De zon scheen zo mooi aan de azuurblauwe hemel en nodigde mij uit om een fikse wandeling te gaan maken.
Zij had niet gerekend op die venijnige wolken aan de noord - west kant.
Voor zij het besefte was ze achter de wolken weggeduwd en begon het hard te sneeuwen samen met een ijzig koud windje.
De winter duurt te lang hoort men van overal.
Wij hebben wel niet geklaagd als het in oktober 2005 nog terrasjes weer was. Zeg altijd wat men teveel krijgt moet altijd teruggeven.
De natuur, hoe hard wij hem ook aanvallen hij kan zich voorlopig nog altijd herstellen. Soms vraagt men zich af hoe kan het toch. Wij verbruiken zoveel energie, waardoor wij enorm veel vuil in de lucht te pompen. Toch worden steeds opnieuw de bladeren op de bomen en struiken groen, en kunnen wij genieten van een bloemenpracht.
Maar ongestraft kunnen wij niet zo verder gaan, het gaat de verkeerde kant op.
Na mijn legerdienst moest er gedacht worden aan werken gaan. Niemand stond op mij te wachten. Ik was dan ook niet zo onbeleefd om overal te vragen als ze mij nodig hadden.
Moeder had daar andere gedachten over en was meer in de weer dan ik om mij aan het werk te krijgen. Vind je dat ook zo een zwaar werkwoord, werken.
Door toeval kwam ik terecht op de Kleine Landeigendom die zich bezig hield met Ruilverkaveling. Wist ik veel wat dat betekende en dan nog op een bureel in Diest.
Diest een klein stadje in de vergeten uithoek van Vlaams Brabant, ze noemen het nog oranje stad omdat Willem van Oranje daar een tijd heeft verbleven.
De dag dat ik uitgenodigd werd op het bureel in de Alenustraat moest ik een soort interview afleggen. Man wat een gedoe, een bureel met een achttal mannen die je streng en geleerd aankeken. Later begreep ik dat het landmeters waren met een directeur in hun midden.
Ja, ik mocht blijven en zou er tekenaar worden en ook mee gaan opmeten op het terrein, lees veld.
Dus begonnen wij mee te werken aan de verbetering van de landbouw.
Ruilverkaveling bestaat in de versnipperde stukken landbouwgrond samen te brengen in een grote kavel en aan een weg gelegen. De modderige landbouwwegen met diepe sporen werden vervangen door betonwegen..
Die landbouwwegen worden vandaag niet alleen door de landbouwers gebruikt maar ook de wandelaars en fietsers.
Het is een deel van het 8ste wereldwonder dat Limburg dit jaar gewonnen heeft.
De landbouwers waren ons in het begin niet goed gezind, wel voor de betonwegen die wij voorzagen. Maar waren niet gerust in het ruilen van hun landbouwgrond op een ander plaats waar uiteraard volgens hen nooit zo goede grond was als de hunne.
Zij hadden het altijd over die van Ruilverkalving. Sommige noemde ons communisten zij meenden dat wij hun grond afnamen, zij begrepen niet dat hun grond in oppervlakte terug werd gegeven in één stuk. Zij hadden nu 10 stukken later één of twee, dus waren ze er acht kwijt.
De eerste ruilverkavelingen in Limburg waren Vlijtingen in het noorden en Gingelom in het zuiden. De eerste ruilverkavelingakte werd verleden in Gingelom.
Op het einde van de maand ga ik op pensioen en zal dan 43 jaar meegewerkt hebben.
