Elisabeth

03-03-2008 om 13:57 geschreven door Elisabeth

Elisabeth

03-03-2008 om 13:34 geschreven door Elisabeth

Elisabeth

03-03-2008 om 13:32 geschreven door Elisabeth

Elisabeth

03-03-2008 om 13:30 geschreven door Elisabeth

Elisabeth

03-03-2008 om 13:25 geschreven door Elisabeth

Elisabeth

03-03-2008 om 12:13 geschreven door Elisabeth

Elisabeth

03-03-2008 om 12:12 geschreven door Elisabeth

Elisabeth

03-03-2008 om 12:11 geschreven door Elisabeth

Elisabeth

03-03-2008 om 12:09 geschreven door Elisabeth

Elisabeth

03-03-2008 om 12:07 geschreven door Elisabeth

Elisabeth

03-03-2008 om 12:06 geschreven door Elisabeth

03-03-2008 om 10:35 geschreven door Elisabeth

This is one of the kindest things I've ever experienced.  I have no way to know who sent it, but there is a beautiful soul working in the dead letter office of the US postal service.   Our 14 year old dog, Abbey, died last month. The day after she died, my 4 year old daughter Meredith was crying and talking about how much she missed Abbey.  She asked if we could write a letter to God so that when Abbey got to heaven, God would recognize her. I told her that I thought we could so she dictated these words:   Dear God, Will you please take care of my dog?   She died yesterday and is with you in heaven.   I miss her very much. I am happy that you let me have her as my dog even though she got sick. I  hope you will play with her.  She likes to play with balls and to swim.  I am sending a picture of her so when you see her.  You will know that she is my dog. I really miss her. Love, Meredith. We put the letter in an envelope with a picture of Abbey and Meredith  and addressed it to God/Heaven.   We put our return address on it.   Then Meredith pasted several stamps on the front of the envelope   because she said it would take lots of stamps to get the letter all the way to heaven.   That afternoon she dropped it into the letter box at the post office. A few days later, she asked if God had gotten the letter yet. I told her that I thought He had.   Yesterday, there was a package wrapped in gold paper on our front  porch addressed, 'To Meredith , ' in an unfamiliar hand.   Meredith opened it.  Inside was a book by Mr. Rogers called, 'When a Pet Dies.' Taped to the inside front cover was the letter we had written to God in its opened envelope.   On the opposite page was the picture of Abbey & Meredith and this note:   Dear Meredith, Abbey arrived safely in heaven.   Having the picture was a big help. I recognized Abbey right away.     Abbey isn't sick anymore. Her spirit is here with me just like it stays in your heart.  Abbey loved being your dog.  Since we don't need our bodies in heaven, I don't have any pockets to keep your picture in,   so I am sending it back to you in this little book for you to keep and have something to remember Abbey by.   Thank you for the beautiful letter and thank your mother for helping you write it and sending it to me. What a wonderful mother you  have. I picked her especially for you.   I send my blessings every day and remember that I love you very much.   By the way, I'm easy to find, I am wherever there is love. Love, God

24-02-2008 om 11:10 geschreven door Elisabeth

God kiest een moeder

De meeste vrouwen worden per ongeluk moeder, sommige door een bewuste keuze, enkelen door sociale druk en enkele doordat het zo hoort. Dit jaar alleen al, zullen er bijna 100.000 vrouwen zijn die moeder worden van een gehandicapt kind. Heb jij je wel eens afgevraagd hoe die worden geselecteerd??? Op de een of andere manier stel ik me voor, dat God over de aarde zweeft om de vrouwen uit te zoeken, met de grootst mogelijke zorgvuldigheid! Terwijl Hij ze observeert, geeft Hij een engel instructies om het op te schrijven in een enorm groot boek!

“Ärmstrong, Beth; een zoon met als beschermheilige Matthew.”

“Forrester, Majorie; een dochter met als beschermheilige Cecelia.”

“Rudledge, Carrie; een tweeling met als beschermheilige ….. geef haar Gerard maar. Want hij is gewend aan godslastering.”

Tenslotte geeft hij een naam door aan de engel en glimlacht. Geef haar maar een gehandicapt kindje.

