Kroniek van een toffe familie en een toffe gemeente.
10-02-2006
9 vraagjes.
De tagvraagjes!!! Ik ben nu voldoende ingelicht om vol enthousiasme de 9 mij gestelde tagvraagjes naar eer en geweten in te vullen. Sommigen onder U, mijn vrienden de kruideniers op kop, zullen versteld staan over de openheid waarmee ik dit alles eruit tag. Hier gaan we. (Ik voel me nu al belachelijk.)
1.Welke 4 jobs hebt U in uw leven gehad? Ritueel schapen- en geitenslachter, omroeper in een circustent, koppelbaas, machinist op een kolentram. 2.Welke 4 films kun je niet genoeg gaan zien? De eerste vier van Dennis Back Magic. 3.Op welke 4 plaatsen hebt U gewoond? de verbeteringsschool, Leuven Centraal (alleen in voorarrest), 9 maanden bij mijn moeder, en sinds 2 jaar in het "Rust- en verzorgingshuis De Palmboom" in Borgloon. 4.Welke 4 televisieprogramma's zie je nog steeds graag? Baloe de bruine beer, Tik Tak, Pak de Poenshow, Sex in the city. 5.Op welke 6 plaatsen ging je op vacantie? Postel, Tongerloo, Westmalle, Westvleteren, Chimay en Grimbergen. 6.Welke 4 websites bezoek je dagelijks? die van "de paus in Rome", die van "Jeff Hoeyberghs",die van de "Happy Hooker" en die van "mijn eigen zelf". 7.Welke 4 dingen eet je graag? gestoofde cervela, russische zoetzure borsjt, gebakken hond en boterhammen met rauw eieren. 8.Op welke 4 plaatsen ben je graag? Staminee bij "Jeanne trul", bij de gazettenboer, ...daar waar mijn "Stella" staat, bij mijn eigenste vrouw, en op schoot bij den douwen. 9.Welke 4 blogs ga je nu taggen? Delphine Boël, Rik Daems, Margriet Hermans en Joske Harris zaliger.
Ik hoop hiermede u naar behoren te hebben getagged.
Het mausoleum van Halicarnassus. Voor vrienden van mij die niet te beroerd zijn om toe te geven dat ze ook alles niet weten, plaatsen we in wekelijkse afleveringen een beschrijving van de zeven wereldwonderen. We beginnen met de klassieke zeven en eindigen met de moderne zeven....Tenminste als we lezers overhouden.!!! Vandaag zijn we aan nummerke 4.
1. de pyramides van Cheops.(20/01) 2. de Kolossos van Rhodos.(25/01) 3. de hangende tuinen van Babylon.(03/02) 4. het mausoleum van Halicarnassus.(08/02) 5. de Pharos van Alexandrië. 6. het Zeusbeeld op Olympia. 7. de tempel van Artemis in Ephese
Het Mausoleum van Halicarnassus was de graftombe van koning Mausolus, een Perzische stadsvorst van Halicarnassus (heet nu Bodrum in Turkije) uit de 4e eeuw voor Christus. Het werd na zijn dood in 353 voor Christus. gebouwd in opdracht van zijn weduwe, koningin Artemisa. Het had een rechthoekige vorm en bovenop het bouwsel stond een strijdwagen, getrokken door paarden die leken op te stijgen. In de wagen waren de koning en zijn echtgenote afgebeeld. Bekend is dat ten tijde van Columbus' ontdekking van Amerika het monument nog bestond. Niet veel later dan de 15e eeuw werd het bouwwerk door een aardbeving verwoest.
De fundamenten zijn nog te zien in de badplaats Bodrum (provincieMuğla) in Zuidwest-Turkije. Mijn toekomstige weduwe zoekt ook al een tijdje naar een lapke grond voor mijn mausoleumke.
