Jan Driesen - Hendrik Swinnen - Jan Janssens Lisette Ghijs - Cecile Deflo
Sinds 14 februari 2008 heeft het Emiel Hullebroeckkoor een nieuw bestuur. Na raadpleging van de leden op een algemene ledenvergadering werden vijf namen weerhouden om het nieuw dagelijks bestuur te vormen.
Deze door de Algemene Vergadering verkozen leden verdeelden onder elkaar, zoals de statuten bepalen, de verschillende bestuursfuncties.
Ons bestuur is als volgt samengesteld:Cecile Deflo, voorzitter; Hendrik Swinnen, dirigent en sekretaris; Lisette Ghijs, penningmeester; Jan Driesen, logistiek en Jan Janssens, begeleider en muziekmeester.
Zij zullen ons koor gedurende de komende drie jaar leiden
13-02-2008
16de Vlaamse Zangavond
WIE EEN ONVERGETELIJKE ZANGAVOND
WIL BELEVEN KOMT MET ONS MEE
NAAR
29-01-2008
Nieuwjaarsconcert V.V.V.G. Gent-Centrum 2008
Een deel van ons koor samen met het bestuur van V.V.V.G. Gent-Centrum: Francine Lloyd (voorzitter), Juliana Wastijn (penningmeester), Denise Stevens (sekretaris) en Mariette Smits (bestuurslid).
Jaarlijks nieuwjaarsconcert van V.V.V.G - Gent Centrum in Parochiecentrum Sint-Coleta te Gent
Naar jaarlijkse traditie verzorgde het Emiel Hullebroeckkoor op maandag 28 januari 2008 het nieuwjaarconcert van het Vlaams Verbond Voor Gepensioneerden afdeling Gent-Centrum.
Een gezellige zaal en een schitterende ontvangst door het bestuur maken er telkenjare toch weer iets heel bijzonders van.
Wij zongen samen met de talrijk opgekomen leden van het V.V.V.G. een keuze uit de mooiste meezingers uit onze rijke liederenschat: Roosmarijntje (Bert Peleman - Emiel Hullebroeck), Lach eens met je ogen (Jan Custers - A. Beliën), Hoog op de gele wagen, Mirabella (L. Verbeek - Miel Cools), Kermislied (René De Clercq - E. Hullebroeck). Na de pauze volgen nog: Laat ons liefste samen varen (Bert Peleman - Armand Preud'homme), Kempenland (Jozef Simons - Armand Preud'homme), Mijn zoetlief was een weverkijn (Tijl Van Brabant - Armand Preud'homm), Fox trot "Al lachend" op tekst en muziek van Jean Primo. We besloten met "Ik wens je een liedje van vrede"op tekst en muziek van Luc Dewolf.
En onze dirigent, onze begeleider en het bestuur van V.V.V.G. zegden dat we "mooi hadden gezongen".
Je zou er zowaar een "dikke nek" van krijgen.
P.
19-01-2008
Nieuwjaarsconcert Vriendenkring Sneyssens 2008
Het bestuur van Sneyssens: René Bogaert (voorzitter), Oswald Crommelynck (penningmeester), Oswald Van Ooteghem (secretaris), Dora Thys-Van den Audenaerde (verslaggeefster), Vic Duyck en Lucie Lefever (leden) midden ons koor onder de leeuwenvlag.
NIEUWJAARSCONCERT VAN HET EMIEL HULLEBROECKKOOR OP ZATERDAG 19 JANUARI 2008 IN HET LOKAAL REINAERT VOOR
VRIENDENKRING SNEYSSENS
De zaal liep vol voor het jaarlijks nieuwjaarsconcert van het Emiel Hullebroeckkoor van Vriendenkring Sneyssens. Na de verwelkoming door de voorzitter van Sneyssens René Bogaert volgden de traditionele nieuwjaarswensen (met drankje) door eresenator Oswald van Ooteghem. Een toast werd uitgebracht op het zetten van belangrijke stappen op de weg naar een autonoom Vlaanderen in 2008. Voor ons optreden kregen de leden van Sneyssens nog het financieel verslag van penningmeester Oswald Crommelynck en het activiteitenverslag van secretaris Oswald van Ooteghem.Met gemiddeld honderd aanwezigen per activiteit en een begroting méér dan in evenwicht is dit wat men een bloeiende vereniging mag noemen.
Er nog even aan herinneren dat Vriendenkring Sneyssens werd opgericht in 1951 als vriendenkring en hulporganisatie voor de oud-oostfrontstrijders. De vriendenkring heeft belangrijke sociale functies vervuld zoals de ondersteuning van de families van gesneuvelde en verminkte vrijwilligers, de aanschaf van prothesen, financiële, psychologische- en morele ondersteuning. Dit alles gefinancierd door eigen bijdragen van leden en en vrienden. Ontelbaar zijn zij die dankzij een zelden geziene solidariteit en kameraadschap hebben kunnen overleven in de zeer moeilijke naoorlogse periode.
Ik was gedurende mijn studententijd te Gent te gast bij tal van door de repressie getroffen gezinnen en werd vooral bij de oud-oostfrontstrijders getroffen door de hartverwarmende solidariteit. Solidariteit en kameraadschap die tot de dag van vandaag onaangetast zijn gebleven ook al is men verschillende wegen gegaan.Misschien worden in het voortdurende aanschijn van de dood sterkere banden gesmeed
En dan was het aan ons. Het commentaar (op tekst van Oswald van Ooteghem) bij de verschillende liederen werd gebracht door onze professionele voorzegger Guido Vandoninck.
PROGRAMMA
Beste Vlaamse vrienden,
Het Emiel Hullebroeckkoor van het Vlaams Verbond voor Gepensioneerden heeft het genoegen om Vriendenkring Sneyssens opnieuw te vergasten op een nieuwjaarsconcert. Het zijn liederen uit de heerlijke tijd van de jeugdbeweging. Ze getuigen van een romantisch idealisme en van een Groot-Nederlandse en Vlaams-nationalistische overtuiging, eigen aan die periode. Het is niet onze bedoeling om naar het verleden terug te keren, we moeten immers oog hebben voor de realiteit van vandaag en voor het Vlaanderen van morgen. Maar op een dag als vandaag mogen we toch met een vleugje nostalgie terugdenken aan onze jeugd.
