dieren het mooiste wat er is dieren mijn hobby ik hou van dieren
29-05-2006
ijsberen
ijsberen
Mensen vinden beren lief en om te knuffelen. Maar beren zijn niet dol op mensen. Als die verschijnen, gaan ze meestal snel weg. Je vindt ze daarom alleen in ruige natuurgebieden. Beren lopen plat op hun voeten. Daarom kunnen ze (net als mensen) goed op hun achterpoten lopen. Dat is een grappig gezicht.
Een ijsbeertje van een half jaar is 25 keer zo zwaar als bij zijn geboorte. Als een mensenbaby dat zou flikken, woog een kind van een half jaar honderd kilo.
Als ergens veel voedsel is - zoals een dode walvis of walrus - kunnen daar soms wel honderd ijsberen bij elkaar te vinden zijn. Ruzies zijn zeldzaam.
Volle melk bevat ongeveer 3% vet. IJsbeermelk tien keer zoveel. Ongeveer even romig als melk van een zeehond en een walvis.
IJsbeertanden worden elk jaar iets dikker. Als je de tand van een ijsbeer doorzaagt kun je de jaarringen tellen.
De Inuït (officiële naam van de Eskimo's) kennen de ijsbeer als Nanouk. Niet verwarren met de zangeres.
Poolreizigers van vroeger aten ijsbeervlees. Maar de lever lieten ze liggen. Die is dodelijk giftig.
Een slanke ijsberin in Canada liet de weegschaal uitslaan tot 92 kilo. Nog geen jaar later woog dezelfde dame meer dan vijf keer zo veel: 505 kilo.
Als er iemand zuinig is met energie, is het de ijsbeer . Hij heeft de beste isolatie die je je kunt voorstellen. Een prachtige dichte vacht. Een perfect duikpak van vet. Zo kan onze 'pool-ster' overleven in de wereld van sneeuw, ijs en duisternis.
Een ijsbeer is zwart. Tenminste, als je hem zou scheren. Aan zijn neus kun je dat nog zien. Door die zwarte huid wordt de ijsbeer iets warmer. Dat klinkt gek, maar toch is het logisch. Elke haar van een ijsbeer werkt als een glasvezel: het licht wordt naar de huid vervoerd. En net als in de zon een zwarte auto heter wordt dan een witte, zo warmt een 'zwarte' ijsbeer onder die vacht meer op dan een bleke ijsbeer .
Feiten
De meeste ijsberen maken voor de winter een sneeuwhol. Als het erg bar weer is, brengen ze daar soms een paar weken of nog langer half duttend door. Binnen in een sneeuwhol schommelt de temperatuur rond het vriespunt. Bovendien is het er windstil.
Eind jaren zestig leek het erop dat de ijsbeer zou uitsterven, omdat de mensen voor hun plezier ijsberen afschoten. Onder andere op aandringen van het Wereld Natuur Fonds werd de ijsbeer gelukkig in de jaren zeventig beschermd. Nu zijn er weer vijf keer zoveel ijsberen als dertig jaar geleden.
Toch is de ijsbeer niet buiten gevaar. Want de mensen verontreinigen het milieu en lozen giftige afvalstoffen in zee. Die stoffen komen in het vet van kleine beestjes terecht, dan van vissen, dan van zeehonden. Uiteindelijk komen die giftige stoffen dus in de ijsbeer terecht. Daar wordt hij ziek van. Een andere bedreiging is de verandering van het klimaat. Doordat we teveel energie gebruiken, wordt het steeds warmer op aarde. Daardoor raakt het weer in de war en gaat het ijs smelten. Als dat gebeurt, komt de ijsbeer nog meer in de problemen.
Er leven in totaal ongeveer 25.000 ijsberen. Het poolijs smelt in de zomer af en groeit als de winter komt weer aan. De ijsbeer reist met het ijs mee. Soms zelfs letterlijk: dan laten ze zich met ijsschotsen meedrijven.
