Ik ben Elisabeth Dekeijzer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Elisabeth.
Ik ben een vrouw en woon in Pastorijstraat 362, 3300 Tienen (België) en mijn beroep is zonder.
Ik ben geboren op 22/08/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, pc.
Ik ben Elisabeth, kom uit een gezin van 9 kinderen.
Ben 48jaar, gehuwd met Gerry (Flyboy), we hebben geen
Kinderen. Heb polio (kinderverlamming), na 40j post polio gekregen.
Ben afhankelijk van een Electrische rolwagen. Heb geen ouders meer.
Mijn
De fysiotherapeut knijpt er tussen uit. De logopedisten zijn sprakeloos. De podotherapeut zit met kromme tenen. De kno-arts voelt zich bij de neus genomen, krijgt er een brok Van in zijn keel, en wordt een oor aangenaaid. De oogarts ziet het somber in. De neuroloog krijgt er de zenuwen van. De verloskundige zit met de naweeen. De gynecoloog baart het zorgen. De uroloog voelt aan zijn water dat het niet goed gaat. De anesthesist is knock-out. De cardioloog aanschouwt het met bloedend hart. De dermatoloog krijgt er kippenvel van. De geriater krijgt er grijze haren van. Voor de chirurg snijdt het mes niet meer aan twee kanten. De hematoloog wordt het bloed onder de nagels vandaan gehaald. De gastro-enteroloog heeft er zijn buik vol van. De internist wordt binnenstebuiten gekeerd. De diëtiste kan geen pap meer zeggen. De psychiater snijdt het door de ziel. De ! Traumatoloog ergert zich bont en blauw. Voor de apotheker is het een bittere pil. De tandarts ziet er geen gat meer in. Oh ja, en de patient? Die is er goed ziek van!!!!
Ze trekken ter schole ten halleveracht, - Het dorpje ligt ver van t gehucht, - Om t even, of liefelijk t zonneke lacht, voor wind noch voor regen beducht. Met blauw-baaien rokskens, De blinkende blokskens Van s zaterdag vers gevernist, Zo trekken ze zwijgend De koppekens nijgend, Door regen, door sneeuw of door mist; Dan spreken die boerengespeelkens geen woord, De groten trekken de kleineren voort. "Klikkerdeklakker", zo kloefren de rijen Op blokskens voorbij langs de grauwe kasseien.
Op grootmoeders neusdoek, met kopspeld gehecht En kleurig met bloemen bestikt, De strogele haren, heel stevig gevlecht, Met vuurrode lintjes getrikt; Bol-rode gezichtjes En ogen als lichtjes, De handekens fris en gezond; Hoe lief en hoe gekjes Die boerene bekjes Met koffierandekens rond; Zo stappen ze fier en als waren ze rijk! Hun neusdoekje sleept met z'n tippen door t slijk, "Klikkerdeklakker", zo kloefren de rijen Op blokskens voorbij langs de grauwe kasseien. Des zomers dan lopen de jongens voorop; Ze knabblen aan raap of aan pee. De meiskens die leren hun lessen luidop, De kleintjes die zeggen ze mee. Soms doen ze hun blokjes En lichtgrijze sokjes Aan t oude kapelleken uit, Dan klinkt langs de wegen Het joelen u tegen En t plif-pleffend voetjes-geluid... Maar zien ze in het deurgat hun moederke staan Gauw schieten ze sokjes en blokjes weer aan. "Klikkerdeklakker"... zo kloefren de rijen Op blokskens voorbij langs de grauwe kasseien.
Hallo vrienden (innen) moest vandaag in de pijnkliniek zijn en heb daar ook te horen gekregen dat zij voor mij niets meer kunnen doen, dus sta alleen voor om te vechten tegen die vreselijke pijnen.Ik weet ik heb jullie allen nog om mijn hart te luchten en mij te troosten, maar voor de artsen ben ik volledig afgeschreven. Ik wens U allen nog een heel fijne dag en geniet ervan.
Dit prachtige gedicht geschreven door een hele goede en fijne vriend, namelijk! HERMAN COPPENS En jij maakt regelmatig zo iets origineel maar met een grote waarde. Maar we vragen het eerst netjes. het is geheel vrijblijvend hoor.
Vriendschap.
Mijn vaste benen, soms verloren,
mijn evenwichtsbalans naar de maan, optimistisch zoekend blijf ik hopen, bij wijlen opstandig, met een traan.
Al gaat het moeilijk, ik blijf dromen, zelfs een omstaander trekt het zich aan,
helpt mij uit mijn zwalpend stromen, vanuit het zwarte gat weer op te staan.
Liefdevol komen er vele benen,
steun aanbiedend, god zij dank, doordat ik van hen mocht lenen,
is mijn loop weer, vrij en vrank.
Ik wil je die benen eens benoemen,
echte vriendschap dat is hun naam, op hen kan ik mij steeds beroepen, als ik wankel en niet meer kan staan.
Ben wel een dag te laat maar beter laat dan nooit en onze dieren vegeet ik niet.
Alle dieren doen vandaag een beetje raar
(Joke Broersen)
Alle dieren doen vandaag een beetje raar Want ze vinden dat dat best een keertje mag Ze besloten deze morgen met elkaar 't Wordt vandaag een dolle, dwaze dierendag
§
Het olifantje is een hol gaan graven Het nijlpaard bouwt een nestje in de boom En in een weiland zie ik mollen draven Het lijkt haast wel een knettergekke droom
¨
Het haasje wil een grote leeuw gaan vangen De zebra steekt zijn kop weer in het zand De hamster spint een draad om aan te hangen De vissen gaan uit wand'len op het strand ª
Ik moet niet opgenomen worden in de kliniek, dat is het goede nieuws.
