Nog een kleine 6 weken voor vertrek. De meeste zaken zijn geregeld. Gisteren nog de nodige inentingen gekregen en een internationaal rijbewijs opgehaald bij de gemeente. 
Het fotoboek voor moeder is in de maak. Inmiddels kunnen we haar foto's laten zien van Julio en Gisele via Facebook en zien we ook af en toe een reactie. Hoe vreemd moet het ook voor haar zijn! Moeder (Osvalda) kijkt gespannen uit naar 16 oktober.
Zelf merk ik (Lieke) dat ik me in zekere zin moet "resetten". Als er onder een foto geschreven staat: "Meus criancas lindos" (Mijn mooie kinderen) is dat even een "oh-ja"-moment. Immers voorheen was Osvalda altijd aanwezig, maar duidelijk in een andere context. Nu zijn er gewoon echt 2 moeders en zijn "mijn" mooie kinderen uiteraard ook haar mooie kinderen. Hoe zal onze ontmoeting zijn? Hoe zal zij zich voelen? En waar ik me nu al zorgen om maak: hoe moet het voor haar en Julio & Gisele zijn als we straks na 2 weken weer terug richting Brussel moeten vliegen? Niet teveel piekeren. We bekijken het dag voor dag. Waar we dachten dat de tijd zou kruipen, gaat het juist erg snel. Het is goed geweest dat er 3 maanden zaten tussen het vinden van Osvalda door onze oranjehelden en ons vertrek richting Brazilie. Nu hebben Julio en Gisele regelmatig contact met moeder en zussen en zal de eerste ontmoeting daarom ook hopelijk wat minder spannend zijn. We zullen zien.