de overwegingen van een kleine grijze cel welkom mon ami !
laat me je een kopje tisanne inschenken en wat vertellen over de belevenissen van Poireau
29-04-2008
Where is the beef ?
Poireau vraagt zich al een tijdje af waarover hij eigenlijk met kennis van zaken zou kunnen schrijven, en wel op een manier dat een doordeweekse sterveling er ook nog enige interesse zou kunnen voor hebben.
Een eerste bescheiden poging om de goegemeente te wijzen op de werkwijze van een wijdverspreide kermistruuk, namelijk het ongemerkt binnenslurpen van normalerwijze te betalen bestanden, veroorzaakte nagenoeg onmiddellijk op een reactie, welke bekend staat als het heilige-boon-syndroom.
( schijnbaar ongeïnteresseerd met getuite lippen een fluittoon voortbrengend en terzelfdertijd naar het plafond kijkend, waarbij de aandacht van de betrokkene in werkelijkheid op scherp staat, in die mate zelfs dat het linker oor groter wordt om toch maar geen letter te missen)
Deze vaststellling leidt mij er toe het in overweging te nemen om een kleine inventaris te maken van de meest gebruikelijke kermistruuken.
Poireau is evenwel gebonden door een discretieplicht ... Oh twijfel ...
Na rijp beraad en afwikkende overwegingen komt Poireau tot het besluit dat wel het mogelijk is een een tip van de boerka op te lichten, mits inachtneming van enkele basisprincipes. Met het navolgen van principes heeft Poireau echter geen principieel probleem, en dat is toch de basis van alles nietwaar ...
Ik dien er wel volgende kanttekening bij te maken: Elke gelijkenis met een bestaand persoon of bedrijf is puur toevallig.
Hier gaan we dan ...
Kermistruuk 1
Je hebt een auto ... en die auto is defect ... Je hebt niet de centen om hem te laten herstellen. Je kan hem ook niet verkopen want ... hij is defect en dus krijg je er veel te weinig van. Bref, u zit in een nijpende penarie, je kan je wagen niet meer aanzien ...
Sommigen hebben in die situatie de kwalijke neiging om hun gevoel te volgen. Ze zorgen er dus voor dat ze hun wagen niet meer hoeven te zien ... Hebben ze immers niet ergens gelezen dat hun voertuig verzekerd is tegen diefstal ? En betalen ze niet al jaren die premie, voor niets ? Er rijpt iets in hun binnenste ... moest hun wagen nu eens gestolen worden ... Maar wie wil er in godsnaam een defect voertuig stelen ... en hoe ? Ze krijgen er stilaan een waterhoofd van ... Water, dat is het ... De defecte wagen gaat in het kanaal ! Ze doen een aangifte bij de politie en vervolgens een aangifte bij hun verzekering en ... kassa. Die oplichter van een verzekeraar weet immers niet dat hun wagen defect was en dus betaalt hij op basis van wagen in goede staat.
En Poireau ? Zijn oogjes glinsteren ...
29-04-2008 om 23:26
geschreven door Hercule Poireau
Het heeft wat geduurd maar Poireau is 'back in business', voor zover het business te noemen valt natuurlijk. De pjoeter heeft een tijdje in quarentaine moeten blijven ... Hij ziet nog wat bleekjes, maar op het eerste zicht is het ergste nu voorbij.
28-04-2008 om 23:47
geschreven door Hercule Poireau
Ten bewijze van mijn, weliswaar evidente, rechtgeaardheid wens ik er u op te wijzen dat de inhoud van mijn vorige bericht, het bericht dat niet mag genoemd worden, in het lang en het breed is terug te vinden in het maartnummer van het tijdschrift Computer Totaal.
Diegenen die al last hadden om te volgen wanneer ik de dingen op, naar mijn mening, voor iedereen begrijpelijke wijze probeerde uit te leggen, zullen bij het lezen van deze, nochtans voor het grote publiek bestemde uitgave, een zwaar risico lopen zich te verslikken in hun zjat koffie.
Desalnietemin raad ik u aan om het toch maar eens te proberen, op eigen risico natuurlijk.
U kan er nog iets uit leren ...
08-04-2008 om 17:34
geschreven door Hercule Poireau
Gezien er blijkbaar mensen zijn die er genoegen zouden in scheppen om het binnenste binnenste van Poireau te doorgronden, volgt hierna een korte rondleiding.
Alvleesklier
Latijn: pancreas
De alvleesklier (buikspeekselklier) (van Grieks πάν = "alles" en κρέας = "vlees") (Lat.: pancreas) is een klierachtig orgaan dat zich retroperitoneaal in de buikholte, gedeeltelijk achter de maag en de twaalfvingerige darm bevindt. De alvleesklier komt eveneens achterlangs in contact met de linker nier en bijnier. Bij de volwassene is de pancreas 12 tot 15 cm lang en weegt 70 tot 100 gram. De pancreas bestaat voornamelijk uit een caput (hoofd), een corpus (lichaam) en een cauda (staart) en is een gemengde klier met externe en interne secretie.
