Steendood moe, maar paradoxaal toch ongelooflijk uitgerust, zijn we gisteren laat op de avond terug thuis gekomen van ons vierdaags Moezel reisje.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De eigenaar van het hotel waar we verbleven was tevens wijnboer. De eerste dag werden we vergast op een rondrit in een huifkar, doorheen de wijngaarden op de steile heuvels aan de Moezel.
De wijnboer/hotel eigenaar stopte regelmatig om ons deskundige uitleg te verschaffen over de wijnteelt. Omdat de velden zo steil zijn gebeurt alle werk nog manueel.
Bij elke halte kwamen kruiken en glazen boven en mochten we zijn verschillende wijnsoorten proeven en de heerlijke hapjes ontbraken ook niet.
Terug in het hotel kregen we - bij wijze van aperitief - elke dag vier verschillende wijnsoorten aangeboden. Om de smaak volledig te kunnen waarderen, spoelden we als echte wijnproevers elk glas weg met een stukje brood, dik belegd met reuzel en stukjes spek.
In tegenstelling tot de echte proevers slikten wij de wijn wel in, we vonden het zunde om zo'n godendrank te verkwisten. :-8)
Aan tafel en later op de avond was er wijn à volonté en bij de koffie of zonder de koffie - ook lekkere Schnaps of bier zoveel je maar wou.
Onnodig te zeggen dat ik heerlijk geslapen heb. :-D
Mr. Silver bleef met de mannen nog verder genieten en de eerste nacht schrok ik me rot toen ik door onze hotelkamer een piepklein blauw lichtje zag ronddwalen.
Toen ik het nachtlampje aanknipte bleek het spook slechts mijn benevelde halve trouwboek te zijn, die om me niet te wekken de WC trachtte te vinden met behulp van een sleutelhanger waaraan een blauw lichtje bevestigd was.
Ach
de Moezelstreek
ik word er zowaar bijna lyrisch van: zo dichtbij, zo prachtig en toch was ik er nog nooit geweest. Ik beveel het iedereen aan!
De blauwe lucht en het heerlijk warme zonnetje hielpen de natuur om zich aan ons in al zijn pracht en praal te tonen.
Onze gids heeft er ook voor gezorgd dat we tijdens onze dag uitstappen meermaals en veelvuldig kennis maakten met de, wat zeg ik, met alle Moezel wijnen!
We bezochten ondermeer een glasblazerij en ik heb daar mijn verzameling paperweights met twee prachtige exemplaren uitgebreid.
Een edelsteen fabriekje hebben we ook bezocht.
De slimme eigenaar gaf ons allen 'als aandenken' een prachtige steen en wonder boven wonder konden we 'indien we dit wilden' boven in de winkel van deze steen een hangertje laten maken.
Mr. Silver ruilde zijn steen om en ik kwam - een stel oorhangers rijker - daarna nog een wijntje proeven in de drankgelegenheid, palend aan de winkel.
Die hele Moezel moet naar mijn mening van één en dezelfde familie zijn, want onze hoteleigenaar kwam ons daar ter plaatse een warme maaltijd brengen. :-8)
Toen begonnen we ons te realiseren dat zelfs de glasblazer op onze hoteleigenaar leek! :lol:
Maar : vanaf vandaag sta ik op een dieet van droog brood en water.
Elke dag waren er naast een uitgebreide Frühstück twee warme Duitse maaltijden voorzien en al die Jägerschnitzels, Bratkartoffeln, Knödels, Schokoladeneis èn drank waren funest voor mijn alreeds bolronde body.
De Duitse cuisine is niet bepaald calorie arm, o kontreeir! De wijnboeren die de ganse dag heuvel op heuvel af moeten werken het vet er natuurlijk af.
Voor we vertrokken kon al dienen als model voor de oermoeder, maar nu ben ik zelfs die grens overschreden. Ik ben de oermoeder geworden.
Nochtans heb ik mijn uiterste best gedaan om de calorieën er zo goed mogelijk af te dansen zoals jullie kunnen zien op de foto.
Volgend jaar overwegen we een reisje naar de Champagne streek
.
Bubbeltjes zijn, naar men zegt, héél gezond en ge wordt er niet dik van :lol:
Toemaatje à la Kommaneuker :
Met Seppe is momenteel alles goed.
Hij eet als een beer en de NKO arts was tevreden bij het laatste onderzoek.
Zoon en schoondochter hebben terwijl we weg waren om beurt sociaal verlof genomen en volgende week komt hij nog een weekje naar ons zodat hij nog niet terug naar school hoeft.
Misschien kan hij zo wat weerstand opbouwen.
|