|
Op mijn blog waag ik me niet dikwijls aan politiek.
Maar ik ben waarschijnlijk niet alleen als ik zeg dat de huidige politieke toestand hier in België hoe langer hoe meer onbegrijpelijk wordt voor een leek zoals ik.
Gelukkig zijn er nog andere personen die blijkbaar nog wel begrijpen waar het allemaal om draait en die daar duidelijk hun mening over schrijven.
Eén van die wijze heren is mijn blogvriend Ronald Milo, die meestal prachtige poëzie schrijft, maar die nu zijn uitgesproken mening over politiek schrijft op zijn blog Ernst.
Ik heb mijn uiterste best gedaan om alles wat hij schreef te lezen en te begrijpen en omdat ik volledig akkoord ga met wat hij schrijft ga ik, met zijn toelating, hier op mijn blog mijn vereenvoudigde versie van zijn tekst proberen neer te schrijven.
Hoe meer mensen dit lezen hoe beter.
Voor de betere, originele versie ga je best toch even naar zijn blog: www.http://blog.seniorennet.be/ernst/
Wat kunnen we leren uit de regerings gesprekken van de vorige 175 dagen
1. België zoals we het nu kennen werkt niet meer. Dat is niets nieuws.
2. De Vlamingen vertrouwen de Walen niet en omgekeerd is het net hetzelfde.
3. Walen en Brusselaars zijn heel bang om België te scheiden, zeker wat de verdeling van de centen betreft.
4. De Walen die in de Vlaamse gemeenten zijn gaan wonen willen Frans spreken, de Vlamingen willen dat niet. Indien ze in Vlaanderen komen wonen dan moeten ze de taal leren vinden de Vlamingen. De Vlamingen willen niet bedreigd worden door de Walen in hun eigen gemeente.
Vlamingen zijn nu fier op hun taal. Vroeger werd Vlaams aanzien als een minderwaardige taal. Het chique volk sprak Frans, zelfs in Antwerpen en Gent. Ze keken neer op het vlaams en vonden het een boerentaal.
België is een kunstmatig land, ontstaan door een opstand. In het noorden waren er de Vlamingen die vlaams spraken en in het zuiden de Walen die frans spraken.
Toen kregen ze als toppunt nog een Koning uit een vreemd land die ook geen vlaams sprak. Tot daar toe, maar zoveel jaren later kunnen ze in ons koningshuis nog steeds geen deftig vlaams spreken.
Het strafste is dat de koning er enkel nog is dankzij de Vlamingen. Na de tweede wereldoorlog moest hij weg van de Walen, maar hij is kunnen blijven dankzij de Vlamingen.
5. Er is dus geen vertrouwen meer tussen Vlamingen en Walen, en wat er aan de ene kant van het land gebeurt kan de andere geen moer schelen.
De Walen vinden de Vlamingen rascisten en de Vlamingen vinden de Walen lui.
Als het Vlaams Belang rascistisch is, dan is Wallonië met het FDF met Mr. Maingain ook rascistisch.
Als er in de Walen luiaards zijn, dan zullen er in Vlaanderen ook wel luiaards en profiteurs zijn ( onlangs nog moest ik gedepanneerd worden door Belgacom - de camionette was er vrij snel maar de twee heren zijn na een vluchtig nazicht van mijn telefoon onmiddellijk doorgereden naar de nabijgelegen verbindingscabine waar ik na een half uur wachten de ene rustig snurkend en de andere solitaire spelend op zijn laptop aantrof met rustig ronkende motor, want het was wel koud: na anderhalve minuut inspectie van de cabine kwamen ze tot het besluit dat het defect in de centrale lag. Bellen en na andere anderhalve minuut was de panne verholpen. De camionette heeft er evenwel nog één uur gestaan.
Maar alles op een rij... er zijn in dit land veel meer problemen: katholieken- vrijzinnigen, Belgen immigranten.
Deze problemen vindt ge zowel in Vlaanderen als in de Walen. Of we nu in eenzelfde land wonen of niet, al deze problemen kunnen we maar proberen op te lossen door er samen over te spreken. We moeten leren luisteren naar de andere.
6. België is een democratie, dat wil zeggen dat de gewone mens ook mag stemmen. Vroeger was dit niet zo. Er zijn in België nu eemaal meer Vlamingen dan Walen.
Bij het stemmen zijn we dus in het voordeel.
