Bezoars !!!

Bezoars zijn versteende massa’s die gevonden worden in de maag van de Bezoar-geit. Haren en resten plantaardig voedsel (cellulose) blijven zolang achter in de maag dat het versteend. In jaren groeit de steen gelaagd aan en kan de hele maag opvullen. Soms zijn ze bros en licht van gewicht, maar kunnen ook zwaar en hard zijn. Ze kunnen alle vormen en kleuren hebben.
Bezoars worden ook wel in andere zoogdieren gevonden, nl. de herkauwers. 

 


Zelfs mensen kunnen een bezoar ontwikkelen. Vaak is er dan sprake van een vertraagde maagdarm functie, kinderen die op hun haar kauwen of iets onverteerbaars is gegeten waar voedselresten aan vast koeken. Er bestaan drie soorten Bezoar, afhankelijk waaruit ze zijn opgebouwd:  Phytobezoars (plantaardig), Pharmacobezoars (medicijnen) en Trichobezoars (haren). Behalve in de maag worden Bezoars ook wel aangetroffen in het eerste deel van de dunne darm.

Bezoars hebben een lange historie als bijzonder geneeskrachtig en magisch. Tussen de 11de en de 19de eeuw was deze bijzonder populair. Het woord is afgeleid van het Arabische Badzehr (antidota) en het Hebreeuwse behalzazar, wat meester van het vergif betekent. De steen werd aldus hoog geacht tegen allerlei vergiftigingen. Daarnaast zou een bezoar geluk, rijkdom en macht brengen en magische krachten bezitten.
De steen werd daartoe gedragen als talisman, gezet in een ring of als magisch ornament in huis gezet. De verhalen rondom de steen maakte dat vele apothekers er mee aan de slag gingen om de meest fantastische medicijnen er van te fabriceren. Daartoe werd de steen vermalen en eventueel gemengd met andere obscure ingrediënten. Ingenomen zou het zweten opwekken waardoor de ziekte door de huid het lichaam zou verlaten. De steen of het poeder ervan werd op slecht genezende wonden gelegd of de patiënt werd aangeraden de steen een tijd in de mond te houden zodat de helende krachten werden opgenomen.

Door de zeldzaamheid en populariteit waren de kosten van een Bezoar voor die tijd al toren hoog. De Bezoar die Piet Hein meebracht met zijn Zilvervloot ligt nog altijd in het farmaceutische museum te Amsterdam. De steen bracht in 1736 al 2600 gulden op!
Alleen welgestelden waren in de gelegenheid gebruik te maken van de veronderstelde krachten. Maar juist daar vond de steen gretig aftrek. De rivaliteit om status en macht maakte dat er nogal eens mensen vermoord werden om hogerop te komen. Vergiftiging door middel van arsenicum was de meest populaire manier. Doordat er vaak geen betrouwbare medici en/ of antidota voorhanden waren zochten de welgestelden zelf naar oplossingen. De bezoar leek hiervoor uitkomst te bieden. De steen lag daartoe continu in de drinkbeker en zou al het eventueel aanwezig gif absorberen. Anderen droegen de steen aan een ketting en dompelde de steen in elk drankje wat gedronken werd.

De steen werd op grote schaal vervalst en voor steeds meer kwalen voorgeschreven zoals de pest, rabiës en epilepsie. Uiteindelijk werd het ongeloofwaardig dat een steen tegen zoveel kwalen zou kunnen helpen. Tevens werden geneesmiddelen tegen het eind van de 18de eeuw ontdaan van hun magische eigenschappen en verdween hun populariteit.
Toch blijkt er een bron van waarheid te zitten achter dit verhaal. Onderzoek heeft aangetoond dat de steen inderdaad in staat is om de giftige bestanddelen van arsenicum, arsenaat en arseniet, om te zetten in fosfaat of te binden met sulfer. Sulfer is vooral te vinden in de eiwitten van haren, één van de belangrijkste bestanddelen van de bezoar steen. Daar de steen vaak calciumcarbonaat bevat zou het dezelfde werking kunnen hebben als zuiveringszout of houtskool door zuren en gif op te zuigen en te neutraliseren.

Maar de legende leeft voort en Bezoars worden nog steeds aangeboden als stenen met magische krachten waar dik voor betaald moet worden. Aangezien het dier eerst zal moeten overlijden alvorens zo’n steen bemachtigd kan worden en het feit dat er dik geld aan verdiend wordt roept dit een aantal ethische vragen op.

       

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Mediteren in het dagelijks leven !!!

Meditatie is een avontuur, het grootste avontuur dat voor de menselijke geest mogelijk is. Meditatie is: er gewoon zijn, niets doen - geen handeling, geen gedachte, geen emotie. U bént er alleen en dat is puur genot.

Waar komt dit genot van het nietsdoen nu eigenlijk vandaan?
Nergens vandaan of van overal. Het heeft geen oorzaak, omdat het bestaan als zodanig pure vreugde is.





Mediteren kan iedereen (leren)

Ik zeg dit wel zo makkelijk, maar toch is het zo. Veel mensen zeggen dat ze hun geest niet tot rust kunnen brengen en, eerlijk is eerlijk, dit is ook het moeilijkste van alles. Ook al krijgt u nog zoveel informatie naar binnen, van de dagelijkse beslommeringen, het is toch te leren.

Als u eenmaal een paar stappen hebt gezet wilt u meer, zeker na de eerste meditatie. In het begin wilt u vaak heel veel, echter u kon ook niet meteen op een fiets wegrijden. Al snel na de tweede meditatie wordt u gepakt door wat ik noem 'het meditatie virus'. U ervaart dingen in uw lichaam, of ziet mooie zaken. Na afloop bent u ontspannen, en zou u direct door willen gaan

Wat is meditatie?

Door meditatie kunt u het denken tot rust brengen en tot innerlijke harmonie komen. Dit kan door de aandacht te richten op uw ademhaling. Door geconcentreerd in- en uitademen, is het mogelijk los te komen van zorgen over de toekomst of verdriet om het verleden. Mediteren kan ook een manier zijn om uw intuïtie verder te ontwikkelen. De maatschappij is erop gericht om te consumeren. Bij meditatie ligt de nadruk op het consuminderen. Meditatie kan de ogen openen voor de schoonheid van de dingen van alledag: het is leven in het hier en nu.

Welke effecten heeft meditatie op lichaam en geest

Door onze achtergrond, religie en traditie, zijn we gewend door onze eigen gekleurde bril naar het leven te kijken. Bij meditatie wordt die bril afgezet: oude meningen en denkbeelden kunnen we loslaten. Hierdoor kunnen we het leven onbevangen en open tegemoet treden. We kijken ernaar als een kind, vrij van voorkeur en afkeer. Veel lichamelijke klachten die door stress ontstaan, zoals spanningshoofdpijn en rugklachten, kunnen door meditatie verminderen of verdwijnen.

Meditatie brengt u dichter bij uzelf en zorgt ervoor dat u tot rust komt. Het geeft u meer zelfvertrouwen. Ook als u zich lichamelijk niet lekker voelt, werkt meditatie heilzaam en zal op vele manieren een zeer positief resultaat op het leven geven. Het geeft u een innerlijke (genees)kracht om makkelijker om te gaan met bepaalde zaken.

Mediteren: hoe doe je dat

Er bestaan verschillende vormen van mediteren.

Alleen al kijken naar een zonsondergang, kan een vorm van meditatie zijn, net als schilderen of bidden. In Japan zijn de kunst van het bloemschikken en die van het boogschieten, Reiki behandelingen zijn een vorm van meditatie.

In China geldt dat voor de bewegingsleer Tai-Chi. Ontspannen zitten op een kussen, in de lotushouding, is in het oosten de meest gebruikelijke vorm. U concentreer zich op uw ademhaling: adem in door de buik, houdt de lucht even vast en adem rustig weer uit. Terwijl u zit, komen er allerlei gedachten naar boven. De oefeningen kunt u ook zitten, staand of liggend doen.

Waar kun u het best mediteren

Dat is persoonlijk. U kunt het best een plek zoeken waar u ongestoord kunt zitten, zonder telefoon, fax of geluid. Dat kan in de tuin zijn, maar ook op zolder. Houd de inrichting van de ruimte eenvoudig en vermijd fel licht of schreeuwerige kleuren. In het oosten wordt vaak een kaar aangestoken en een staafje wierook gebrand. Dat kan kalmerend werken.

Hoe vaak en hoe lang moet u mediteren

Een paar keer per dag, tien minuten of een kwartier. Mensen die wat meer geoefend zijn, kunnen hun meditatie-oefeningen uitbreiden tot veertig minuten of maximaal een uur. Na een uur mediteren verslapt de aandacht meestal.

Wanneer kunt u het beste mediteren

Dit is voor iedereen verschillend. 's Ochtend vroeg, vóór het ontbijt, is mediteren vaak heel effectief. Tijdens het slapen zijn allerlei processen in het lichaam tot rust gekomen, wat een fris gevoel geeft. Maar 's avonds voor het naar bed gaan, is ook een prima moment.

Wat is een geleide meditatie

Eigenlijk zegt het woord het al. U wordt door een stem naar een bepaalde plaats gebracht. Dit heet visualiseren. Eigenlijk spreken we niet echt van een meditatie maar meer van een visualisatie. Door middel van een stem komt u zaken tegen die u mogelijk laten voelen, horen, zien of ruiken.

Eigenlijk wordt u derde oog, zonnevlecht op een heerlijke manier extra geactiveerd. Op den duur is het zelfs mogelijk in contact te komen met uw eigen gids. Natuurlijk moet alvorens tot meditatie wordt overgegaan veel worden geleerd. Zo zullen zeker in het begin de chakra's en aura een hele belangrijke plaats innemen. Ook de ademhaling is van belang, maar vaak gaan mensen mediteren die heel erg op de ademhaling letten en dan is het effect van een goede meditatie weg.

Antimoon, een wondermiddel ???

Antimoon is voor de meeste mensen een relatief onbekend metalloïde. Toch heb je het bijna dagelijks in handen, daar het in vele gebruiksvoorwerpen verwerkt is.
Antimoon is een zilvergrijs semi-metaal wat zelden in zijn pure vorm gevonden wordt. Meestal is het gebonden aan een mineraal, waarvan zwavel de belangrijkste is en stibniet of antimoniet wordt genoemd. Stibniet is de belangrijkste bron om antimoon te winnen.