Ik ben getagged... Ik voel me hulpeloos. Dat is me niet meer overkomen sinds onze trouwdag toen ik vaststelde dat de trouwring voor mijn lief twee maten te klein was. Daar stond ik...hulpeloos en wat voelde ik me dwaas. Dat gevoel overkomt me nu weer: Ik ben getagged: Ik heb een serie van negen vraagjes gekregen waarop ik telkens vier antwoorden moet geven. Mijn eerste reactie was: Zijn onze wakkere seniorenbloggers ten prooi gevallen aan een collectieve aanval van zinsverbijstering? Heeft de dolle koeienziekte alsnog toegeslagen? Zijn mijn vrienden ouderlingen onderhevig aan dementie en terugggekeerd naar hun kinderjaren? Mijn kleindochters hebben namelijk elke week een soort poezieboek bij, een tagboek zeg maar, van vriendinnetjes waarin allerlei vraagjes staan: Wie is je lievelingszanger: K3, Welke sport doe je graag? Kickboxen....enz. Zo'n soort boekjes met zo'n vragen. Onschuldig natuurlijk, maar moet opa en oma nu ook zonodig gaan antwoorden op vragen waar zelfs de staatsveiligheid geen bal aan heeft. Tot nader order ben ik ook niet geinteresseerd wat mijne vriend, de Rikkie of die andere, den douwen, het liefst eten of welke jobs zij hebben gehad. Voor al die jobs is zelfs het geheugen van deze computer te klein. Ik wil echter niet uitgemaakt worden voor spelbederver en daarom ga ik deze week nog mijn taglijstjes vrijgeven. Ge zult versteld staan van de ontboezemingen....Rik Daems en zijn waalse mie zullen er klein bier bij zijn.
Neen wij protesteren niet.... Tot spijt van wie het benijdt, ....wij protesteren niet. Toen eind november 2005 bekend geraakte dat het Arendonkse asielcentrum zou uitbreiden van 175 naar 300 bedden hingen de mannekes en vrouwkes van de pers aan de voordeuren en aan de telefoon. Op zoek naar sensatie, naar zwarte vlaggen en betogingen. Ze vonden niks van dat alles. De mensen in de buurt van het asielcentrum wisten al langer van deze geplande uitbreiding. Zij waren er zelf bij tijdens de vergaderingen en konden zelfs akkoord gaan. Dat dus, vonden de muskieten van de pers maar niks; ze hadden gehoopt op protest, blokkades en massabetogingen. Wat voor lolligs en sensationeel is er nu aan een "buurt" die akkoord gaat met een uitbreiding van een asielcentrum. Daar kan een fatsoenlijk journalist toch geen schokkend artikeltje over schrijven...
Tot spijt van wie het benijdt....onze buurt is akkoord gegaan met de uitbreiding van het asielcentrum. De plaatselijke kruideniers, Olga's en andere vlaamse volksdansers zullen hun gif dus nog eventjes tussen hun kiezen moeten houden. Tot in oktober bijvoorbeeld dan kunnen ze in het geniep op de verkeerde partij stemmen. ....Als protest tegen zo'n fatsoenlijke buurt.
..De plaatsvervanger. Zomaar willekeurig van het internet geplukt....Mijne vriend, de mohammed wou niet op de foto, onzen duitser wel......Moeten we nu boos worden en ook alles wat we tegenkomen in de fik steken?
Neen...We moeten niets in de fik steken; zulke cartoons of fotos van mohammetje of van Benedictusgetuigen vanslechte smaak, maar dat wil niet zeggen dat ge den boel af moet breken. Tolerantie en verdraagzaamheid moet van twee kanten komen en niet als het U uitkomt of toevallig in uw kraam past..
Het betere werk!!! Twee vrienden van mij, bedaarde kerels die van een staatsuitkering genieten - al of niet terecht eventjes buiten beschouwing gelaten -maken zich ook verdienstelijk in de wereld van het vrijwilligerswerk. Sedert een andere vriend, eentje van de jongere soort, volgens eigen zeggen op vrijwillige basis, half Vlaanderen veilig heeft leren vrijen zijn zij ook in gang geschoten. Omdat er in de sector van "de liefde" niemand meer op hun daden zit te wachten hebben zij hun diensten op de rest van de gemeenschap losgelaten. Met het risico op onvolledigheid geven we hieronder een opsomming van hun vrijwillige activiteiten: - gaan garconnen bij de Oxfam-kerstmarkt. - openhouden van de schietkraam bij de parochiefeesten. - bij de inkom gaan zitten op de motorcross. - boekskes ronddragen van de wereldwinkel - briefkes ronddragen van overleden gepensioneerden - opzij gaan zitten als moeder de vrouw aan 't schuren is. - gaan velorijden met asielzoekers en met een pint trakteren. - op regelmatige basis bij weduwevrouwkes gaan buurten. - de tenten gaan afbreken na een chirokamp - de plaatselijke kruideniers een beetje op de zenuwen werken - lector en acoliet spelen in de vroegmis. - chauffeur spelen voor de pupillekes van de basket. - etc...enz...u.s.w... Voorwaar een aanwinst voor de maatschappij. Dankzij een lieve mie van de SPa mogen zij binnenkort hun onkosten in rekening brengen. Met z'n tweëen overwegen ze nu om een kantoortje in te richten en werkvolk aan te nemen...op vrijwillige basis wel te verstaan.