Als eerste lied zingen wij over onze vlag, die geen andere kan zijn dan de zwarte leeuw op het gele veld. Luister nu naar het mooie lied:
GROET ONZE VAAN
Het volgende lied is van Ferdinand Vercnocke en Gaston Feremans. Het is een pleidooi voor directe democratie. We willen niet dat een kleine kliek volksvreemde Franstalige edellieden en bankiers de lakens uitdeelt in Vlaanderen. De tekst is duidelijk: Volk hoort de wet en volk de macht. Volk wil volk regeren!We zingen voor u:
DIETSE JEUGD
Nu volgt het verhaal van de trommeljongen die, zoals destijds bij de landsknechten, ten strijde trekt. Hij loopt vooraan en met zijn trommel vuurt hij de soldaten aan, tot hij zelf getroffen wordt. Hoe vaak hebben we die melodie niet gezongen en velen van ons hebben het avontuur zelf beleefd, zoals wijlen Ortair Uyttersprot, de voorzitter van Sneyssens, die zelf niet kon zingen, maar telkens weer de wens uitte die monotone melodie te mogen aanhoren. Het Hullebroeckkoor zingt nu:
DE TROMMELKNAAP
In tegenstelling tot wat sommigen beweren was er altijd een groot sociaal engagement in de Vlaamse beweging. Mogen wij herinneren aan de slogan: Sociaal en federaal die altijd het leidmotief is geweest van de naoorlogse Vlaams-nationalistische politiek. De Vlaamse beweging is altijd een emancipatorische strijd geweest voor de verheffing van de kleine Vlaamse man tegen de franskiljonse bourgeoisie, tegen de allesoverheersende invloed van het Frans in leger, gerecht, hoger onderwijs, administratie en financiën. Grote figuren als Lodewijk De Raet, Lieven Gevaert en Priester Daens gaven een gezicht aan die strijd voor arbeid en brood. Daarom zingen we nu het lied:
ERE DEN ARBEID
Sneyssens heeft als geliefkoosde bestemming voor uitstappen Frans Vlaanderen. Telkens als we door het schitterend landschap van de Moeren, de Zuid-Vlaamse heuvels of Kaap Griz-nez en Kaap Blanc-nez : - (Kaap Grijs Neus en Kaap Wit Neus) - rijden betreuren we het dat de Fransen ons in tientallen oorlogen het mooiste deel van ons vaderland hebben ontstolen. Een van de verdedigers van Frans-Vlaanderen was Nicolaas Zannekin uit Lampernisse. Hij voerde een leger aan van boeren en ambachtslui uit Veurne, Sint-Winoksbergen, Belle en Poperinge. Op 23 augustus 1328 werden de Vlamingen bij Kassel verslagen door een sterk Frans leger. 3200 Vlamingen sneuvelden en Frankrijk nam op gruwelijke wijze wraak tegen de opstandelingen. Het was een van de donkerste bladzijden uit onze geschiedenis. Ter nagedachtenis van Zannekin en zijn medestrijders zingt het koor:
STORMVOGELS
In 1827 werd in München Charles de Coster geboren uit een Waalse vader en een Vlaamse moeder. Charles koesterde een grote sympathie voor de Vlaamse taal en cultuur en in 1867 publiceerde hij in het Frans het boek over het leven van Tijl Uilenspiegel. Het werd een enorm succes en de imaginaire volksheld uit Damme in Vlaanderen werd wereldberoemd. Tijl was een Vlaamse vrijheidsstrijder tegen de Spaanse en klerikale onderdrukking. In het lied dat nu volgt trekt Uilenspiegel met zijn vlammende geuzenvlag ten strijde tegen de vreemde tirannen. Luister naar:
UILENSPIEGEL
In de 8ste eeuw landden de Vikingers of de Noormannen in Vlaanderen. Het waren zeevaarders uit Skandinavië, die met hun ranke drakkars of snekken heel de toenmalige westerse wereld onveilig maakten. Zij veroverden delen van Nederland, Vlaanderen, Frankrijk, Engeland en zelfs van Italië en Sicilië. Het huidige Normandië werd door de Noormannen gesticht, zij zouden ook de voorouders zijn van de Kerels, de legendarische Vlaamse kustbewoners. Volgens sommige wetenschappelijke bronnen waren zij de eerste ontdekkers van Amerika. De meer moderne versie van de Vikingers
waren de Skandinavische, Nederlandse en Vlaamse vrijwilligers, die tot ver in Kaukasië het bolsjewisme gingen bestrijden.Wij zingen nu het
VIKINGERLIED
Het Vlaams Verbond voor Gepensioerden is met zijn meer dan 100 afdelingen en circa 11000 leden een belangrijke ouderenorganisatie in Vlaanderen. De voorzitter van het VVVG-Groot-Nevele, Ronald Evrard, met de dichtersnaam Roni Ranke, was van mening dat die organisatie een eigen en modern staplied verdiende en hij dichtte een passende tekst. Een ander lid van het VVVG, Daniel Notte, een bekende muzikant, zorgde voor een vlotte melodie. Het Emiel Hullebroeckkoor brengt nu voor jullie de première van het:
LIED DER VLAAMSE SENIOREN
Zet de sleur opzij en kom gerust er bij. Samen recht door zee, senioren tellen mee. Geen gezeur en geen gezaag, dat is gewoon de vraag. Vriendschap voor elkander graag. Het feest begint vandaag.
Geen gezeur en geen gezaag, dat is gewoon de vraag. Vriendschap voor elkander graag. Het feest begint vandaag.
Veel moet nog gedaan, al zijn wij veteraan. Vreugde en een traan, geloof maar, t zal wel gaan. Geen gezeur en geen gezaag, dat is gewoon de vraag. Leeftijd is voorwaar geen plaag en doorgaan lukt ook traag. Hart en geest nog lang gezond. Ja, dank zij ons verbond.
En toen was het tijd voor de traditionele krentenboterhammen met koffie. Bedankt en tot volgend jaar
PB
17-01-2008
Oefenprogramma eerste trimester van 2008
OEFENPROGRAMMA
Januari - Februari - Maart 2008
SA19 - Die brug op ons plaas (P.I. Hoogenhout en Dirkie De Villiers).
