|
(onze elegante Lady Molly)
Ons maandje vakantie aan de Costa Belgica loopt zo zoetjesaan naar het einde toe. Al met al is de maand voorbijgevlogen en indien we eerlijk zijn : het was voor de Belgische kust een typische maand wat het weer betreft.
We waren natuurlijk rot verwend door de atypische tropische maanden april en mei en daarom leek het alsof wij slecht weer hebben gehad.
Goed, het was geen weer om in badpak op het strand te zitten of in zee te zwemmen, maar dat was dit jaar toch niet mogelijk met onze reeds flink uit de kluiten gewassen Molly.
We hebben toch bijna elke dag een flinke wandeling kunnen maken en ik had niet echt winterkleding nodig. Ge ziet: ik ben een eeuwige optimist en mijn glas is altijd halfvol. (West Vleteren bezocht op een minder goede dag) :-)
Onze laatste dagen beloven volgens de weervrouw zwoele, tropische te worden, hoewel mijn zicht op 't zeetje dit nu niet echt ziet. Ik zie voor me een leeg strand ('t is nog vroeg hé) een vrij kalme zee en een grijze, mistige, zonloze lucht. Maar 't kan verkeren zei Bredero. 't Is in elk geval een pak warmer dan de vorige dagen. Wie weet, misschien kan ik straks, morgen of overmorgen toch nog de mottebollen uit mijn badpak kloppen en mij in zee wagen... dat zal wel op de foto komen denk ik.
Gisteren waren het hier Garnaalfeesten, maar wij waren uitgenodigd bij schoonbroer en zus Oostende. De twee broers gingen er naar de havenfeesten en schoonzus en ik hebben een heerlijke babbelnamiddag samen doorgebracht. Molly heeft zich voorbeeldig gedragen. Mijn opvoeding à la Cesar Millan begint vruchten af te werpen.
's Avonds om 9 uur klokslag wil madam gaan slapen en 's morgens om 9 uur wordt madam wakker en natuurlijk moet ze dan onmiddellijk buiten wegens grote P...s. Mr. Silver is dolblij dat hij elke ochtend kan/mag uitslapen tot een uur of 9.
Molly eet niet, nee ze vreet ongelooflijke hoeveelheden hondenbrokken, hoewel ze kieskeurig begint te worden. De Pedigree brokken waren op, we wisselden dan maar af met wat er in de winkel voorradig was, namelijk Frolic brokken en madam vond die Frolic superheerlijk en weigerde daarna de Pedigree brokken die we nadien terug gekocht hadden. Maar dat was buiten de ijzeren lady (moi) gerekend. De zak Pedigree moest op vooraleer ik terug Frolic kocht. Een hele dag heeft ze gevast, maar uiteindelijk is ze bezweken.
Ze begint al goed te luisteren, kent haar naam en weet verdorie heel goed wanneer haar vrouwtje boos is. Ik zet me dan in ‘de Cesar Millan houding' en straal alzo blijkbaar machtige energie uit. Net zoals Cesar vorm ik een klauw met mijn hand en met een duidelijke Tsch... geluid doe ik zoals de moederhond die haar jong corrigeert (liefhebbers van het programma op National Geographic zullen wel begrijpen wat ik bedoel). We waren van plan om in juli met haar naar de hondenschool te gaan, maar ik twijfel of dit nog nodig zal zijn. Wat er wel zal gebeuren in juli is haar sterilisatie. Dit moet gebeuren voor ze de eerste keer loops wordt en dan hebben we nooit ‘bloederige' problemen of onverwachte puppy problemen.
Mijn laatste operatie zit nog vers in mijn geheugen en mijn hart bloedt al een beetje als ik denk dat Molly nu ook onder het mes moet, maar de dierenarts heeft me verzekerd dat ze goede pijnstillers zal krijgen.
Haar tanden heeft ze nu bijna allemaal gewisseld. Overal in het appartement vonden we tandjes, die Mr. Silver met een verterende blik verzameld heeft. Ik vraag me af wat hij ermee gaat doen - een halsketting laten maken voor haar eerste verjaardag ????
Ik heb niet dikwijls kunnen schrijven en lezen in blogland, maar dit was echt te wijten aan de abnormale perikelen bij Mobistar Everywhere. Vandaag lijkt het systeem weer te werken, dus vooraleer de hele internet santeboetiek het weer begeeft zal ik snel mijn tekst op mijn blog plakken.
Hou jullie vingers gekruist, klop op hout of doe wat je normaal doet als je bijgelovig bent .... Mobistar here I come !!!!
|
We horen vrijdag wel alles zeker he