De engel is nieuwsgierig. “Waarom een gehandicapt kindje voor haar?? Ze is altijd zo gelukkig en blij.”

“Juist daarom!” lacht God.

“Als ik een gehandicapt kindje over zou laten aan een moeder die niet weet wat geluk en blijdschap is, dat zou pas wreed zijn!”

“Maar heeft ze ook geduld?” vraagt de engel.

“Ik wil niet dat ze te geduldig is, want dan zou ze verdrinken in zelfmedelijden en wanhoop. Als zij eenmaal over de eerste schrik en teleurstelling heen is, kan ze het aan. Ik heb haar vandaag eens gadegeslagen en ze is eigenwijs en onafhankelijk. Ze zal haar kind moeten leren leven in haar wereld en dat zal niet gemakkelijk zijn!!

“Maar Heer, ik denk dat ze niet eens in U geloofd!”

God lacht. “Dat is niet zo erg, daar is iets aan te doen. Deze vrouw is precies goed. Ze is net egoïstisch genoeg.”

De engel snakt naar adem, “Egoïsme? Is dat een goede eigenschap??”

God knikt. “Als zij zich niet af en toe kan losmaken van het kind, zal ze het nooit redden. Ja, dit is een vrouw die ik wil zegenen met een kind dat niet helemaal perfect is. En ze beseft het nu nog niet, maar zij is degene om jaloers op te zijn. Ze zal namelijk nooit het gesproken woord zomaar voor lief nemen. Ze zal nooit een stap in de ontwikkeling van haar kind als vanzelfsprekend zien. Wanneer haar kind voor de eerste keer “Mama” zegt weet ze dat het een wonder is en het ook zo zien! Wanneer zij een boom of zonsondergang aan haar blinde kind probeert uit te leggen, zal zij het zien zoals maar weinig mensen mijn schepping zien.

Ik zal haar de dingen laten zien zoals ik ze zie --- naïviteit, wreedheid en vooroordelen--- en ik zal haar de kracht geven er boven te staan. Ze zal nooit alleen zijn. Ik zal naast haar staan, elke minuut, elke dag van haar leven, omdat ze mijn werk doet. En daarom zal zij ook altijd aan mijn zijde zijn.”

“En wie word dan haar beschermheilige?” vraagt de engel, zijn pen door de lucht balancerend. God lacht. “Een spiegel zal voldoende zijn!”

Dank je Monica 100              

19-02-2008 om 00:00 geschreven door Elisabeth

Als wij , al een tijdje vijftigplussers (zoals ze ons nu noemen, niet meer senioren of ouderlingen), de leeftijd van 100 jaar willen bereiken, moeten wij sterker in ons schoenen staan dan ooit, want:

Als de jeugd moe is, is ze aan vakantie toe.

Als wij moe zijn, zegt men "ze takelen af".

Als de jeugd bezwaren maakt, heeft zij een uitgesproken mening.

Als wij bezwaren maken, hebben we het niet begrepen.

Als de jeugd iets vergeet, hoor je hen zeggen  "ik heb het waanzinnig druk" gehad.

Als wij iets vergeten, zegt men "dat is de ouderdom, of Alzheimer".

Maar wij ouderen zijn overlevers , kijk maar naar de veranderingen die wij hebben                             meegemaakt, meebeleefd  én  overleefd:

Wij werden geboren vóór dat er sprake was van televisie, diepvries, flitscamera's, creditcards, computers, afwasmachines, microgolfovens, inductieplaten, droogkasten en stoomstrijkijzers.

Wij trouwden eerst en woonden dàn samen zonder kennis van zaken en zonder ondervinding   (allez, dat was bij mij toch het geval ).

Wij werden geboren vóór er huismannen waren of deeltijdse banen, kinderdagverblijven, groepstherapieën, samenlevingscontracten of generatiepacten.

Wij hadden nooit gehoord van jongens met piercings, van bom-moeders en van H5N1.

Wij waren er al vóór de E40, de   B747 jumbo, de shuttle en de TGV.

