|
Vorige week zijn we een dagje naar zee geweest, op bezoek bij schoonbroer en schoonzus-zee en Schwiegermutti namen we voor de gezelligheid mee. :roll:
t Was mooi weer en dat is altijd plezanter om te rijden, dit ondanks de twee muren vrachtwagens waar je constant tussendoor moet slalommen. Je voelt je bangelijk klein tussen al die enorme mastodonten.
De volgende dag moest Mr. Silver met onze oude, trouwe vintage Subaru naar de keuring en ja hoor
alles nog perfecto, we mogen er nog een jaartje de baan mee op.
Vintage is het nieuw modewoord voor alles wat oud en gerecycleerd is, maar dat wisten jullie zeker.
Mr. Silver ging op stap met Molly en ik trok op mn eentje naar onze Noord-Arabische winkelstraat, een winkelstraat dat in vroegere 'vintage' tijden kon concurreren met de Meir.
Soit, nu vind ik er wat ik zocht, iets wat vroeger niet zo makkelijk was, namelijk enkele pyama broeken.
Broeken zonder pyama jasjes vindt je niet zo snel in een boutique nest ce pas en die vind je nu wel in onze winkelstraat.
Waarom alleen broeken hoor ik jullie vragen? Wel omdat ik sinds eeuwig en altijd nachtjaponnen draag. Tijdens mijn jongere en magere periode durfde ik snel au naturel te slapen, maar nu in mijn vintage jaren slaap ik terug met een japon.
Mijn ouders brachten me van jongsaf bij dat een meisje/vrouw/dame daar onderaan, beneden, op de plaats waar enkel een dokter en een echtgenoot mogen kijken.... s nachts moet verluchten. :lol:
s Nachts wordt er dus verlucht, maar ik ondervond de laatste tijd s morgens, terwijl in in mijn kamerjas zat te genieten van een lekkere tas koffie en een krant, dat mijn benen en voeten ijskoud waren
De oplossing lag voorhanden : enkele pyamabroeken
en die heb ik nu.
Ik hoef jullie dus geen portret te schilderen van hoe ik er nu uitzie s morgens. Denk daar mn dikke wollen sokken en mn crocskes bij en je hebt een volledig schilderij. Knap is anders :lol:
En zo kregen onze drie kleinkinderen me te zien dit weekend.
Zaterdag kwamen ze logeren.
Met drie stoven ze uitbundig naar binnen. Elk sleurden ze achter zich hun valiesje mee. Het leek alsof ze voor een maand kwamen logeren.
Bobby (de hond) was er ook bij, maar die bleef niet overnachten.
Ze duwden hun papa letterlijk de deur uit, want ze weten dat wanneer hij er niet meer is, hun grootouders véél meer aandacht aan hen schenken.
Ze weten ook dat ze rot verwend zullen worden en veel langer mogen opblijven dan thuis.
Mag ik bij u slapen? vroeg kleindochter (8 jaar) die zich op mijn linkerbil genesteld had.
Nee ik wil bij nana slapen pruttelde kleinzoon 3 (6 jaar) die op mijn rechterbil met de I-pad zat te spelen.
Neeje ikke wil bij nana slaape... riep onze kleinste, die de speelgoed autos allemaal op de tapijt had uitgekieperd.
Ik antwoordde : Meisjes bij de meisjes in onze slaapkamer en jongens bij de jongens in de logeerkamer ik had het natuurlijk al lang van tevoren uitgekiend.
Kleindochter gaat meestal bij de andere oma slapen en de jongens komen dan naar ons, dus ik kon haar niet teleurstellen. Ze straalde, ook omdat zij als oudste nog iets langer mocht opblijven dan de jongens.
