Ouarzazate naar Erfoud

Rissani

De stad Rissani is de oude hoofdstad van de Tafilalet.
Volgens de legende zou de stamvader van de Alaouïten in Rissani terecht zijn gekomen. Het was dan ook eeuwenlang de laatste halte van de karavanen op weg naar de Sahara. De ksar werd in de 17de eeuw door Moulay Ismaïl gebouwd. Bij Rissani ligt het in 1955 herbouwde (origineel verwoest door de overstroming van de wadi Ziz) mausoleum van Moulay Ali Cherif, de stichter der Alaouïden.
Ten huidige dage, onder koning Mohammed VI, is de dynastie der Alaouïden nog steeds aan de macht.
De toegangspoort tot Rissani heeft, buiten de zo typische 'hoefijzervorm', specifiek voor Marokko, een prachtige dakbedekking met groen geëmailleerde pannen en enig mooi stukadoorwerk!

op weg

 

waterput

Tinerhir

Dit stadje was vroeger een legerpost, huidig telt het een 3000 inwoners. Het is gebouwd rond een heuvel met een uitgebreid palmbos.
De Boumaln Dadès is een van de mooiste oases van de streek, met olijf-, granaatappel- en sinaasappelbomen langs de oever van de wadi Todra.Even voor Tinerhir loopt de bedding van de wadi Todra naar de gelijknamige befaamde kloof.

De Todra kloof

De weg loopt langs de Todra kloof volgt de rechteroever van de wadi, dicht begroeid met palmbomen.
We komen langs de "Bron met de heilige vissen":
volgens de legende is de bron ontstaan door toedoen van een maraboet.
Deze sloeg één keer met zijn stok tegen de rots waardoor de bron ontsprong. Met een tweede slag werd het water gevuld met vissen...
Iets verder komen we aan het meest spectaculaire gedeelte van de kloof:
twee steile rotswanden van 300m hoog over een lengte van een 100tal meter.
Op dit smalst gedeelte is de kloof nauwelijks 20 m breed.
Hierna voert een moeilijk begaanbare weg naar het nationale park van Imilchil.

Skoura

Het plaatsje Skoura is in de 12de eeuw gesticht door Yacoub el-Mansour. Het is met zijn weelderige oase voornamelijk bekend om zijn rozenkwekerijen. In de fabriek van El- Kelaa M'Gouna, met een tweehonderd werknemers, worden jaarlijks 5000 ton rozenblaadjes verwerkt. Om één liter rozenwaterextract te bekomen is één ton blaadjes nodig. In de maand mei viert men er het 'rozenfeest' om de nieuwe oogst te vieren.

 

Van Ouarzazate via het dal van de Draa naar Zagora

Op weg naar Zagora loopt voorbij Ouarzazate het dal van de Draa evenwijdig met de jebel Tifernine, de oostelijke uitloper van de anti Atlas.

Langs de wadi Draa groeien oleanders en acacia's. In de oase worden graan, groenten, klaver en henna verbouwd.

De weg slingert verder door het donkere gebergte naar de stad Agdz, gelegen aan de rand van de enorme jebel Kissane.

Op deze hogere terrassen staan dadelpalmen en looistofhoudende tamarisken, hun geur zou gebruikt worden om aan huizen of tenten schorpioenen en slangen tegen te houden!

Zagora

Dit bergstadje is "de poort van de woestijn"... Men noemt het daarom ook: "de warmste plaats van Marokko"!

Aan de hoofdweg naar de stad staat een bordje:

"Timboektoe... 52 dagen"... maar per dromedaris!

Van Ouarzazate via Taroudant naar Agadir

Even uitblazen........

Taroudant

In de 16de eeuw was Taroudant een vestingstad en de uitvalsbasis voor Mohammed ech-Cheikh in zijn strijd tegen de Portugezen in Agadir. Tevens was Taroudant als karavaanstad beroemd om de overvloed en de kwaliteit van zijn koopwaar.
Dit schilderachtige stadje, ook wel "het kleine Marrakech" genoemd, ligt op de grens tussen het vruchtbare Sous-dal en de Hoge Atlas. De vestingmuren in okerkleur met hun vijf monumentale poorten geven toegang tot de medina.

