WAT NERO ZO BIJZONDER MAAKT De erfenis van Marc Sleen
Deze week heb ik een naslagwerk gekocht welk dieper ingaat op de stripfiguur NERO, een creatie van Marc Sleen. De auteur, Guido De Bruycker, belicht er alle aspecten in van de stripreeks rond het figuurtje van Nero, een brave Vlaamse burger met zijn kleine en grote kantjes. Hij bespreekt de karakters van alle personages waarin elk wel zichzelf terugvindt in een van hen. Maar tevens belicht hij de tekenstijl, de taal en woordkeuzeen ook de situering van de verhalen.Dit alles vormt een geheel die samen het niveau van de strip naar een hoger echelon brengen. Toch blijft het verhaal steeds voor ieder leesbaar, ook de kleinsten kunnen de lijn volgen. Maar op latere leeftijd ontdekt men dan de meerdere lagen die in de verhalen steken: kritiek op politieke en economische toestanden en op het milieubeleid. Steeds gebeurt dit op Sleens wijze met kolder en burleske toestanden en gebeurtenissen. Hij persifleert bestaande figuren en gebeurtenissen, vaak met een knipoog naar de lezer.
Nero blijft een dijk van een stripreeks en blijft mij telkens weer verrassen als ik een verhaal herlees en er weer iets nieuws in ontdek!
Marc Sleen is inmiddels de 90 gepasseerd en hij maakt al jaren geen nieuwe strips meer.Daardoor dreigt "Nero" uit het brandpunt van de belangstelling te verdwijnen; de jeugd leest zijn boekjes niet meer. Gelukkig is er nog een hele schare fans die van tijd tot tijd Nero en zijn geestelijke vader Marc Sleen in het voetlicht plaatsen, waar zij terechtook horen te staan!
Deze week ging ik naar de retrospectieve rond het werk van Fred Maës kijken in de Venetiaanse Gaanderijen op de dijk te Oostende. Ik weet niet goed wat er me overkwam: sommige werken wisten me te boeien, andere danweer totaal niet!? Zijn compositie "Blue Eye"vind ik heel tof maar ander werk vind ik ondoorgrondelijk, sommig begrijp ik niet. In vele van zijn werken zit een boodschap , een aanklacht tegen alhetgene wat de artiest tegen staat in onze hedendaagse maatschappij; de verloedering van het milieu, het onrecht tegen al wie niet beantwoordt aan de normen gesteld door de gezagsdragers en financiële bonzen van deze wereld.
Zijn "warriors"herinneren me aan Keith Haring. Zelfde figuurtjes en bewegingen. Wie was er het eerst mee en heeft een van beide de ander beïnvloed?
Al bij al viel hetbezoek nog mee, het gaf mij een inblik in de zieleroerselen van de kunstenaar.
