Deze morgen waren we al vroeg wakker om zeker en vast de overzetboot in Royan van 7u50 niet te missen. Ons hotel lag op 2,5 km van de haven en de hotelier had alle moeite gedaan dat we om 7u reeds konden ontbijten. De overzet verliep vlot naar Pointe De Grave, vanwaar we langs een oude spoorbedding door de natuur fietsten (cfr Leirekensroute). Het werd opnieuw vlug warm , en de diverse kuststeden ( Soulnac sur Mer, Montalivet en Hourtin) waren blijkbaar nog in ochtendslaap (vele mobilhomes gezien). De weinige fietsers die we ontmoeten waren...Duitsers, die dachten dat we landgenoten waren. Hier voor de eerste maal kennis gemaakt met "Piste cyclable"; een soort fietspad afgezonderd van de weg. Af en toe heel plezant, vooral in de vele bossen waar krekels hun concert hielden. De meeste wegen langs dit traject lagen vol met denappels en gedurende bijna de ganse dag hoorden we het geluid van vallende appels. Vandaag door het warme weer veel gedronken (water met suiker en of citroen) en regelmatig alles goed ingesmeerd. Nicole heeft last van koortsblijntjes door de wind en de zon. Om de oude Pelgrimswegen te volgen hebben we gedurende een 10 tal km een oude (mountainbike)route door het bos gevolgd, maar dit werd voortijdig gestopt om lekke banden te vermijden. We logeren vandaag in "Le Porge" in een fraai hotelletje met vriendelijke uitbaters. Er is zelf een zwembad en Jacussi aanwezig,maar dit hoeft nu niet voor ons. Door een technisch misverstand dachten we dat het hotel in LE PORGE OCEAN gelegen was; de kleine badplaats 15 km vroeger. Gevolg : een extra inspanning die weegt, maar uiteindelijk de moeite loonde. Tomorrow it is an other day en fietsen we richting Moustey. Onze fietsen doen het goed en van onze koerskledij alleen maar positief nieuws.
Hallo hier zijn we weer; blij voor jullie diverse reacties en uiteraard binnen de mogelijkheden van onze trip trachten we iedereen te informeren. Vandaag opnieuw vertrokken rond 8u omdat een zomerse dag zich aankondigde. Onze benen waren opnieuw in orde na voldoende slaap en een stevig avondmaal. Enkele kleine klimmetjes kondigden zich aan, maar werden door ons beiden zonder problemen overwonnen. In St Jean d'Angely, na 18 km gestopt voor onze pelgrimsstempel en belegde broodjes. Een inwoner vertelde me dat dit stadje verbroedert met het Belgische Damme en was vroeger een belangrijke étappeplaats voor Pelgrims (te voet). Vandaag loont een bezoek zeker en vast de moeite ! Onze 2e stopplaats was het gekende maar drukke Saintes, een historische stad met Romeinse roods en een bijzondere Kathedraal, samen met meerdere kerken. Wij fietsen nu verder in de Charente streek (Pinot!) enigszins heuvelachtig en tot Royan zien we veel uitgestrekte akkers en links en rechts vele wijnranken. Voor het nageslacht en de vrienden werden opnieuw diverse foto's genomen. Ditmaal logeren we in een klein, eenvoudig hotel nabij het station van het mondaine havenstadje Royan. Het weer is prachtig, en de zon schijnt hevig; 29° is de temperatuur om 19u. Na een rondrit (met de fiets) besluiten we de eerste overzetboot van de Gironde van 7u50 morgenvroeg te nemen. De overzet gaat naar Pointe De Grave (cfr de naam van mijn collega te Brussel) en duurt ongeveer 20 minuten. Hierdoor vermijden we het drukke en gevaarlijke traject door Bordeaux. We zullen morgen de kustlijn gedurende meerdere tientallen kilometers volgen langs de Atlantische Oceaan; de weg die reeds eeuwen geleden door Engelse Pelgrims gevolgd werd en wordt. En naar ik verneem moeten we vanaf nu zeker eens franse mosselen, oesters of andere zeevruchten proeven (is altijd nog goed voor iets extra..) nu we het Bassin van Arcachon naderen. Ondertussen ben ik favoriet geworden van "Perrier", het levende franse water; alhoewel 's avonds een regionaal wijntje bij het eten niet te versmaden is.
Dag 9 : 29 mei 2009 : Iteuil - Aulnay de Saintonge: 88 km
Na de vermoeiende dag van gisteren, vroeg uit de veren en vertrokken rond 8u voor een heuvelachtige tocht met opnieuw enkele pikante heuvels (wij denken vaak aan "den Onkerzele"). Het weer was vandaag met ons, zon,en wind in de rug;meer moet dat niet zijn ! En blijkbaar zijn de benen ook goed, want alles verliep perfect. De stad MELLE ... was de enige provinciestad van betekenis. Voor de rest was de tocht een aaneenschakeling van diverse kleine dorpjes,waar blijkbaar niemand zich op straat toont en alles rustig en stil is. Het laatste gedeelte van de tocht verliep door het Bos van Aulnay en was wondermooi. Vandaag logeren we in een gerenoveerde hoeve " Hotel du Donjon". De kamers zijn fraai ingericht en hier kon ik opnieuw onze blog aanvullen, zodat het thuisfront op de hoogte blijft van ons doen en laten. Bedankt voor de vele berichtjes via GSM;dat doet goed. Er zijn zelfs vrienden die ons elke morgen rond 8u het beste toewensen ! Fré en Nic.
