|
dit is de straat van het Sint Felix Pakhuis, spijtig dat ik geen foto kan laten zien zoals het gisterenavond ingericht was.
Snel even tijd maken om mijn dagboek bij te schrijven vooraleer deze dag ook weer om is.
Gaat de tijd nu bij iedereen zo snel vraag ik me af of is het enkel bij mij?
Ik hoor ons moeder vroeger nog zeggen: wacht maar tot je ouder wordt, dan vliegen de dagen voorbij en ik moet haar nu gelijk geven.
We zijn bijna mei en ik ben nog steeds niet bekomen van de feestdagen.
Van feesten gesproken.
Dit weekend was één grote cultuurfeest.
Vrijdag avond waren we afgesproken met onze blogvrienden om te gaan kijken naar de opvoering van het toneelstuk 'Shakers', waar vriendin Paz een van de hoofdrollen speelde.
Het was een wervelende, spetterende voorstelling, topniveau van amateurtoneel.
t Was wel even aanpassen in het begin om te wennen aan de actrices die telkens, heel snel wisselend, de rol van de dienster én klanten allerlei speelden.
De show was in een flits voorbij, wat enkel een teken kan zijn van Goed - met een heel grote G.
Even leuk was het daarna in de bar samen met de vrienden, lachen en babbelen over een lekker glas wijn of pintje.
Lieve was pas na de pauze aangekomen want ze had ocharme weer in één van onze beruchte files vastgezeten en met Affodil hebben we nu ook kennisgemaakt.
Ik heb tot mijn spijt niet heel lang met haar kunnen praten omdat er zoveel andere mensen in de zaal aanwezig waren die ik kende en waar ik ook even een praatje mee wou maken, maar dat maken we de volgende keer wel goed.
Ludovicus en mijn ventje bleken elkaar te kennen uit lang vervlogen tijden. Zo zie je maar hoe klein de wereld is.
Ik kan me niet herinneren hoe lang ventje en ik zijn blijven plakken maar we konden niet meer buiten door de voordeur en moesten via de nooduitgang naar buiten ... dat wil misschien al wat zeggen.
Gisteren namiddag hebben ventje en ik dan nog wat geprofiteerd van het zonnetje.
Hij (action man) heeft in de tuin gewerkt en ik (luie moe) heb in de knuffelstoel gelegen om te bekomen van de late avond of vroege morgend, hoe je het ook wil noemen.
Daarna heb ik dan toch maar mijn eerste frisse duik in ons zwembad genomen. Nooit had ik gedacht dat ik in april zou kunnen buiten zwemmen. De temperatuur van het water was nog wel fris, 21°, té fris voor mijn ventje, maar ik beet door en dook erin, eens erin en je begint te zwemmen dan is het heerlijk.
s Avonds gingen we dan naar het festival concert van Bar Bleu kijken en luisteren in het Sint Felixpakhuis in Antwerpen.
Een combinatie van zalige muziek en dans: klassiek, jazz, classic lounge, opera, ballet, flamenco.
Dit alles wisselde zich vloeiend af in het unieke decor van het sint Felix pakhuis dat prachtig ingericht was voor de gelegenheid.
De straat zelf ademde een zuiderse boulevard sfeer uit en was prachtig belicht en ingericht.
Enkele acts vonden plaats in de straat en anderen in de concertzaal waar iedereen lekker uitgezakt in comfortabele zetels zat te luisteren en te kijken.
Genieten van een concert in een luie zetel, met een lekker glaasje wijn en waar regelmatig lekkere hapjes werden geserveerd, wat kan nog beter zijn?
Het was een fantastische avond, zeker voor herhaling vatbaar.
En zie ... vandaag schijnt de zon weer, dus daar moeten we snel terug van profiteren, want zeg nu zelf, dit prachtig weer kan toch niet blijven duren, ofwel ? ....
|