Men is onzeker over de herkomst van de naam antimoon. De meeste bronnen benoemen de afleiding uit het Grieks, anti en monos, wat vrij vertaald “niet alleenstaand” betekend. Dit zou dan verwijzen naar het feit dat antimoon meestal in gebonden vorm gevonden wordt. Het chemische symbool is SB, van Stibium.

Antimoniet is al sinds de oudheid in gebruik. Met een hardheid van 2 is het makkelijk tot poeder te vermalen en werd het als oogschaduw toegepast. In de middeleeuwen werd antimoniet gebruikt als pigment voor inkt en verf. De alchemisten vonden het mineraal interessant omdat men meende dat het bruikbaar was in het proces om onedele metalen in goud te doen veranderen. De stof smelt bij de hitte van een kaarsvlam en heeft de eigenschap andere metalen te verharden. Tegenwoordig worden antimoon verbindingen ook gewaardeerd om hun brandvertragende eigenschappen.

 

Antimoon is giftig. Een vergiftiging met antimoon lijkt veel op dat van arsenicum. Een kleine dosis veroorzaakt hoofdpijn, duizeligheid en depressies. Een grotere dosis veroorzaakt heftig en frequent braken. Aan een fatale dosis zal men binnen een paar dagen overlijden.
Het lijkt dan in eerste instantie vreemd dat deze stof van de 15de tot de 19de eeuw een populair geneesmiddel was. Bekijk je dit gegeven echter in de context van het beeld dat men van ziekten had in die tijd dan wordt het geheel duidelijk. Ziekte en geloof waren in die tijd nauw verbonden. Het leven in zonde werd vaak aangemerkt als de oorzaak van een ziekte. Hierdoor zou men openstaan voor kwaadaardige krachten of geesten die de balans van de vier Humores (lichaamssappen) zwarte gal, gele gal, slijm en bloed zouden verstoren.





Men dacht die verstoring te kunnen opheffen door de overmaat van sappen (onreinheden) te elimineren. Hiertoe zette men reinigende therapieën in zoals vasten, zweten, laxeren, braken en aderlaten. Daar Antimoon zulke heftige braakreacties veroorzaakt dacht men dat het een zeer krachtig medicijn betrof dat zelfs de meest ernstige ziekten kon bestrijden. Antimoon werd gezien als een spiritueel reinigingsmiddel dat “het beest” uit de mens kon verwijderen en men zodoende van zonden verlost zou kunnen worden. De toxiciteit van het middel werd door deze hypothese totaal overschaduwd. Men beschouwde alleen het dynamische effect van geneesmiddelen en niet het chemische effect zoals vandaag de dag gebeurt.

Dat Antimoon zo populair was als medicijn heeft zijn oorsprong in de verschillende (Alchemistische) werken die er in de middeleeuwen werden geschreven over deze stof.
In het laboratorium had men ontdekt dat antimoon, wanneer verhit, andere metalen oplost.
Zo kreeg het de naam Lupus metalorum, de wolf der metalen, het lood der wijzen. Hierin zag men de analogie met Saturnus die in de mythe zijn kinderen verorbert, ofwel de wijsheid die de onvolwassenheid wegneemt.
Het meest beroemde werk dat in die tijd verscheen over Antimoon is dat van de monnik Basilius Valentinus: De zegewagen van Antimoon. In zijn optiek zou een ieder die de transformatie kracht van antimoon zou kunnen begrijpen en toepassen zegevieren. Het werk inspireerde menig intellectueel zoals Nicolas Lemery, Boerhaave en Isaac Newton.

Het duurde niet lang voordat Antimoon als universeel geneesmiddel werd gezien. Het werd o.a  ingezet bij maag/darm bezwaren, borstklachten, de pest, melancholie en als verjongingsmiddel.  Rond de 18de eeuw bestonden er meer dan honderd verschillende geneesmiddelen die een antimoonverbinding bevatte. Er werden bekers vervaardigd van dit metaal waarin men voor een nacht wijn liet staan en het dan op dronk. Kapitein James Cook had zo’n beker in zijn bezit, welke bewaard is gebleven. Of men nam antimoonpillen, de z.g. pillulae perpetuae. Omdat zij kostbaar waren werden ze na de uitscheiding gereinigd zodat zij weer opnieuw gebruikt konden worden. Door het overmatige gebruik lieten velen het leven en werd het gebruik aan banden gelegd. Men heeft het vermoeden dat Mozart aan een antimoonvergiftiging is overleden. Hij nam dit controversiële medicijn in een poging zijn syfilis te bestrijden.

Met de ontwikkeling van de chemie aan het eind van de 19de eeuw ging men steeds meer beseffen dat antimoon giftig is en raakte uit de gratie. Maar met de opkomst van de homeopathie en de antroposofie halverwege de vorige eeuw toonde men weer interesse in deze stof. Analogieën werden opnieuw uitgediept en met de nieuwe toedieningwijzen succesvol toegepast.
Binnen deze disciplines ziet men in de vorm van antimoniet, staafjes die vanuit één punt lijken te ontspringen, de levenskracht die het uitstraalt en haar vormende en verstevigende kwaliteiten. Het centrum dat controle heeft over het geheel.

Met deze optiek wordt antimoniet in homeopathische verdunningen ingezet bij spataderen en aambeien. Antimoon injecties worden gegeven bij depressies en psychosen. Twee duidelijke voorbeelden van verslapping die behoefte hebben aan vormkracht en versteviging.
De oplettende lezer valt het direct op dat het gebruik van en de ideeën over antimoon niet veel verschillen van die in de middeleeuwen. Dat alleen de toedieningsvorm is genuanceerd. Zo blijkt dus dat men in die tijd al op het goede spoor was. Want wie zei dat ook alweer dat de hoeveelheid bepaald of iets een gif is?  Paracelcus.

       



Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

In de SPIEGEL kijken !!!

Ga eens voor een spiegel staan en kijk naar jezelf. Kijk jezelf in de ogen. Kun je dat? Zeer veel mensen gebruiken een spiegel alleen om de haren te kammen en verf op hun gezicht te smeren. Je gezicht met kleurtjes besmeuren is: jezelf een maatschappelijk masker opleggen. Als je niet in je eigen ogen kunt kijken, ben je al ver heen! Dan wordt het hoog tijd om ermee te beginnen.

Als je, al is het maar in een piepklein spiegeltje, naar jezelf kijkt, zeg dan iets zoals: "Dit ben IK. Ik ben goed. Ik ben een MENS, een persoon. Ik ben goed zoals ik ben. Ik ben altijd en overal IK. En zo ben ik STERK. Ik ben MOOI. Ik ben DE MOEITE WAARD. Ik mag er zijn." Ook al meen je daar geen klap van! Misschien kan je dan eens woedend "worden" dat je van deze goede dingen niks meent! Dat ze zelfs tegen je "normale" gevoel ingaan!

Schrijf dat eens in een mooi kleurtje op een papier en versier dat met bloemetjes en vlaggetjes. Steek de vlag voor jezelf uit! Hang dat naast de spiegel of op een plek waar je vaak bent. Wees niet zuinig met lofuitingen over jezelf. In het begin mag dat gerust gaan over je vaardigheden, je talenten en je mogelijkheden. Dat is immers datgene waarop je jezelf hebt leren waarderen, èn leren onwaarderen! En dat onwaarderen op minstens twee manieren:

1.      waar je in je vaardigheden tekort schoot en niet aan de bijbehorende eisen kon voldoen

2.      het onderdrukken van je mens zijn in verband met die vaardigheden enz.

Om deze dingen te doorzien heb je eerst nodig dat je die voelt! Pas van daaruit kan je ze gaan doen afbrokkelen, want al die dingen: je vaardigheden, je van daaruit voortkomende functies enz. zijn maar kleine deeltjes van jezelf!





Als je aan een grote spiegel toe bent, neem dan eens een lipstick of een stukje zeep en schrijf deze woorden in een rand rondom op de spiegel. Dat mag er best één zijn waar alle huisgenoten in kijken! Versier die woorden met alles wat je leuk en mooi vindt. Niets is te mooi om jouw spiegelbeeld mee te versieren.

Plak eens een spiegel of een rijtje spiegeltegels op de wc-deur en die woorden erop of ernaast. Juist omdat de wc het meest intieme kamertje is werkt dat heel goed!





En huisgenoten die er bezwaar tegen hebben, hebben het zelf hard nodig. Sta op je strepen ! Willen je huisgenoten iets waardevols aan jou hebben, dan mogen ze er toch geen bezwaar tegen maken. Ze hebben dan nl. iemand in huis die bewust probeert te leven! Daar zouden ze dankbaar voor moeten zijn, je ermee helpen en je vragen hen te helpen. Ja toch ?

Als je dit elke dag doet word je alsmaar sterker en zelfbewuster. Je zelfrespect en zelfwaardering groeit snel dan. Na een paar maanden ken je dat zielige hoopje ellende, dat niet eens wist hoe in een spiegel te kijken, niet meer terug!

Het leven is als een spiegel met slijpfouten erin geslopen,
dan schrik je en zou het liefst van jezelf weg willen lopen,
want je ziet niet hoe mooi je bent. 

Het leven is als een spiegel, met scheefgetrokken hoeken,
juist dáár val je het meeste op, vergeefs zul je jezelf er zoeken,
want je ziet niet hoe mooi je bent. 

Het leven is als een spiegel, van tranen soms beslagen,
dan geeft het wazig vertekend beeld
geen antwoord op moeilijke vragen
want je ziet niet hoe mooi je bent. 

Het leven is als een spiegel, verwrongen, lachwekkend vreemd,
dan kruip je eenzaam achter een muur,
omdat je denkt dat niemand je neemt,
want je ziet niet hoe mooi je bent. 

Het leven is als een spiegel, steeds kom je jezelf er tegen,
dan durf je nauwelijks kijken,bent voor je zelf verlegen,
want je ziet niet hoe mooi je bent.

Het leven is als een spiegel, waarin je scheef vaak staat getekend,
Kijk dwars erdoorheen: mensklein, mensgroot!
Dan zie je wat je echt betekent!
Dan zie je pas hoe mooi je bent!

(Ina)

Voelen !!!

Soms voel je je heel blij, soms voel je je juist verdrietig. Je huid kan ook voelen. Je huid kan voelen of iets hard, zacht, harig of ruw is. In je huid zitten hele kleine celletjes, zenuwen, die dat kunnen voelen. Die zenuwen sturen de prikkels door naar je hersenen, zodat je weet wat je voelt.