Juni 2006
1ste dag
Vertrek om 6u30 uit Menen via Luik - Keulen -Frankfurt -Wurzburg - Nurenberg naar Neumarkt voor overnachtig in hotel Nürnberger Hof (785 km)

                                                                

2de dag
Vertrek om 8 uur uit Neumarkt via - Passau - Wenen naar Budapest aankomst in Hotel Stadion
( danubiushotels.com  ) om 18 uur (718 km)

Middagmaal in in restaurant "Szretettel Vàrjuk"

Het pittoreske stadje Sezntendre het "Montmatre" van Hongarije, met veel kunstnaarsgalerijen, musea, Grieks-orthodoxe kerken en souvenirwinkeltjes...... 

      Sint Andreas        

Warm weer in Szentendre

Parlement
 
 

In de stad

Gellerheuvel
 
 

Dagtrip met de Mir

27 augustus 2005

MIR – Russisch voor vrede – is één van de vier schepen die gebouwd zijn in het Poolse Gdansk op de scheepswerf van de voormalige Sovjet-Unie. Het schip wordt gebruikt door het Marine Engineering College of St. Petersburg en wordt naast zeiltrainingen ingezet voor opleidingen in maritieme wetenschappen en oceanografie. MIR is een zusterschip van Dar Mlodziezy (1982), Druzhba (1987), Khersones (1988) Pallada (1983) en Nasheba (1992). Deze schepen staan bekend om de hoge snelheid die zij aan de wind kunnen behalen (18 knopen).

.

People  of Egypt
Nijlcruise februari 2004

Lees meer over Egypte:  http://blog.seniorennet.be/nijlcruise/

Wij hebben de zon opgezocht.
Turkije - Alanya

 
ga ook eens kijken naar:
http://blog.seniorennet.be/side/

Bart De Zutter

Bart De Zutter werd in 1961 geboren, studeerde beeldhouwkunst en is sinds 1990 leraar beeldhouwkunst en algemeen beeldende vorming

aan de Stedelijke Academie voor Beeldende Vorming van Harelbeke. De natuur vormt Bart De Zutters grootste inspiratiebron. Dit is niet verwonderlijk. De beeldhouwer groeide op in een gezin met acht kinderen. Wilde hij een plekje voor zichzelf, dan vond hij dit in de bossen en weiden achter zijn ouderlijk huis in Eeklo.

Bart De Zutter is een uitermate boeiend kunstenaar met evenveel respect voor de sculptuur als voor de gedachte, en evenveel métier

bij het uitbeelden als bij het be­denken. Als beeldhouwer maakt hij in het landschap sculpturen met materialen die direct in de natuur voorhanden zijn: hout, steen, klei, aarde ... in hun bijna ruwe vorm. De kunstenaar werkt met respect voor de patronen en ritmes van het na­tuurlijke groei- of ontstaansproces. Daarbij vormen de toevallige om­standigheden van tijd, plaats, weer en seizoenen een integraal onder­deel van zijn werk.

Hout, en met name bomen, dragen zijn voorkeur weg.

"Ik heb mijn kennis over bomen vergaard door er gewoon in te krui­pen," vertelt De Zutter daarover. "Bomen maken dingen wakker bij

mensen, ze appelleren aan ons oerinstinct. Een boom vel je niet zomaar, een boom staat nooit in de weg. Bomen kunnen een herken­ningspunt zijn in een landschap of zijn nog geplant geweest door een betovergrootvader. Ze vormen een rustpunt in de drukte."

Qua materiaalgebruik en arbeidsin­tensiviteit is het werk van De Zutter vergelijkbaar met het werk van de Zuid-Afrikaanse kunstenaar An­dries Botha. Bart De Zutter incor­poreert daarenboven elementen uit zijn persoonlijke mythologie in zijn werk. Hij creëert hoogst symboli­sche associaties tussen gebeur­tenissen uit zijn eigen leven, zijn persoonlijke geschiedenis.