gewicht man: 350 tot 600 kilo; record: 1002 kilo gewicht vrouw: 150 tot 400 kilo geboortegewicht: 450 tot 900 gram schouderhoogte (op vier poten): ongeveer 1 meter 40 lengte (zonder staart): ongeveer 2 meter 30; record: 3 meter maximum snelheid: 40 kilometer per uur
Uiterlijk
IJsberen zijn de grootste carnivoren op aarde. De brede, platte voorpoten van deze beer zijn behaard en voorzien van vijf grote nagels. Dit zorgt voor een goede grip op het gladde ijs. Bovendien kan hij er uitstekend zadelrobben, zijn favoriete prooi, mee doden. De poten doen ook dienst als peddels, want de ijsbeer jaagt regelmatig onder water. Omdat er weinig prooidieren zijn, beschikt de ijsbeer over een uitstekend reukvermogen om te jagen. Zijn lichaamsvorm lijkt op een torpedo, waardoor hij snel kan zwemmen. De huid van de ijsbeer is zwart. Hierdoor absorbeert hij alle warmte die op zijn huid komt. De witte, holle haren en een dikke vetlaag zorgen voor extra isolatie.
Voedsel
Het belangrijkste voedsel voor de ijsbeer is: zeehond . Hoe vetter, hoe lekkerder. Als hij genoeg zeehonden kan vangen, eet de ijsbeer alleen het spek en de huid. De rest laat hij liggen. De ijsbeer kan onvoorstelbaar goed ruiken. Bij gunstige wind ruikt hij een zeehond van kilometers afstand, al zegt dat soms ook wel iets over die zeehond. Ook de oren van de ijsbeer zijn prima. Daarmee hoort hij zijn prooi, zelfs als die onder een dikke laag sneeuw verborgen zit. Voedsel is s winters gek genoeg gemakkelijker te vinden dan in de zomer. Dan nemen de beren vaak genoegen met bessen.
Voortplanting
Ongeveer eens per drie jaar wordt een vrouwtje zwanger. Dan gaat ze al veel eerder slapen. Soms al in oktober. Geen echte winterslaap , want haar lichaamstemperatuur zakt niet zoveel. In geval van nood is ze snel wakker. Maar als ze niet gestoord wordt, slaapt ze lekker door. Waarschijnlijk merkt ze niet eens dat er zo in december jongen geboren worden. Zes weken na de geboorte komen de jongen al uit het hol, maar pas na twee jaar verlaten ze hun moeder.
Beren behoren tot de gevaarlijkste dieren die we kennen. Er zijn zeven soorten beren, waarvan de ijsbeer de grootste is. Als hij rechtop staat is hij bijna drie meter lang. Een ijsbeer kan een gewicht van 500 kg halen. De kleinste beer, de Maleise beer, meet ongeveer 1,20 m. Andere beren zijn de grizzlybeer en de lippenbeer. Omdat beren zich hoofdzakelijk met vlees voeden worden ze bij de carnivoren gerekend. Reuzenpanda's, die van bamboe leven, zijn familie van de beren. Zowel beren als panda's kunnen zeer slecht zien maar beschikken dan weer over een zeer sterke reukzin. Beren hebben grote, brede, krachtige poten die voorzien zijn van scherpe, dikke klauwen. Hiermee grijpen ze een prooi vast, graven ze naar wortels of verdedigen ze zich. E鮠klap van een volwassen berenpoot kan een mens doden.
De zwarte beer
We kennen twee soorten zwarte beren: 驮 soort leeft in de Verenigde Staten en 驮 soort in Zuidoost-Azi뮠De Amerikaanse soort is niet helemaal zwart. Ze kunnen ook wel eens donkerbruin of roodbruin zijn. Het zijn heel goede boomklimmers en ze kunnen heel hard rennen (wel 40 km/u). De Amerikaanse zwarte beren wonen vooral in de nationale parken.
De reuzenpanda
De pandabeer komt voor in Midden- en West-China en eet meestal bamboescheuten. De panda is bekend omdat hij als symbool staat voor het Wereld Natuurfonds dat zich inzet voor bedreigde dieren. Van de panda leven er nog maar een paar honderd exemplaren.
De gryzzlybeer De enorme grizzlybeer heeft buiten de mens geen vijanden. We treffen hem aan in het noorden van de Verenigde Staten, in Europa en Azi뮠We noemen hem ook wel de bruine beer of kodiabeer. Een berin werpt twee of drie jongen in het hol waar zij overwintert. Grizzlyberen zijn alleseters.
Klik hier om het geluid van een gryzzlybeer te horen.
Ik ben andrea
Ik ben een vrouw en woon in kapellen () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 16/01/1944 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: dieren en alles wat met de natuur te maken heeft.
mijn intresse gaat vooral uit naar alle katachtige maar ook honden en vogels, bloemen,in feite alles wat met dieren te maken heeft
prettige feestdagen
