10-09-2010 om 17:14 geschreven door Christina  

Als de mensen hun eigen eens bekeken

en hoorde praten 
Zouden ze het roddelen wel laten

09-06-2010 om 12:47 geschreven door Christina  

04-04-2010 om 14:18 geschreven door Christina  

06-01-2010 om 19:14 geschreven door Christina  

24-12-2009 om 23:38 geschreven door Christina  

28-10-2009 om 19:43 geschreven door Christina  

24-10-2009 om 20:10 geschreven door Christina  

29-09-2009 om 21:33 geschreven door Christina  

26-09-2009 om 21:17 geschreven door Christina  

22-09-2009 om 11:29 geschreven door Christina  

11-09-2009 om 13:00 geschreven door Christina  

08-09-2009 om 12:19 geschreven door Christina  

Mijn dochter is 7 sep uitgerekend dit zijn de laatste loodjes
Zoon lief heeft een mooie tekening op zijn moeders buik gemaakt

06-09-2009 om 22:26 geschreven door Christina  

Wat ben ik blij mijn blogs doen het weer ik heb weer online eraf gehaald bedankt voor de tip

01-09-2009 om 19:39 geschreven door Christina  

29-08-2009 om 17:36 geschreven door Christina  

02-08-2009 om 10:42 geschreven door Christina  

Ik kwam op 11 juni aan  in Villedieu, daar stond Ebel al te wachten en reed met hem mee naar huis om mijn autootje te halen stond bij hun in de garage eerst nog even wat gedronken en daarna ging ik weg , ik rijd de oprijlaan op omhoog toen mijn autootje bleef staan en niet meer verder wilde rijden ik riep naar Ebel mijn autootje wil niet verder hij ook proberen nee hij deed niets meer dus de vrouw van Ebel, Dinkey zei dan moet je hier maar blijven slapen en dan breng ik je de volgende morgen naar je caravan en wij hebben een goed vriend die automonteur is die kan wel naar je autootje kijken.