Wij gebruikten alleen ons geheugen met hersencellen; nu hebben ze daarvoor nog RAM en ROM en geheugens met Harde Schijven vol Mega- en Gigabytes.

Toen betekende "Made in Japan ” rommel.

Een i-POT(D) was bij ons een stoofpotje om een ei in te koken.

Wij dansten op 45 en 33 toeren platen, nu heeft men   Cd’s, DVD's   en   MP3's.

Konijnen en ook andere zoogdieren aten nog selder, nu beschikken zij voor hetzelfde effect over Viagra en Vibrators.

Aids was het Engels woord voor helpers.

Een relatie met iemand hebben, had te doen met zaken, en niet met een bed.

Wij zaten nog buiten op de stoep met buren te praten, nu gebruiken ze E-mail om elkaar iets te vertellen, zo mogelijk met een webcamera.

Wij hadden nog een kodakske met zwart-wit film, nu nemen ze kleurenfoto's met een GSM die ze dan versturen met Bluetooth of ze gebruiken al een Blackberry Pda.

Het galènepostje met koptelefoon is een homestudio met surround klank geworden.

De facteur bracht nog te voet de krant op zondag, en de gratis gazet met de uitslag van de Ronde van Vlaanderen werd uit een vliegtuig van Het Volk naar beneden gesmeten, nu krijgt men 's zondags de uitslag op de PC van uit de website van de kranten.

Wij wisten niet wat geld uit de muur halen was of brood uit de automaat.

Wij hadden een afspraak met ons lief, nu is dat een "dating" met een "babe".

Als ge nu iemand naar de maan wenst, kan het zijn dat hij er echt naar toe gaat.

Wij noemden het nieuws op de radio nog "het gesproken dagblad ", nu slaat men ons om de oren met digitale radio DAB en hoogdefinitie televisie HDTV.

De kleur "roze" had met baby's te maken en   "homo" betekende 'mens' ..

Wij waren nog bij de scouts of bij de Chiro, en jongens moesten bij den troep, nu moet de jeugd zich afreageren als hooligan op de voetbal of door een joint op te steken.

Wij zijn de laatste generatie waarbij men een man moest hebben om baby's te krijgen.

Wij keken vroeger op een landkaart, of zelfs op een kompas om de weg te zoeken, nu gebruiken ze een GPS ..

Maar vrienden , wij zijn ook al die toer op gegaan , wij sturen ook nog weinig brieven met de post, maar gaan e-mailen en met onze GSM luisteren we naar muziek, nemen we foto's, en we kunnen er zelfs met telefoneren.

Wij zullen ons nog maar eens aanpassen, en meedoen met de moderne tijd zeker.

Zo slecht is dat toch niet.

15-02-2008 om 16:33 geschreven door Elisabeth

Ik heb vandaag een bijzonder programma ontvangen om op je computer in je hoofd te installeren. Ik deel het graag met iedereen.

15-02-2008 om 11:25 geschreven door Elisabeth

*Wie geluk toestaat "binnen" te komen, is een goed gastheer.

*Je hoeft geluk niet te zoeken als je jouw hart laat spreken.

*In een bed van tevredenheid slaapt het geluk.

*Als je geluk deelt, raakt het nimmer op.

*Geluk is als een boemerang; het komt terug bij degene die het weggeeft.

*Vergeet niet om (naar) "binnen" te kijken, voordat u het geluk buiten zoekt.

*Geluk begint, waar je denkt dat het eindigt.

*Houd geluk niet vast, maar geniet er van. Het zal je dan zeker niet ontglippen.

*Een complimentje? Dat is geluk in een geschenkverpakking.

*Het geven van geluk verrijkt ieders leven.

*De landingsbaan voor geluk is tevredenheid.

*Geluk is als water; je houdt het niet vast, maar je kan het tot je nemen of het laten stromen.
*Koester geluk in een jas van tevredenheid.

*Wie het geluk een kans geeft, kan rekenen op een warm onthaal.

*Geluk: wie het zoekt, ziet het over het hoofd.

*Wie geluk zaait, zal zeker geluk oogsten.

*Als het geluk op jouw pad komt, ben je de goede weg ingeslagen.