P6 - La Montanara (Muziek en originele tekst van Toni Ortelli; bewerking van Kurt Sorbon)
P13 - Brugge die scone (T.W. Gijssels en M.M. Veremans; bewerking Hendrik Daems).
P165 - 't Zal (Renaat Vandaele en Emiel Hullebroeck).
P40 - Tajo (Willem Gijssels en Lodewijk De Vocht).
P76 - Die mei plezant (Oudnederlands 17e eeuw in bewerking van L.Van Dessel).
P82 - 't Is Meie (T. Yv. de Man/A. Billeter).
P29 - Mijn moederke (op een gedicht van Guido Gezelle).
D8 - Wahre Freundschaft.
D12 - Aennchen von Tharau (Simon Dach + 1659).
P135 - O mijn kempen (Eugeen De Ridder en Armand Preud'homme).
P2 - De Dahlia (Lambrecht Lambrechts en Emiel Hullebroeck).
P39 - Houden van (J. Dreesen en Miel Cools).
P241 - Het lied van den boer (Muziek en tekst van René De Clercq)
P111 - 't Meisje van Scheveningen (Zetting: Juliaan Wilmots).
D10 - Sehnsucht nach dem Frühlinge (Chr. Ad. Overbeck 1755-1821).
P71 - Ik zag Cecilia komen (in bewerking van Willem De Meyer).
Tussendoor een mopje
Lid worden van ons koor heeft vele voordelen.
Jan zegt tegen Ward: Ward je moet echt lid worden van ons zangkoor.
Je kunt je niet voorstellen hoe leuk dat is, we spelen kaart en biljart, we
vertellen voortdurend moppen en we hangen natuurlijk ook geregeld
aan de toog.
Vraagt Ward aan Jan: En wanneer zingen jullen dan?
Jan: Als we naar huis gaan!
26-12-2007
Enkele koorleden op het kerstfeest van Broederband 2007 (2)
Enkele van ons koorleden op het kerstfeest van Broederband-Gent op 26 december 2007.
Enkele koorleden op het kerstfeest van Broederband 2007
Enkele van ons koorleden op het kerstfeest van Broederband-Gent op 26 december 2007.
Jan Janssens en zonen op het kerstfeest van Broederband 2007
Jan Janssens en zonen Iwein (keltische naam), Bavo (romeinse naam), en Wieland (germaanse naam). zongen driekoningenliederen op het kerstfeest van Broederband-Gent op 26 december 2007.
Kerstfeest Broederband-Gent 2007
Enkele van onze koorleden samen met het bestuur van Broederband-Gent: Elza Vanderdonck (voorzitster), Wilfried Aers (sekretaris), Eric Crommelinck (penningmeester), en Lut Tiré en Frans Gesquiere, bestuursleden.
KERSTFEEST BROEDERBAND-GENT
Woensdag 26 december 2007
Tegen 14.00 uur was zaal Reinaert in de Reinaertstraat (wijk Brugse Poort) te Gent gevuld met een 120 tal leden van Broederband-Gent en een 30 tal leden van het Emiel Hullebroeckkoor van de VVVG-Gent. Nu radio en televisie de kerstsfeer haast volledig hebben gebannen vult de sfeervolle kerstviering van Broederband-Gent de ontstane "leegte" op. Telkenjare zorgt het bestuur, samen met een hele schare vrijwilligers, voor een echt Vlaamse kerstfeest.
Gewezen Vlaams volksvertegenwoordiger Wilfrid Aers, sekretaris van Broederband-Gent, verwelkomde de aanwezigen waarna de viering werd ingezet met een daverende (meer dan ooit actuele) tweede strofe van De Vlaamse Leeuw.
"De tijd verslindt de steden Geen tronen blijven staan..."
Terwijl de koffie werd geschonken en de koeken lekker werden bevonden verastten Iwein, Bavo en Wieland Janssens, begeleid op de accordeon door hun vader Jan Janssens (onze vaste begeleider), ons op enkele driekoningenliederen. Ik had zo mijn twijfels, heb ze getest, en... geloof me de ster draaide echt! Voorwaar: de appel valt niet ver van de boom.
Dan was het de beurt aan ons koor om de echte Vlaamse kerstsfeer op te roepen met enkele sfeervolle kerstliederen: Adeste, Maria's kind, Hoort nu de feestklokken, Kerstnacht die schone en Vlaamse herderkens.
Dan was het weer smullen geblazen met een heerlijk stuk van de kerststronk, gevolgd door de traditionele "Borrel van de voorzitter", aangeboden door Mevrouw. Elza Vanderdonck voorzitster van Broederband-Gent.
En het kon niet op: alle aanwezigen kregen een, even traditioneel, echt peperkoeken hart met suikerblokjes aangeboden door v.z.w. Flandria.
Waarna ons koor, samen met de aanwezigen, een aantal van onze mooiste volksliederen vertolkte: Lied van mijn Land, Een vrouwken gezwind te spinnen zat, De avond doet ons luisteren, Mijn land is Vlaanderen, Trommelknaap, Nu rusten alle wouden. Besloten werd met "Een liedje van vrede".
De hoofdprijs van de tombola werd weggekaapt door ons koorlid Lizette Ghys en de troostprijs door ons koorlid Jean-Louis Bouduin. Het is waarschijnlijk omdat wij zo goed gezongen hebben (dat was tenminste het oordeel van onze dirigent Hendrik Swinnen) dat de tombolagoden ons zo gunstig gezind waren. Slaap lekker onder je nieuwe dekbed Lizette en schuil voor het gure weer onder je nieuwe paraplu Jean-Louis.
Tegen de klok van 18 uur namen we afscheid van vrienden en kennissen, allemaal "oud-strijders" voor Vlaanderen, en wensten we mekaar een vreugdevol einde van 2007 en een even vreugdevol begin van 2008.
Of... zoals we zongen in het slotlied van ons optreden:
"Zalig Kerstfeest vriend van mij, kom en wees nu blij! Het nieuwe jaar maakt alle wensen waar, graag gedaan en
TOT VOLGEND JAAR
Edn
12-12-2007
Kerstconcert Gent - 12-12-2007
Enkele van onze koorleden op de kiosk op het Sint-Baafsplein voor de aanvang van ons kerstconcert.
