Ik heb zonet een reisverslag gelezen over een zoektocht naar het verleden van de familie Kuyper, een traditionele Bosjesmannenfamilie in het noorden van Zuid Afrika. "Wat Dawid wist" is de vertaling door Carl Symons van het verslag van de speurtocht die hij ondernam met Patricia Glyn, een Zuidafrikaanse wetenschapper die zich inzet om het onrecht dat de Bosjesmannen aangedaan is door de blanke overheersers in Zuid West Afrika en Zuid Afrika, kolonies van Duitsland en Groot Brittannië. Ze onderneemt een tocht naar de Kalahari samen met Dawid Kuyper, hoofd van een clan van de Bosjesmannen , de !kwa Tu San, en een deel van zijn familie naar de voorvaderlijke gronden waar vroeger de Bosjesmnnen op aloude traditionele wijze leefden , en waar zij verdreven werden. Het wordt een doordringende queeste naar de geheimen van de stam die Dawid, nu hij zijn dagen geteld weet, wil doorgeven aan de volgnde generatie van zijn clan.
Het wordt een aanklacht tegen de uitbuiting en vernedering door de autoriteiten van de natuurvolkeren in het zuidelijk deel van het zwarte continent. Boeiend en intressant!
Het deed me terugdenken aan het boek "El Negro en ik" waarin de auteur op zoek gaat naar de geschiedenis en de identiteit van een opgezette Bsjesman, in een provinciaal museumpje in het noorden van Spanje.
Beide werken zijn een aanklacht tegen de niets-ontziende mentaliteit van onze Westerse beschaving die de natuurvolkeren als minderwaardig bestempelen en deze uitbuiten - ja, zelfs uitroeien - binnen de dimensie van het kolonialisme en de groot-industrie die grondstoffen en goedkope werkkrachten nodig heeft, ten koste van elke menselijke gedachte. Het kapitalisme viert hoogtij; het is hoogst tijd dat we weer meer het menselijk aspect in onze maatschappij op het voorplan plaatsen i.p.v. steeds verder verloren te lopen in onze ratrace naar geld, macht en winstbejag ten koste van alles!