De hangende tuinen van Babylon. Voor vrienden van mij die niet te beroerd zijn om toe te geven dat ze ook alles niet weten, plaatsen we in wekelijkse afleveringen een beschrijving van de zeven wereldwonderen. We beginnen met de klassieke zeven en eindigen met de moderne zeven....Tenminste als we lezers overhouden.!!! Vandaag zijn we aan nummerke 3.
1. de pyramides van Cheops.(20/01) 2. de Kolossos van Rhodos.(25/01) 3. de hangende tuinen van Babylon.(03/02) 4. het mausoleum van Halicarnassus. 5. de Pharos van Alexandrië. 6. het Zeusbeeld op Olympia. 7. de tempel van Artemis in Ephese
De hangende tuinen van Babylon waren een botanisch en architectonisch kunstwerk die in de 6e eeuw voor Christus gebouwd werden in opdracht van de Babylonische koning Nebukadnezar. De werken duurden van 606 tot 562 voor Christus. De reden voor de aanleg ervan schijnt te zijn geweest dat de kersverse echtgenote van de koning, afkomstig uit bergachtige streken, gewend was veel groen om zich heen te hebben en de koning haar wilde helpen wennen aan het leven in het grote Babylon.
Het bouwsel bestond uit een serie terrassen, omringd door muren met torens. Op die muren waren bomen, struiken en bloemen geplant. De tuinen 'hingen' als het ware boven de oevers van de rivier de Eufraat. Bijzonder was de irrigatiemethode: onderaardse kanalen zorgden voor de aanvoer van water. Gelukkig is mijn vrouw content met een klein hofke.... (Bron: Wikipedia)
het omgeploegde fietspad. De overheid heeft het goed voor met haar burgers. Eén van de dingen die zij goed proberen te doen voor die burgers is het onderhoud van hun wegen en fietspaden. Los door ons geliefd teljorenlekkersdorp lopen twee wegen die onderhouden worden door "het vlaams gewest". Diverse keren per jaar komt dat "vlaams gewest" met grof geweld, voorzien van camions, borstels en ander gesofisticeerd materiaal de strepen wit schilderen, paaltjes afwassen, asfalt bijplakken. Drie weken geleden zijn de zijkanten van de fietspaden vrijgemaakt van russen en ander gewas. Dat deden ze met apparatuur waarop een gemiddelde aannemer alleen maar jaloers kan zijn: ploegen met roterende bladen, veegmachines, hoopkesmakers, en alles automatik. Ze zijn echter grof te werk gegaan. Nu hebben de fietspaden een groef van tien centimeter diep, 10 centimeter breed en aan de andere kant van de groef een ophoping van 20 centimeter. Dat hebben de mannen van de overheid 3 weken geleden klaargemaakt. Iemand die met zijn voorwiel in die groef komt is onherroepelijk verloren. Ondertussen zijn er al een paar schoolkinderen tegen de vlakte gegaan, een drietal asielzoekers op hun bekkie terechtgekomen en heb ik een nederlander in de gracht zien belanden. Het is dus niet altijd kommer en kwel. Met het vriesweer zijn de bulten naast het fietspad alleen maar hoger en harder geworden. Dus een van de dagen staat er weer een Arendonkenaar in de gazetten!!!.
