foto H. Weidema

Stinkdieren behoren tot de onderfamilie Mephitinae van de roofdierenfamilie van de marterachtigen.

Volwassen	1 jaar
Lichaamslengte	28-38 cm
Staartlengte	28-38 cm
Draagtijd	2,5 maanden
Nestgrootte	4-6 jongen
Ogen open	19e-23e dag
Levensduur	12 jaar (max. 22 jaar)

Het gestreepte stinkdier (ook wel skunk genoemd) is een van de bekendste soorten onder de stinkdieren. Hij is zo groot als een huiskat en is lang zwart behaard met een V-vormige witte tekeningen (strepen) op de flanken en op de kop. Het aantal strepen kan variëren 2 tot 6. Stinkdieren komen in Nederland niet in het wild voor. De stinkdieren die er in ons land zijn, werden dan ook in gevangenschap geboren. Het vel van het gestreepte stinkdier wordt ook wel als bont verwerkt.

Herkomst - biotoop

Van oorsprong komen stinkdieren voor in geheel Noord- Amerika, van Noord - Canada tot Mexico. Zij zijn te vinden op tamelijk open terrein, open bossen en grasland.

Gedrag in het wild

Stinkdieren danken hun naam aan het feit dat zij, wanneer zij lastig gevallen worden, na waarschuwingsgedrag (staart omhoog, stampen met de voorpoten) een stinkende, vloeibare geurstof uit hun anale klieren in de richting van de vijand spuiten. Bij het waarschuwingsgedrag wordt het opvallend zwart witte kleurpatroon zeer nadrukkelijk bewegend getoond Dit is voor de meeste vijanden voldoende om het dier met rust te laten. In het verleden zijn de anale klieren chirurgisch verwijderd waardoor het stinkdier interessant werd om te houden in dierentuinen maar ook als huisdier. Een stinkdier in gevangenschap geboren zal zich nauwelijks in de natuur kunnen redden. Inmiddels is het verwijderen van de anale klieren bij de wet verboden. Stinkdieren zijn dol op graven en de hele dag bezig met het zoeken naar eten. Hoewel zij schuw lijken, zijn ze in het algemeen aanhankelijk, kunnen ze uren op schoot zitten en gaan ze vrijwel probleemloos om met andere huisdieren. Stinkdieren doen alleen een winterslaap wanneer ze minder dan 5 uur licht per dag hebben.

Dieet

Een stinkdier is een alleseter (omnivoor) je komt hem dan ook letterlijk tegen tussen het huisvuil. Vanwege zijn langzame spijsvertering is het raadzaam het gewicht in de gaten te houden. Een stinkdier hoort er beslist niet uit te zien als een harige basketbal. Stinkdieren leven van:
muizen, eiren, insecten, bessen en aas. Het dagelijkse menu hoort te bestaan uit: Proteïne: kip, 1 dagskuiken, vis of bonen. Groente: vers, diepvries of blik (dan eerst afspoelen). Fruit: alles wat in de smaak valt (dol op rozijnen). Koolhydraten: wat aardappel, rijst of brood. Eiwit:: ca 1 ei per week. Overig: dagelijks een eetlepel yoghurt (voor het maag- darmstelsel). Als tussendoortje kunnen er hondenbrokken en hondenkoekjes gegeven worden. Geef nooit junkfood en voer niets met een hoog vetgehalte. Een stinkdier laten afslanken valt niet mee. Een doffe, gelige vacht , kale plekken of een uitpuilende einddarm kunnen duiden op verkeerde voeding. De uitpuilende einddarm kan ook het gevolg zijn van wormen (stinkdieren zijn uiterst vatbaar voor spoelwormen, ontwormen is geen overbodige luxe).

Huisvesting

Stinkdieren slapen vrij veel en zijn met name 's avonds en 's nachts aktief. Ze kunnen zich echter aanpassen aan het leefritme van de omgeving. Ze slapen in een hol of onder oude gebouwen, in houtstapels of in steenhopen. Wanneer zij in een hok gehouden worden dient dit dus voorzien te zijn van een slaapverblijf, en graafmogelijkheden. Het is verstandig om tegen het uitgraven maatregelen te nemen. Het hok kan o.a. aangekleed worden met: boomstronken, houtblokken, zandbak, boomschors e.d.

Sommige stinkdieren worden binnen een stenen omheining gehouden. Hoe hoog deze moet zijn is afhankelijk van het stinkdier, er zijn er bij die heel erg goed kunnen klimmen. Los in huis laten rondlopen kan ook mits het stinkdier een eigen plek heeft. Het is een stinkdier aan te leren zijn behoefte op een kattenbak te doen.

Voortplanting

Stinkdieren leven alleen. Wanneer je een groepje stinkdieren tegenkomt gaat het hier altijd om een moeder met haar jongen. De jongen blijven in het wild dan ca. ca 1 jaar bij haar. Na een draagtijd van ca 2,5 maanden worden er gemiddeld 4-6 jongen geboren. De jongen zijn kaal en hebben hun ogen gesloten, deze gaan open tussen de 19e en 23e dag. De vrouwtjes zijn lang loops, wanneer zij niet gedekt worden kunnen zij door de stress (toename hormonen) een hartaanval krijgen.