Doe de test met twee personen

1. Kriebel eens met een kwastje over je huid. Waar voel je het kwastje het best? Op je arm, op
je hand, op je rug of op je lippen?

Als je met een kwastje over je huid gaat, dan voel je dat het best op je lippen. Daar zitten de meeste zenuwcellen.

2. Vul een bad met warm water. Wat voelt warmer aan, als je je hand in het bad steekt of als je je voet in het bad steekt?

Als je met je voet in een bad warm water staat, dan lijkt het veel heter dan dat je je hand in hezelfde bad met water steekt. Dat komt omdat er in de huid van je voet meer zenuwcellen zitten dan in de huid van je hand.

Warmte en kou

Je huid voelt ook of je het warm of koud hebt. Het is de taak van de huid om er voor te zorgen dat je het niet te warm of te koud krijgt. Als je het koud krijgt, trekt het bovenste laagje van je huid samen. Hierdoor gaan je haartjes op je huid overeind staan. Je hebt dan kippenvel, zoals je op het plaatje ziet. Dit doet de huid om tussen de haartjes warmte vast te houden.

Als je het warm hebt dan scheiden de zweetkliertjes in je huid vocht af. Je gaat dan zweten. Het vocht op je huid koelt af door koude lucht. Zo koel je op een slimme manier weer af.

 


Een voelproefje met warm en koud.

Neem drie bakken met water

Vul een bak met warm water, een bak met ijskoud water en een bak met lauw water.
Steek je ene hand in de warme bak en de andere in de ijskoude bak.
Wacht een poosje en doe dan beide handen in de bak met lauw water.

Wat voel je nu ?

Met je hand uit de koude bak voel je het lauwe water als warm.
Met je hand uit de warme bak voel je het lauwe water als koud.

Dit komt doordat je hand gewend raakt aan de temperatuur van de omgeving, het water in de bak dus. Je hand die uit het koude water komt is gewend aan koude. Als je deze in een bak met warmer water doet, zul je dus warmte voelen. Je hand die uit het warme water komt, is gewend aan de warmte. Stop je deze in een bak met kouder water, voel je dus kou.


Pijn

Als je je hand tegen een hete kachel houdt, doet dat pijn. Je zenuwcellen in je huid voelen een enorme hitte. Zij sturen heel snel een boodschap naar je hersenen: dit doet pijn. Je hersenen sturen gauw een boodschap naar de spieren in je arm en je hand: trek je hand terug! Zo beschermen de zenuwcellen in je hand je tegen pijn.

Maansteen !!!

Maansteen is een natriumkaliveldspaat met een parelmoerachtige glans. De kleur kan variëren van zilverwit met een blauwachtige weerschijn tot roodachtige beige, geelgroen, of zwart, maar elke maansteen heeft altijd die prachtige parelmoerachtige glans. Het is de steen die hoort bij goden en godinnen, bij de voortplanting en de liefde. Als cultuursteen hoort de maansteen bij de oude Indiase cultuur. Dat was een cultuur die zich interesseerde voor de gevoelssfeer.

De meest bekende zijn de beige, roze of gele soorten. Deze stenen zijn half doorzichtig en hebben allen een parelmoerachtige glans. In cabochon geslepen exemplaren is het kattenoogeffect te ontwaren. Deze stenen komen voornamelijk uit Canada. De heldere varianten hebben een wit of blauw schijnsel als je de steen bij een lichtbron kantelt.
Het is aan deze glans waaraan de steen zijn naam heeft te danken. De glans ontstaat tijdens de afkoeling van de kristallen waarbij het natriumveldspaat zich van het kaliumveldspaat onttrekt. Hoe fijner deze deeltjes, hoe intenser het iriserend effect.  Zou de steen wederom verhit worden dan stopt dit splitsingproces en verdwijnt ook de glans.

De Romeinen gebruikten de steen in hun sieraden en geloofden dat de steen werd gevormd door het licht van de maan. Het blauwe schijnsel was het licht van de maangodin die in de steen leefde en veranderde zoals de maanfase. Het gezicht van de maangodin zich daarin kon manifesteren.
In India wordt zij beschouwd als een heilige steen. Voor hen is de maansteen een symbool van het derde oog en het verheldert je spiritualiteit. De steen wordt daar alleen op een gele stof gepresenteerd, want geel is een heilige kleur. Het is een populair geschenk bij huwelijksfeesten, daar het de pasgetrouwden geluk en liefde zal schenken en bescherming bied tegen het boze oog. In de aryuveda wordt de maansteen geassocieerd met het hartchakra. Ze verminderd angst en stress  en transformeert deze in zelfvertrouwen zodat je gebalanceerd en creatief kunt reageren op situaties.
De Chinezen geloven dat zij yin en yang balanceert, zodat de persoon in harmonie een vruchtbaar leven zal leiden. Aziatische volkeren wezen op het feit dat als de volle maan te zien is er geen regen is en de maansteen dus geen tranen zou veroorzaken.

Volgens Agrippa helpt de steen in het voorzien van gebeurtenissen. Daartoe plaats je de steen onder je tong en denkt aan een gebeurtenis in de toekomst. Als je hart sneller gaat kloppen zal de gebeurtenis plaatsvinden, blijft je hart rustig dan zal de gebeurtenis geen doorgang hebben. Op de eerste dag van de maanfase heeft de steen een uur deze kracht. Op de tiende dag van de maanfase het eerste en tiende uur. Andere bronnen vermelden dat je met afnemende maan de steen onder je tong moet plaatsen om voorspellingen te kunnen doen. Als geliefden tijdens volle maan een steen onder de tong nemen zouden ze hun toekomst samen kunnen voorzien.
Met een maansteen onder de tong zou je korte termijn geheugen versterkt worden. Ideaal om gebruik van te maken als je de avond voor je examen nog zit te blokken.

Door haar connectie met water en de maan wordt er in veel culturen aangenomen dat ze positieve invloeden heeft op het plantenrijk. Daartoe wordt ze gedragen tijdens het bewerken van het land. Niet eens zo gek, daar de maansteen je verzorgende kwaliteiten stimuleert. Gehangen in bloeiende vruchtbomen zorgt zij voor een rijke oogst.
Ze is altijd populair geweest bij reizigers, daar ze bescherming bied op zee en bij nacht.

Maansteen is een mooie steen om aan je geliefde te schenken, vooral als je ruzie hebt gehad. Met deze gift zal de vrede snel wederkeren. Ze ondersteunt de onvoorwaardelijke liefde en waardering voor elkaar. Gegeven met volle maan zal de relatie voor altijd vol tedere passie zijn. Ze wordt ook wel geschonken bij de 13de trouwdag. Ben je alleenstaand, draag dan de steen om liefde in je leven te brengen. Ze helpt je open te staan voor de liefde van anderen.

De maansteen is een persoonlijke steen. Zij voegt niets toe en neemt niets weg, zij reflecteert je persoonlijkheid. Daarom wordt er wel gezegd dat de steen “dat wat is” conserveert. Ze helpt je in contact te komen met je wensen en emoties. Al wordt de steen als typisch vrouwelijk bestempeld, ook mannen hebben er baat bij om in contact te komen met hun gevoel en hun vrouwelijke kant.
De roze maansteen werkt vooral aan het zelfvertrouwen en de beige stenen helpen je mee te gaan met de stroming.
Als steen van de maangodin heeft ze een kalmerende energie en kan ze ingezet worden bij alle maanvieringen. Je sensitiviteit, intuïtie en psychische krachten worden versterkt. Ze is een goede steen om te mediteren op je innerlijke groei en kracht.

Zij is de vruchtbaarheidssteen bij uitstek. Uit eigen ervaring heb ik gezien hoe vrouwen met een niet vervulde kinderwens met de hulp van maansteen alsnog zwanger raakten. De maansteen reguleert de hormonen en daarmee je maandelijkse cyclus. De zwangerschap en de bevalling worden door haar gesteund. Maanstenen absorberen pijn en regenereren de weefsels. Verder is ze inzetbaar bij oedemen, maagklachten en obesitas (overgewicht).
Om slapeloosheid of nachtmerries te verdrijven leg je een maansteen onder je kussen. Er wordt wel gezegd dat als je van een maansteen droomt dit een teken is van aankomend gevaar. De maansteen past bij verharde en verbitterde mensen.

Verzorging van je maansteen

De steen is gevoelig voor hitte en licht. Doordat ze relatief zacht kan ze gemakkelijk beschadigen. Reinig haar in stromend water en laad haar op in de wassende maan.

De beste maansteen is helder als bergkristal en heeft een intens blauw iriserend effect. Andere maanstenen geven een wit schijnsel, welke minder waardevol wordt geacht. De mooiste stenen worden in Sri Lanka gevonden.  Met hardheid 6 is de steen makkelijk te bewerken. Vooral de jaren twintig werd er in de Art Nouveau veel gebruik gemaakt van deze steen. De maansteen is de waardevolste steen in de groep veldspaten.
De maansteen kan worden ingezet als vervanging van de parel. Als geboortesteen past ze bij het sterrenbeeld kreeft. De maansteen is qua uiterlijk makkelijk te verwarren met seleniet (gips). Deze steen is zeer zacht, je kunt er met je nagel in krassen.

Nog een grappig weetje:
Nadat Neil Amstrong en Buzz Aldrin  op de maan waren geland, zocht de staat Florida naar een symbool dat deze gebeurtenis zou memoreren. Daartoe werd op 20 mei 1970 de maansteen als officiële staatssteen benoemd. Ironisch genoeg komt de maansteen van nature niet voor in Florida en werd ook niet op de maan gevonden.

 

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Geur der Aarde !!!

De meest bijzondere Attar is wel de Mitti attar, ook wel de “geur der aarde” genoemd, welke wordt gemaakt van gebakken aarde uit Kannauj (India). Iedereen kent wel de geur die ontstaat als er regen valt op kurkdroge grond. Deze wordt geproduceerd door de micro-organismen die weer actief worden door het vocht.

In een land waar het erg droog is en regen vaak de enige manier van bevloeiing, is de komst van de regentijd belangrijk om te overleven. Met genoeg regen is men verzekerd van een oogst en voedsel om te overleven.
 
