Achter elke foto zitten verhalen. Een oud sigarenkistje verborg een klein stukje leven, in zwart-wit en gekleefd op fotopapier. Een foto van 52 jaar oud met mensen die toen niet wisten dat er op de maan zou geland worden. Dat er een toekomst zou komen met internet, seniorennet en bloggers welke zonder inkt letters toveren op flikkerende schermen.
Het is een familiefoto, genomen aan ons huis op de markt van Maaseik, ter gelegenheid van de plechtige communie van mijn twee oudste zussen. De bonte os boven de deur keek toe en zag dat het goed was.
Op de eerste rij, mijn vier zussen samen met twee nichtjes. Vader en moeder in het midden op de tweede rij, ik op haar schoot, geflankeerd door de vier grootouders.
Achteraan de nonkels en tante's.
Mijn jongste broer moet toen nog maar enkele maanden oud geweest zijn en staat niet op de foto.
Feesten werden toen in huis gehouden. Een kokkin werd ingehuurd welke met potten, pannen en een gasbek haar opwachting maakte. Ze kookte voor iedereen. Ik herinner me de traditionele menu's van die tijd. 'Tomatenroomsoep, varkensgebraad met groentenkrans en kroketten. Als dessert ijs
gevolgd door koffie en gebak. Eenvoudig maar lekker.
De mannen gingen nadien aan één kant van de tafel zitten en begonnen te kaarten. De vrouwen konden bijpraten en de kinderen gingen spelen in de tuin, of op de markt.
Een foto zoals alle familiefoto's er toen uitzagen. Het is het laatste stukje Maaseik waarvan ik nog sporen heb. Ik zet deze foto dan ook graag 'on-line'