Wat als een gemakkelijke rit aangekondigd was, is geeindigd in de langste dagtocht tot op heden : 118 km ! De ganse dag was de hemel bewolkt, met weinig of geen wind, zodat ons tempo langs de vele stille dorpjes en de graanschuur van Europa vlot verliep. Rond de middag stond de teller in Chatelleraut reeds op 60 km. Vandaag streekspecialiteit genomen :broodje met geitekaas. Na de middag richting Poitiers , werd het landschap plots heuvelachtig met enkele klimmetjes tot 8%. Enkele mooie verzichten waren de aanleiding om foto'ste maken.De stad Poitiers werd vlot genomen, weer langs kleine steegjes aan de buitenrand. Ons gidsboekje is meer dan zijn geld waard ! Ook hier een prachtige Kathedraal en ditmaal probleemloos een stempel bekomen.
Na het buitenrijden van deze stad volgde opnieuw de ene na de andere klim en eerlijk gezegd dit laat zich in de benen voelen. Onze fietsen "Norta" wegen elk bijna19 kg,en met 15 kg bagage per persoon erbij, vlieg je geen berg op.....Gelukkig zijn we zelf iets lichter geworden.. Met veel gezucht aangekomen in de Benedictijnerabdij te Ligugé, waar juist de"vespers" begonnen. Na een korte rondleiding met de nodige uitleg omtrent doen en laten door de pater van dienst, hebben we wijselijk besloten om opnieuw de fiets te nemen en 6km verder een slaapplaats te zoeken...In een klein gezellig hotel ' Le Sporting' deed een uitermate vriendelijke baas zijn best en bezorgde ons nog een aangename avond.
Lange étappe met vertrek aan het Kasteel de Rocheux na een uitgebreid ontbijt en gemeend afscheid door de eigenares Marianne. De temperatuur was eerder fris, maar lekker fietsweer. Vrij vlug aangekomen in het stadje Vendôme voor broodjes en een stempel.(in de Mairie). Met de wind op kop tot Chateau -Renault,waar we in de afdaling naar de stad toe even het asfalt streelden (zonder erg) door onoplettendheid van mezelf. Even paniek maar daarna richting Tours langs de eerste wijnvelden (staan nog niet in bloei). Wel enkele rijpe kersen geplukt (hm). De wind was ondertussen gaan liggen en de zon won aan kracht...Via enkele grote wijnkastelen (Château de Valmer) richting Vouvray gefietst. Een Nederlands echtpaar met veel ervaring gaf ons enkele nuttige tips die in dank aanvaard werden. De grote stad Tours probleemloos bereikt langs kleine steegjes richting Kathedraal (renovatie bezig).Prachtige architectuur, zowel binnen als buiten. Bij vertrek bleek de voorband van mijn fiets leeggelopen... geen nood een behulpzaam inwoner bracht ons onmiddellijk naar de plaatselijke fietsenhersteller. Deze wou wel de herstelling doen, maar pas na 19u zou de fiets in orde zijn. Nood breekt wet, samen met Nic karwei geklaard voor Kathedraal. Resultaat;te laat op afspraak in Auberge de la Mairie te Sorigny, waar de gereserveerde kamer reeds doorverhuurd was. Uiteindelijk toch nog een correcte oplossing gevonden samen met uitbaters. Besluit : elke dag is iets anders, geluk of tegenslag liggen dicht bij elkaar. Pijn (spierpijn) is relatief maar een positieve geest in een gezond lichaam doet wonderen. En nu naar bed, want morgen om 6u zijn we opnieuw paraat voor een nieuwe dag. We hebben den drive te pakken zegt Nic. !
Dag 6 : 26 mei: St-Prest - Fréteval Rocheux : 105 km
Vorige nacht heeft het flink geregend en het verwachte onweer kwam er dan toch aan,evenwel zonder erg. We vertrokken dan ook te St Prest met gemengde gevoelens en goed ingepakt tegen de regen richting Chartres voor het obligate bezoek aan de Kathedraal (en onze stempel).Een mooie maar drukke stad. De voormiddag verliep eentonig en motregen achtervolgde ons. Nadat we ons dagelijks brood en fruit genuttigd hadden in Bonneval begon de hemel langzaam te klaren. Het eerder vlakke landschap (kouters) met ruim aanbod van gewassen kwam opnieuw tot leven.Rond 15 u met zon, bereikten we het kasteel van Châteaudun. voor het nemen van enkele foto's. Een motorrijder deelde dezelfde mening. Bleek dat deze man een Belg, Vlaming, en Denderleeuwenaar was. KrisVan der Stockt woont op 500 m van ons huisje en was op terugweg van ....Compostela naar huis met de motor.We hebben samen na dit ongelooflijk toeval op een terrasje een aangenaam gesprek gehad en op de goede afloop geklonken. De late namiddag was warm en het traject naar onze eindbestemming , Fréteval, eindeloos.We logeerden ditmaal in Château de Rocheux. Bleek dat dit prachtig kasteel omgeven door 25ha grond op de top van een berg lag, zowat 5km voorbij het dorp ! De laatste klim van de dag loonde de moeite ! Een warm onthaal door de eigenares, een lekker avondmaal met alles erop en eraan was de beste afsluiter die we konden dromen na een tocht van 105 km. En lekker geslapen dat we hebben; hier komen we zeker nog eens terug .