De jubilaris. Een vriend van mij is vandaag gehuldigd. Wegens drieëndertig jaar trouwe aanwezigheid. Het bedrijf waar hij elke dag naartoe fietst - eentje in de papierversmossende nijverheid - hield vandaag haar nieuwjaarsreceptie en de directie die opzag tegen dubbele kosten vierde dus ook de jubilarissen. Het feest vond plaats in de kantine. Iedereen die meer dan vijfentwintig jaren dienst had in het bedrijf werd onder applaus van de werkmakkers naar voren geroepen, kreeg een hand van de ploegbaas en drie zwoele kussen van een ingehuurde directiesecretaresse ad interim. (de jubilaris op weg naar het podium) Niettegenstaande het bedrijf pas haar tweede verjaardag vierde wegens een doorstart na een grandioos faillissement is mijn vriend toch al 33 jaar in dienst. Dat komt door een administratieve vergissing van de dienstdoende curator die bij de afhandeling van het dossier een deel van het personeel mee verkocht aan een nieuwe eigenaar. De nieuwe directie is hoogst tevreden over mijn vriend. Niettegenstaande nog steeds terugkerende momenten van werkloosheid verschijnt hij iedere dag trouw op post.Hij begint zijn dag dan met bezigheden die normaal thuis uitgevoerd dienen te worden: te weten koffie drinken en het toilet bezoeken voor een grote boodschap. Daarna giet hij uitgebreid de sanseverias op de vensterbanken, probeert de stagiaire-telefoniste te versieren, verzorgd de administratie van de judoclub waarvan hij secretaris is en vertast tussendoor een stapel papieren van de ene naar de andere kant van zijn bureau.Dit doet hij dus al drieëndertig jaar.Voor deze tomeloze inzet is hij vandaag gehuldigd door de directie.Na de huldiging is hij met een paar vrienden 't Stad ingetrokken voor een aprês-drink. Het laatst hebben ze mijn vriend gespeurd in café "Amicitia" alwaar hij aan een serveuse zat te prutsen en ..... douwen dat ie deed..
allemaal sexblaaikes !!!! Van langsom meer beginnen meer en meer seniorenblogs op sexblaadjes te gelijken. De Jan, een zekere Ria, de Felix, de Fonne, die gasten van het vuurpeloton, en dan vergeet ik er nog een hoop, beginnen steeds meer en meer gelijkenis te vertonen met Dennis Black Magic en de uitgevers van de Ché en de Playboy. Alles over blote piemels, grote borsten en extravagante sexpartijen.Terwijl alles al meer dan 16 eeuwen geleden beschreven werd in de Kamasutra. U kent dat boek wel: Al dikwijls van gehoord, al dikwijls willen uitlenen, al dikwijls willen vragen als sinterklaascadeau; maar 't is er nooit van gekomen. Een vriend van mij houdt zich al meer dan 35 jaar bezig met het van buiten leren en het in de praktijk brengen van "het ultieme boek over de erotiek en het liefdesspel". In enkele afleveringen wil hij aan de geinteresseerde lezer - U dus, anders was U al gestopt met lezen - vertellen wat het boek te bieden heeft. Vandaag wat algemeenheden. Wat staat er eigenlijk in de Kamasutra? De Kamasutra bestaat uit zeven delen:
1.Inleiding over de liefde in het algemeen, de plaats ervan in het leven, en een indeling in soorten vrouwen. 2.Over de seksuele eenwording met een diepgaande behandeling over diverse seksuele technieken, seksuele standjes en trio's. 3.Over hoe een vrouw te krijgen. 4.Over een echtgenote en hoe ze zich dient te gedragen. 5.Over de vrouwen van anderen en over verleiding. 6.Over courtisanes. 7.Over manieren zichzelf aantrekkelijk te maken voor anderen.
Na de zeven wereldwonderen, nu de kamasutra uitgelegd op dit blog. Ik voel het nu al aan mijn water: Dit wordt een bestseller.
kaarsjes branden. Mijn vriend is opa van vijf kleinkinderen. Zoals dat bij een liefhebbende opa past gaat hij regelmatig met die bende rekels den hort op. Door de achterliggende bossen, over de sportvelden en zo naar het "Kongobos". Dat is een mastenbos waar de jeugd van Arendonk plezier komt maken. Ieder op hun manier en volgens hun ouderdom. De kleinsten op de schommels en de schuif-af, de jongere jeugd op de fito-meter en de iets groteren op en in elkaars schoot. In het naar huis gaan moet opa met zijn volk langs de "Lourdesgrot". Kaarskes voor het Lieve Vrouwke aansteken. Iedere keer vijf stuks. Alle vijf kunnen ze ondertussen harder lopen dan opa die op de terugweg dikwijls nog een klapke moet doen met een collega-gepensioneerde. Als hij dan als laatste bij de grot arriveert branden de vijf kaarskes al. Aan het geldende tarief moet opa daarvoor 5 maal 40 eurocent, is twee euro, in de offerblok deponeren. Dat enkele keren in de week maken een gat in zijn persoonlijk budget. Daarom verlaat hij als laatste de grot, salueert nog een keertje tegen het Lieve Vrouwke, blaast en passant de vijf kaarsjes uit en steekt één euro in de offerblok. Met de geburen heeft hij een akkoord gemaakt dat zij de gebruikte kaarsjes voor de helft van de prijs verder mogen opstoken. Ons Lieve Vrouwke heeft nog niet gereklameerd; dus zij zal ook wel akkoord gaan.