  

De geur wordt dan ook geassocieerd met de vernieuwing van het leven. Daarnaast zien zij de geur als de belichaming van de god Krishna die zichzelf in de Bhagavad Gita als volgt identificeert:

“ Ik ben de smaak van water, het licht van de zon en de maan, het geluid van de hemel, de bekwaamheid van de mens, de geur van de aarde, het leven van al dat leeft, de kracht van de sterken, de intelligentie van de intellectuelen en het originele zaad van al het bestaan.”

De komst van de regen is dus ook een heilige gebeurtenis welke met rituelen en offers gepaard gaan. Het is deze beleving die de dighaa’s er toe dreef de geur van de aarde te kunnen vatten in een parfum. Door te experimenteren kwam men er achter dat de grond van opgedroogde meren en rivieren de meeste geur gaf. Met pikhouwelen wordt de bovenste laag verwijderd en verzameld op karren en vervoerd naar de dichtstbijzijnde pottenbakkerij. Daar wordt de aarde nat gemaakt en eenvoudige potten of schalen van gedraaid. In de oven wordt het geheel afgedekt met stro waarna het op een subtiel vuur half wordt gebakken.

 


Vervolgens worden de potten vervoerd naar de destilleerderij.

De degs worden gevuld met de potten en afgesloten. Pas als de installatie startklaar is wordt er water toegevoegd door een gat in het deksel zodat er zo min mogelijk geur verloren gaat.

De topnoten worden op deze manier gevangen, die ontstaan zodra de aarde in contact komt met het water. Pas dan wordt er een mild vuur ontstoken om de rest van de aroma’s te destilleren. Na twee uur wordt het proces stop gezet en laat men het geheel afkoelen. De volgende dag wordt het water afgetapt en het proces herhaald, twintig dagen lang. Ook de mitti Attar wordt gerijpt in de lederen veldflessen.

De geur is populair bij vruchtbaarheidsfeesten/rituelen en als cadeau voor iemand die een nieuwe start maakt. Denk hierbij aan het huwelijk, de geboorte van een kind, het betrekken van een nieuw huis of het starten van een nieuwe baan.

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan 

 

De spontane bewustwording !!!




De zaak besluiten na het voorgaande ( vorige logs ) met het lichaam nu de vrije hand te geven.

Ga nu een poosje in een totaal omvattend lichaamsgevoel liggen. Je voelt alles tegelijk.

Hou het rustig en ontspannen. Nu merk je dat je aandacht wordt getrokken door b.v. je nek. Ga er maar naar toe en schenk die plek je bewustzijn. Hou dat bewustzijn in de as van je lichaam. Ga helemaal in het gevoel zitten dat daar ontstaat. Laat het maar gaan. Hou de plek waar je eerst verkeerde in de gaten. Hou zo de twee polen in de aandacht.

Als het gevoel wegebt, beginnen je benen te trillen. Ga ernaar toe.

Hou de nek nog in de gaten en voel tegelijk de benen.

Op den duur ben je in kortere tijd helemaal ontspannen en ga je vanzelf, naar die delen, die om aandacht vragen. Ook al is dit met pijn, ga er belangstellend naar toe.

VERWERP NOOIT PIJN, WEES ER NOOIT BANG VOOR, PROBEER DE PIJN NIET WEG TE DRUKKEN. HET LICHAAM LOST HET ZELF WEL OP.





Al bij al, kan deze oefening nog al wat tijd vergen. Je kan hem altijd in delen doen, in de bus, wachtend bij het postkantoor, voor het slapen gaan.

JE HOEFT JE NOOIT MEER TE VERVELEN. Je hebt altijd wat nuttigs te doen.





Samenvatting

Het lichaamsbewustzijn maakt ons via bewustwording van de aanwezigheid van onze lichaamsdelen en organen, bewust van onze totale aanwezigheid. Ze trekt a.h.w. het denken uit de gevangenis van het hoofdbewustzijn en plaatst ons terug in ons gehele wezen.

De route is simpel, van handen, naar schouders, via de zijflanken van de romp door de romp heen naar de achterbenen. Dan van de voeten, knieën, naar het perineum, de billen, rug, hoofd en weer terug naar de navel.
Via het voelen van onszelf, worden we zelfstandiger. We gaan onze eigen kracht voelen. We kunnen daarna gaan leren ook in ons werk, en in onze contacten voortdurend in dat gevoel te blijven. Want in je gevoel zitten is in jezelf zitten, daar waar je zelf te baas bent.

De schelp van de Reiziger !!!

Ook wel de kam of mantelschelp genoemd; een tweekleppig weekdier welke in Europa vooral te vinden is in het middellandse zeegebied en de Atlantische oceaan.
Ze valt direct op door haar symmetrische verschijning; ribbels die vanuit een rechte sluiting uitwaaieren naar de uiteinden. De schelp heeft een bol en een plat deel. Met de bolle kant ligt zij op de zeebodem en voedt zichzelf met plankton wat ze uit het zeewater zeeft. Op de karakteristieke ribbel randen van de schelp zitten lichtgevoelige sensoren waarmee ze donker en licht kan onderscheiden. Hiermee kan een eventuele vijand worden ontwaard en als reactie hierop sluit zij de kleppen met volle kracht waardoor ze als het ware kan wegzwemmen. Het geluid wat hierdoor ontstaat is onder water te horen.

De mantelschelp is vernoemd naar Jakob, een apostel van Jezus die van oorsprong visser was. Na de herrijzenis van Jezus vertrok hij naar Galicië (Spanje) om het evangelie te verspreiden. Hij was echter niet succesvol en ging teleurgesteld weer terug naar Jeruzalem. Daar kreeg hij onenigheid met de magiër Hermogenus die zich ergerde aan de populariteit van Jakobus. Hij jutte het volk op door te verkondigen dat Jacobus leugens verspreidde en uiteindelijk veroordeelde koning Herodes hem in het jaar 44 tot onthoofding. Jacobus was de eerste apostel die een martelaars dood stierf.

Twee leerlingen van hem brachten zijn lichaam per bootje naar Galicië. Volgens de legende zou het bootje geen roer hebben en geleid zijn door een engel. Bij aankomst aan de kust van Galicië stak er een heftige storm op. Een man te paard op het strand zag het bootje in nood en reed het water in om de inzittenden te helpen. Bijna werden ook de man en zijn paard door de golven opgeslokt, ware het niet dat door zijn vurige gebeden de storm ging liggen. Eenmaal op het strand zagen zij hoe het paard bedekt was met mantelschelpen. Sinds dien gold de schelp als symbool voor st. Jacobus.

Het graf raakte in vergetelheid tot in de 7de eeuw. Een kluizenaar zou een mysterieus licht hebben zien stralen boven het struikgewas. De plaatselijke bisschop werd verwittigd en tot ieders verbazing ontdekten zij daar het graf van Jacobus. Op het graf werd uiteindelijk een kathedraal gebouwd en er groeide een stadje omheen, Santiago de Compostela. Santiago verwijst naar St. Jacob en Compostella naar “veld met sterren” het licht dat gezien werd boven zijn graf.
Vanaf de 11de eeuw ontstonden er allerlei pelgrimsroutes naar de grafplaats en werd als belangrijkste bedevaartsplek gezien na Rome en Jeruzalem.
De pelgrims legden hun tocht te voet af en droegen op hun hoed of kleed de Jakobsschelp. Huizen waar de pelgrims welkom waren om te overnachten waren herkenbaar aan zo’n schelp op de voordeur. De schelp diende ook als kop of bordje waarin de pelgrims gratis voedsel en drank konden krijgen bij de kerken die zij onderweg passeerden.

Ook nu nog worden er pelgrimstochten naar Santiago de Compostela ondernomen, te voet of per fiets. De naamdag van St. Jacobus valt op 25 juli.

De symboliek van de schelp en de pelgrimstocht lijken terug te grijpen op oude Keltisch ritueel waarin de schelp stond voor de ondergaande zon. Men ondernam de tocht westwaarts richting de Atlantische oceaan (vernoemd naar Atlantis), het einde der wereld, om zich aan  dood en wedergeboorte te onderwerpen. De tocht had een transformerend karakter.





Volgends andere legendes werd de pelgrimstocht door jonge koppels ondernomen om zich er van te verzekeren nakomelingen te krijgen. De schelp symboliseerde hier vruchtbaarheid. Een voorbeeld hiervan is te zien in het Louvre waar men een afbeelding van Aphrodite kan vinden op een mantelschelp. In Pompeii zijn talloze afbeeldingen van de schelp op de huizen en gebouwen te vinden. Op een fresco is te zien hoe de godin Venus als een volgroeide vrouw uit een mantelschelp herrijst. De schelp heeft in de oudheid vaak symbool gestaan voor de vulva van de vrouw dat associaties met liefde en vruchtbaarheid oproept.

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Heilige Bomen !!!

Ooit bestond Noord Europa voor het grootste gedeelte uit dicht begroeide bossen. De volkeren die er leefde hadden diep ontzag voor het woud. Het was immers de plek van voedsel, brandstof, beschutting en medicijnen. Bomen werden gezien als entiteiten. Met hun wortels hadden ze contact met de aarde en de onderwereld en met hun takken reikten ze naar de goden. De bladeren leken te communiceren met de geesten als ze door de wind werden beroerd en de cycli van de seizoenen waren duidelijk zichtbaar. Aldus vormden zij een kanaal tussen de werelden en konden wijsheid brengen.
Elke stam had zijn eigen moederboom welke om verschillende redenen als zodanig werd beschouwd:

• De boom leverde een essentiële grondstof voor een onmisbaar product.
• De boom stond bij een waterbron.
• De boom was verbonden met een historische gebeurtenis
• De boom werd geassocieerd met een favoriete god of godin.
• De boom had een speciale genezingskracht
• De boom markeerde een grens.
• De boom had een speciale uitstraling door zijn uiterlijk of leeftijd
• De boom stond op een ongewone plek
• Of de boom stond of was geplant op een ceremoniële plek.

Als een volk zich ergens ging vestigen werd een deel van het woud gerooid voor landbouw, maar die speciale boom lieten ze staan. Het werd de plek van samenkomsten, feesten, rechtspraak, verering of magie.

Met de komst van het christendom werden heilige bomen ontwijdt of simpelweg omgehakt. Cynisch genoeg werd het hout dan gebruikt om er de kerk van te bouwen die op die plaats werd gezet. Toch bleef de bomencultus bestaan. Zij was te diep verankert in de samenleving. “If you can’t beat them join them “ dachten de christenen en besloten de bomen te wijden aan Jezus en Maria. De boom van Freya (de Linde) werd de boom van Maria en de eik (Wodan) werd de boom van Jezus.