Uitzonderlijk vroeg vertrokken om 7u30 omdat in de streek rond Parijs hevige onweders aangekondigd zijn. De zon was als vroeg van de partij en de ene klim volgde de andere op zodat plezant iets anders bleek te zijn. Alle wegen waarop we fietsen bestaan uit asfalt, maar het ene traject loopt vlot en het andere wringt tegen. We hebben dan ook de versnellingen van de fietsen als flink geprobeerd. Nic rijdt bijzonder goed en behoudens wat schouderpijn en onzekerheid over de bergjes rijdt zij op haar tempo relatief vlot naar boven. Daar we deze morgen geen onbijt hadden in het hotel, hebben we ons moeten redden met koeken van de plaatselijke bakker. Op de trappen van een kerkportaal zo eten heeft blijkbaar ook zijn charmes. De dorpjes Longuesse, Oinville sur Montcient, Goussonville, Adainville en Maintenon hadden alle hun specifieke klim die veel energie vergde.Het landschap was opnieuw prachtig en vele gewassen op de velden zijn rijp om binnen te halen. We zitten op zo'n 50 km van Parijs en de streek wordt bosrijker en af en toe komt een kasteel piepen aan de horizon. Vele dorpjes geven de indruk van onbewoond te zijn, en een bakker, beenhouwer of lat staan een café is hier niet te vinden. Voor fietsenherstelers en ondernemers van enige zakelijke activiteit ligt de wereld open..Vandaag logeren we in St Prest bij een gepensioneerde dokter die Compostela nauw aan het hart ligt. Samen met 2 Ameikaanse gasten hebben we hier een prachtige avond beleefd. Van apero tot wijn speciaal voor Pelgrims hebben we genoten van het fraaie herenhuis van onze gastheer. Spijtig genoeg kon de dokter geen jota Engels zodat ik mijn schoolkennis moeten aanwenden heb als "tolk". We houden aan dit contact een positief gevoel over en zetten morgen onze koers verder. Het gevreesde onweer blijft gelukkig in deze regio uit. Onze leuze : een pelgrim klaagt nooit; hij is onderweg.
Vandaag werden we al vroeg gewekt door het gefluit van de vogels in het landelijke dorpje Moyvillers. Onze gastvrouw had een lekker ontbijt klaargemaakt zodat we stipt om 8u reeds op de fiets zaten. Het weer was eerder bewolkt en de natuur gesloten. Zoals tijdens de voorbije dagen reden we opnieuw langs rustige landelijke D wegen en zagen weinig of geen auto's. Na 16 km waren we in Catenoy waar we even stopten aan het militair kerkhof met honderden dezelfde droevige kruisjes.Rond 11 u begon te zon uiteindelijk te schijnen, en later bleek dit een uitzonderlijke warme dag te worden met temperaturen boven de 30° in de maand mei. Een eenzame zondagfietser reed met ons mee tot Clermont, en troonde ons mee naar de beste bakker van de stad voor onze ontbijtkoeken. Hier bleek dat ons traject vandaag niet vlak zou blijven.... In het dorpje Mouy werd even gestopt om de kerkstempel te bekomen; maar als gevolg van het plaatselijk doopfeest was wachten de boodschap! Bij het verlaten van het stadje maakten we kennis met de eerste ernstige heuvels, gedurende meerdere kilometers en stijgingsgraad van ongeveer 7% in vlakke volle zon. In Hénonville maakte we kennis met een Belgisch koppel uit Dworp die op dezelfde dag vertrokken waren en met dezelfde intentie fietsten als ons. Zij logeerden in het dorpje US even voorbij Marines en vertrokken als eerste aan de 10% volgende klim juist buiten het dorp.En of dit alles nog niet genoeg was kregen we enkele kilometers verder opnieuw een stevige kuitenbijter voorgeschoteld. Drinken was de boodschap, en ik kan bevestigen dat Perrier lekker is als je dorst hebt. In het Hotel "Les Sablons" waren we helemaal alleen en hadden een ruime kamer met 2 grote afzonderlijke bedden. Daar op zondag alle restaurants gesloten zijn moesten we ons tevreden stellen met een Pizza, die wondrwel smaakte. Ondetussen hebben we vastgesteld dat we vandaag stevig verbrand zijn, en dat morgen zeker en vast zonnebrandolie nodig zal zijn !