KERSTMARKT GENT
Woensdag 12 december 2007
Na de bakken regen van de vorige dagen waren de weergoden ons echt gunstig gezind. Fris maar zonnig en vooral... droog. Heel wat mensen waren dan ook afgezakt naar de kerstmarkt en konden als toemaatje genieten van ons optreden.
Een vijfentwintigtal koorleden waren aanwezig op het jaarlijkse kerstconcert van het Emiel Hullebroeckkoor op het Sint-Baafsplein te Gent. Wij zongen er tussen 14.30 en 15.30 volgende kerstliederen:
1. Adeste; 2. Er is een roos ontsprongen (Van Duitse oorsprong); 3. Hoe leit dit kindeke (Oud Nederlands lied); 4. Maria's Kind (Mary's Boy Child) (Ferdinande Van Aleda - Jester Hairston); 5. Hoort nu de Feestklokken (Volkswijsje uit 1825 op bewerking van René Vanstreels); 6. O kindeke klein (Johan Sebastiaan Bach); 7. Nu is die roe van Jesse (Uit oud liederboek Brugge 1651); 8. Kerstnacht, die schone (Eug. De Ridder - Armand Preud'homme); 9. O Kerstnacht, schooner dan de daegen (Vondel - ); 10. O Denneboom; 11. Eer zij God in onze dagen (W. Barnard - Frans volkslied); 12. Kerstnacht (Cantique de Noël - Adolf Adam); 13. Vlaamse herderkens (Piet Nuten - Emiel Hullebroeck);
En om te besluiten:
14. Gent (E. Hiel - L. Van Gheluwe) en 15. Een liedje van Vrede (Luc Dewolf).
Ik wens je een liedje van vrede, een liedje van hoop en geluk Aanvaard deze boodschap van vrede en 't nieuwe jaar kan niet meer stuk Zalig kerstfeest vriend van mij, kom en wees nu blij! Het nieuwe jaar maakt alle wensen waar, Graag gedaan en tot volgend jaar.
En hierbij wensen het bestuur en de leden van het Emiel Hullebroeckkoor al de sympathisanten van ons koor een
Groepsfoto van de leden van het Emiel Hullebroeckkoor samen met de bestuursleden van VVVG Sint-Amandsberg: Juliette De Smet (voorzitster), Lucienne Lefever (ondervoor- zitster), Gustaaf Bernaert (penningmeester), Nestor Smet (sekretaris) en Wilhelmina Vindevogel (lid).
SINT-NIKLAASFEEST VVVG Sint-Amandsberg
Centrum Ten Berg Maandag 3 december 2007
Met 25 koorleden waren we aanwezig op het Sint-Niklaasfeest van het Vlaams Verbond voor Gepensioneerden, afdeling Sint-Amandsberg, in het Centrum Ten Berg in de Halve Maanstraat te Sint-Amandsberg. Het is een jaarlijkse traditie die we niet zouden willen missen.
Het Emiel Hullebroeckkoor bracht een gevarieerde keuze uit onze rijke Vlaamse liederenschat.
Gedurende het eerste deel van ons optreden vertolkten we: Lied van mijn Land (A. Van Wilderode - I. De Sutter), De uil die op de pereboom zat (in een bewerking van L. Van Dessel), De jongens van het Waasland (M. Burvenich - Emiel Hullebroeck), Houden van (J. Dreesen - Miel Cools), Zeg Kwezelken (in een bewerking van L. Van Dessel) en Trommelknaap (Robert Görtz).
Na pauze volgend dan nog: Mijn land is Vlaanderen (Willem Gijssels - Renaat Veremans), Een vrouwke gezwind te spinnen zat (Emanuel Hiel - G. Antheunis), De avond doet ons luisteren (J. Custers - Armand Preud'homme), Ik zou wel eens willen weten (op tekst enmuziek van Jules De Corte) en Bondslied van de VVVG (J.S. Heyvaerts - E. Verbruggen).
Een Klaasfeest zonder Klaasliederen dat kan niet. Daarom besloten we dan ook ons optreden met: De Stoomboot en Hij komt, hij komt. En als toemaatje: Sinterklaasje, bonne bonne bonne en Zie de maan schijnt door de bomen.
Tot volgend jaar !
Met dank aan het bestuur van de VVVG Sint-Amandsberg voor de lekkere koeken en het Sint-Niklaasgeschenk.
EdN
23-11-2007
Sint-Ceciliafeest 2007
In afwachting van al het lekkers...
Sint-Ceciliafeest
22 november 2007
Donderdag was het feest voor het Emiel Hullebroeckkoor. De wekelijkse repetitie moest plaats maken voor een lekker feestmaal ter gelegenheid van ons jaarlijks Sint-Ceciliafeest.
Plaats van afspraak was ook dit jaar de "catacombe" van Eetcafé Uilenspiegel in de Kortekruisstraat. Al zal dit café voor mij altijd het "Vlaams Huis Roeland" of kortweg "De Roeland" blijven. Vlaams Huis waar ik als student aan de toenmalige RUG vier jaar lang, van 1955 tot 1959, de innerlijke mens kwam versterken. Tenminste als het eetgeld niet was "opgedaan" aan andere "aktiviteiten": een cinemaatje in de Plaza, de aankoop van 't Pallieterke of Der Stern (omwille van de schone kinderen binnenin), en later het dagelijks pakje Tigra (omwille van het schone kind op de voorzijde). En... Odil gaf geen krediet. Het was ook het stamlokaal van KVHV en later van de Volksunie Studentenafdeling (de latere VNSU) die ik samen met Paul Martens (toen voorzitter van de Volksuniejongeren, stichtte). Eenmaal per jaar werd het zelfs een "rovershol" waar de geroofde "tokken" van de Gé Catholique (de Gentse Franskiljonse studentenvereniging) werden verzameld op de toen beruchte jaarlijkse "dag van de tokkenroof", georganiseerd door het KVHV. Ik kwam voor de eerste maal in deze "thuis van alle flaminganen" toen ik, in 1954, met een tiental klasgenoten van de retorika van het O.L.V. van Halle Instiuut van de Broeders van de Christelijke Scholen (les frères ignorants), naar Gent fietste om er in de Kathedraal het Lam Gods te gaan bewonderen na een bezielende les van onze leraar kunstgeschiedenis. En ja, onze toenmalige leraar geschiedenis, Bruggeling Jaak De Meester (+), betrokken ook bij de uitgave van de Verzamelde Werken van Cyriel Verschaeve en tevens bij de leiding van het ADJV, had ons een stille wenk gegeven betreffende een kort bij de kathedraal gelegen "goed" café. Wat mij toen reeds opviel was de enorme stamtafel in de rechterhoek van De Roeland, stamtafel waar zovele studenten samen met Filip de Pillecyn, een Dort + Steinhaeger hebben leren drinken. Ik word er zowaar weemoedig van. Hoeveel acties hebben we daar niet gepland (o.a. tegen de "Eentalig Franse aktualiteiten van Belgavox" in de Gentse bioscopen), hoeveel plaktochten zijn van daaruit niet gestart... Bovendien heb ik er op het karnavalbal in februari 1960 mijn Sonia ontmoet...