De heilige bomen hadden de meest uiteenlopende functies:
Als orakel of om voorspellingen te doen:
De Romeinen een de Germanen gebruikte de hoeveelheid beukennootjes als indicatie voor het komende winterweer: Hoe meer nootjes, hoe langer en strenger de winter zou zijn. Griekse priesters meenden de stem van Zeus te horen in de eik en vertaalde de boodschap voor het volk.





Om te socialiseren:
Op dorpspleinen stonden vaak oude lindebomen. Hier kwamen de dorpelingen samen voor de nieuwste roddels, feesten en markten. Vaak werden op de dikste takken planken bevestigd waar het orkest kon plaatsnemen.
Om magie te bedrijven:
Met name de Keltische en Germaanse tradities hadden de overtuiging dat bomen magische krachten hadden.  Door contact met de boom kon de magie worden overgedragen. Vooral de eik, linde, es, beuk, hazelaar en taxus zouden deze krachten bezitten. Holle bomen namen een speciale plaats in. Men zag hierin een rechtstreekse verbinding met de goden en de onderwereld. Als je goed luisterde kon je de stemmen horen. Overblijfselen van dit geloof kun je terug vinden in het gebruik om bepaalde uitspraken af te kloppen op hout.




Om te genezen:
Van beuken, eiken, linden of dennen werd verondersteld dat ze genezende krachten hadden. Middels lapjes kon de ziekte of leed  worden afgebonden, en met spijkers genageld worden. Zodoende werd de ziekte of leed overgedragen op de boom. Er zijn ook praktijken bekend waarbij men om middernacht in het schors moest bijten of dat de zieke door of in een holte van een boom moest gaan.  Stukjes schors dienden als amulet of werden verwreven tot medicijn.

Ook nu worden oude bomen nog met ontzag bekeken. Daar hun leeftijd meerdere generaties kan overlappen denk je al gauw aan wat die boom alle maal gezien en meegemaakt heeft. Ooit wel eens tegen een oude boom aangeleund? Als je goed luistert kun je het sap horen stromen. De wijsheid van eeuwen maakt daar zijn ronde

 

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Drakenboom !!!

Volgens een Griekse legende was er ooit een draak met duizend koppen, Landon genaamd , die de tuin van de nymfdochters van Atlas bewaakte. Hercules, die als onderdeel van zijn 12 opdrachten op zoek was naar drie gouden appels, betrad de tuin en raakte in gevecht met de draak.  Afhankelijk van de versie van de legende werd de draak gedood door Hercules of door Atlas (als straf). Daar waar het bloed op de aarde viel begonnen drakenbomen te groeien

De legendarische tuin zou zich op een eiland achter het Atlasgebergte van Marokko bevinden. De Drakenboom is alleen te vinden op de Kanarische eilanden. Het vlezige oranje fruit dat deze draagt zouden de gouden appels kunnen voorstellen en de donkerrode hars van de boom het bloed. Samen met het aanzien van de boom is het makkelijk je voor te stellen hoe deze legende is ontstaan.

Door de eeuwen heen is hars geprezen om zijn mythische en magische waarde. De oorspronkelijke bewoners van de eilanden gebruikten hars in hun traditionele mummificatieproces en als kleurstof om zichzelf en ornamenten te decoreren.” Drakenbloed” was een gewild ingrediënt in allerlei alchemistische recepten. Nu nog wordt hars nog steeds gewaardeerd om houten meubelen te behandelen waardoor ze een harde glimmende beschermlaag krijgen.

De boom groeit op rotsachtige droge gronden en groeit zeer traag. Het duurt meer dan 10 jaar voordat de boom bloeit. De boom is dan amper een halve meter hoog. Door de bloeiwijze ontstaan de vertakkingen waardoor de karakteristieke kruin ontstaat die verwijst naar de duizendkoppige draak. Daar deze boom geen jaarringen vertoont kan de leeftijd van een drakenboom alleen geschat worden naar het aantal vertakkingen in de kruin. Deze bloeit eens in de tien jaar(!)
Het fruit was ooit het voornaamste voedsel van een dodoachtige vogel ter grootte van een kalkoen. Daar deze vogel is uitgestorven wordt het zaad van de boom niet meer “voorbewerkt”  door het maagdarmkanaal van de vogel en zal het niet ontkiemen. Om de boom niet te laten uitsterven wordt dit proces door de mens nagebootst.

  


De boom wordt, mede door de legendes en zijn karakteristieke vorm, met groot respect behandeld en verzorgd en op vele manieren gezien als het symbool van de Kanarische eilanden.

Drakenbloed is ook binnen de hekserij een gewild item. Door haar rode kleur wordt ze geassocieerd met de planeet mars en het element vuur. Ze kan worden ingezet bij rituelen die kracht, geluk, liefde, bescherming en vruchtbaarheid ondersteunen. Er wordt wel gezegd dat drakenbloed de gebeurtenissen versneld.  Als wierook brandt het slecht en kan alleen op een gloeiend kooltje worden gebruikt. De mysterieuze geur lijkt veel op die van Olibanum en de rook brengt balans en helderheid. Drakenbloed wordt vaak nagemaakt. Het betreft dan een mengsel van talk, rood sandelhout en olibanum . In veel tradities wordt drakenbloed gebruikt om magische inkt te maken waarmee spreuken en rituelen worden geschreven in het boek der schaduwen.

Onzekerheid !!!

Als je je onzeker voelt, zit je in een situatie waarin je niet goed weet hoe je verder moet.  In oude patronen, waar alles precies vastligt, weet je waar je je aan te houden hebt. Dat is gemakkelijk: die zitten ingebakken. Moet je iets veranderen in je leven, dan ken je dat nieuwe leven (nog) niet en dat is eng, bedreigend, griezelig, verontrustend. Zo lijkt het althans. Maar als het verontrustend is, dan is dat er voor jou naar gemaakt en dan ben je bezig jezelf ziek te maken als je erin doorgaat.

Als je je onzeker voelt, ben je bang om te falen, want je moet voldoen aan wensen, verlangens, eisen van anderen enz….

Als je je onzeker voelt, ga je ook van alles berekenen en vooruit plannen. Dat doe je met je verstand, althans zo lijkt het en dat zegt men ook: het zit tussen je oren. Maar je doet het met je hele lichaam en eigenlijk voel je dat goed.

Je ligt te piekeren en je zorgen te maken, je lijdt aan angsten voor en onderdanigheid aan, aan zelfverwijt, aan verwijt, aan geloven in plaats van weten/zijn. Dat is dus wat je voelt en dat is lichamelijk. Het één kan niet zonder het ander!

Als je je onzeker voelt, heb je het altijd over plicht en recht, over tradities, principes, geloven.

Als je je onzeker voelt wil je je min of meer graag aanpassen, want dat voelt veiliger en je dwingt op jouw beurt anderen daartoe.

Als je je onzeker voelt, wil je altijd vergelijken, maar niet op de goede manier: functies met functies, prestaties met andere prestaties, recht met recht, bezit met bezit, religie met religie, sport, kunst. Wie iets niet vergeleken wil hebben, omdat dat hem/haar niet uitkomt, zegt dan ook dat je dingen niet moet vergelijken.

Als je je onzeker voelt, klamp je je niet vast aan je menselijke mogelijkheden en onmogelijkheden, maar aan je kundigheden, je status, je talenten, je wetenschap en/of je geloof, je hecht (is ook lichamelijk en voelbaar) aan functies, carrière, ambities, prestaties, bezit, macht..

Als je je onzeker voelt, is er van alles en iedereen buiten jou de baas over jou. Ook alles wat je van buitenaf aangeleerd hebt gekregen is de baas over jou. Dat moet je niet meer pikken.

Als je je onzeker voelt ten opzichte van iemand, of in een situatie, je geen houding weet te geven of zo, dan ga je spelletjes spelen, zoals: net doen alsof je iemand niet begrijpt; net doen alsof je je interesseert voor datgene waar die ander in geïnteresseerd is; net doen of je de ander aardig vindt, net doen of je je prettig voelt, gelukkig bent. Maar het gekke is: vrouwen hebben dit blijkbaar alleen bij mannen, nooit of zelden bij vrouwen! Of is dat niet gek misschien?  

Als je deze dingen beseft in een situatie dat je je weer eens onzeker voelt, wordt alles opeens heel anders en veel gemakkelijker.  

Wees blij met je onzekerheid, want je kunt nog alle kanten op. De zekere mens die hangt aan functies, bezit, wetenschap, kunst en geloof, kan geen kant meer op, want die moet zich eraan blijven vastklampen en steeds in die richting alles verder kiezen en beslissen, anders voelt hij zich onzeker en dat durft men niet. In feite is die onzekerder dan jij.

Wees blij met onzekerheid en blij met mensen die je eventueel keihard op je plaats durven zetten, met inzet van een vriendschap en het risico van verlies van een goede relatie.

De heilige Conch  !!!

Conch is eigenlijk een verzamelnaam voor alle éénkleppige schelpen die de vorm hebben van een slakkenhuis zoals de wulk en de noordhoorn. De schelp heeft sinds mensenheugenis een grote rol gespeeld in verschillende religies wereldwijd.
Zij werd ingezet als offervat,maar vooral gebruikt als blaasinstrument.  Hiertoe wordt de tip van de schelp afgezaagd zodat er een opening ontstaat ter grootte van een muntstukje. Het eerste gedeelte van de spiraal wat direct voor de opening zit wordt weggehakt met behulp van een beiteltje en een hamer.  De randen worden glad gevijld en van de ronde opening wordt een mondstuk gevormd. Om geluid uit de schelp te krijgen moet ze minimaal 15 tot 20 centimeter groot zijn. Je bespeelt de schelp zoals een trompet. In sommige culturen word het mondstuk van een ander materiaal gemaakt en aan de schelp bevestigd. De Conch wordt in het algemeen gebruikt om het geven van een signaal. Dit kan  de start van een ceremonie of offerande betreffen, maar ze is ook gebruikt als misthoorn.

Het geluid van de Conch wordt in India geassocieerd met AUM, de eerste klank van creatie.  Ze behoort aan Vishnu, het beschermende aspect van god. Er wordt gezegd dat het geluid al het kwade verdrijft, natuurrampen voorkomt en giftige beesten weg jaagt. In de mythologische verhalen van India heeft elke veldheer zijn eigen Conch en gaf het een naam. De Conch werd geblazen om de start van de oorlog tegen het kwade te symboliseren. Het geluid zou de belofte bevatten van voorspoed en geluk en het staat voor lessen van Buddha die net als het geluid in alle richtingen wordt verspreid.





