen woord meer. Want: het verhaal is spannend. Elke keer denk je dat het voor Gianni Orzan niet erger meer kan worden.Toch trekt Veronesi dan weer een nieuwe onverwachte wending uit de bureaula. Voor de lezers die houden van een verhaal met power is het zonde om dat te verklappen. Veronesi laat door de 'belevenissen' van Orzan vlijmscherp zien hoe wij onszelf en elkaar denken te kennen zonder dat dit zo hoeft te zijn. We leven met beelden, beelden van onszelf en van anderen. Ook ons geheugen speelt een gemeen spel met ons, omdat we onthouden wat we willen onthouden. We verwerken bovendien wat we meemaken op de ons bekende manier: de hoofdpersoon van Veronesi schrijft er een kinderboek over, bijvoorbeeld. Een sterk verhaal, een bijna filosofische thematiek en dan ook nog een stijl om van te smullen. Maar hoe omschrijf je dat? Veronesi speelt met tijd.
Een ijzersterke passage is die waarin Gianni het heeft over 'het dagelijks onderhoud van mijn huwelijk' of wanneer hij na de klap van het ongeluk zijn geestelijk herstel omschrijft als 'het laden van mijn lot'. Dat is treffend gezegd en typeert de kunst van het formuleren, die Veronesi als geen ander beheerst.
Sandro Veronesi-1959
Sandro Veronesi is beslist geen nieuwkomer in de Italiaanse literatuur. Hij is geboren in het Italiaanse Prato, studeerde architectuur en besloot op zijn 29e schrijver te worden. Hij debuteerde in 1988 met: 'Per dove parte questo treno allegro' (Waar gaat die vrolijke trein naartoe?). Zijn tweede boek (Gli sfiorati, 1990) laat al zien dat Veronesi alles in zich in heeft van de verbeeldingsvolle en verfijnde schrijver, die niets met minimalisme van doen wil hebben. 'Gli Sfiorati' kaart het onderwerp incest aan met een humor die ver van de meeste beroemde Italiaanse schrijvers af staat. Na het bestuderen van de doodstraf in de wereld schrijft hij 'Venite venite B-52', waarmee hij de traditionele Italiaanse fictie achter zich laat en de stijl benadert van Amerikaanse auteurs die behoren tot de psychedelische cultuur (Thomas Punchon en Tom Robbins). "La forza del passato "-verscheen in 2000. Het is zijn zevende boek en hij ontving er de Premio Campiello 2000 voor. 'In de ban van mijn vader' (de vertaling van de oorspronkelijke titel is veelzeggender) is een 'must'. Veronesi is een rasverteller met stijl en het wekt verbazing dat er niet meer boeken van hem zijn vertaald.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.