Project 'Boot'

Een mooi voorbeeld daarvan is het project 'Boot' dat hij op het strand nabij het Leopold I monument in De Panne toont. Voor 2006 Beaufort hakte De Zutter eigenhandig een boot uit een enorme boomstronk van lindehout. Verbeelding, maar ook zin voor de dagelijkse mense­lijke realiteit en creativiteit vallen samen in het universum van zijn creaties. De stronk refereert naar de tragische geschiedenis van bootvluchtelingen die in bijzonder penibele omstandigheden op zoek gaan naar een beter bestaan. De rest van het verhaal laat Bart De Zutter over aan de eigen fantasie van de toeschouwer.

2003 Beaufort  -  De Panne


 

2003 BEAUFORT

In 2004 kocht de gemeen­teraad het kunstwerk 'Christophorus' van de Ne­derlandse kunstenaar

Ger­hard Lentink. Het monumen­tale beeld maakte deel uit van het ku(n)stproject 2003 Beau­fort

en staat nog steeds op de hoek van de E. Verhaerenlaan en de Dynastielaan.

Het kunstwerk stelt een wa­dende jongeling voor. In zijn frontaliteit is het een kou­ros-achtige

verschijning.

De tors van de jongeling is ech­ter getransformeerd tot een zetel. Daarmee wordt dit beeld

een compacte afspiegeling van de Christophorus-figuur, de legendarische reus die

pelgrims over een wijde, ge­vaarlijke rivier droeg. De keu­ze voor de Christophorus­figuur

werd ingegeven door de complementariteit in karakter met de zeekust: de kust in de

hoedanigheid van veranderlijk overgangsgebied tussen land en water, tussen vast en

vloeibaar, de grillige begrenzer tussen twee el­kaar uitsluitende tegenpolen.

Daarnaast de Christophorus als de grote grensoverschrij­der, .als de begeleider

van een 'rite-de-passage', de ritu­ele onherroepelijke overgang van het ene naar het andere domein.

2006 Beaufort: kust brengt kunst
http://www.depanne.be/pages/event.aspx?lang=NL&id=15082
http://www.depanne.be/Toerisme/Evenementen/2006_Beaufort.aspx

Voor de geïnteresseerden die wat meer willen weten over Andries Botha en zijn project om de zwarte Zuid-Afrikanen hun kunst te kunnen uiten, verwijst hijzelf naar:
www.andriesbotha.co.za
www.cas.org.za

ANDRIES BOTHA­

You can buy my heart and my soul

Andries Botha groeide op tijdens het apartheidsregime in het Zuid­ Afrikaanse Durban. Zijn aanvan­kelijk traditioneel werk veranderde rond het begin van de jaren  80, toen hij typische Zuid-Afrikaanse materialen begon te gebruiken zoals inheems gras en exotisch hout. Daarnaast incorporeerde hij ook talrijke referenties naar

traditionele praktijken (zoals rietvlechten) en plaatselijk, symbolische

materialen. Vanuit deze diversiteit wordt zijn werk dan ook ge­ kenmerkt door een grote variatie, qua materiaalgebruik, techniek en stijl. Botha’s werk is een mix van Afrikaanse en Westerse elemen­ten. De inhoud van zijn werk, hoe divers ook, blijft steevast gedomineerd door de referentie naar zijn moederland en de zoektocht naar een eigen identiteit in deze verscheurde en complexe maat­ schappij. Een ander kenmerk is de intensieve arbeid die het ver­ vaardigen vereist, volgens de kunstenaar symbool voor volharding en doorzettingsvermogen. Botha is ook een geëngageerde kunstenaar die regelmatig gemeenschapsprojecten uitwerkt waarbij hij samenwerkt met minderheids­ groepen. In zijn hedendaags werk verruimt Botha opnieuw zijn blik door o.a. een cd op te nemen, installaties te maken, videowerk en pc-kunst te produceren.

You can buy my heart and my soul

De olifant is het meest majestu­euze en representatieve dier van wat de Afrikanen omschrijven als “The Big Five “. Met dit gegeven in het achterhoofd kreeg Willy Van den Bussche de idee om een groep Zuid-Afrikaanse beeldhou­wers een kudde olifanten te la­ ten creëren voor ons uitgestrekte strand, en er een vreemde mix van Afrika en de Belgische kust te laten ontstaan. Andries Botha nam de uitdaging aan en gaf een eigen interpretatie aan de op­ dracht. In zijn thuisstad Durban werkte hij zes maanden. lang met tien andere Afrikaanse beeldhouwers aan de vormgeving van een familie levensgrote olifanten. Niet in een hiërarchische structuur zoals onder het vroegere apart­heidsregime het geval zou zijn, maar als team van evenwaardige kunstenaars. Multiculturalisme is een essentieel onderdeel van het project.