Maar ... in Brussel spreken er meer mensen frans dan Vlaams ! Bij het stemmen hebben die dan weer het voordeel.
De Vlamingen hebben met de vorige verkiezingen en nu na de 175 dagen van Leterme laten voelen dat het menens is met de eisen van de Vlamingen. In normale omstandigheden zou zo iets moeten meetellen in de gesprekken, maar dit gebeurt niet. Waarom ? Wel aan beide zijden nemen we zelfs niet de moeite om de oorzaak van het probleem te bekijken.
We moeten leren samen leven op een goede manier. We moeten de andere leren begrijpen en steunen.
Separatisme wil zeggen: op zichzelf, ieder voor zich.
Er moet wel iets veranderen want de Vlamingen willen niet dat alles blijft zoals het was. Daarom willen ze een grote staatshervorming dit wil zeggen: er moet vanalles veranderen in België.
7. Nog een andere reden waarom alles zo moeilijk gaat. Het gaat hier om politiek en politiekers, de voornaamste zorg van een politieker is : verkozen worden, zijn job en zijn groot loon behouden.
Toch vind ik dat we bewondering moeten hebben voor Y.Leterme. Hij heeft hard gevochten om een regering samen te stellen, maar hij heeft niet toegegeven aan de Waalse eisen om toch maar eerste minister te worden. Dat het NVA nu bij de CD&V is zal zeker daarbij geholpen hebben.
Dit is wel wat anders dan vroeger toen een bekende CD & Ver zei: "principes zijn als winden, je moet ze voorzichtig loslaten" - met andere woorden. Veel beloven en daarna weinig doen!
Daarom natuurlijk dat de Walen de Vlaamse eisen tot nu nooit serieus hebben genomen.
Na de mislukking van de 175 dagen wil nu iedereen natuurlijk voordeel halen.
Nu zegt de oppositie dingen zoals : "wat denken ze van ons nu in het buitenland".
Belachelijk ! België is zon klein landje dat men in het buitenland het niet weet liggen en zelfs dikwijls denkt dat het een stad is in Nederland.
Zelfs de grotere landen doen belachelijke dingen. Het Verenigd Koninkrijk was alle gegevens van zijn burgers kwijt, de Italiaanse regering wisselt constant, de Spaanse koning verliest zijn geduld en roept "houdt uw grote smoel" tegen de president van een bananenrepubliek waar olie in de grond zit, (dat zou onzen Albert eens moeten doen!) In Rusland foefelt men er op los met de verkiezingen, om nog te zwijgen van Amerika die Irak binnenvalt om vernietigingswapens te vinden en er enkel melk kastrollen vonden.
Het imago van België in het buitenland.!! Kom zeg, ze zullen daar van ons eens wakker liggen.
Nog zo iets belachelijk is: "we hebben een regering nodig om de problemen over de prijs van stookolie en verlies aan koopkrachten en alles wat de mensen bezighoudt te gaan bestrijden. Bullshit.
Hoe het met de kleine man in de straat gesteld is, is de laatste zorg van een politieker.
Hebben ze nu echt zon dikke nek dat ze denken dat onze regering een invloed zal hebben op de prijs van de olie, graan, nikkel of tutters? Nee, ze denken enkel aan hun eigen loonzakje. Of ze nu geel, groen, rood, blauw of bruin zijn, t zijn allemaal komedianten.
Er zijn er ook die om dezelfde reden hopen dat er nu nieuwe verkiezingen gaan komen. Natuurlijk hopen ze nu op meer stemmen. Maar misschien is dit nog wel de beste oplossing. Zoals ze nu bezig zijn komen we niets vooruit.
Het is nu toch al een beetje duidelijker wie voor wat staat, alleen is het niet zeker dat iedereen het "goed" begrepen heeft. De man in de straat begrijpt heel weinig van al die moeilijke politieke woorden.
Dat iedere verkiezingen door de niet splitsing van Halle-Vilvoorde onwettig zou worden is een sprookje want men is het gaan uitzoeken - aan lef ontbreek het die man niet - zeg maar dat de judo-coach het gezegd heeft. Het erge is dat hij nog gelijk heeft ook.
De pers zou ook best eens wat beter nadenken over wat ze schrijven.
Normaal moeten zij de politiekers controleren en daarover objectief verslag uitbrengen, maar om welke reden ook (waarschijnlijk politiek-financiële redenen) hebben ze gekozen om van alles een drama te maken en zelf hun eigen gedacht op te dringen aan hun lezers.