Laten we het verleden voor wat het is... maar wat missen we in Gent de oude Roeland, waar alle flaminganten, niet altijd broeders, maar toch strijdgenoten waren.
Terug naar ons Sint-Ceciliafeest. De afwezigen hadden zoals steeds ongelijk. Om iedereen te laten watertanden ziehier al het lekkers dat we voorgeschoteld kregen:
*
Menu
Kirr vergezeld van hapjes
Kervelsoep met broodcroutons
Varkenshaasje "Archeduc"
cresson en kroketjes
Profiterols met ijs
Koffie
*
Het feest begon met een welkomswoord door onze voorzitter Wilfried Van Gucht die de leden, het bestuur, de dirigent en begeleider dankte voor een jaar van inzet voor het koor. Speciaal ging zijn, en ook onze aandacht, naar onze "materiaalmeester" Jan Driesen, die wegens ziekte afwezig moest blijven. Jan meldde ons telefonisch hoe graag hij erbij was geweest en hoezeer het hem speet dat hij het feest en het samenzijn met ons allen moest missen. Dank je Jan en spoedig herstel. We missen je. En ja... er werd heelwat minder in het Limburgs gezongen...
En dan begon de smulpartij.
Wij zijn geen volk, maar een bevolking
Elk jaar opnieuw mogen we ons ook verheugen in de aanwezigheid van ere-senator Oswald Van Ooteghem. Telkenjare vergast hij ons op een beklijvende tafelrede. Dit jaar was het niet anders. Hieronder een korte samenvatting
Vlamingen kennen hun eigen geschiedenis niet", zo begon Oswald zijn toespraak, "Wij zijn de zogezegde separatisten terwijl de eigenlijk separatisten de Walen zijn die zich in 1830 met de hulp van Franse huurlingen afscheurden van de zeventien provinciën. Men kan een land dat door een staatsgreep tot stand is gekomen niet democratisch heten"
"Wij Vlamingen, en ook de Gentenaars, zijn vergeten hoeveel we/ze te danken hebben aan de periode 1815-1830 en aan Willem I: de Vlaamse universiteit, het Kanaal Gent-Terneuzen, de normaalschool van Lier, de Société-Générale, e.a. Zonder dit alles zouden Gent en Vlaanderen er vandaag totaal anders uit zien. Wij hebben alles te danken aan die vijftien jaar."
"Wij Vlamingen vergeten zelfs onze grote voormannen. Corneel Heymans, Nobelprijswinnaar, begraven op Campo Santo. Op zijn graf ligt nooit een bloem..."
"Wie de begraafplaats Pére Lachaise te Parijs bezoekt kan vaststellen dat de Fransen hun grote kunstenaars niet vergeten. Op de graven van Edith Piaf, van Gilbert Becaud liggen dagelijks verse bloemen. Wij vergeten onze grote kunstenaars. Op het graf van Emiel Hullebroeck, op het kerkhof van Gentbrugge, ligt nooit een bloem... Gelukkig is er het Emiel Hullebroeckkoor, anders was deze grote meester totaal vergeten."
"Rij door Frankrijk, zet de radio aan, en je hoort Franse liederen, ook volksmuziek. De Hongaren zijn fier op hun zigeunermuziek... Luister naar de VRT en je hoort enkel, vaak onbegrijpelijke, Engelse "muziek". Je zal er nooit een lied van Emiel Hullebroeck horen..."
"Wij zijn geen volk maar een bevolking", klinkt het wat bitter.
Oswald Van Ooteghem geeft dan een kort overzicht van leven en werk van Emiel Hullebroeck: zijn directeurschap van verschillende Gentse muziekverenigingen, de talrijke prijzen behaald in het buitenland, de meer dan 2000 muziekvoordrachten die hij gaf voor talrijke vereniging met als bedoeling een dam op te werpen tegen de lichte Franse muziek die "bon ton" was en onze eigen volksmuziek bedreigde. Emiel Hullebroeck heeft het Vlaamse lied uitgedragen over de hele wereld: 1915-1916 in Nederlands Indië, 1920 in Zuid-Afrika, 1923 in de VSA, gedurende de eerste wereldoorlog in Nederland. Daar steunde hij het werk van de Vlaamse Oorlogsmeters die pakjes stuurden naar de Vlaamse frontsoldaten. België beschouwde dit als spionage zodat hij in "moeilijkheden" kwam na de eerste wereldoorlog. Hij componeerde enkele operettes waarvan de bekendste zijn: Seppe en Het meisje van Zaventem. Van 1902-1938 was hij muziekleraar aan de Rijksnormaalschool (in de Ledeganckstraat) te Gent en nadien inspecteur muziekonderwijs.
Belangrijk is ook de oprichting van NAVEA (het latere SABAM) als tegenhanger van een gelijkaardige Franstalige vereniging.
In 1938 is hij sekretaris van de Internationale Vereniging van Componisten onder het voorzitterschap van ... Richard Strauss.
Na WO II wordt hij (vanzelfsprekend) beschuldigd van collaboratie wegens deelname aan een Vlaams Nationaal Zangfeest. In 1947 wordt hij buiten vervolging gesteld en in 1950 in eer hersteld. Hij werd dan erevoorzitter van Sabam, Franstalig letterwoord voor de vereniging voor auteursrechten (NAVEA klonk te Vlaams).
