SEPPExml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> |
Seppeke wordt vandaag voor de elfendertigste keer ontslagen uit het ziekenhuis.
Vorige vrijdag, (de dag van de tandarts :roll:) was Seppeke weer eens ziek en vroeg zoon 2 of hij naar ons mocht komen.
Volgens de huisarts had hij een flinke keel- en oorontsteking.
Ik kon mijn afspraak bij de tandarts niet afzeggen en hij ging dus eerst even naar schoondochter 1, waar ik hem wat later ging ophalen.
Medicijnen onderdrukten de koorts en Seppe kwam me tijdens het spelen regelmatig eens knuffelen.
Verschillende keren zei hij : mondje pijn nana waarop ik hem een troostkusje gaf en eens over zijn bolleke streek.
Ik gaf hem een ijsje omdat dat zo wat het enige is dat je bij erge keelpijn kan slikken, maar na één likje wou hij al niet meer en zei hij weer eens mondje pijn.
Nana, die nooit eten weggooit, likte de rest van het ijsje dan maar op! :-?
De woorden mondje pijn bleven echter knagen, zelfs in mijn bed lag ik er nog over te piekeren.
Tweejarigen kunnen meestal niet zo specifiek zeggen waar het pijn doet..
Bij oorpijn grijpen ze naar hun oortjes, maar andere pijntjes wordt meestal omschreven als pijn of buikpijn.
Hij nam ook antibiotica en ik weet dat schoonma daar elke keer een ontstoken tong van krijgt en ik vroeg me af of dat bij hem ook zo was.
Ik belde de volgende ochtend zoon 2 op en vroeg of ze bij Seppe gekeken hadden of zijn tongetje niet rood of ontstoken was.
Zoon 2 vertelde me dat het nog veel erger was, het tongetje was flink gezwollen en Seppe had de hele nacht gehuild van de pijn, ze gingen met hem naar de kinderarts.
Die zei dat het mond-en-klauwzeer was, er waren al twee heel grote aften te zien op de tong. Normaal zwelt de tong echter niet op, er was dus twijfel of het ook bij hem een allergische reactie zou kunnen zijn.
Er is geen behandeling tegen die ziekte enkel pijnstillers, maar omdat het ventje zo vreselijk afzag en al drie dagen niets meer had kunnen eten, werd hij eergisteren opgenomen in het ziekenhuis.
Daar kreeg hij via een infuus doorlopend medicatie tegen de pijn en konden hij en zijn papa toch één nachtje ononderbroken slapen.
Die opname in het ziekenhuis gooide natuurlijk de weekplanning van iedereen weer flink overhoop.
Mond en klauwzeer schijnt ook zeer besmettelijk te zijn :-?
Ik hoop van niet, want ik zou héél graag morgen naar onze maandelijkse blogmeeting gaan en zaterdag ist groot feest omdat een goede vriend met pensioen gaat.
Maar dat verdomde ijsje hé
. :-8)
|