Dramatiseren is goed voor de verkoop. Binnenkort krijg je bij aankoop van een dagblad 1000 liter stookolie en een privaatoptreden van Willy Somers, Vader Abraham of Eddy Wally cadeau.
Maar zoals SOS Piet zou zeggen: wat heb je nu uit heel deze uitleg geleerd?
1. De wereld is aan het veranderen (globaliseren). Er zijn geen afstanden meer. Fabrieken kunnen overal gebouwd worden, liefst waar de werkkrachten zo goedkoop mogelijk zijn.
Het is misschien hard om te horen, maar het zou wel eens kunnen dat als we niet snel oplossingen uit dokteren dat het inkomen van de doornsee Belg naar dit van de vroegere Oostbloklanden of nog dieper gaat zakken. Dit schijnt men in Vlaanderen beter begrepen te hebben dan in franstalig België.
2. De grote bedreiging voor iedereen is ; die globalisering (dit wil zeggen : er zijn geen afstanden meer - bedrijven kunnen zich nu zonder enige moeite overal op de wereld vestigen) - de multinationals - super grote firmas die door niemand nog kunnen gecontroleerd worden. Firmas die enkel maar zoveel mogelijk winst willen maken ten koste van wie of wat dan ook, met als gevolg dat alleen de kloof arm-rijk gelijk waar ter wereld maar zal vergroten. De armen van de arme landen zullen arm blijven en de middenmoot van de welvarende landen zal afzakken naar een armer niveau.
De rijken worden rijker en de armen worden armer.
3.Daartegen moet een nieuw soort "globaal socialisme," of noem het zoals je wilt, uitgevonden worden. Dit kan maar alleen wanneer we onze krachten op wereldniveau bundelen om deze nieuwe " klassenstrijd tegen de nu onzichtbare rijken" aan te gaan. Doen we dit niet, dan gaan we in de toekomst alleen maar regeringen krijgen die werken voor de rijken, die rijken zullen in werkelijkheid de lakens wereldwijd uitdelen, wat wel eens voor maffia toestanden zou kunnen zorgen.
Voor geld zijn al velen gezwicht! Iedereen heeft wel ergens zijn prijs.
Hieruit wil ik afleiden dat we in de toekomst hoognodig SOLIDARITEIT zullen nodig hebben.
We zouden al moeten beginnen met dit op een fatsoenlijke manier toe te passen in België.
Het is hoog tijd om de onderhandelingen uit de handen te nemen van de politiekers en in de handen te geven van niet politiek gebonden experts, op alle niveau's.
Maar, vermits dit in België (en niet alleen hier) niet mogelijk is, want ik ben niet naïef, dienen deze "experts uit politieke evenwichtig verdeelde groepen te bestaan. Extremisten dienen daarbij niet per se te worden uitgesloten als ze maar wijs genoeg zijn, wat per se veel extremisten uitsluit. Al kunnen ze hun dienst bewijzen als zweepje, al ware het maar om tegen het zweepje in te kunnen gaan.
Die experts moeten dan een doorzichtige, kontroleerbare en evenwichtige oplossing uitdokteren zodat we hier geen Israelisch-Palestijnse toestanden krijgen, Walen contra Vlamingen, of omgekeerd. Dit alles heeft enkel te maken met het gezond verstand van een gezonde Vlaming. Ja , ik droom soms nog.
Maar één manier om dit te bekomen zou een herziening zijn van de rol van de senaat, waarbij de senatoren niet rechtstreeks verkozen meer worden maar worden benoemd omwille van hun expertise. Er moet natuurlijk een goed evenwicht zijn van de democratisch gekozen politiekers en de taal.
Het zou ook logisch zijn moesten de de drie deelstaten een afzonderlijk parlement hebben. Die drie parlementen zouden dan samen het federale parlement vormen. Dit zou al een paar parlementen uitsparen. Gezien de parlementsleden met deze dubbele rol al meer dan genoeg werk zouden hebben zou iedere cumulering (dit willen zeggen verschillende jobs hebben) verboden worden. Men is parlementslid en uitsluitend parlementslid. Desnoods kan men met de weddes van de uitgespaarde parlementen de wedde verhogen om de job aantrekkelijk te houden.
Helaas is dit te simpel denk ik.
Bedankt voor de heldere uitleg Ronald!
|