Voor ons is Emiel Hullebroeck toch vooral de dichter van een hele reeks populaire liederen als:Tineke van Heule, De Gilde Viert, De Blauwvoet, Hemelhuis, enz. enz. Emiel Hullebroeck is van zeer grote betekenis geweest niet enkel voor de liederenbeweging in Vlaanderen maar ook voor het bekomen van sociale rechten voor de auteurs.
Oswald besluit zijn toespraak als volgt: "Ik feliciteer het Emiel Hullebroeckkoor voor het blijven zingen van zijn liederen, op een niveau dat stijgende is, dank zij de dirigent, de begeleider en de koorleden. Doe zo voort".
Moet ik er bij vertellen dat Oswald kon rekenen op een dankbaar applaus en wij allen... zo fier als een gieter.
En... toen werd er verder getafeld. Doch, langzamerhand begon het te kriebelen. Donderdagnamiddag wordt er "gerepeteerd" door ons koor. Dat moesten we vandaag missen. Een Sint-Ceciliafeest zonder zang dat kan echter niet door de beugel.
De laatste hap nog maar pas doorgeslikt nam onze Jan (Janssens) zijn trekzak, Hendrik (Swinnen) zijn dirigeerstokje en gedurende anderhalfuur klonken onze "welluidende gezangen" door de "catacombe" en aanpalende vertrekken van De Roeland, enfin eetcafé Uilenspiegel.
Verzadigd, moe van het zingen en van het "chatten" (= kletsen) maar vooral gelukkig om het geslaagde feest gingen we, rond het uur van vijven (in de namiddag wel te verstaan), naar ons "Hutje bij de zee", "Ons eenzaam huisje", "Ons Hemelhuis" of je kan het zo schoon niet bedenken.
Mag ik er nog aan herinneren dat bij handgeklap een voorstel werd aanvaard om ter gelegenheid van ons Sint-Ceciliafeest volgend jaar (en dat elk jaar opnieuw) het graf van Emiel Hullebroeck met bloemen te bedekken. Wij verwachten dan niet enkel de koorleden maar allen die hulde willen brengen aan onze grote Vlaamse meester. Plant en zaai al maar...
Paul Bl.
11-11-2007
11 november 2007 - VOS Wetteren
Enkele leden van het Emiel Hullebroeckkoor rond oud-voorzitter Gust Van Imschoot.
11 November 2007
"De Vlaamse Vredesdag"
Eucharistieviering ter nagedachtenis van alle slachtoffers van beide wereldoorlogen en van de repressie.
Georganiseerd door V0S (Vlaamse Oudstrijders) in de Sint-Theresiakerk - Wetteren Overbeke.
"Niets van wat overal de velen noemen, geluk en welvaart heeft mij ooit bekoord. Slechts op dit ene wil ik gaarne roemen: geen enkele Macht te hebben toebehoord, die 't mensenhart houdt voor een koopbaar ding."
(Uit 'Kort Manifest van Wies Moens)
Op uitnodiging van VOS-Wetteren zong ons koor in de Sint-Theresiakerk te Overbeke de mis van Armand Preud'homme. Het eerbetoon aan de oorlogsslachtoffers en aan de slachtoffers van de repressie is voor ons allen nog steeds een onroerend moment. We zingen er dan ook altijd dat ietsje beter dan bij andere gelegenheden. Nergens klinken de Nationale Liederen (Gebed voor het Vaderland, het Wilhelmus en ons Vlaams Volkslied) met zoveel overtuiging en vastberadenheid als in de Sint-Theresiakerk. Ongetwijfeld komt dat ook door de uitstekende organisatie door VOS-Wetteren en niet in het minst door de inzet van onze oud-voorzitter Gustaaf Van Imschoot en zijn familie.
Prachtige teksten, voorgedragen door Mevrouw Sofie Vion en die wondermooie Last Post gespeeld door Tony Oyen op de trompet. Niemand blijft er onberoerd bij. Het gaat door merg en been.
Toch nog even een dankwoord aan E.H. Johan Pringels (Celebrant), Mevrouw Sofie Vion (Lector), onze vaste begeleider Jan Janssens, onze gelegenheidsdirigente Wies Versyp en aan trompetist Tony Oyen.
Ik wil toch nog vermelden dat het Emiel Hullebroeckkoor, bij het einde van de eucharistieviering, een applaus kreeg van de aanwezigen.
PB
"Ballade van de kleine man" van E.H. Anton van Wilderode
De kleine Vlaamse man ging in augustus veertien vrijwillig weg van huis, weg naar het garnizoen Misschien dacht hij, misschien komt er voor mij geen weerzien maar voor mijn land, mijn land, mijn land moet ik het doen.
De kleine Vlaamse man liep in september zestien een maand cachot op wegens weerspannigheid. Hij sprak zijn taal, doch mocht niet, laat u dat een les zijn en vecht maar dapper, want straks komt de laatste strijd.
De kleine Vlaamse man hij heette Frans of Jan hij heette alleman De kleine Vlaamse man hij begreep er weinig van.
De kleine Vlaamse man kwam in november achttien tot in de ziel gekwetst thuis uit de moerlemei. Hij zei: ze zullen in dit land nu onze macht zien, wij zijn geen beedlaars meer, maar eisende partij!
De kleine Vlaamse vrouw zat al die jaren, augustus veertien tot november achttien, thuis. Zij las zijn brieven die zo droef en moedig waren en dacht: nog één, nog één, nog één, dan is hij thuis.
De kleine Vlaamse man wachtte geduldig. Zijn vaderland werd ondertussen honderd jaar. De eeuwelinge, lang en breed en luid gehuldigd, zei niets en niets, maar and'ren spraken namens haar.
De kleine Vlaamse man hij heette Frans of Jan hij heette alleman de kleine Vlaamse man hij werd er verdrietig van.
De kleine Vlaamse man voelde zich bedrogen. Hij zei dat... en dat, zei men, was totaal verkeerd. De Vlaamse macht, zei men groeit zienderogen. Hij moest maar wachten, zei men, had hij niets geleerd?
De kleine Vlaamse man hij heette Frans of Jan hij heette alleman De kleine Vlaamse man hij werd er opstandig van.
De kleine Vlaamse man was overal aanwezig. Hij vocht met woord en daad. Hij werd een flamingant. Maar sinds mei veertig was een nieuwe oorlog bezig en plotseling bestond er weer een vaderland.
De kleine Vlaamse man hij wist er alles van.