De spiraal in de schelp staat voor het oneindige heelal. Schelpen met een rechtsdraaiende spiraal zijn het meest heilig daar ze de beweging van de zon, maan, planeten en sterren lang de hemel symboliseren. Ze staat voor het scheppende en beschermende. De schelp met een linksdraaiende spiraal behoort aan Shiva, welke vernietiging en transformatie symboliseert.
Water wat uit de Conch geschonken wordt is heilig en geliefd bij alle goden. De gene die  ritueel gewassen is met het water uit de Conch is het waardig om in alle heilige bronnen van het land te baden.
Doordat Vishnu in de schelp woont, is er bescherming op de plek waar de schelp zich bevind. Het is de reden waarom de rituele Conch nooit op ongewijde grond ligt maar op een speciale houder staat.

In Tibet werd ze vooral  in gezet als vat voor ritueel water en oliën. Tegenwoordig doet ze vooral dienst om de gelovigen bijeen te roepen voor een ceremonie.
De Griekse god Triton blies de Conch om stormen op te roepen of ze juist te beteugelen. De schelp werd geacht occulte krachten te bezitten en zelfs stenen die de vorm hadden van deze schelp werden als magisch beschouwd.
De indianen van Amerika gebruikten de Conch als muziekinstrument, om uit te drinken, als gereedschap om iets te kerven, en als sieraad.  Daarbij stond het zeediertje wat in de schelp leeft vaak op het menu.





De Hawaiianen bliezen de ceremoniële Conch voor de Menehune, kleine mythologische figuren die als goden worden beschouwd. Maar de Pu zoals deze Conch genoemd wordt nu vooral gebruikt bij officiële openingen.
De Azteken zette de Conch in bij het aanroepen van de vier windstreken en om de regengod Tlaloc aan te roepen. Het wordt wel gezegd dat hun god Quetzalquatl leven creëerde met behulp van een Conch.
In de gebieden van de Maya werd de Conch geassocieerd met de onderwereld en blies men de schelp om in contact te komen met hun voorouders.

Het oer geluid van de Conch geeft het gevoel als iets uit een ver verleden. Als je naar de bouw van de schelp kijkt kan je begrijpen waarom. Immers, de lucht wordt ingeblazen op de plek waar het zeediertje begon te groeien en gaat door de spiraal naar het jongste gedeelte van de schelp. Het geluid reist van het verleden naar het heden.
De diepe vibraties zouden helende eigenschappen hebben op de chakra’s en doordat het blazen van de Conch de nodige longcapaciteit vereist heeft het een gunstige invloed op de ademhaling

    

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

 Onthaasting !!!

Onthaasten en bewustwording

Onthaasting en bezinning: we leven in een, in 'overspannen' en zich eenzijdig ontwikkelende samenleving, waarin de werk- en leefdruk, behoorlijk zijn toegenomen. We verliezen steeds meer de balans tussen inspanning en ontspanning; tussen enerzijds 'het hebben' en 'het doen' en anderzijds 'het zijn'. Of nog weer anders gezegd: tussen materieel en geestelijk welzijn.
Uit onderzoeken blijkt dat Nederland de hoogste werkdruk van Europa heeft en steeds meer mensen dreigen tijdelijk of voorgoed in de WAO te geraken. Burn-out is hard op weg volksziekte nummer één te worden. Onthaasting is dan ook geen overbodige luxe





Steeds meer mensen zijn weer op zoek naar één of andere vorm van zingeving en/of spiritualiteit. Ook succesvolle mensen blijken vaak niet meer genoeg te hebben aan een goed inkomen en maatschappelijke succes alleen. Velen van hen voelen zich geleefd en vragen zich af: waar doen we het eigenlijk allemaal voor?

In vergelijking tot vroeger begint in de huidige tijd “onthaasten” een alom aanvaard begrip te worden. “Onthaasten” moet je wanneer je te hard gewerkt hebt, “onthaasten” wanneer je teveel slechte stress hebt gedurende een lange tijd, “onthaasten” wanneer je er aan toe bent.

Echter, wij zijn in de regel vaak te laat met “onthaasting”. Mosterd ná de maaltijd.

Voor je eigen gezondheid: éérder “onthaasten”! Vóórkomen is beter dan genezen…

 


Iedereen ziet de wereld door een eigen raam met de beperking van zijn eigen kozijnen. We zien onze eigen, niet de hele wereld. Als we naar de buurman luisteren, kunnen we horen wat hij ziet. En we kunnen hem vertellen over ons zicht op de werkelijkheid. Dat is een uitdaging waarvan onze wereld rijker wordt

Gedicht
Onthaasting

de toestand waarin ik glijd
het eindpunt der wensen
schets van het verlangen

verantwoording heeft hier zijn graf
licht en duister hun verdrag
triomf over de zwaarste kracht
een ijle rust, onaantastbaar

als een veer gedragen op de wind
geleid door een tinteling
net boven de ogen

balancerend op de meskant
van nu en hoelang
een momenteel evenwicht
steeds beter in de hand
 

 

Visie op Verantwoordelijkheid !!!

Als je verantwoordelijkheid goed beleeft, bevrijdt jou dat van verplichtingen, want de ene keer zal je goed met de koffiejuffrouw om moeten gaan, de andere keer met je directeur, dan weer met je kind, je oma, de belastinginspecteur,enz.... Niet meer en niet minder. Niks 'relaties': je hebt met iedereen een relatie waar je mee in contact komt.

Het bevrijdt je van de loodzware druk van onoverzichtelijke situaties, van: 'die/dat komt éérst', ook al ben je 13 keer getrouwd en heb je een piramide van 30 bazen boven je. Het bevrijdt je van nodeloze schuldgevoelens, wroeging, zelfverwijt en verwijten aan anderen, van dromen over toekomst en gepieker over problemen.

Het verlost je van je verantwoordelijkheidsgevoel vanwege verplichtingen: '...nou eenmaal getrouwd... mijn baan... zo afgesproken... zo hoort het...' Die vallen weg, want die horen niet in die natuurwet.

Het lijkt echter gemakkelijker: verschil maken, want dan kun je dagin daguit in allerlei situaties verkeerd blijven kiezen om je eigen verantwoording te kunnen ontlopen, Zelfs: om die verantwoording te kunnen afschuiven op anderen. Het alledaagse leven is vól van zulke momenten. Er bestaan zelfs spreekwoorden over: '...zaken gaan voor het meisje... hemd is nader dan de rok... eigen haard is goud waard...' Maar ook: 'wees toch verstandig... niet zeuren... stil maar wacht maar alles wordt nieuw...'

Veel van wat Men 'verantwoordelijkheden' noemt zijn geen verantwoordelijkheden, maar dat zijn taken. Men verwart aldus taken met verantwoordelijkheid. Je relaties, je huwelijk, huishouden, opvoeding van de kinderen, je werk, je studies zitten vol taken, die je uit kunt voeren of kunt laten liggen, die je aan anderen kunt toeschuiven of die je uitstelt. Het is jouw verantwoording om te beslissen of deze taak wel goed voor jou en goed voor anderen is enz.

Het is van wezenlijk belang om taken en verantwoordelijkheid te leren splitsen, uit elkaar te leren houden:

taken kunnen veranderen en ingeruild worden voor andere, verantwoordelijkheid verandert nooit;

je omstandigheden, je mogelijkheden, onmogelijkheden, je behoeftes, je inzichten kunnen veranderen, maar je verantwoordelijkheid nooit.

En als het goed is heb je vandaag meer en beter inzicht dan vorige week of vorig jaar. En volgende week, volgend jaar...

Het is heel handig voor je om dagelijks eens het verschil in je gevoel te onderzoeken tussen taken en verantwoordelijkheid. Schrijf er eens wat van op. Het peil van je zelfrespect schiet omhoog!

Verwarring

Je kunt ontzettend in de war raken doordat jouw mogelijkheden, taken en verantwoordelijkheidsbesef met elkaar lijken te botsen. Ik zeg: lijken. In wezen botsten ze altijd al met elkaar, en was je dus altijd al in de war. Maar je hebt dat braaf, plichtsgetrouw, principieel, angstvallig, idealistisch, vredelievend enz. weggestopt in je lichaam. Misschien (tientallen) jarenlang. Tot er iets gebeurt, je leest iets, hoort iets, waardoor je in de war raakt.

Eigenlijk gebeurt er dan dit: in je wezen, je IK, schiet iets los in een stelletje verwarde knopen in je lijf èn je hersens. Maar verwardheid mag ook al niet in de zelfverzekerde maatschappij. Bovendien liggen je taken en normen en gedragsvoorschriften al voor je uitgestippeld van vèr voor je geboorte. Je rolde erin, zonder dat jou verteld was wat er allemaal achter stak en zonder jou te vragen of je dit eigenlijk wel wilde, of je het aankon, of het bij je paste. Dat geldt voor zo ongeveer alle situaties en de sekse-rollen en functies waar je in zit.

Later heb je, als je de politiek en de fouten in de systemen in de gaten krijgt, dan ook geen vragen te stellen, want: 'je hebt er voor gekozen' en: 'wie a zegt moet ook b zeggen' en: 'van nature' en: 'je wordt er voor betaald' en: 'eigen schuld dikke bult'... Dat soort uitspraken komt altijd van mensen die er een of ander belang bij hebben dat jij in het oude patroon blijft doorgaan. Voor hun economische belangen, hun eerzucht, hun gemak, hun gemoedsrust. En om hun principes en idealen niet op te hoeven geven.

Toch kun je dan kiezen: die verwarring verder ontwikkelen, erger maken en dan maak je jezelf voelbaar zieker, òf die knoop in lijf, leven en hersens gaan ontwarren, eventueel met behulp van anderen, en dingen gaan veranderen.

Verantwoordelijkheden !

