de overwegingen van een kleine grijze cel welkom mon ami !
laat me je een kopje tisanne inschenken en wat vertellen over de belevenissen van Poireau
31-10-2009
basta cosi
dacht Poireau een paar jaren geleden toen hij, par malheur, op de place du Châtelain terecht kwam op een woensdagavond.
Maar POireau is altijd, of toch meestal, beducht voor vooroordelen en naweeën en dus moest het er van komen dat een POireau een tweede onaangekondigd bezoek aflegdegde aan de pleestoobie van Elsene.
Ditmaal niet op woensdag, maar wel op dinsdag, kwestie van niet terug mijn vitrioolspuit te moeten boven halen (cfr de bijdrage op dit eigenste blog in augustus 2007)
De zonen en dochters van hun vaders en moeders zijn blijkbaar nog steeds aanwezig in de wijk, te oordelen naar de geparkeerde Aston van Martin, de coupé sport décapotable GTI biturbo deluxe van Jean-Jacques-Gustave de Tronche-en-Bié en de Mini extra large van Véronique-Sylvie de Mesdeux.
Maar ja, tout comte fait, zijn dat ook mensen nietwaar.
Terwijl ik daar zo sta te staan, en bedenk dat mijn aanwezigheid inmiddels wel genoeg is geweeest, valt mij lodderoog op een restaurant met de toepasselijke naam Basta Cosi.
Ik kijk naar Ciboulette, zij kijkt naar mij, bref, we bekijken mekaar met een begrijpende blik.
Daar gaan we weer ...
Eén antipasti misti voor twee ( een collectie van koude legummen op zijn italiaans ) Een saint-pierre (een zonvis) voor Ciboulette en een espadon (zwaardvis) voor mij, met een pichet huiswijn en een fles san pellegrino. Een koffieke om het spel af te sluiten. Awel, ik heb al veel slechter dingen in mijn molen geslagen ... ik zou zelf zeggen dat het mij goed is bevallen. Ciboulette knikt instemmend, het is haar ook goed bevallen.
En il conto is al bij al ook nog redelijk. Met 75 euro zijn we er van af. En vermits het interieur nogal intiem is, met veel hoeken en kanten, heb je ook niet te veel last van de pompeuze blabla van Jean-Jacques-Gustave of het gekakel Véronique-Sylvie.
U kan het misschien ook eens proberen ...
Reacties op bericht (3)
05-11-2009
le vrai du faux ...
ik heb het hem niet gevraagd of hij wel de echte saint-pierre was, maar hij leek mij te vertrouwen ...
05-11-2009 om 16:25
geschreven door hercule
Kan het mij noet laten ...
Smelt
de boter in een koekepan en fruit hierin de sjalot tot deze glazig
ziet. Bestrooi de moten saint pierre met zout en peper. Neem de
koekepan van he vuur en leg de moten saint pierre in de pan. Wentel de
moten goed door de boter. Schenk de cider erbij en zet de pan terug op
het vuur. Stoof de saint pierre zachtjes 10 tot 15 minuten. Schik de
saint pierre op een voorverwarmde schaal. Laat de cider op hoog vuur
tot de hellft inkoken. Klop de eierdooiers met de slagroom los, roer
het cidermengsel erdoor en doe het geheel terug in de pan. Laat de saus
al roerend warm worden en binden, maar niet meer koken. Breng de
cidersaus op smaak met citroensap,zout, peper en peterselie en schenk
de saus over de saint pierre. Geef er gekookte nieuwe aardappelen en
worteltjes bij.
05-11-2009 om 00:07
geschreven door ERnst
En was ...
de Saint-Pierre echte Saint-Pierre voor die prijs ? Dan is dit wel aan te bevelen !