De kudde telt negen dieren, van kleine kalfjes tot een stier met enorme afmetingen (zeven meter lang en 4 meterhoog). De gebruik­ te techniek is typisch voor Botha’s werkwijze elke olifant heeft een huid van houtfragmenten vastgepind op een metalen structuur.

Durban is niet enkel een toeristi­sche havenstad maar tevens de hoofdstad van de zwarte Zulu-bevolking (Kwazulu Natal), vandaar kreeg het project een Zulu-Engel­se titel: "Ungayithenga inhlizyo nomongo wami - African Curios".

De engelse vertaling luidt "You can buy my heart and my soul". De titel doorprikt de ogenschijnlijke inhoudelijke eenvoud van het project en fungeert als katalysator voor ver­schillende interpretaties. Is dit een aanklacht van de kunstenaars? Zien zij dit als een postkoloniale po­ging van de Westerse kunstwereld om een stukje Afrikaans exotisme te kopen? Botha formuleert zeker de waarschuwing dat het Wes­terse clichématige denken over Afrika nog steeds levendig is. Zo­ als de kolonialen in hun arrogantie Afrika’s ongerepte schoonheid be­schouwden als iets wat gevangen en geciviliseerd kon worden om als trofee mee te tronen naar de oude wereld, denken wij vandaag in ons onverschilligheid nog steeds aan Afrika in clichés.

Enerzijds als het continent crepe­rend aan aids, burgeroorlogen en hongersnood, anderzijds als het geromantiseerde Afrika een exotische bestemming uit de

toeris­tische brochures. De olifant is de metafoor bij uitstek voor deze we­reldwijd geromantiseerde visie op Afrika. Het project voor Beaufort is hier ambigue de sculpturen hou­ den de mythe in stand terwijl de titel ons met een kaakslag tot een realistischer visie brengt…..Tegelijkertijd speelt de olifant een grote rol in de Afrikaanse mythologie. Al­ gemeen wordt aangenomen dat hij de reïncarnatie is van de ziel van een vermoorde God. Hij wordt dan ook beschouwd als de belichaming van de transmigratie van de ziel.

In het PMMK presenteert Botha een antropologisch diorama over mannelijkheid.

°1952, Durban, Zuid-Afrika

1971-1975: BA Fine Arts, University of Natal, Pietermaritzburg

1996 The other journey: Africa and the diaspora, Kunsthalle Krems,Wenen

1997 Johannesburg Biennale, ZA (groep)

1998 Damenwahl, Kasseler Kunstverein, Kassei, Duitsland (groep)

2000 Dak' ART, Biennale Dakart, Senegal (groep)

2004 Africa Remix, Museum Kunstpalast, Düsseldorf

La Cala Finestrat

Costa Blanca

Spanje

 
De mar y de montaña

Finestrat is een gemeente in de Spaanse provincie Alicante in de regio Valencia met een oppervlakte van 42 km². In 2004 telde Finestrat 3377 inwoners.

.



In de directe omgeving van Finestrat vindt je de Puig Campana, een rots van 1442 m hoog. Vanuit het dorp is de Puig Campana een niet te missen object



Het is een strand met normale afmetingen (300 m.) met fijn, goudgeel zand en helder, rustig water, reden waarom het sinds 1988 elk jaar de blauwe vlag, onderscheiding van de E.U., toegekend heeft gekregen. Het kent een uitzonderlijk microklimaat dankzij het feit dat het strand door de bergen tegen de wind uit het zuiden beschut wordt. Het is zo gelegen dat de strandbezoekers de zon de hele dag in het gezicht hebben zonder dat zij van plek hoeven te veranderen. Hier kan men onderwatersport, watersporten en strandsporten beoefenen

Hannibal