Als jij het middelpunt van je eigen leven bent en beseft dat je het in dit ene leven zelf moet maken, krijg je ook in de gaten dat alleen jij verantwoordelijk bent voor je doen en laten

'Verantwoordelijkheid' betekent: je kunt altijd antwoord geven, verantwoording afleggen op vragen over dat waar je verantwoordelijk voor was/bent, je kunt eerlijk antwoorden op vragen over hoe jij met alles in je leven omgegaan bent en nu omgaat. Je hoeft niemand naar de ogen te zien, je hoeft je mond niet te houden, je kaken niet op elkaar te klemmen, je buik niet vol te laten zitten, niet op je tenen te lopen enz. Je kunt op tijd pissig worden, iemand de huid vol schelden, stevig op je poten staan, iemand de Waarheid in zijn gezicht slingeren, mensen recht in de ogen kijken, niets op je lever hebben enz. Ik zet deze uitdrukkingen vet, omdat ze met emoties, lichaam, energieën enz. te maken hebben.

Dat de verantwoordelijkheid loodzwaar weegt, komt omdat vanaf de eerste kreet ons verantwoordelijkheidsgevoel misvormd is: we leerden ons verantwoordelijk te voelen over wezen-lijk onbelangrijke dingen, dingen buiten onszelf, dingen van andere mensen. Zelfs over dingen die aan de andere kant van de wereld gebeuren. Van iedereen is het verantwoordelijkheidsgevoel verkeerd gericht. Zó is de mens zwak gehouden, hoe 'sterkere persoonlijkheid', hoe zwakker als MENS. Vandaar al die angsten.

Het is noodzakelijk dat je jouw verantwoordelijkheid ként en aan het besef ervan wil voortbouwen. Daarvoor moet je dan wel weten wat verantwoord leven ís. Het zit zó:

 je bent uitsluitend verantwoordelijk voor je eigen doen en laten, denken en voelen;

 op dit moment. Wat gebeurt is is voorbij, daar valt niets aan te veranderen en je kunt nog geen seconde vooruitzien, dus waarom je druk maken over de toekomst?;

 binnen jouw mogelijkheden;

 met behulp van je onmogelijkheden;

 van dit moment.

 jouw verantwoording geldt alleen voor hoe jij nu met de gevolgen omgaat van jouw verleden.

 en hoe jij met de gevolgen omgaat van wat anderen deden of lieten in jouw leven.

Dit betekent:

 dat je niet verantwoordelijk bent voor wat er 2 seconden, of 30 jaar geleden gebeurd is. Dat is voorbij en daar verander je niets aan: hier zit de factor tijd in. Het zit je echter min of meer diep in je lijf ingebakken, en in die zin is het niet voorbij, maar nog kersvers. Dus het is wél noodzakelijk oude dingen uit te pluizen, om oude koeien uit de sloot te halen!;

 je bent ook niet verantwoordelijk voor wat anderen wel of niet doen of gedaan hebben. Jij kunt niet verantwoordelijk zijn over doen en laten van anderen of over de groep waar je bij hoort/hoorde. Dat betekent dat hele culturen, hele religies, werksituaties, leefvormen, idealistische actiegroepen enz. ondersteboven gegooid worden. Culturen, religies, werksituaties enz. zitten immers zo vol kuddegeest en groepsdwang, dat iedereen zich verantwoordelijk voelt voor de doelen van de groep en voor mensen uit de groep die een beetje of heel erg uit de boot vallen;

 je kunt niet verantwoordelijk gesteld worden voor jouw kind, dat in een onbewaakt ogenblik een knikker door de ruiten van de buren gooit, of een kind van 16 dat ik-weet-niet-wat uithaalt. Trouwens: JOUW kind kan ook al niet: het hoort van zichzelf te zijn;

 jouw verantwoording geldt niet voor de gevolgen van wat anderen deden/nalieten buiten jouw leven. Wel over of jij je inzet om anderen bewust te maken van hun eigenwaarde en van hun verleden;

 zo ben je ook niet verantwoordelijk voor je gezin, je baan. Wel voor hoe je ermee omgaat;

 een ander kan niet verantwoordelijk zijn voor jou, alleen over hoe hij/zij met eigen mogelijkheden en onmogelijkheden, en vandaaruit met jou en gezamenlijke situaties en alles in de wereld omgaat.

Het enige waarin je verantwoordelijk bent voor wat anderen aanrichten, is alleen in hoeverre jijzelf jouw cultuur, jouw religie, jouw kuddenormen en gedragsregels in stand houdt en/of bevordert (tweede inzicht). Dat maakt jouw verantwoording groot, want je móét uit gaan vissen in hoeverre je dat in het verleden gedaan hebt en in hoeverre je dat alledaags nóg doet. Dat bewijst de noodzaak van het tweede inzicht.

Maar jouw verantwoording gaat niet verder. Zo gauw je de gevolgen van jouw eerdere kuddegedrag recht gaat zetten, ben je je schuld aan het afpellen. Bovendien: als je niet beter wist, heb je geen schuld. Als je niet beter wìl weten, heb je wel schuld. Dit is weer iets om in je door te laten werken, want we hebben het precies andersom ingelepeld gekregen. Anders gezegd: misschien voel je je schuldig, lijd je onder wroeging over dingen waar je niet verantwoordelijk voor was. Je hebt geleerd je dagin daguit over dingen verantwoordelijk te voelen, terwijl je er niet verantwoordelijk voor bént:

1.      omdat het niet met jouw leven te maken heeft;

2.      omdat het verleden tijd is. Dat hoor je zo vaak: 'ik stel jou verantwoordelijk voor wat gisteren, vorige maand, 30 jaar geleden gebeurd is,' maar dat kan dus niet: dat is voorbij, daar kun je niets meer aan veranderen. Je kunt alleen, zoals ik al zei, anders met de gevolgen omgaan.

Anderzijds heb je taken die wel onder jouw verantwoording vallen en waar je niet geleerd hebt je verantwoordelijk over te weten:

1.      mannen die een kind verwekt hebben, hebben zich door alle volkeren, culturen, religies heen en door alle eeuwen heen, niet verantwoordelijk geweten over hoe ze met dat kind om moesten gaan: zorg ervoor, zijn/haar voeding, emotionele zorg en opvoeding tot MENS enz. Hier zeg ik even: let wel: ik zeg niet 'verantwoordelijk VOELEN", want dan is er iets mis;

2.      je hebt niet geleerd verantwoordelijk te zijn over hoe jij als MENS in je werk-, woon- en al je leefsituaties zit;

3.      je hebt niet geleerd verantwoordelijk te zijn voor de afbraak van de emotionele gevolgen en andere beschadigingen van culturen en religies in je eigen lijf en leven. Daar hebben nog steeds miljarden mensen schijt aan;

4.      je hebt niet of zeer beperkt geleerd verantwoordelijk te zijn voor hoe jij alledaags met het milieu omgaat: dat doe je als het jou uitkomt. Ook daar hebben nog steeds miljarden mensen schijt aan, enz.

Het is jouw verantwoording of je dingen op dit moment wel kùnt: als je bijvoorbeeld koppijn hebt, kun je je niet concentreren, maak je mogelijk fouten die weer schadelijk kunnen zijn voor jezelf en voor anderen. Het is dan verantwoord als je gaat onderzoeken waar die koppijn vandaan komt en een goede geneeswijze uitzoekt die jou helpt in plaats van dit lichaamssignaal te onderdrukken met allopathisch vergif.

Anders gezegd: het enige waar je verantwoordelijk voor bent is:

 hoe ga jij alledaags, met je mogelijkheden en je onmogelijkheden van dat ogenblik om met wat jou overkomt,

met jouw situaties, met de mensen om je heen; hoe ga je NU om met de gevolgen van je eerdere doen, zeggen, nalaten en verzwijgen; hoe ga jij om met de gevolgen van wat anderen jouw leven en jouw wereld aandeden en/of onthielden; wat leer je eruit als mens?

En verder:

 laat jou geen verantwoordelijkheden op je nek schuiven door mensen die eigen verantwoording kwijt willen;

 laat je echter ook geen verantwoording afpakken door mensen die het beter menen te weten en die jou menen te kunnen zeggen hoe jij leven moet: religies en culturen. Religies en culturen verzwaren de verantwoordelijkheid van mensen. Hun hele bestaan is daarop gebouwd.

Emotioneel lichaamswerk is een doeltreffende methode voor persoonlijke ontwikkeling. Het richt zich op de mogelijkheden van mensen. Het gaat er van uit dat je kan leren zelf de kwaliteit van je leven te bepalen en dat kan bijvoorbeeld een leven vol levenslust, creativiteit en zelfvertrouwen zijn.

Emotioneel lichaamswerk beschouwt lichaam en geest als een onlosmakelijke eenheid waarbij beide delen elkaar wederzijds beïnvloeden. Het is een ervaringsgerichte methode die het lichaam als uitgangspunt neemt om mensen in hun emotionele, fysieke, mentale en spirituele ontwikkeling te ondersteunen en/of om een dieper liggende problematiek te helpen verwerken ...

Het betekent een ontspannen focus op de realiteit en het positieve in je leven en tegelijk onbevangen openstaan voor alles wat op je pad komt.
Het betekent bewust kiezen wat je werkelijk wilt in je leven, in contact met mensen, in je werk, in je relaties.

Waarom emotioneel lichaamswerk

De vorm en houding van jouw lichaam, met zijn specifiek ademhalings- en bewegingspatroon, is de weergave van jouw levensgeschiedenis. Alle emotionele ervaringen (zowel vreugdevolle als pijnlijke) liggen opgeslagen in de cellen, weefsels en spieren van ons lichaam en kneedden ons lichaam tot zijn huidige vorm. Vaak herhaalde ervaringen worden opgeslagen in de vorm van een lichaamspantser. Men voelt als volwassene nog wel de fysieke ongemakken (bv. pijnlijke schouders, gespannen nek, een krop in de keel, een kooi om het hart, stramme benen, koude voeten, moeheid...) maar men is zich veelal niet meer bewust van de onderliggende oorzaken.

Emotioneel lichaamswerk brengt d.m.v. diverse oefeningen, die zich vnl. richten op ademhaling, beweging en geluid, een proces van bewustwording en verwerking op gang. Je ervaart hierdoor lijfelijk dat spanningen in het spierstelsel corresponderen met spanningen in je emoties en in je gedachten, en dat al deze gebieden elkaar onderling beïnvloeden.

Emotioneel lichaamswerk gaat er vanuit dat ieder mens in staat is de kwaliteit van zijn eigen leven te verhogen. Veel mensen zoeken een rode draad in hun leven en een evenwicht tussen gevoel en verstand. De emotionele vaardigheid wordt steeds belangrijker omdat uitsluitend verstandelijke motieven niet meer blijken te voldoen om zelf keuzes te kunnen maken binnen de vele mogelijkheden in onze samenleving. Emotioneel lichaamswerk is ontwikkeld om meer contact te maken met dat wat jou in diepste zin beweegt.