De kleine Vlaamse man werd zo maar aangehouden. Wanneer de vrijheid uitbrak, kreeg hij levenslang. Tien jaar verdroeg hij schaamte, honger, koude, de rest stond hem te wachten buiten het gevang.
De kleine Vlaamse man en dan... en dan... en dan?
De kleine Vlaamse vrouw zat al die tien jaren op haar belegerd eiland, eindloos droef en bang. Zij liep de huizen langs met boeken en sigaren tot in de ziel gekwetst, ook levenslang...
* * *
05-11-2007
Dodenhulde Sint-Amandsberg op 03-11-2007
De familie van Jozef Tinel:
Bovenste rij van links naar rechts: Emiel Berghmans (echtgenoot van Lutgardis Tinel); Moniek De Koster (echtgenote van Peter Leys); Peter Leys (kleinzoon van Jozef Tinel); Mieke Berghmans (kleindochter van Jozef Tinel).
Onderste rij van links naar rechts: Lutgardis Tinel (dochter van Jozef Tinel); Dries Leys (echtgenoot van Godelieve Tinel, dochter van Jozef Tinel).
DODENHULDE Campo Santo
Sint-Amandsberg
Mede dank zij het milde herfstweer was er een grote opkomst voor de jaarlijkse Dodenherdenking op Campo Santo, ingericht door VOS en een aantal vlaams-nationale verenigingen van Gent.
Tijdens een rondgang op het kerkhof werden bloemen neergelegd en een korte bezinning gehouden aan de graven van de gebroeders Jef en Frans Tinel, dr. Jef Goossenaerts (ANV Oost-Vlaanderen), Gaston Rombaut en de 100.jarige De Zaeytijdt (VOS), Michel Vanderdonck (Broederband en VVVG), Jef, Jan en Leo DHont (Sneyssens) .
Naast de familieleden en bestuursleden bemerkten wij ook eresenator Van Ooteghem en de gemeenteraadsleden Versyp en De Jaeger en OCMW-raadslid Bauwens.
In een goed gevulde Kapel van het Groot Begijnhof werd tijdens de Eucharistieviering met homelie van voorganger e.p. Jan De Brabander door het bekende Emiel Hullebroeckkoor o.l.v. Rik Swinnen (aan het klavier: Jan Janssens) een verzorgde uitvoering gebracht van de Verzoeningsmis van Armand Preudhomme.
Tijdens de Mis ontvingen de offergangers een herdenkingskaartje met de namen van de 36 leden die in 2007 overleden. De Dienst werd besloten met een ingetogen Gebed voor het Vaderland (G. Feremans) en de Vlaamse leeuw.
Tot slot werd in het CC De Vlier een goed bijgewoonde herdenking van de gebroeders componist Jef en beeldhouwer Frans Tinel gehouden in het bijzijn van de kinderen en kleinkinderen van de kunstenaars, die vele jaren woonachtig waren in Gent .
VOS-voorzitter Dries De Mulder leidde de kunstcriticus Luc Lekens in die de artistieke levensloop van de beide broers in herinnering bracht.
Tot slot bewees de spontane massazang van het staplied "Wij zijn bereid" van Jef Tinel dat het Koor en de aanwezigen onze rijke Vlaamse liederenschat nog niet zijn verleerd.
Een gezellig samenzijn besloot deze memorabele dag.
Jan De Moor
24-10-2007
Dertig jaar VVVB Wondelgem
DERTIG JAAR VVVG WONDELGEM
Op donderdag 11 oktober 2007 vertrok het Emiel Hullebroeckkoor, in de dichte mist, naar de Sint-Godelievekerk in Wondelgem voor de feestviering van "Dertig jaar VVVG Wondelgem".
Om 10.30 uur zongen wij de "Verzoeningsmis van Preud'homme en volgende Vlaamse liederen: Wilt heden nu treden, O Heer mijn God, Nu rusten alle wouden, In Vlaanderen. We besloten met Gebed voor het Vaderland van Gaston Feremans.
In verschillende toespraken werd het reilen en zeilen van de vereniging belicht. Ook de verschillende activiteiten die de VVVG organiseert kwamen aan bod.
Na de dankmis was er een gezellige babbel tijden de receptie in "De Nachtegaal" en bewonderden we de fototentoonstelling over "dertig jaar activiteiten".
Wie wenste kon deelnemen aan een feestmaal, waarna een ontspanningsnamiddag volgde met "Multisound Ronny Martino".
Einde van een feestelijke dag.
Rik
13-10-2007
Uitvaartmis Erik De Smedt
Zaterdag 7 oktober
zong ons koor
de uitvaartmis
van
Erik De Smedt
echtgenoot van mevrouw Lisken De Fraine.
Erik De Smedt werd geboren te Gent op 4 mei 1928 en overleed te Zwijnaarde op 1 oktober 2007.
De uitvaartmis had plaats in de Kristus Koningkerk op de parochie van Nieuw Gent.Celebrant was E.H. Jürgen François, pastoor van deze parochie en tevens bestuurslid van de Vlaamse Volksbeweging Gent.
Erik De Smedt was bestuurslid van Davidsfonds Leiekant Gent.Hij was tevens lid van verschillende Vlaamse verenigingen o.a. van de VVVG.
Onze innige deelneming aan zijn echtgenote en gans de familie.
P.
20-08-2007
IJzerwake 2007
Enkele dorstige kelen waren er reeds vanonder gemuisd.
IJZERWAKE 2007
Samen met het Scheldekoor en De Zwalmfanfare ondersteunde het Emiel Hullebroeckkoor de samenzang op de 6de IJZERWAKE op zondag 19 augustus te Steenstrate, in de schaduw van het gedenkteken van de gebroeders Van Raemdonck.
16 koorleden waren aanwezig: Guido, Jan (penningmeester), Jean-Louis, Jan (onze vaste begeleider), Hendrik (onze vaste dirigent), Lieve, Bea, Christiane, Lizette, Jacques, Cécile, Lut, Wies, Marleen en Agnes en Paul. Twee "gastzangers" kwamen ons versterken: ons gewezen lid Omaar uit De Panne en Christiaan Bauwens uit Gent.
