Na een interessante en mooie avontuurlijke reis in de Kimberleys (NW Australie) zijn we terug in de bewoonde wereld. We genoten van de mooie en gevarieerde natuur, de vele diepe kloven waar we langs grote rotsblokken naar boven klommen om tot aan een waterval te komen waar we heerlijk konden zwemmen in het frisse water (nodig om af te koelen want het was er zeer warm, boven 35°, na de inspannende klim), de uitzonderlijke rotsformaties in Purnululu National Park met als hoogtepunt de Bungle Bungles, de uitgestrekte savanne-achtige vlaktes, doorkruisen van de King Leopold Ranges (jawel, een gebergte genoemd naar onze avontuurlijke koning Leopold II) ... Teveel om hier in het kort op te sommen.
We zijn experten geworden in het snel opzetten en afbreken van iglo tentjes en het vroeg opstaan (5u), om zoveel mogelijk van de nog enigzins frisse (25 a 28°) ochtenduren te genieten.
Gisteren zijn we aangekomen in Broome, vroeger een centrum voor de parelvisserij, nog juist op tijd om van de zonsondergang te genieten. Onze gids had het lumineuze idee, pizza's te bestellen en frisse drankjes (oh, zo heerlijk na het vele lauwe water dat we meesleurden in de rugzakken) en dat samen op te eten op Cable Beach terwijl we genoten van de zonsondergang ... mooi!
We genieten nu nog van een paar dagjes heerlijk luieren in Broom en apprecieren nog meer het moderne comfort van het hotel na de dagen waar we het moesten stellen met een waterkraantje in het bos en een bush toilet.
Met Tom en familie gaat alles goed: kleine Zara groeit en bloeit en te zien volgens de foto die Annaleise ons gisteren zond is ze reeds een heel andere baby geworden. Eva groeit in haar rol van grote zus.
Augustus is voorbij ... het is nu 2 september en we zijn halfweg ons verblijf hier in Australie (sorry, ik vind het trema niet want ik werk hier op de laptop van Tom en dat heeft een Querty klavier). De tijd is werkelijk voorbij gevlogen de voorbije 3,5 weken. Natuurlijk was hier een en ander aan de gang waardoor we in beslag werden genomen.
De kleine Zara stelt het opperbest, eet goed, slaapt goed ... een plezier. Na een week had ze haar geboortegewicht terug, en ondertussen zal ze nu ook al flink bijgekomen zijn (hoeveel, weten we niet want we hebben hier geen babyweegschaal). Zara is een erg rustige baby, en geeft haar mam de kans tussendoor wat te rusten. Ook de nachten vallen doorgaans mee, wat niet wil zeggen dat ze dan altijd direct inslaapt na een voeding.
Zus Eva is fier op haar kleine zus en komt haar regelmatige kleine kusjes geven. Eva is een flinke kleuter geworden die al zeer zelfstandig is. Ze spreekt heel goed, meestal in het Engels, maar wij, en ook Tom spreken steeds Nederlands met haar en ze begrijpt alles. De meeste woorden kent ze zowel in het Engels als in het Nederlands, maar soms is het wel eens komisch als ze plots een Nederlands woord gebruikt in een Engelse zin. Zo was ze in de creche aan het praten over een kinderwagen, en de begeleidster begreep maar niet wat ze bedoelde, tot de een poppewagen aanduidde. Zo leren de begeleidsters hier ook een beetje nederlands.
Tom is momenteel voor een paar dagjes in Sydney voor het werk en komt woensdagavond terug.
Volgende vrijdag 5 september vliegen we naar Darwin in het noorden van Australie (4u vliegen), de hoofdstad van de Northern Territory (relatief kleine stad van ca 125.000 inwoners) en genoemd naar de wetenschapper Charles Darwin. De voorbije eeuw werd de stad 2 maal grotendeels verwoest, in 1942 als gevolg van de aanvallen van 150 Japanse gevechtsvliegtuigen en in 1974 toen een tropische cycloon over de stad trok waardoor ca 70% van de stad werd verwoest. De volgende dag beginnen we de exploratie van een deeltje van de Kimberley regio, jawel een heek klein deeltje maar. De Kimberley is een gebied in het NW van Australie van meer dan 400.000km2 groot (meer dan 15x Belgie). Het is een onherbergzaam en moeilijk toegankelijk gebied. Diep in de rotsen ingesneden kloven wisselen af met weidse open savannes. Het kan er zeer warm zijn, in de zomer (nov tot april kan de temperatuur boven de 40 graden stijgen); dus hopelijk blijft de zomer nog eventjes uit daar als we de streek bezoeken. In deze periode zal de temperatuur rond de 30 graden schommelen, met toch wat afkoeling 's nachts. De eerste dag blijven we nog in de Northern Territory om er de serie watervallen van Edith Falls (watervallen hebben een hoogte van tussen de 8 en 12 meter) te zien en het Nitmiluk National Park te bezoeken, bekend om de spectaculaire Nitmiluk Gorge (ook Katherine Gorge genoemd). Van dan af geven we het moderne comfort op en zal ons bedje telkens gespreid zijn in een tent. Dus zien wat dat zal worden. De tweede dag steken we de grens met Western Australie (grootste Australische staat) over om er de volgende dagen diverse natuurwonderen te zien en te bezoeken, o.a. de Bungle Bungle gebergten (bekend om de oranje en zwart gestreepte rotsformaties), El Questro Wilderness Park, Manning Gorge, Windjana Gorge enz ... Hoge steile rotsen, watervallen en meren zullen er dagelijkse kost zijn ... We kijken ernaar uit.
