Vorige vrijdag heb ik weer enorm genoten van onze maandelijkse blogbijeenkomst.
Natoken kon er spijtig genoeg niet bij zijn, maar we hopen allemaal dat ze volgende maand van de partij zal zijn.
We hebben deze maand kennisgemaakt met Nestje van Hotlips en hij viel bij ons allemaal zeer in de smaak, weer een aanwinst voor ons groepje!
Wat hij over ons denkt daar hebben we nog het raden naar, want sinds ons aller Hotlips haar Nestje heeft, begint ze haar blogje wat te verwaarlozen!
Dat gaan we zo maar niet toelaten hoor, want elke ochtend is haar blogje degene die ik onmiddellijk aanklik. :-8)
Ik probeer eerst te zijn om mijn eventueel antwoord op het kwisje te geven, maar elke dag zijn anderen me toch altijd voor.
Hotlips heeft kinderen in Amerika en is gefasicineerd door mijn Engels accent.
Ik ben geboren in het hoge Noord Oosten van Engeland, heel dicht tegen de Schotse grens.
Wij spreken daar een dialect dat zelfs een eigen naam heeft : Geordie.
Omdat we, nadat we naar België zijn gekomen, thuis altijd bleven Engels spreken, ben ik dat accent nooit kwijtgeraakt en zelfs nu nog hoort een andere Engelsman onmiddellijk dat ik een Geordie ben.
Vrijdag vroeg Hotlips me om een demonstratie van dit accent te geven voor Nestje.
t Is moeilijk om zo direct iets te zeggen, maar speciaal voor haar heb ik nu een video clipje gevonden waarop een Geordie een verhaal vertelt.
Misschien kunnen de prentjes wat helpen voor diegenen die dit Engels niet begrijpen.
Als ik straks even tijd :lol: heb zal ik het verhaaltje opschrijven en morgen hierbij zetten, dan kunnen jullie zien hoeveel je ervan begrepen hebt.
Wij werden thuis natuurlijk wel geleerd om een gekuiste versie ervan te gebruiken, zodat anderen ons zouden kunnen verstaan.
Dat doen we nu ook met ons Antwerps dialect - we spreken in gezelschap ook een 'gekuiste versie' ervan, maar niettemin hoort men toch nog steeds die specifieke Antwerpse klanken, net zoals bij mijn moeder de Mechelse a klank nooit verdween.
Wanneer ik Engels spreek zal dus ook nooit mijn 'Geordie' accent helemaal verdwijnen vrees ik.
Ik zal ermee moeten leren leven.
:wink: