Langzaam zijn de dagen maanden geworden en 2012 was echt een jaar van vallen en opstaan.Wennen aan het feit dat mama niet meer thuis woont , blij zijn dat ik haar nog kan bezoeken . De ene dag gaat het al wat beter dan de andere .
Er zijn dagen dat mama die ik nooit hoorde vloeken in het verleden , hoor vloeken als een ketter .
En dan als ze je aankijkt haar mooiste glimlach toont.
Ik denk en hoop uit de grond van mijn hart dat ze gelukkig is in Spanjeberg .
Wanneer mijn werk het toelaat ga ik bij haar op bezoek .Mijn mama , ik zeg haar vaak hoe graag ik haar wel zie en welk een goede mama ze voor mij is geweest.

02-01-2013 om 07:50 geschreven door Lenteroosje

Op weg naar 2013….
 

In de hoop dat er iets moois komt.En dat iedere bocht ervan ook in schoonheid kan genomen worden…Dat diepe afgronden ook een steunzijde hebben.En donkere tijden worden verdreven met fantastische regenbogen om de dagen in te kleuren
in hun natuurlijke eenvoudige pracht om samen door het leven te kunnen stomen....
Een schitterende ster om jouw nacht op te lichten zodat ook grijze dagen mooi kunnen zijn,
en de sfeer hiervan jouw hart wat kan verwarmen om ijs met schoonheid te doorbreken.
Dat je huis een thuis van geborgenheid blijft om er de stoom af te laten die je helpt de wereld te ontdekken.
Dat vriendschap, respect en liefde krijgen nooit een brug te ver is en woeste rivieren telkens weer naar het juist spoor kunnen worden geleid.
Hoe diep en onoverkomelijk het water soms ook kan zijn zodat het nooit een eenzame weg wordt.
Dat bruggen bouwen ook in 2013 een kunst blijft, zomaar aangeboden in diepe genegenheid...
wens ik je in alle eenvoud een jaar toe met mooie, warme momenten…..

Een mooie tekst geschreven door Liliane Taes.

02-01-2013 om 07:43 geschreven door Lenteroosje