Wellicht hebben we tijdens deze tocht geen of moeilijk internet bereik, dus na Darwin zal het misschien wel een tijdje duren alvorens we nog iets van ons kunnen laten horen. Op 15 september komen we aan in Broome, eindpunt van onze trip waar we een paar dagjes blijven om te genieten van de naar het schijnt heel mooie Cable Beach. Op 18 september zijn we weer in Melbourne.
Alles goed hier op een rustige zondagmorgen. Zara is nu ruim een week oud en is sinds vorige dinsdag met haar mama thuis gekomen (na 4 dagen). Ze is een rustige en alerte baby, en ook een goede slaper die haar mama en papa zowel in de dag als 's nachts de nodige rust gunt. Als ze maar op tijd haar eten krijgt, dan slaapt ze doorgaans snel weer in. Zus Eva is bezorgd om haar zusje en gaat regelmatig eens naar het wiegje kijken. De eerste dag na de geboorte nam Eva bergen speelgoed mee naar het ziekenhuis voor haar zusje. Ook mam Annaleise herstelt vlot, daar Zara zo'n goede slaper is kan ze tussendoor rusten en een dutje doen.
Wij zijn het hier ondertussen reeds goed gewoon en beginnen snel overal onze weg te vinden. Gauthier brengt Eva op dinsdag en donderdag met de auto naar de Childcare (een pre-school eigenlijk, want kleuterklasjes heb je hier niet). De eerste dag volgde hij niet de juiste weg en Eva maakte direct de opmerking:"this is not the right street Papo", ze is dus zeer opmerkzaam voor wat ze ziet onderweg. Op maandagmorgen heeft Eva zwemles, in een zwembad op wandelafstand, en telkens we het zwembad voorbijkomen, zegt ze:"here is my swimming pool". Ook de lagere school waar ze later zal gaan ligt dichtbij, ze duidt de school reeds aan als "my school". Kinderen gaan hier vanaf de leeftijd van 5 jaar naar de lagere school, Eva zal dus vanaf januari 2016 naar school gaan.
Annaleise en Tom wonen nu sinds bijna een jaar in Robbins street in Ivanhoe, het is een aangename en rustige residentiele buurt. Vlakbij (2 huizen verder eigenlijk) is er een park dat achter de huizen loopt, met daarin op verschillende plaatsen een speeltuin, dus leuk voor Eva en de andere kinderen uit de buurt.
Wij hebben hier ook onze bezigheid: Gauthier bakt elke dag brood (met een broodmachine), want het meeste brood hier is een beetje vergelijkbaar met het Amerikaanse brood, en je bent dat gauw beu; ook reeds enkele klusjes buiten werden uitgevoerd en nu is hij begonnen met klein schilderwerk buiten (buitenkant huis is afgewerkt met hout, en op een stukje was het aan het afbladderen). Ikzelf doe boodschappen, maak eten klaar, doe klein herstelwerk en strijk. Ook met Eva spelen, naar het park gaan en verhaaltjes vertellen behoort tot onze taken. Vrijdagmorgen ging ik met Eva naar de bibliotheek, waar ze een verteluurtje hadden. Daarna konden de kinderen nog wat knutselen rond het thema van de verhaaltjes, deze keer was dat een masker maken van een zeerover. Eva is een vlijtige bibliotheekbezoeker, we hadden een hele stapel boeken mee om in te leveren. Zij toonde me waar we de boeken moesten inleveren, waar we andere boeken en video's konden kiezen en waar de nieuwe lading konden inscannen.
De voorbije dagen hadden enkele dagen mooi lenteweer, met temperaturen die tot 18 a 20 C stegen op bepaalde momenten, maar het blijft ook nog wisselvallig, want plots komen er dan weer wolken opzetten. Gisteren zaterdag was aangenaam warm tot de middag, dan weer frisser; vandaag zondag is het weer wat grijzer, maar wel droog.
Nu nog een 10-tal dagen alvorens we afreizen naar Darwin (noorden van Australie, 4u vliegen) om van daaruit te starten met onze avontuurlijke tocht doorheen het ruige gebied van de Kimberley. Daar zullen we kunnen genieten van lekker warm weer.
