Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Woorden zijn de kleuren van de gedachte. ( Hugo Claus )
Auteurs en hun boeken
korte beschrijvingen
26-04-2006
Naduah van : LUCIA St. CLAIR ROBSON.
Oorspronkelijke titel ; " Ride the Wind " -1982 Uitgeverij : Ballantine Books , New York. Nederlandse uitgave : Uitgeverij Kadmos - Weert.
*** Het waargebeurde levensverhaal van Cynthia Ann Parker, het blanke meisje dat een trotse Comanche werd. In 1836 werd ze op negenjarige leeftijd door de Comanche-Indianen ontvoerd. Ze leerde hun leefwijze respecteren en begrijpen, trouwde met één van hun leiders en werd in alle opzichten - met uitzondering van haar blonde haren en blauwe ogen - een echte Comanche. Het aangrijpende epos over de even onverschrokken als hopeloze strijd van de Indianen tegen de blanke indringers en voor het behoud van hun land en leefwijze. Een gevoelig eerbetoon aan een bijzondere en dappere vrouw alsmede aan een trots en onschuldig volk, aan een manier van leven die voorgoed tot het verleden behoort. Een authentieke, meeslepende en rijkgeschakeerde roman die terecht werd bekroond met de Prijs voor de Beste Historische Roman.
Texas 1836. De Indianen zien hun leefgebied bedreigd door de optrekkende blanke pioniers , indringers die hun land in bezit nemen met een vanzelfsprekendheid die roept om wraak. De trotse en onverschrokken Comanches binden als eersten de strijd aan. Onder hun slachtoffers zijn de ouders en familieleden van de negenjarige Cynthia Ann Parker. Het kleine meisje zelf, met de vioolblauwe ogen en goudblonde haren , voeren ze als oorlogsbuit mee naar hun kamp. Cynthia is doodsbang , voelt zich ontzettend alleen en hulpeloos in een wrede en vijandige wereld waaruit geen ontsnapping mogelijk is. Totdat Ster Naam haar vertrouwen weet te winnen en vriendschap met haar sluit. Vanaf dat moment gaat Cynthia zich langzaam maar zeker thuisvoelen bij de Comanches. Ze leert hun taal, leert hun gewoonten , hun gedachtenwereld en rituelen kennen.Ze wordt één van hen en voortaan heet ze "Naduah ; "Blijf warm .bij ons " Naarmate Naduah ouder wordt groeit niet alleen haar respect en begrip voor de levenswijze van de Comanches , maar ook haar gevoel van verbondenheid met hen. Een heel bijzondere affectie koestert ze voor de dappere strijder Zwerver . Als hij haar tot zijn vrouw neemt en hun liefde bezegeld wordt door de geboorte van hun zoon Quanah , lijkt het geluk hun toe te lachen. Maar de bittere strijd tussen blanken en Indianen verhevigt en Naduah leert nu ook de laag-bij -de-grondse en oneigenlijke middelen kennen die de blanken in de strijd werpen ; de onnodige wreedheden , de leugens , de drank , de opzettelijk verspreide ziektes .... Het gevecht van Zwerver voor het voortbestaan van de stam is nu ook haar gevecht. En het lijkt uitzichtloos. Maar al is ze blank , Naduah voelt zich Comanche en niets of niemand kan haar ertoe bewegen terug te keren naar de blanke wereld.Het lot van de Comanches zal het hare zijn.
Naduah is een eerbetoon aan een bijzondere, dappere vrouw , aan de Indianenstam waar ze zich thuisvoelde , en aan haar zoon Quanah , die als laatste opperhoofd van de trotse Comanches de keuze moest maken tussen uitroeiing of leven in een 'reservaat '.
Lucia St-Clair Robson : De schrijfster groeide op in Zuid Florida. In 1964 nadat ze afstudeerde aan de Universiteit van Florida ging ze bij ' The Peace Corps ". Toen ze twee jaar later uit Venzuela terugkeerde had ze haar talenkennis verdubbeld , maar was ze ook getekend met een 'machete-litteken" veroorzaakt door guacharo vogels en had in het hete klimaat drie verschillende parasieten opgelopen. Ze verhuisde naar Brooklyn , huwde met een militair en toen die naar Vietnam gestuurd werd verhuisde ze weer naar Japan. Van daar zou ze in Columbia , South Carolina , vervolgens naar Fort Huachuca, Arizona , de thuishaven van the Army Signal Corps. trekken. Zij dacht dat ze de woestijn zou haten , maar in Arizona begon ze het westen te appricieren. Zij verbleef er in plaatsen als Lost White Woman Gulch en Skeleton Canyon , de plaats waar Geronimo zich overgaf Ik was er mij nooit bewust van, hoe belanrijk deze plaatsen nog zouden worden ,als ik zesentwintig jaar later de Apachen Oorlogen zou beschrijven , zegt ze Na haar studie culturele antropologie was ze werkzaam als bibliothecaris. in een publieke boekerij in Maryland. Deze werkervaring verscherpte haar vasthoudendheid in het onderzoeken van vergeelde documenten en het vinden van niet voor de hand liggende informatiebronnen.Ze heeft de gave om op meesterlijke wijze waarheid en fantasie tot een authentieke en meeslepende reconstructie te vervlechten. Kort daarna ontmoet ze op een science-fiction conventie Brian Daley , wiens derde roman Han Solo at Stars End juist gepubliceerd werd bij Del Rey Books. Ze sprak er met Brian en zijn uitgever over de Cynthia Anns story . De uitgever verwees haar daarop naar Pamela Strickler van Ballantine. Strickler gaf haar het volgende advies : "Write the best story you can, from the heart, to please yourself." Twee en een half jaar later , in 1982 , gaat Ballantine Ride the Wind uitgeven dat de New York Times en the Washington Post best sellerslijsten haalt. Over het boek Naduah zegt de schrijfster het volgende:
" Ik heb nooit geweten dat één enkel verhaal je leven zo in beslag kan nemen. Een kort bericht over het leven van Cynthia Ann Parker bij de Comanches maakte me nieuwsgierig. Ik wilde meer weten. En toen ik eenmaal meer wist, was ik verkocht. Het was simpelweg onmogelijk om het boek over haar leven niet te schrijven ".
Reviews :
"With her wonderfully descriptive words, she has breathed life into legend. Ride the Wind fills all the empty places left by other historical romances that had plenty of passion and little else... The Comanche spirit is captured in these pages." -- The Arizona Daily Star
A story of epic proportions, a fictional account of a true-life event guaranteed to evoke a spectrum of emotions. Like some classics that come to mind, it is not so much to be read as to be experienced. This first novel should be required reading for all serious students of American History." -- Gainesville Sun
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.