De volgende morgen die vriend gebeld en kwam ook gelijk en nam mijn autootje mee om hem uitgebreid na te kijken en Dinkey bracht mij naar mijn caravan in Beslon daar aangekomen zei ze ik vind dat je hier niet erg mooi staat tussen al die troep in en zo erg dicht langs de weg ja dat vond ik zelf ook wel maar ja ik was blij dat ik weer een plaatsje had
Lopend ben ik drie kilometer gaan lopen naar La Blandellierre om mijn fiets en nog wat andere spulletjes te gaan halen een praatje bij Marie gemaakt en koffie gedronken . mijn vriendin die daar vlakbij woont lag nog steeds in het ziekenhuis, Marie belde met haar en ik sprak haar ook en vroeg aan haar je hebt die twee honderd euro die jij van mij geleend heb niet op mijn bank terug gestort waarop zij zei je krijgt ze niet terug want jouw dochter heeft mij niet betaald voor de huur waarop ik zei daar heb ik niets mee te maken dat moet je met haar uitzoeken ze vond dat ik haar had moeten waarschuwen mijn dochter heeft altijd gezegd dat ze alles betaald heeft en dat ze de bonnetjes nog steeds heeft, ook vond die vriendin dat ik haar zoveel geflikt had en dat ik nog steeds bij haar moest werken en dat ze daarom maar even met mij moest afrekenen, er viel niet met haar te praten ik zei tegen haar ik heb jou genoeg betaald in nov heb ik voor 4x heen en weer rijden van anderhalve km 50 euro benzinegeld betaald
Ik ben nu niet meer haar melkkoetje ben er helemaal klaar mee en ben gekapt met deze vriendschap die vrouw denkt alleen maar aan geld terwijl ze genoeg van mij hebt gehad en ik heb altijd betaald dat mijn man zei wat is dat voor een vriendin het is gewoon een uitbuiter
Volgende dag werd ik gebeld door Dinkey het was niet best met het autootje en dat het wel aardig in de papieren kon lopen maarja ik wilde toch wel graag dat hij gemaakt werd, het werd me gewoon even te veel en moest erg huilen en uitgelegd wat er aan de hand was waarop Dinkey zei ik kom je voor een paar dagen halen en dan kan je bij ons slapen maar ik zei heel lief hoor maar ik ga al die spullen die ik nog her der staan op halen met mijn fiets die trut krijgt niets ik laat niets staan.
Zo gezegd zo gedaan ik heb 5 km heen met twee vuilnisbakken met spullen erin opgehaald en weer 5 km lopend terug, ik ging om 3 uur weg en was om half 7 thuis bergie op en bergie af en zo heb ik er nog vier gehaald ik was gebroken heb de blaren onder mijn voeten zitten in koude bak met water gezeten met mijn voeten en verbonden later ging vroeg slapen
De volgende dag heb ik mijn caravan van binnen schoongemaakt en ga met de fiets weer 5 km mijn pannen en een opklapstoel halen alles met tassen aan het stuur en in de fietstassen spullen en mijn stoel vastgebonden achterop zo ga ik weer terug naar de caravan
 De volgende morgen het zelfde ritueel mijn fiets leek wel een pakezel ik had natuurlijk twee caravans en nu nog maar 1 ik moet mijn spullen allemaal verdelen over 1 caravan s`avonds zat ik buiten tot het donker werd en daarna ging ik nog even tv kijken want ik had mijn schotel staan zodat ik op duitse tv kon kijken helaas heb ik geen nederland er op
De volgende dag ging ik naar Marie want ik moest daar ook nog mijn tuintje opruimen zodat het weer gewoon weiland is ik had toen der tijd allemaal plastic gekregen waar ik leitjes op had gelegd zodat ik niet steeds van dat hoge gras had maar ja nou zat ik er mee moest het wel opruimen ik ben om 11 uur begonnen heb tussen de middag even bij Marie gegeten maar ging na het eten gelijk weer verder en om half 6 riep Marie dat ik moest stoppen omdat Claude en Marie Jo gebeld hadden dat zij met de tractor kwamen en dat hij de rest van de leitjes op kwam ruimen en nog struiken die ik er niet uit had gekregen ook er uit zou halen, nou dat vond ik erg lief van hun afgesproken dat ze de volgende morgen ook nog mijn grote spullen die in het huisje 5 km verder op stond ook ging halen + de potten en de planten die daar nog stonden.
De volgende morgen reed ik om 10 uur met mijn fiets naar Claude en Marie Jo en met hun ben ik naar dat huisje gereden om de grote spullen op te halen en die hebben ze bij mijn caravan neer gezet, ik heb met hun afgesproken dat ik op Dinsdag trakteer om met hun uit eten te gaan naar de routier
Zaterdag belde Dinkey dat mijn autootje klaar was en dat ze mij zouden ophalen binnen een uur was ze bij mij en onderweg in Percy vlak bij hun  ging ik gauw nog even wat geld pinnen want ik had tekort ik had nog maar driehonderd voor mijn autootje maar kostte vier honderd euro
Gezellig zitten kletsen toen Dinkey tegen mij zei Ebel en ik hebben de hele week met elkaar er over gepraat en vond het zo erg voor je dat ik niet zo`n leuk plekje had en ze hadden samen besloten dat ik met mijn caravan bij hun op het terrein mag staan, waarop ik zei nou ik heb ook de hele week nagedacht en zei ik maak deze vakantie af en laat de boel de boel en van mij mogen ze alles verkopen want ik stop ermee
Ebel zei we gaan morgen jouw caravan halen want ik vind het erg dat je er op zo`n manier meestopt en in enen zei hij weet je wat we gaan hem gelijk halen en wachten niet meer tot morgen, zo gezegd zo gedaan.
Wat vond ik dit toch lief van ze en moest er gewoon omhuilen, afscheid van de mw genomen waar ik met mijn caravan stond in Beslon.
De volgende morgen hebben we mijn vuilnisbakken en de andere spullen mee genomen.
We hebben flink opgeruimd in de caravan want tijdens het vervoeren was er veel stuk gevallen maar dat gaf niet .
De volgende morgen ging Ebel al gaten maken voor de paaltjes om een hekje er neer te zetten en heeft een hekje gemaakt bij mijn ingang ik heb hem geholpen.
Dinsdag heeft Ebel en Dinkey de paaltjes gehaald en hij had ook nog gaas voor mij geholpen met het gaas spannen en de paaltjes Dinkey ging kijken wat er nog van planten over was en verpotten ik moest helaas weg want ik had met Claude en marie Jo afgesproken dat wij in Sainte Cecile gingen eten ik met mijn autootje naar hun toe onderweg de vuilnis weggegooid in d bak toen mijn autootje niet meer wilde starten uiteindelijk deed hij het weer na het eten kwam ik thuis bij mijn caravan mijn hele tuintje was klaar en had leuke stoeltjes gekregen met een tafeltje zodat ik die plastic stoelen weg kan doen.
Amsterdams paaltje gekregen voor in de tuin en ik had hem al geschuurd maar moest hem nog opnieuw schilderen was ook al klaar en stond ook al op zijn plaats wat lief he.
Zo heb ik toch nog een halve week relaxt aan kunnen doen
Vrijdag avond heb ik nassi voor hun gekookt dat vind Ebel zo lekker omdat ik Indische kruiden gebruik en dat kan je in Frankrijk niet krijgen maar die heb ik van thuis meegenomen.
Zaterdag heeft Dinkey mij weer weggebracht naar de trein
Ik woon nu in Aux Hamel Hervy zo`n drie km van Percy af
Er bestaan toch ook nog lieve mensen op de wereld