Molly blafte ons de volgende ochtend allemaal veel te vroeg wakker en de kinderen mochten allemaal in hun pyama voor de TV, rond de salontafel ontbijten, een tikkeneike met soldaatjes* (*gekookt eitje met langwerpige sneetjes brood), daarna kabouter* boterhammetjes en warme choco (*boterhammetjes zonder korst in kleine driehoekjes gesneden).
t Was feest en t was enorm druk voor het keukenpersoneel (Mr. Silver en mezelf).
Omdat het kiesdag was en omdat kleinzoon 3 naar een kinderfeestje moest kwam hun papa hen vrij vroeg halen.
Net op tijd hadden ze allemaal een bad gehad en hun tandjes gepoetst. Kleinzoon 3 maakte extra werk van zn eerste grote tand die er plots was gekomen. Wat er met de melktand was gebeurd wist hij niet
.een raadsel. :roll:
Nadat ze vertrokken waren hebben we heel snel opgeruimd, want ons huis leek alsof er een orkaan doorgeraasd was.
Vervolgens trokken we naar het kiesbureau.
Daar waar we vroeger iedereen tegenkwamen die we al jaar en dag kenden (zoals beschreven op het blog van Hotlips) leek het nu alsof we ergens in het buitenland stonden aan te schuiven.
Gelukkig was er een grote glimlach van onze Marokkaanse overbuurman die bijzitter was.
Eén bekend gezicht nog, de vlamingen zijn waarschijnlijk geëmigreerd
de witte vlucht zoals men dit pleegt te noemen in de volksmond.
Na de middag heb ik een dutje gedaan op de zetel om te bekomen van het babysitten en een vrijwel slapeloze nacht (kleindochter is een nog grotere wroeter dan ik).
Zoon 2 belde om te vragen of hij langs kon komen met de kinderen.
Er was maar één voorwaarde : de TV moest blijven aanstaan, want ik wou het verloop van de verkiezingen blijven volgen.
Kleinzonen 1 en 2 vonden het goed en konden zich best amuseren met de computer en de I-Pad.
Zoon 2 was diep teleurgesteld. Hun geplande trip naar Turkije tijdens de aanstaande herfstvakantie was int water gevallen. Ze hadden net een mail ontvangen van het reisbureau.
Waarschijnlijk te weinig toeristen wegens de problemen tussen Syrië en Turkije.
t Zal zeker niet zo warm of luxueus zijn, maar ze hebben besloten om dan maar terug naar ons zeetje te gaan en daar is het ook altijd goed, zelfs in de herfst.
En dan : de uitslag van de verkiezingen.
Een diep treurige Janssens en een waarschijnlijk overgelukkige De Wever. Moeilijk te zien bij De Wever, want die heeft een pokerface en uit nooit uitbundig zijn gevoelens.
De arme man is letterlijk weggesmolten tijdens de voorverkiezingen, ik hoop dat hij stopt met zijn dieet anders waait hij binnenkort omver bij een sterke politieke tegenwind.
Iedereen heeft zijn visie over het plotse triomf van de NVA.
Naar mijn bescheiden vintage mening zijn een zeer groot deel voormalige VB stemmers overgestapt naar de NVA omdat er geen cordon rond de NVA is en omdat de NVA ook wat matiger, maar toch rechts is.
Indien de NVA echter ook niet luistert naar de stem van die vele kiezers, dan voorzie ik bij de volgende verkiezingen gewoon een stap terug naar AF, ofte terug naar het VB.
Maar kom ....wie ben ik? Zeker geen gediplomeerde politoloog, maar ik heb wel de universiteit van het leven al grotendeels achter de rug en ik luister altijd aandachtig naar wat rond mij gezegd word en ik leer daaruit.
Oeikes ...net zoals Myette is mijn ball and chain terug binnengewandeld en word ik verwacht om te komen kijken naar de vruchten van zijn tuin-arbeid.
Zij die in het leven geleerd heeft dat het wijs is om haar echtgenoot de nodige aandacht te schenken zal het dus vandaag hierbij laten.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Toedeloekes
.:wink:
|
) maar ... ik ben van voor de oorlog en maak vergelijkingen .
.