Technieken en –oefeningen bevorderen het contact met je lichaam en je emoties en je leert spanningen geleidelijk los te laten. Door je emoties gewaar te worden, te accepteren en ze te leren uiten, kan je leren je er niet mee te identificeren. Dit schept ruimte voor verandering. Zo ontstaat opnieuw de mogelijkheid om vrije keuzes te maken. Je ervaart dat je karakter ("ik ben nu eenmaal zo") niet vaststaat maar dynamisch en veranderlijk is.

Je kan kiezen voor een leven met meer kwaliteit,
vitaliteit en vreugde.

Een goed contact met je lichaam en je gevoelsleven legt een belangrijk fundament voor deze keuzes. Emotioneel Lichaamswerk kan een krachtige èn plezierige ondersteuning bieden voor ieder die vanuit eigen verantwoordelijkheid de kwaliteit van zijn/haar leven en gezondheid wil vergroten.
Leven vanuit je innerlijke integriteit is een leven met gevoel en van daaruit je keuzes maken.

Emotioneel Lichaamswerk in groepen of individueel, is een ervaringsgerichte methode, die bewustzijn van het lichaam als uitgangspunt heeft om mensen in hun persoonlijke groei te ondersteunen.
Emotioneel Lichaamswerk richt zich op de mogelijkheden van mensen.

Het uitgangspunt is dat psychische spanningen lichamelijk beleefd worden; dat lichaam en geest elkaar beïnvloeden. Spanningen kunnen voor kortere en langere tijd optreden. Bij langdurige spanning neemt de beweeglijkheid van het totale lichaam af. Een van de merkbare effecten van langdurige spanning is verkramping van (delen van) het lichaam, waardoor gevoelens en emoties niet meer ervaren en geuit kunnen worden.
Je hebt je gevoelens en emoties nodig om goed contact te kunnen maken met mensen en je keuzes te maken en te realiseren in je leven.

Het kan preventief, verlichtend en educatief werken bij diverse stressgerelateerde (medische) klachten en ondersteunend zijn bij persoonlijke groei.

CONSTRUCTIEF DENKEN !!!

De tragiek van vele mensen ligt in het feit dat zij diep in zich over het vermogen beschikken gelukkig te worden, doch daar niet in slagen. Hun rendement ligt ontstellend laag, mislukkingen, spanningen, en alle vormen van conflict en ontmoediging zijn daar het onontkoombaar gevolg van..

Nochtans kunnen wij allen slagen in dit leven, en de grootste prestaties en het diepste geluk bereiken. Het volstaat het geheim te ontdekken van die mensen die schitterend slaagden, en ons vervolgens hun persoonlijkheidstrekken eigen te maken.

Als wij die gelukkige mensen bestuderen, dan zien wij dat zij de grootste rem op hun verwezenlijkingen weggenomen hebben, en vervangen door een krachtige motor. Die rem zowel als die motor zitten in ons onbewuste. Het onbewuste is het geheel van opvattingen en associaties die onze gedachten en ons gedrag voortdurend bepalen. Het is onze fundamentele mentaliteit die, wanneer zij defensief is, ons leven banaal houdt, en als zij constructief is, ons doet groeien naar de hoogste toppen.

De tragiek zit hierin dat de meeste mensen denken dat het onbewuste onbeïnvloedbaar is, zodat zij daar levenslang het slachtoffer van blijven, en na vele mislukkingen dan ook gaan denken dat het geluk voor hen onbereikbaar is.

Doch zij die het beu zijn op die manier te blijven sukkelen, beginnen met die defensieve mentaliteit om te zetten in een constructieve. De enige manier om ons onbewuste te beïnvloeden is positieve gedachten te blijven herhalen in onze verbeelding, en ons van ons doel steeds bewuster te maken. Zo ontstaan in ons vijf krachten, die onweerstaanbaar leiden tot het geluk, op voorwaarde dat zij samen aanwezig zijn

Onze eerste kracht is het geloof. Ik geloof dat ik al mijn diepste verlangens kan verwezenlijken, en alle nodige vaardigheden daartoe kan aanleren. Geloof is de zekerheid voor het bewijs werd geleverd. Het berust op het feit dat de hele mensengeschiedenis door, er steeds zaken zijn gebeurd die de stoutste verwachtingen overtroffen, en dat nog niemand, wanneer hij echt in zichzelf heeft geloofd, zijn eigen grenzen heeft bereikt. Als de anderen het kunnen, kan ik het ook. Eerst geloven en dan zien is de leuze waarmee de grootste wonderen werden verricht. Er bestaat geen geluk of tegenslag, en evenmin begaafdheid of spontane bekwaamheid. Iets kunnen, is altijd de vrucht geweest van steeds weer proberen en het telkens beter doen. Nooit meer zal ik zeggen: "Ik weet het niet" of "Ik kan het niet". Want als we zo denken dan is één ding zeker: we zullen het nooit weten en we zullen het nooit kunnen. Er is geen andere mogelijkheid.

Onze tweede kracht is de durf. We moeten de gewoonte hebben op een vooraf bepaald moment aan ons besluit te beginnen, ook al zijn we de eersten, en al lijken de risico's groter dan ooit tevoren. Voortdurend tracht ons onbewuste ons te overtuigen dat het nog veel te vroeg is, en dat we nog alle tijd hebben. Wij stellen de start uit, omdat we zogezegd nog niet over alle informatie beschikken. Nochtans is het onmogelijk alles vooraf te weten. Immers, we moeten voorbij de eerste bocht zijn, om de tweede bocht te kunnen zien. Durven beginnen is voor de helft geslaagd zijn, en kunnen kan alleen door proberen.

Onze derde kracht is het doorzettingsvermogen. Het doorzettingsvermogen is een gewoonte die gemakkelijk wordt aangeleerd, en die hierin bestaat dat wij onze eigen en vrijwillig gevormde beslissingen altijd tot het einde toe verwezenlijken. Ons doorzettingsvermogen is onze grootste kracht, en als we die beginnen te ondermijnen, brengen we onszelf de doodsteek toe. Als we vooraf niet zeker zijn dat een bepaalde methode de goede is, dan moeten we in ons project evaluatiemomenten voorzien. Doch zolang zo'n evaluatiemoment niet is bereikt, mogen we nooit opgeven.

Onze vierde kracht is de constructieve zelfkritiek waarmee we onze mislukkingen analyseren. Mislukkingen zijn onvermijdelijk, maar nooit een bewijs van onvermogen of onbereikbaarheid. Ze zijn enerzijds de bevestiging van het feit dat we de moed hadden iets te proberen, en anderzijds een onschatbare bron aan inzicht, zelfkennis en zelfverbetering. Een mislukking is steeds een spoorslag in de goede richting. Analyseren betekent net zolang onderzoeken tot wanneer we factoren vinden die binnen ons bereik liggen. Een mislukking is altijd onze fout, zolang we de oorzaak buiten ons situeren zijn we machteloos en verloren.

Onze vijfde kracht is kunnen genieten, kunnen opgaan in al het mooie dat wij hebben gekregen en dat wij zelf hebben gerealiseerd, zonder ons daarbij te ergeren aan onvolmaaktheden. Het geluk ligt niet in de volmaaktheid, maar in het besef ernaar te groeien. Dit geluksbesef is de energiebron voor de volgende grootse prestatie.

De vraag kan gesteld worden waarom ons onbewuste zo'n blok aan ons been is. Het antwoord is eenvoudig: het heeft spontaan de neiging meer rekening te houden met de gevolgen op korte termijn dan met de gevolgen op lange termijn, en voor elke mislukking een sussende verklaring te vinden. Zolang wij ons onbewuste niet hebben heropgevoed, zal het ons in de verkeerde richting blijven duwen.

Deze nieuwe ideeën zullen in het begin gepaard gaan met een zeker scepticisme. Maar naarmate je vorderingen maakt, begin je je te realiseren dat je, net als anderen, het geluk kan bereiken waarvan je droomt. En meteen besef je dat dit scepticisme de laatste stuiptrekking was van een defensieve mentaliteit. Dan weet je dat de sleutel tot het geluk constructief denken is.

Passiebloem !

Passio (Latijn) = lijden, passie incarnatus (lat.)= vlees geworden (Jezus)

Belangrijke geneeskrachtige plant van de Braziliaanse Indianen. Passiebloem kwam rond 1600 naar Europa. De eerste geïmporteerde plant was een geschenk voor Paus Paul V.
De plant werd als symbool van de lijdensweg van Christus gezien de ranken stonden voor het geselen, de bladeren voor de lans. 


 


In het gebied van de bloesem duidde men de drie stampers met hun dikke stempels als de spijkers, de meeldraden als wonden, het vruchtbeginsel als de azijnspons, de bijkroon als doornkroon en de 5 kroon -en kelkbladeren als de 10 apostelen. (Niet 12 want Petrus werd niet meegeteld, omdat hij Jezus verloochend had; Judas niet omdat hij hem voor geld verraadde

Passiebloem (passiflora incarnata) heeft een aangenaam kalmerend, ontspannend en rustgevend effect en het is licht  pijnstillend. Bij grotere hoeveelheden is het effect hypnotisch. Het kan als thee worden bereid of puur worden gerookt.

Voor een sterke thee met een aangenaam kalmerend effect voor 2 personen is 30 gram kruid nodig. Laat dit een half uur trekken in heet water.
 

Een mengsel van gelijke delen Passiebloem, Damiana en Skullcap geeft een prettige euforie en een tevreden gemoedtoestand. Deze kruiden versterken elkaars eigenschappen. Je kunt er sterke thee van zetten. Voeg een beetje pepermunt voor de smaak toe en zoet het met honing. Een lekkere drank voor bijv. meditaties of om na een drukke dag mee tot rust te komen en bij weg te dromen.

Passiebloem is een MAO remmer. Dat wil zeggen dat het de afbraak van giftstoffen remt. Sommige voedingsmiddelen, medicijnen of drugs, kunnen dan hoofdpijn, misselijkheid of andere verschijnselen veroorzaken.
Mensen met nier- of hartproblemen, hoge of  lage bloeddruk, diabetes en mensen onder invloed van antidepressiva, drugs of alcohol wordt het gebruik beslist afgeraden.