06-07-2009 om 17:55 geschreven door Christina  

09-06-2009 om 11:17 geschreven door Christina  

 

Vrienden voor het leven ?

 

 

 

Hoe en wanneer ze in mijn leven is gekomen

Weet ik niet meer precies
Ze was er gewoon opeens
Een vriendin, dat dacht ik
Ik had het in het begin niet door

Maar ze beïnvloed mijn manier van denken op een negatieve manier
Steeds meer ging ik mezelf aan haar aanpassen

En bepaalde zij hoe ik me voelde
Waarom ik nog met haar omging

Begreep ik op een gegeven moment zelf niet meer
Steeds weer kwam ik tot de conclusie

Dat ze helemaal geen echte vriendin van me was
Ze was gemeen tegen me

En zorgde ervoor dat ik me nog rotter ging voelen

Lelijk en niets meer waard
Ze verbood me te leven te genieten

En ik luisterde naar haar
Ik geloofde haar als ze zei

Dat ik niet de moeite waard was
Mensen in mijn omgeving zagen dat ze me ongelukkig maakte

Maar durfden mij er niet op aan te spreken
Ze waren bang voor mijn reactie

Wilden mij niet kwetsen en voelden zich machteloos
Het was tenslotte mijn vriendin

En kritiek op haar kon ik moeilijk verdragen
Want geloof het of niet ze had ook haar goede kanten
Ze was heel vertrouwd

Gaf me houvast, zekerheid en steun

Dat dacht ik tenminste

Ik klampte me helemaal aan haar vast

 

Mijn ogen zijn open gegaan

En ik ben blij

Dat ik op tijd inzag

 

Dat het zo niet langer door kon gaan
Zij verwoest alles wat ik ooit wil bereiken

Een gelukkig leven dat is wat ik wil

 

Ook al zijn er nu periodes

Dat ik haar uit mijn leven heb verbannen

Dat ik niet meer met haar wil omgaan

Maar iets in mij

Laat haar weer naast me staan

Terwijl ik weet

Als ik nog langer met haar omga

Jaagt ze mij de dood in
 Mij geestelijk zo tot wanhoop drijven

Dat ik niet meer wil leven

Of over een tijdje in een kliniek moet verblijven

Mijn gevoel en verstand staan niet op één lijn

Maar daar gaat het nu even niet om

Ik red het niet alleen

Ze is zo sterk

En geloof me

Een leven zonder haar dat is mijn verlangen

Het is een keihard gevecht en met enige hulp

Hoop ik haar voorgoed uit mijn leven te bannen

 

Hoe ze heet ?

…anorexia

04-06-2009 om 13:48 geschreven door Christina  

02-06-2009 om 20:19 geschreven door Christina