De secretiefunctie van dit orgaan is dus dubbel, namelijk:
* exocrien (extern): met vooral een productie en secretie van 1,5 à 3 liter spijsverteringsenzymen (namelijk trypsine, amylase, lipase en protease) en grote hoeveelheden natriumbicarbonaat ter neutralisering van het maagzuur en vloeien via de ductus pancreaticus (Wirsungi) overgaand in de papil van Vater af naar de twaalfvingerige darm.
* endocrien systeem (intern): met onder andere productie en afscheiding van insuline, glucagon en somatostatine die aan het bloed worden afgegeven.
Gesigneerde fotos zijn aan de uitgang te bekomen. En vergeet de gids niet
06-04-2008 om 22:17
geschreven door Hercule Poireau
Blijkbaar is het zo dat het bericht dat voordien hier stond, maar er nu niet meer staat omdat het er volgens sommigen beter niet zo gestaan hebben, op staande voet verwijderd.
Niet dat het er absoluut niet mocht staan, zoeken naar iets en zeggen wat je gevonden hebt is immers nog altijd toegestaan. Het stond trouwens ook al met zoveel woorden in de geschreven pers.
Temeer dat ik moet vaststellen dat, in tegenstelling tot het blog Poireau, er een massa blogs zijn waar zangtalenten wereldkundig worden gemaakt zonder toestemming van wie dan ook, hetgeen duidelijk niet is toegestaan, om niet te zeggen ronduit verboden.
Poireau gaat dus niet over de lijn wanneer hij meldt dat hij persoonlijk heeft kunnen vaststellen dat er een mogelijkheid bestaat om de zaken een draai te geven, en dat het begot nog simpel is ook.
Wellicht is dit ook de reden waarom de overgrote meerderheid van de nu zo in zwang zijnde Ipods tot barstens toe zijn geladen met mp3's die, 'gratis', van het internet zijn geplukt.
Wanneer ik naar een platenzaak zou gaan en daar vragen om een cd, desnoods volledig, te beluisteren, is dit ook niet betalend en het evenmin zeker dat ik de cd nadien ook zou kopen. Desgevallend zou ik deze x keer kunnen gaan beluisteren alvorens ik beslis om de cd te kopen en nog steeds zou het niet betalend zijn.
Wanneer ik dus dezelfde cd, in een sterk verminderde kwaliteit, zou beluisteren via internet om nadien te beslissen of ik deze al dan niet koop, zou ik in weze net hetzelfde doen als in de platenzaak.
Poireau verkiest nog altijd de kwaliteit van een originele cd, inclusief de artwork van de cover. Vandaar ook de opmerking dat de kwaliteit van de op internet beschikbare muziek, in de mp3 vorm, naar mijn bescheiden mening, totaal onvoldoende is, en in mijn ogen, dus ook geen kopie is van de originele opname.
Wat de programma's betreft: De ervaring heeft mij geleerd dat het overgrote deel van de beschikbare programma's eigenlijk tot niets dienen, omdat ze nooit of zelden worden gebruikt. Elke maand zijn er tijdschriften te koop waar dvd's zijn bijgevoegd die volgestouwd zijn met allerlei programma's die, als je de makers mag geloven, je leven gaan veranderen. Ik heb ze geprobeerd, die dvd's ... Het enige wat je ermee bereikt is dat je computer binnen de kortste keren volstaat met allerlei nutteloze dingen, die dan nog de kwalijke neiging hebben om andere, wel nuttige, programma's te verstoren in hun werking zodat je na verloop van tijd van miserie de ganse boel er terug moet afgooien. Programma's van het internet halen is om net dezelfde miserie vragen, ook al is het perfect mogelijk om dit te doen. Je hebt die dingen, op een paar uitzonderingen na , helemaal niet nodig.
Neemt niet weg dat, curieus als Poireau is, het hem wel interesseert wat er zoal mogelijk is. En neen, Poireau is geen jong ding meer, en neen, hij draait niet al jaren mee in de cyberdinges.
Maar het is niet omdat men een dag ouder wordt dat men niet meer in staat is om dingen te onderzoeken en/of nieuwe dingen te leren.
Ik bekijk de dingen zoals ze in de werkelijkheid zijn, niet meer, niet minder, en zonder vooroordelen. Dat is dan misschien wel een beroepsmisvorming.
03-04-2008 om 00:00
geschreven door Hercule Poireau