de overwegingen van een kleine grijze cel welkom mon ami !
laat me je een kopje tisanne inschenken en wat vertellen over de belevenissen van Poireau
12-04-2009
hoe krijgen ze het in hun bol ...
Soms vraag ik me toch af of of ik mijn broedsel wel goed heb groot gebracht ...
Terwijl ons jongste kuiken nog altijd met een manke poot rondloopt, komt mijn oudste kuiken, ondertussen al een kieken geworden, met een smile zeggen dat ze met haar kont van de bovenste bol van het atomium is gaan opblinken..
Figuurlijk ?
Neen, letterlijk ...
Madam is met de lift tot in de bovenste bol der bollen geraakt, de machinekamer door, een metalen trap op, een luik door, en daar stond ze dan bovenop het nationaal monument. Een koppel bretellen aangetrokken die aan een kabel zijn vastgemaakt. Op de kont gaan zitten en dan laten schuiven ... tot wanneer alle bolcontact is verdwenen en dan in vogelvlucht langs een kabel terug tot op de grond ... Een death-ride noemen ze dat dan.
Miljaarde miljaarde ...
Moest ik zelf genoeg atomium-onderdelen aan mijn lijf hebben, ik zou het ook doen, maar ik vrees dat dochterlief meer durft dan ik.
Reacties op bericht (9)
26-04-2009
poireau is op courant
van het feit dat er opladers te koop zijn.
t'is alleen maar spijtig van dat fichke dat bijgeleverd is. dat blijkt in de praktijk nergens echt in te passen ...
Poireau op bedevaart ... dat zou pas een mirakel zijn ...
26-04-2009 om 21:37
geschreven door poireau
24-04-2009
Naar 't heilig
land, of bij Benedictus, Lourdes of Oostakker? Waar een mens allemaal naar toe wil om zijn batterijen op te laden. Heeft Poireau dan geen batterijlader? Soms zijn er acties in den Aldi. Simpel, een nachtje in 't stopcontact en energie voor 10! Neurotransmitters en -titters schieten in actie... Als Poireau, de voorkeur geeft aan 't heilig goed, mij niet gelaten. En uw variaties aan Magritten . Met vrouwen weet ge nooit waar ge ze hebt. Dat ze u wel bekomen!
24-04-2009 om 23:36
geschreven door Lore
Awel Monsieur Poireau ?
..Ben al een paar keer komen kijken, s'avonds. Als het zandmanneke roept ga ik mee, na even nog de blog van Poireau aangeklopt te hebben. (zachtjes kloppen hé) Poireau is niet thuis. Spijtig. Maar ja, had dan ook geen afspraak om langs te komen... de tijden veranderen. Poireau lezen, is een beetje Poireau herkennen. Je denkt bijna dat je Poireau al jaren kent. Met al die virtuele toestanden raakt een mens soms in de war. Kortom: ik kijk uit naar je volgende. En als Poireau op vakantie is: dan is dat heilig goed. Ieder mens mag en moet zich afzonderen bij tijd en wijle, kwestie van de batterijen op te laden. Groetjes, Margriet, ... zou ook kunnen Margueritte of Magritte zijn of.... wat een luxe, kiezen, mogen kiezen. Wie zou dan kniezen?
24-04-2009 om 22:28
geschreven door Margriet
23-04-2009
het sterke geslacht?
Met eigen ogen gezien: 80 jarige dappere vrouwen staan er, zoals bij bakker en beenhouwer, van vóór 8u in rij aan te schuiven voor een death-ride. Sporadisch schuift er een man tussen. Als ze hun ding gedaan hebben keren ze huiswaarts voor het aperitief en een vers Teniaken, terwijl de petatjes al staan te pruttelen. En wij de afwezige mannen verdenken van gebrek aan moed, de ingoede borsten!
23-04-2009 om 22:29
geschreven door Chielka
22-04-2009
*
Allé Poireau'ken, als een oma van tachtig het aandurft dan wij ook hee! Het lijkt mij in ieder geval veiliger dan zich te te laten glijden op latten in de sneeuw.
....een kieken naar mijn hart Pwoiroo... een death ride van de top van het Atomium naar beneden, miljaarde, da's iets waar ik nog naar kan uitkijken. 't is nooit te laat om iets te doen hé. maar of die kabel mijn gewicht nog kan dragen is de vraag van één miljoen.
18-04-2009 om 23:31
geschreven door Mrs.Bo-dacity
17-04-2009
De bloeikens Poireau
met hun paasgeld op zak, van duvel noch helle bang, zijn er als de kippen bij om een death-ride te wagen. Wel dat hun vader iets minder wispelturig is, al zal de bezonnen leeftijd er wel voor iets tussen zitten. Hercuul, mocht het kontglijden u toch bekruipen, vergeet de waterdichte broek en O2-masker niet! Al heb ik genoeg aan mijn koters, toch één bedenking: uw kuikentjes willen vliegen terwijl ze niet eens op hun poten kunnen staan. Vandaar dat de één geen te beste latrelatie heeft en de bolrelatie van de andere wordt al evenmin een happy ending verwacht. Ne mens zou van minder miljaaaarden. Leer uw gebroed tapisseren Poiroo! Ladder op-en-af ontlast u en het verzekert hen kloeke onderbouten. En kakelen ze te bont, plak ze dan gewoon achter 't papier tot Ciboulette een nieuw tapisseriebevel geeft. Oeioeioei!! Op sterke pootjes kunnen papa's hartediefjes wel tegen een stootje...
17-04-2009 om 02:49
geschreven door Lore
13-04-2009
.
ara begot, as g'et mo wet.
13-04-2009 om 23:43
geschreven door hercule
Oemda spel ...
mé aaf kont oep te blinke meugde zeikers ni "cont"-raire zaainn en moeije goei brettellen of zjartellen hemmen.