|
Nooit kwam de goede sint bij ons, hij kende ons zelfs niet en wij kenden hem ook niet. :-(
Enfin later heb ik hem leren kennen toen ik hier in België kwam, maar toen was het te laat. Het kwaad was geschied. Wij stonden niet in zijn geschenkenboek genoteerd.
Gelukkig was er Santaclaus die op kerstavond speelgoed en snoepjes bracht, zo waren we toch enigszins getroost.
We hebben wel negenenvijftig jaar terug één groot geschenk gekregen met sinterklaas : een broertje die natuurlijk de naam van de goede sint kreeg, moeder wist wel dat de sint bestond ziet ge.
Onze kinderen hebben ook de sint gekend en onze kleinkinderen nu ook. Hij komt enkel bij hen thuis.
Toen onze eerste kleinzoon kwam stonden we voor een beslissing : zou de sint ook bij ons langskomen voor onze kleinzoon of niet …. Het werd niet.
Ten eerste vind ik het een feest voor ouders en kinderen en ten tweede vind ik dat de (meeste) kinderen vandaag al veel te veel hebben.
Liefde kunnen ze van ons met bakken krijgen en natuurlijk krijgen ze met kerstmis wel een pakje (of twee) onder de kerstboom.
Tijdens het jaar pik ik her en der iets mee waarvan ik denk : dat is nu iets voor kleindochtertje, of iets voor die of die kleinzoon en dat verstop ik dan tot kerstmis.
Vandaag liggen die koopjes allemaal uitgestald op ons logeerbed en nu moet ik er op letten dat het één kind niet meer pakjes krijgt dan het ander, want het aantal pakjes telt wanneer ze nog zo klein zijn, niet zozeer de inhoud.
Verder kan ik nog melden dan mijn maag- darm specialiste ‘eindelijk’ de uitslag heeft aangekregen van de laatste Pancreas test en die bleek uiteindelijk toch normaal te zijn. Goed nieuws ware het niet dat ik nog steeds lijd aan die verdomde zwangerschapsmisselijkheid.
Zij stelt voor om toch een maand lang een nieuw medicament (enzymen) te nemen om te zien of ze helpen, weliswaar tegen volledige betaling bij de apotheker.
Indien ik er baat bij heb, dan kan ze toch nog een brief schrijven om tussenkomst te krijgen.
We shall see said the blind man …. J
|
kussssssss