't Zwaar verkeer. (klik op de foto) Op 6 juli 2005 werd een blog van mijn vriend door de klachtencommissie onder leiding van de hoogwaardig heer Rocofort (zaliger) van het net geflikkerd. Dat gebeurde onder zware en herhaalde dwang van een hollandse transportmaatschappij. Wat was er aan de hand?De Arendonkse gemeenteraad had beslist dat doorgaand zwaar transport boven de 7,5 ton niet meer toegelaten was op de Arendonkse gewestwegen. Een verstandige beslissing van de Arendonkse raad vooral met het oog op de veiligheid van onze kinderen en zwakke weggebruikers. Een hollandse camionneur had daarna in een interview verklaard dat hij als gevolg daarvan naar de filistijnen zou gaan. Mijn vriend vond dit bij de haar getrokken en reageerde op zijn blog met de vermelding "geldgewin belangrijker dan veiligheid". En hij had het aan zijn botten. Een dikke streep er door en zijn blog was naar de filistijnen. Na verwijdering van het bewuste artikel mocht hij terug meespelen.
Vandaag , 6 maanden en 21 dagen later, kan mijn vriend met grote vreugde melden dat de bewuste verbodsborden zijn geplaatst en dat het zwaar doorgaand verkeer tot het verleden behoord.
Ik moet nu dringend naar mijn vriend om hem mijn felicitaties over te brengen en een paar "Blonde Leffes" te drinken op de goeie afloop.
Voor de goede orde: de hollandse camionboeren zijn slechte verliezers. Zij hebben klacht ingediend bij de Raad van State.
De brief van nonkel missionaris. In een vorig artikeltje (19/1) schreef ik over de "heiligen" in onze familie. Broeder-missionaris Louis Jan Lasters was er daar eentje van. In 1898 vertrok hij naar de Gilbert-eilanden (nu Kiribati) waar hij in 1919 van uitputting en miserie stierf zonder ooit naar de "heimat" teruggekeerd te zijn. Hieronder een uittreksel uit één van zijn brieven. Schrijven ging niet zo goed, 't was ook maar een broeder, timmeren en metselen zoveel te beter.
Bemind zij overal het H.Hart van Jesus Alemama 12 april 1913 Zeer Eerw heer Pastoor
Ik moet ditmaal beginnen mij te beschuldigen zoo lang gewacht te hebben iet van uit de Gilbertseilanden te hebben latten weten. ik hoop in het vervolg niet meer in deze faut te hervallen. het een en het ander heeft er bij toegedragen mijn schrijven uit te stellen. Onderaandere reden het veraanderen van eiland. zoo als U boven ziet ik woon niet meer te Onotoa maar ben meer naar het noorden opgekomen. Juist op het noorden van den evenaar. dit eiland is eenmaal zoo groot als dat ik kom te verlatten maar heeft niet de helft der bevolking, zoo wat 700 inwoners.er zijn velle heidenen en ook eenige prottestanten en zoo wat 200 kattolieken.....
Tot daar een fragment uit nonkel missionaris zijn schrijvelarijen aan het thuisfront. en in dit geval aan de pastoor van Retie.
...Hij stief zoals hij geleefd en brieven geschreven had: "simpel en eenvoudig." tussen de Kanaken, de "kortoren" van de Stille Oceaan.
...een receptie met standing. Een vriend van mij moest in het weekend naar een staande receptie. Neen het was niet de heer van "La douce France". Die moest naar een receptie met Bertje Anciaux. Mijn vriend moest naar een receptie met standing. Alle notabelen van het "fijne dorp Arendonk" waren op de bijeenkomst verzameld: de burgemeester, een afgevaardigde van een scholengemeenschap, de gemeentelijke pelisie, en nog een heleboel genodigden die niet waren gekomen. Twee straten verder nam het lokale plebs deel aan een kwis. De receptieavond verliep geslaagd. Tenminste dat vertelde mijn vriend die rond middernacht verslag kwam uitbrengen bij de kwissers: hij had de hele avond aan de champitter gezeten, met twee handen tegelijk bitterballen en kippenpootjes gegeten, bij de aanwezige vrouwen in hun decolletté geloerd, tegen de orkestleden geruzied omdat die naar zijn goesting teveel lawaai maakten, een hoop gemeenteraadsleden "zijn" waarheid gezegd en tenslotte een paar zinnige gesprekken gevoerd met een plaatselijke kruidenier. Die had hem een paar aangebrande moppen aan de hand gedaan. Eentje ervan kende mijn vriend nog en die kwam hij rond middernacht met een dikke tong vertellen aan de kwisploegen. Het was een moppeke over "beffen baffen en boffen". Na vier keer opnieuw het moppeke aanhoord te hebben zijn de kwissers in een geforceerde lach geschoten, kwestie van het onheil te stoppen. Ge ziet: ge moet niet persé op een receptie bij Bert Anciaux zijn om een beetje cultuur op te doen!!!....beffen, baffen, en boffen...das pas cultuur.
De Kolossos van Rhodos. Voor vrienden van mij die niet te beroerd zijn om toe te geven dat ze ook alles niet weten, plaatsen we in wekelijkse afleveringen een beschrijving van de zeven wereldwonderen. We beginnen met de klassieke zeven en eindigen met de moderne zeven....Tenminste als we lezers overhouden.!!! Vandaag nummerke 2 van de klassieken.
1. de pyramides van Cheops.(zie 20/01) 2. de Kolossos van Rhodos.(25/01) 3. de hangende tuinen van Babylon. 4. het mausoleum van Halicarnassus. 5. de Pharos van Alexandrië. 6. het Zeusbeeld op Olympia. 7. de tempel van Artemis in Ephese
De Kolossus van Rodos was een gegoten bronzen beeld van de zonnegod Helios, die door de Grieken vereerd werd en later Apollo genoemd werd. Het beeld was 32 meter hoog en stond aan de monding van de haven van het eiland Rodos. Het werd gebouwd tussen 305 en 292 voor Christus. Deze data zouden verband houden met een grote overwinning van Rodos in 305-304 voor Christus.
Men is niet zeker in welk jaar de Kolossus vernield werd door de aardbeving, maar het moet gebeurd zijn tussen 227 v. Chr. en 224 v. Chr.. De brokstukken van het beeld hebben negen eeuwen bij de haven gelegen, tot de Arabieren het eiland in 653 na Christus veroverden. Volgens een legende waren er 900 kamelen nodig om de bronzen restanten van het beeld van Aleppo naar Syrië te vervoeren. Van de brokstukken is in de moderne tijd geen spoor meer teruggevonden.
De Nederlandse taal heeft aan dit kunstwerk woorden als 'kolos' en 'kolossaal' overgehouden.
Een legende verhaalt dat het beeld wijdbeens boven de haven stond en dat schepen onder de benen doorvoeren. Dit is echter hoogst onwaarschijnlijk gezien de hoogte van het beeld en de breedte van de havenmonding. Het beeld was wellicht meer vergelijkbaar met het Vrijheidsbeeld, weliswaar op een lagere sokkel, en stond dichtbij de haven, maar meer landinwaarts....Kan iedereen nog volgen??
De afgehakte hondenpiemel. Zoals ik in het artikeltje van 15 januari over "het gekef voor een ander hol" beloofde, zou ik aan de lezer van dit blog die wistvan wie het volgende verhaaltje kwam...
"....Toch, het was de penis van de hond maar er was een beentje ingestopt om het stukje recht te houden. Grote hilariteit bij de vrouwen die nu eindelijk begrepen hoe dit alles in mekaar zat.
Ik heb het beentje later meegenomen naar België en daar door een slager laten controleren."
een nominatie als "cybersenior" voor de 4de week van januari 2006 en 1 drankbonneke voor een "Blonde Leffe" versieren..