Vele groeten aan jullie allen, en we wensen jullie allen nog enkele zomerse, warme dagen toe ... en misschien nog een Sint-Michielszomertje daarbovenop.
Er is groot nieuws te melden. De nieuwe De Brabandere baby heeft zich op vrijdag 15 augustus aangemeld. Om 15.30u zag onze 4de kleindochter Zara het levenslicht. Mama en baby stellen het goed. De kleine Zara weegt 2,970 kg en meet ongeveer 50 cm en is in blakende gezondheid. Mama Annaleise herstelt zich goed. Papa Tom is fier op zijn nieuwe dochter en zus Eva is zeer bezorgd om haar nieuwe zusje. Zara werd geboren in het Frances Perry ziekenhuis in het centrum van Melbourne. Mama en baby werden er met goede zorgen omringd.
Ook wij twee zijn heel blij met deze gezonde, nieuwe telg in de familie. Ja, dat zal wat worden met die 4 meisjes, meldde mijn zus Lieve.
Onze dagen hier zijn nu nog wat meer gevuld, daar we nu de volledige zorg van Eva en het huishouden hebben. Daar alles hier wel wat verder weg is hebben we meer tijd nodig om boodschappen te doen in vergelijking met Kortrijk. Ook een bezoekje aan mama en baby vraagt meer tijd door de afstand, het drukke verkeer van en naar het centrum van Melbourne en het feit dat we nog niet zo goed onze weg kennen hier.
Tom woont in de rand van Melbourne in Ivanhoe, deze town (= deelgemeente) maakt deel uit van de city of Banyule. Banyule telt ongeveer 125.000 inwoners en omvat een 20-tal towns. De town of Ivanhoe heeft ca 11.000 inwoners, en is een residentieel en rustig gebied dat ongeveer 10 km verwijderd is van het centrum van de grote stad Melbourne (ca 4,5 miljoen inwoners). Het openbaar vervoer vanuit deze randgemeenten is vrij goed georganiseerd. Een vrij dicht netwerk van treinen en trams leidt naar Melbourne en daar wordt druk gebruikt van gemaakt (daar kunnen Brussel en Antwerpen wel iets uit leren). Toch blijft het verkeer naar Melbourne druk, zeker op weekdagen, maar van de monsterfiles zoals we ze in Belgie kennen is hier geen sprake. Maar parkeren in Melbourne is dan ook weer superduur, zeker in de week.
Het weer hier blijft aan de frisse kant, maar het is hier nu wel winter. De temperaturen schommelen tussen een 6° C 's nachts tot 12 a 14 ° C in de dag. De voorbije dagen steeg het kwik wel al tot 16° C met een paar zonnige dagen en geeft toch een heerlijk lentegevoel.
Gisterenavond, na een vlotte vlucht, goed aangekomen in Melbourne. Een stralende Tom stond ons op te wachten en na een goed halfuurtje stonden we in Robbinsstreet (bij Tom thuis) en zagen we ook een stralende Annaleise terug. Eva was al aan het slapen, zodat we haar pas deze morgen terug zagen. We konden beiden goed slapen. Voor Eva was het precies of het nog maar een week geleden was dat ze van ons afscheid nam ipv meer dan 6 maanden. We waren onmiddellijk goede maatjes.
Vandaag was het een frisse dag (koud voor de Australiers) maar met een straaltje zon. Een wandeling doorheen een nabij park deed ons veel deugd. Ook gedurende de dag hadden we weinig last van de jetlag. Het was een leuke dag, spelen met Eva, voorlezen enz ... Dus alles OK hier Down Under.
Na een aangenaam verblijf aan zee, met oppas voor de kleinkinderen Jana en Ellie, terug in Kortrijk.
Hier nog wat opkuis doen na werken aan de gevel ... en dan inpakken. Tussendoor ook nog een en ander regelen voor Athena, voor de leesclub, voor Probus. Lang leve het internet waardoor we ook nog vanuit Australië de planning van het nieuwe werkjaar van Athena en Probus kunnen opvolgen.
Ons volgende berichtje komt wellicht reeds van Down Under, want vrijdag vertrekken we voor onze lange reis, met als eerste hoogtepunten het weerzien van Eva (3,5 jaar), Tom en Annaleise en vrij snel daarna de kennismaking met ons 4de kleinkind. Hopelijk kunnen we snel een foto op deze blog plaatsen met onze 2 andere kleinkinderen.
Vandaag, 17 juli genieten we van prachtig zomerweer in België ... een voorsmaakje van wat komt binnen een 4-tal weken. We kijken met spanning uit naar ons vertrek, en nog meer naar de dag dat een nieuwe telg zich aanmeldt in onze familie. De reservaties zijn gemaakt, er is nog wat werk aan het verzamelen van informatie over de trip naar de Kimberley in september.
Eerst nog wat genieten van onze kleindochters Jana en Ellie hier in België. Tot kijk.
