Even een korte blogvakantie genomen en hier ben ik weer.
Na het onverwacht overlijden van onze lieve, jonge vriend Peter was ik geruime tijd van mijn melk, maar ach
we moeten nu eenmaal verder en we
moeten van elke dag proberen te genieten alsof het onze laatste is, dat besef
ik hoe langer hoe meer.
Vanmorgen ben ik terug op controle bij de diëtiste
geweest.
Ik heb het door haar voorgeschreven dieet héél braaf gevolgd,
een voedings-dagboek bijgehouden en het resultaat is bijna verbijsterend.
Na twee jaar hevige buik krampen en misselijkheid ben ik nu
tenminste al verlost van de krampen. Ik
kan zelfs mijn medicatie ervoor volledig laten. Minstens zes pillen per dag minder!
Het is een medisch
dieet, geen afslank dieet, ik val dan tot mijn grote spijt ook geen microgram af. Suiker en lactose zijn taboe, maar ik
moet vaker eten dan voordien. Heb ik bv. zin in een banaan, dan is dat goed, maar ik moet
er wel een sneetje bruin brood bij eten of een parovita. Bovendien moet ik ook nog iets eten rond 21 uur en nèt voor
ik ga slapen (dat berucht slecht koud maïzena papje met soyamelk ) en zo hopen de diëtiste en ik dat
de ochtendmisselijkheid mettertijd ook zal verdwijnen.
Volgende afspraak met haar na de feestdagen.
Vorige week verjaarde zoon 1 en vandaag verjaart kleinzoon 1. Hoera ....de feestdagen zijn begonnen
enfin, bij ons is het precies het hele jaar
door feest. Beter zo dan anders hé! J
Ring ring
de deurbel
tiens tiens ... wie zou dat zijn?
Een Ierse bouwvakker stond daarnet aan de deur met de vraag
of hij een werkje bij ons kon opknappen.
Huh
.Hij had best aan een andere deur gebeld. Ik verwittigde hem beleefd doch assertief dat
men bijna elke dag op TV en in de krant waarschuwde voor Ierse en Britse
werkmannen die heel goedkoop hun diensten aanboden.
Flegmatiek en met uitgestreken gezicht zei hij me geen Brit of Ier was, maar een Schot
van Edinburgh.
Nu moet je weten dat ik op amper een uurtje rijden van
Edinburgh geboren ben, dus in mijn beste Geordie ( noord-oost-engels dialect dat
heel hard lijkt op het Schots) zei ik dat hij geen Schots accent had maar wel
degelijk een Iers. (mijn schoonbroer is
een Ier, dus ik kan het weten).
Met een vriendelijke: Have a nice day vertrok hij snel.
Twee nanoseconden later belde hij terug aan.
Verwonderd deed ik terug de deur open en hij stond er met zn
paspoort in zijn handen om me te bewijzen dat hij wel degelijk in Edinburgh was geboren maar
van een Ierse vader en daarna in Ierland had gewoond.
Hoopte hij nu dat ik me zou laten vermurwen en hem toch zou
binnenlaten, dan had hij zich nog altijd serieus vergist. Ik hmde en hade, zei dat het plezant was om een
landgenoot te ontmoeten, maar dat ik een Handige Harry in huis had die de nodige werkjes zelf nog aan kon.
Oeps...Handige Harry hoor ik net binnenkomen, dan is het tijd om
voor de innerlijke mens te zorgen. Zou
hij Parovitas met gerookt vlees een geschikte maaltijd vinden? J
Ik denk het niet
.
Toedeloekes !
|