De vraag was: Komt dit uit Gazet van Antwerpen die berichtte hoe iemand zijn piemeltje kwijt speelde?, uit de mond van een duitse kannibaal die zijn vriend in stukjes sneed?, of van één van de culinaire blogs van mijn grote vrienden fons en sisken?
De eerste twee antwoorden zijn echt gebeurd maar waren mensenpiemeltjes. Het derde piemeltje hoorde toe aan een Koreaanse straathond die vakkundig opgegeten werd op het culinaire blog van mijne nieuwe vriend de Fonne. Met spijt in het hart moet ik vaststellen dat ik niemand met een "blonde Leffe" kan plezieren. ...Ik stel me alleen de vraag waarmee die vrouwen zo moesten lachen?....Alfons, weet gij het?.
...Waar zijn ze gebleven? 280 dagen geleden ben ik op seniorennet begonnen...Tijd om het testament van mijn blog op te maken. En dan komt een mens onwillekeurig uit bij de eerste schrijvelaars in het gastenboek. En om het met de Humo te zeggen: "Hoe zou het eigenlijk zijn met..... - al die anoniemelingen die onder een valse naam, met een onbestaand emailadres commentaren schreven die kant nog wal raakten...waar zitten "Iemand" , "Aigle" en "Rikske II" - al die fantasten en jalourzigaards die schelden en schimpten....waar zijn "het heertje douwe" en "wij" en "yssorianneke" - al diegenen die zelfs niet konden schrijven noch ondertekenen met een naampje...hoe zou het zijn met "!!!!" of "????" en waar zit "xxxx". - waar zou de "mestkever" gebleven zijn? - of de pipo die ondertekende met "ik kom op voor allen". -...en waar zou de "stemmenteller" en de "familywatcher" uithangen? - zou de "fonne" en de "sisse" nog leven en hoe zou het met hun sexleven gesteld zijn?
Allemaal ééndagsvliegen die zich plotseling stoorden aan het één of ander artikeltje op een blog, dan wild enthousiast gelijk een gedopeerde olifant hun middelvingerke op het toetsenbord ramden en hun gal spuiden. Anoniem en met een vals emailadres. Na het nuttigen van vijf "blonde Leffes" heb ik wel eens gefantaseerd hoe die dropzwansen er in werkelijkheid zouden uit zien. En dan moest ik denken aan....aan, dat vertel ik wel een keertje als ik echt in een chagrijnige en boosaardige bui ben. Ik beloof wel om het niet anoniem te doen.
oude zakken en speelpleinen. In de Vlaanders heeft een rechter een stelleke verzuurde geburen gelijk gegeven. In Lauwe bevindt zich al jaren "Hoeve Delaere"; een speelplein waar in de zomermaanden en op ander zonnige dagen zo'n 180 kinderen plezier beleven aan schuif-afs, schommels en andere speeltuigen. ( Buren kunnen niet meer tegen het speelplezier van kinderen.) Enkele geburen - meestal bejaarden - pikten dit niet, zochten een advokaat en legden klacht neer wegens burenlawaai. Ze kregen toch wel gelijk van de rechter zeker!!! Nu mag er dus niet meer gespeeld worden door de peuters, kleuters en eerste communicantjes want die oude peekes mogen niet meer gestoord worden in hun middagdutje. Kijk, zover hebben wij het gebracht met onze maatschappij. 's Zondagsavonds uitgebreid supporteren voor Fata Morgana en SAM, opblijven en meezoeken naar de senior van de maand maar wel die klein snotneuzen verbieden om te ravotten. Fijn volk zijn wij, ouderen van dagen...voortrekkers van de verzuring zijn wij, ja. Ik weet het wel: wij zien ons kleinkindjes toch zo graag, wat zijn het snoezekens...maar oo wee als ze een beetje herrie maken....en die kleinkinderen van de overburen, wat zijn dat toch voor ettertjes... De rechter in Menen moest doen wat de wet hem voorschreef: lawaai verbieden, maar er moest een wet bijkomen die het mogelijk maakt dat die verzuurde aanklagers van het kinderlawaai in een oude legerkazerne worden gestockeerd en dat ze daar a volonté verder kunnen zeuren en zagen en middagdutjes doen...tot ze niet meer wakker worden.. Ik zal wel alleen zijn met mijn gedacht...Maar 't kan me geen ene fluit schelen. Je moet niet alleen puntjes geven, je mag ook reageren hoor !