Het was ongetwijfeld de beste IJzerwake van de zes: grote opkomst (4200 betalende deelnemers) en een beklijvende toespraak van Johan Laeremans over de voortschrijdende verfransing van Vlaams Brabant. Hopelijk wordt de rest van Vlaanderen eindelijk wakker. Deze IJzerwake stond dan ook terecht in het teken van "Vlaanderen: Laat de Rand niet los!".
En hoewel zowat elke deelnemer uitgerust was met regenscherm en laarzen scheen de zon.
't Werd eens tijd dat de weergoden ons gunstig gezind waren. 't Was lang geleden. Gelukkig zat Frank, de weerman, er enkele uren naast wat de "neerslag" betreft.
Tot volgend jaar NA de GROTE STAATSHERVORMING, DE SPLITSING VAN DE KIESKRING BHV, ONVERWIJLD EN ZONDER PRIJS. Dat alles dank zij VIJF MINUTEN POLITIEKE MOED.
Edn
23-07-2007
Uit volle borst op de GF (3)
Uit volle borst op de GF 2007 (3)
De Duveltent was weer overvol met zanglustigen, op zondag 22 juli 2007, om samen met het ensemble PartyTuur, gedurende hun laatste aperitiefconcert van de Gentse Feesten 2007, "uit volle borst" onze Vlaamse en volkse liederen te zingen.
Wij leden, vrienden en kennissen van het Emiel Hullebroeckoor waren weer talrijk aanwezig; met een twintigtal, waaronder Guido, Paul, Lutgard (en dochter), Jean Paul en Lieve, Lucie, Jan (en zoon), Mariette, Agnes en Rik, Jaak en echtgenote, e.a.
Samen met een paar honderd Gentenaars, en enkele tientallen Vlamingen uit Limburg, Antwerpen, Brabant, West-Vlaanderen en enkele Noord-Nederlanders zongen we, met volle overgave gedurende twee uur (van 11.00 uur tot 12.00 en een toemaatje) meer dan 25 Vlaamse liederen. Deze die nog enkel te horen zijn dankzij o.a PartyTuur en waarvoor de (V)RT de neus ophaalt. "Folksongs" van overal behalve uit Vlaanderen, dat is hun verborgen agenda. Elk identiteitsbesef van de Vlamingen, nauw verbonden met de volksliederen, belachelijk maken of doodzwijgen ziedaar hun 'partij'programma. Het volk blijft echter zingen, zolang er nog muzikanten te vinden zijn die zich hiervoor engageren, en gelukkig zijn er die nog. Toch voeren we een ongelijke strijd. In onze scholen en in de meeste jeugdbewegingen wordt de Vlaamse liederenschat niet meer aangeleerd. Doelbewust, daar bestaat weinig twijfel over.
Wat de enkele honderden mensen op het Emiel Braunplein, in de schaduw van het Belfort en Klokke Roeland, zongen ? Ziehier het repertorium van zondag: Het Loze vissertje, Vier weverkens, De scharensliep, De zilveren vloot, Jan de mulder, My Sarie Marais, Tineke van Heule, Ik trek mijn wandelschoenen aan, De koekoek, Een meisje dat van Scheveningen kwam, Een soldaat van Napoleon de Grote, Kempenland, Als sterren aan de hemel staan, Sofietje, Aan het Noordzeestrand, De purperen hei, Laat ons liefste samen varen, J'attendrai ("Zatten André), La vie en rose, Franse medley (een potpourri van Franse liedjes), Mee mijne vlieger, In mijn stroatje, Kalinka, O was ik maar, In een klein café aan de haven, Het plekje bij de molen, Zoet liedekijn. Besloten werd als steeds met een daverende Klokke Roeland, door alle aanwezigen rechtstaand gezongen.
Dank U vrienden van PartyTuur voor de zes heerlijke uren die we samen zingend doorbrachten. Bedankt Luc Oppeel (gitaar) voor de steeds gevatte, spitse en humoristische babbel. Bedankt aan al de muzikanten onder de kundige leiding van Sabine Vermeulen.
Tot volgend jaar, tot op de Gentse Feesten 2008. Hopelijk zien we allen elkaar terug.
EdN
21-07-2007
Uit volle borst op de GF (2)
Uit volle borst op de GF 2007 (2)
Met een twintigtal (leden van ons koor met vrienden en kennissen) waren we zaterdag 21 juli aanwezig op het tweede aperitiefconcert van PartyTuur ter gelegenheid van de Gentse Feesten. Het was weer een hoogdag van het volkslied.
Ik was al opgewarmd voor ik aan de Duveltent kwam. Op tram 1 kreeg ik het "aangenaam" gezelschap van twee madammen van het oude Gent die luidruchtig in het Frans hun gehechtheid aan ZKH Philippe de Belgique (alias "Den Taaie") rondbazuinden. Enfin je kent wel de conversatiecultuur van de Gense franskiljons: acht woorden in het Frans en twee in het Gents omdat ze die twee woorden in het Frans niet kennen. Die restanten van de leliaards gingen naar het Te Deum in Sint-Baafs om er "Vive le prince" te stamelen.
Er was meer volk voor het aperitiefconcert dan voor "le prince". En als je het opgeroepen detachement van de transmissietroepen er niet bijrekent was er veel meer volk op het Emiel Braunplein dan op het Sint-Baafsplein. Symbolischer kon het niet: het establishment en de leliaards in de Kathedraal en het volk van Gent in de schaduw van het Belfort.
Toen na het middaguur de klokken van Sint-Baafs het zingende volk van Gent probeerden te "overdonderen" zongen we "De Beiaard speelt zo schoon hij kan". Het volk van Gent (en omgeving) zong met nog meer overtuiging dan anders het refrein:
"De vogel kweelt zo hel en blij, het windje speelt zo vrij En blij en vrij, ons volk ter eer, is Vlaanderen weer, En vrij en blij is Vlaanderland nu weer. Men strooie kruid en palmen uit bij klank en zang. Hou eeuwig stand O heilig vaderland.
En wees er van overtuigd: het ging om ONS vaderland en niet om dat van de "Prince de Belgique".
Hij is niet komen meezingen en we hebben hem niet gemist.
Dank U vrienden van partyTuur voor de uitstekende timing en voor het aanvoelen van de symboliek van het moment.
En we zongen verder en niets of niemand kon ons overstemmen.
EdN
ONS KOOR WORDT GESTEUND DOOR -------------------------------