Het slechte nieuws is dat zij volledig niets meer aan mij kunnen doen en dat ik er zo moet mee verder leven. Sorry ik heb wel een rot dag gehad ook nu nog, ik ben een vogel voor de kat ! Zoals men dat noemt. Momenteel heb ik het er heel zwaar mee maar dat zal wel weer over gaan, zoals steeds. Het is alleen een zware pil om te verduren als je dat zo te horen krijgt. Nu moet ik kunnen bekomen van het slechte nieuws en dat zal eventjes duren want dit is dus de rotste dag van mijn leven. Alleen heb ik geluk dat ik nog steeds DE HEER heb die mij door dik en dun steunt. Ook mijn lieve echtgenoot die reeds heel veel heeft te verduren gekregen over mijn en zijn gezondheid. Het enige wat telt is onze liefde voor elkaar want die houd ons boven water, zoals men zegt.
Een man komt 's ochtends een koffiehuis binnen en bestelt een kop koffie. Hij drinkt het rustig op terwijl hij een krantje leest en loopt dan naar de bar om af te rekenen. "Hoeveel is dat?" "Een gulden dertig, meneer", zegt eigenaar Kees van het koffiehuisje. De man knikt en haalt uit zijn portemonnee 13 dubbeltjes. Hij maakt een stapeltje ervan in zijn handen en laat de dubbeltjes een voor een tussen z'n vingers uit vallen over de bar. De muntjes vliegen alle kanten op, tussen de kopjes en klazen, in de spoelbak, op de grond, onder de bar. Verbijsterd ziet Kees de man vrolijk fluitend de zaak uitlopen met het krantje onder zijn arm en zoekt na een diepe zucht het geld maar bij elkaar. De volgende ochtend komt de man met het krantje weer binnen en bestelt een kopje koffie. Even later wil hij weer afrekenen. "Een gulden dertig, he?" "Ja, meneer, een gulden dertig." De man haalt weer 13 dubbeltjes uit zijn portemonnee en laat ze tussen zijn vingers door over de bar heen springen, tussen de kopjes en de glazen, in de spoelbak, op grond, onder de bar, waarna hij weer even vrolijk verdwijnt, een zeer gefrustreerde Kees achterlatend om de boel bij elkaar te graaien. Zoals je al zou vermoeden, komt de man ook de derde ochtend een kopje koffie drinken."Een gulden dertig, toch?", vraagt hij even later aan de bar. Kees knikt en ziet hoe de klant een rijksdaalder uit zijn portemonnee haalt. Breed grijnzend haalt Kees 12 dubbeltjes uit de kassa en laat ze een voor een tussen z'n vingers door stuiteren over de bar, tussen de kopjes en de glazen, in de spoelbak, over de grond, onder de bar. De man opent zijn portemonnee, haalt er een dubbeltje uit, legt 'm op de bar en zegt: "Geeft u mij nog maar een bak koffie!"
-Maria,een vrouw uit Nazareth,de moeder van Jezus.-
Maria,wat mij boeit in jou,is je bereidheid om te delen.
Je vindt het zo vanzelfsprekend dat je,je beschikbaar stelt en uitdeelt
met open handen,al wat je hebt,al wat je bent,al wat je kunt.
Maria,wat mij boeit in jou,is je spontane dienstbaarheid.
Je vindt het vanzelfsprekend dat je tijd maakt om te luisteren,
dat je tijd maakt om te helpen,dat je tijd maakt om lief te hebben.
Maria wat mij boeit in jou,is je verwijzing naar God.
Je vindt het zo vanzelfsprekend dat wat je denkt,wat je zegt,
wat je doet,één dankgebed wordt voor de Heer.
(Bron : Okra-bedevaart Lourdes 2006)
--------------------------------
Een echte moeder is een wonderbaar iemand.
Ze is het hart van elk gezin.
de band die allen samenhoudt.
Ze is de verzoening,de vrede,
de vreugde,de veilige haven.
Een echte moeder is in staat tot de onmogelijkste dingen
op het gebiedvan de liefde.
(Bron : Phil Bosmans)
Een interessant adres?
Een interessant adres?
Leeuw - 24 juli t/m 23 augustus
De Leeuw is een sterke persoonlijkheid. Hij beschikt over veel wilskracht. Als hij eenmaal een besluit genomen heeft, dan is hij hier niet gemakkelijk van af te brengen: hij zal blijven proberen zijn doel te bereiken. Hij is een harde werker, die in staat is om anderen te laten doen wat hij wil. Dit kan er echter toe leiden dat hij anderen gaat manipuleren.
Hij staat graag in het middelpunt van de aandacht. Hij heeft daar ook een zekere flair voor, alhoewel dat soms wat misplaatst overkomt. Hij is een gevoelig en warm mens, trots en met zelfrespect. Hij sluit geen compromissen: zijn zelfrespect is voor hem net zo belangrijk als het respect van anderen. Eerlijkheid en openheid staan bij hem voorop.
Tijdens zijn leven kan hij, dankzij zijn persoonlijkheid en zijn harde werken, meermalen in een leiderspositie terecht komen.
Ik ben Elisabeth Dekeijzer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Elisabeth.
Leeuw - 24 juli t/m 23 augustus
