Een week of zo geleden toen de zon nog warm en zomers scheen waren we even bij grootmoe en grootva, de ouders van onze schoondochter.
We zetten ons buiten in de tuin uit het zonnetje( hoe dom toch bij nader inzicht en met een droevige blik naar het guure natte regenweer van vandaag ). Grootva kent mijn ventje en weet dat hij kan genieten van een lekker bier. k heb iets voor u, iets heel lekker zei hij, een pintje uit een abdij in Westvleteren, moeilijk aan te geraken, maar k heb er nog wat staan. Hij vroeg of ik ook zin had en vermits het toen warm en zonnig was zei ik natuurlijk niet nee. Grootmoe ging op zoek naar de gepaste glazen en grootva bracht de pintjes. Ze werden ontkurkt en geschonken en met veel plezier opgedronken. Het bier was heel lekker donkerbruin en zacht als velours. Hm, smaakt lekker, dat ga ik vast en zeker nog eens drinken zei ik tegen grootva. Ja, maar ge kunt er zo moeilijk aangeraken, ze maken niet genoeg zei grootva. Onze zoon brengt als hij kan een bakje mee, maar hij kan er ook nog maar moeilijk aangeraken. De paters in Westvleren maken maar net genoeg om rond te komen, ze willen er geen bedrijf van maken.
Paters die geen winst willen maken, huh, dan is de roomse kerk is niet meer wat het geweest is!
Ik herinner me nog heel goed onze pastoor die tijdens de zondagmis vroeg om gul te zijn wanneer de schaal rond kwam en indien we geen geld genoeg hadden dan mochten we onze gouden ringen en juwelen ook in de schaal leggen. Waarschijnlijk om de tiara van de paus nog verder te versieren.
Enfin, toen ik thuiskwam vroeg ik of ventje de naam van dat bier nog wist, want als ik het ooit zag zou ik er ook wat van kopen, ik vond het lekker. Ventje zei op zijn gewone bondige manier: Westvleteren, waarop ik antwoordde: jaja ik weet dat het uit Westvleteren komt, maar hoe heet het bier?.
Hij keek me toen aan met die blik van hem die boekdelen spreekt (is ze nu écht zo dom of doet ze maar alsof)en zei: dat bier heet Westvleteren net zoals Orval Orval heet en Chimay Chimay, t is genoemd naar de plaats waar het gebrouwen werd!.
t Ja op gebied van alcoholische dranken en kennis van de ligging van cafés in Antwerpen is mijn ventje niet te kloppen. Als iemand aan hem de weg vraagt dan stuurt hij ze nog steeds van café via café naar café. Dat stamt nog uit de tijd van vroeger toen hij nog werkte. De meeste zaken in de haven werden aan de toog gedaan. Ludovicus zal dit waarschijnlijk wel beamen.
Maar....ik ben zo iemand die altijd het fijne van alles wil weten en ik geloof ook niet alles wat mijn ventje me wijsmaakt dus ik ging eens kijken op Internet of hij er niet naast zat met de naam.
Maar het was inderdaad zoals hij en grootva gezegd hadden.
Het bier wordt niet verkocht in de winkels en is enkel te verkrijgen bij de abdij zelf en het café tegenover de abdij . De monniken kunnen niet altijd aan de vraag voldoen, maar kiezen er bewust voor om hun brouwerij kleinschalig te houden. Dit zorgt voor lange rijen wanneer de abdij opnieuw bier beschikbaar heeft, zelfs al wordt het aantal kratten bier per wagen beperkt tot 2 of 3 naargelang het soort Westvleteren dat te koop wordt aangeboden.
Sinds september 2006 moet er zelfs telefonisch gereserveerd worden vooraleer men het bier kan komen afhalen.
Er worden vier soorten bier gebrouwen, waarvan de lichtste uitsluitend voor de bewoners van de abdij. Aan het publiek worden verkocht:
- Zes (groene kroonkurk): blond bier van 5,8%
- Acht (blauwe kroonkurk): bruin bier van 8%
- Twaalf (gele kroonkurk): bruin bier van 10,2%
Wij hadden bier met de gele kroonkurk gedronken. Ik las met verbazing verder :
Sinds het bier in 2005 werd gekozen tot 'beste bier ter wereld', is het bijzonder moeilijk te krijgen omdat het bier alleen op kleine schaal wordt gebrouwen. De flesjes Westvleteren 12 worden op eBay voor meer dan 10 dollar per stuk verkocht. Jawadde ! 10 dollar per pintje, ik had potverdorie veel zuiniger moeten nippen aan mijn pintje.
Ik heb daarna grootmoe en grootva toch nog maar eens uitdrukkelijk bedankt voor de dure lekkernij die ze ons geschonken hadden en hen verwittigd dat ze zuinig moesten zijn met hun heel duur Westvleteren bier. Toen ik hen vertelde wat men op eBay bood schoten ze allebei in de lach, ze wisten wel dat er moeilijk aan te geraken was, maar dat het zon vaart liep daar waren ze niet van op de hoogte.
Voor ons mogen ze nog altijd wat flesjes opzij houden, dat heb ik hen ook gezegd!
|