*De mantel van geluk geeft menselijke warmte.

*Geluk is vaak zó dichtbij, dat we het al snel over het hoofd zien.

*Een dag als deze komt niet weer; geluk daarentegen telkens weer.

*Geluk komt binnen zonder kloppen bij wie zijn hart er voor open stelt.

*Een kilo gepieker weegt niet op tegen een onsje geluk.

*Geluk zien, is kijken met je hart.

*Geluk daalt neer waar er een landingsbaan is.

*Met tranen van geluk wordt de ziel gelaafd.

*Geluk is zo waardevol dat je het vaak achteraf ten volle beseft.

*Wie open staat voor geluk heeft een vriend voor het leven.

*Geluk kan bij je komen, als je zelf een paar passen terug doet.

*Geluk geeft een rijkdom, waarbij ieder bezit verbleekt.

*Kom binnen, zei de man. En geluk vulde zijn leven.

*Geef geluk altijd voorrang, want soms komt het van een andere kant.

*Geluk kopen, betekent rijkdom inleveren.

*Rijkdom ontvangen, is geluk aanvaarden.

*Geluk in je hart is de beste bagage.

*Wie zijn hart volgt, koerst af op geluk.

*Wie het kleine geluk eert, is het grote zeker weert.

*Geluk? Het is er voordat je het weet.

*Het besef van geluk, is het besef van het Leven.

*Een warm menselijk hart klopt van geluk.

*Gelukkig is hij, die het een ander van harte gunt.

*Niet het willen hebben van, maar het open staan voor... (en geluk wordt uw deel).

*Geluk kijkt eerst of het welkom is.(Zou u toch ook doen?)

*Met geluk is het als met geld: je moet er iets mee doen om er van te kunnen genieten.

*Getob en gepieker verbleken in het licht van geluk.

*Geluk zit in een klein hoekje, daar moet je dan wel even oog voor hebben.

*Geluk hoeft niet aan te kloppen bij wie zijn hart er voor open stelt.

*Als geluk een uitstapje maakt, ben je waarschijnlijk vergeten mee te gaan.

*Als je geluk dóórgeeft,komt het steeds vaker op jouw pad.

*Als je geluk in je koffer meeneemt, heb je een reisgenoot voor het leven.

*Om geluk te zaaien hoef je niet tot het voorjaar te wachten.

*Je mag van geluk spreken, als je het geluk de boventoon laat voeren.

*Geluk komt tevoorschijn als jij het ruimte geeft.

*Als je geluk tegenkomt, vergeet dan niet even mee óp te lopen.

*Voor sommigen blijft geluk een 'Fata Morgana'.
    Daarom: Kijk naar 'binnen' en zie het geluk; het wacht al zo'n tijd om nu eens echt gezien
    te worden.

*Geluk is zo'n groot goed, dat we er vaak niet op berekend zijn.

*Wie geluk herkent, waardeert zichzelf.

*"Geluk is met de dommen", simpelweg omdat ze rijker van geest zijn dan wij wel denken.

*Als je geluk een hand geeft, wandelt het een stuk prettiger.

*Het geluk van vandaag kan dat van gisteren of morgen nimmer vervangen.

*Geen groter geluk, dan het kleine dat zich onverwachts aandient.

*Lacht geluk je toe? Dan heb je geen spiegel nodig.

*Politiek maak je samen. Geluk ook. Nu nog de juiste keuze maken.

*Zet je zorgen opzij, dan krijgt geluk meer ruimte.

*Wie oog heeft voor geluk, ziet waar het echt om gaat.

*Als je geluk goed beschouwt, beschouw je in feite jezelf.

*Besef van het leven is erkenning van het geluk.




Schrijf in je hart, dat elke dag de beste dag van het jaar is.
Elisabeth

10-02-2008 om 10:05 geschreven door Elisabeth

Elisabeth

08-02-2008 om 14:27 geschreven door Elisabeth

 Elisabeth

08-02-2008 om 14:26 geschreven door Elisabeth

  Als de zoenen water waren, zou ik je de zee geven.

Elisabeth

05-02-2008 om 19:47 geschreven door Elisabeth