Vandaag zit ik nog steeds in Duitsland , de streek rond Auw bei Prum heeft nog weinig geheimen voor mij . Ik kan hier een paar uur wandelen zonder een mens tegen te komen .
De ontmoetingen die ik wel heb , zijn soms heel divers . Zoogdieren zoals Ree , Edelhert en Vos , maar ook vreemde vogels zoals deze Visarend die rustig overvloog . Een wauw momentje !
Maar meestal is het gewoon zalig wandelen en uw hoofd leegmaken .
Nog een nieuwe waarneming , deze kleine Asbij heeft een pullover aan met zwart-wit streepjespatroon . Mooi beestje .
Terwijl ik wandel is dat ook een goed moment om na te denken over mijn volgende reizen . Voorlopig is er nog geen idee naar boven gekomen .
Het stappen gaat nu wel heel traag , als ik iedere paardenbloem moet controleren op aanwezige beestjes , ben ik hier de ganse week .... Gewoon doorlopen dus .
Een vlindertje dat ik reeds zag in Spanje en Frankrijk , maar nog nooit bij ons ! Ondertussen zijn we de grens over en in ons land , hier zag ik dit Groentje .
Het weer was ondertussen iets minder zonnig geworden en af en toe dacht ik dat ik mijn regenkledij nodig zou hebben,maar nee ,het bleef droog .
Het laatste beestje voor vandaag is weeral een nieuwe , ik dacht eerst dat het wantsen waren die ik kende , maar er was iets wat niet klopte . En ja , dit zijn Valse Zuringrandwantsen .
Nu terug naar mijn hotel voor een halve liter en dan morgen mijn laatste dag .
Gisteren hier een feestje meegemaakt op 1 Mei , overal waar ik voorbij kwam stonden er mensen samen te feesten . Blijkbaar leeft dat hier in het Duitstalig gebied nog echt . Op 1 Mei zingen de jongens die nog niet getrouwd zijn voor ongehuwde meisjes onder de Meiboom . Nu worden er door de jeugd niet veel liedjes meer gezongen , het is meer een drank en muziek feestje geworden . De ouderen doen wel nog echt mee met het eeuwenoude gebruik . Deze morgen was rust het enige wat ik wou , een wandeling dan maar .
In de velden wemelt het hier van de Paardenbloemen en heel veel beestjes zijn daar zot van . Tot wel 200 soorten insecten eten hier van . Ook deze zweefvlieg lust er wel pap van , mijn eerste Zwartsprietwimperzweefvlieg .
Die zweefvlieg was trouwens mijn duizendste soort die ik reeds zag in vijf jaar . Gelukkig zitten ze nu allemaal in de computer en moet ik ze niet onthouden . Overal waar ik wandel hou ik één oog op de grond en één oog in de lucht , soms kan het landschap mooi zijn zoals op de volgende foto , maar hebben jullie de Rode Wouw gezien die net over vloog ?
Ik anders wel ...
Als je veel beken en riviertjes hebt , dan is er ook af en toe een vijver of meer . Hier is het altijd heerlijk om even te rusten in de koelte onder de bomen .
Nu ben ik een beetje lui geweest en op de bank blijven zitten om het volgende vlindertje te fotograferen , met een tele lukt dat van op 10 meter , maar dan krijgen je foto's wel gemakkelijk een " flew artistic "
Het was een mannetje Oranjetipje trouwens , niet scherp maar toch mooi . Uitgerust trok ik dan maar terug de velden in , ik zit ondertussen in Duitsland . Vanuit mijn hotel is dat ook maar 45 minuten rijden . Ook hier is het prachtig wandelen .
De boeren hebben hier zoveel land dat ze veel minder intensief moeten omspringen met de natuur . Hier heb je overal nog velden met lang gras en broedende Veldleeuwerikken .
Je ziet de vogels niet , maar je hoort ze wel en af en toe vliegt er eentje op , waarna hij een baltsvlucht uitvoert en luid zingend terug naar beneden komt . Sommige dieren zijn iets groter en kunnen zich niet helemaal wegsteken . Gelukkig maar , anders had ik deze mooie Vos niet gezien ...
Pientere kijkers zullen zeker de staart gezien hebben in de muil van de Vos , blijkbaar zijn muizen heel lekker .
Degene die mij al een tijdje volgen zullen zeggen , hij is daar weer met zijn Dardennen ... Maar sorry , ik kan het echt niet laten en dus zit ik weer in het rustigste deel van het Duitstalig deel van ons land .
Wandelwegen zijn er genoeg en wat zo mooi is aan de streek , ze denken ook na over de iets oudere wandelaar . Er staan veel banken . Je kan er niet nooit te veel hebben , het is hier constant bergop . En nog lastiger , bergaf !
Maar terwijl ik wandel doe ik mijn waarnemingen en probeer ik zoveel mogelijk dieren te leren kennen . Vandaag in de venen rond Baraque de Fraiture zag ik een nieuwe waarneming . Dit is een Gestreept Moerashaantje .
Af en toe moet je ook rekenen op natte voeten , hier stromen overal prachtige beekjes die snel stromen en soms gaat het pad daar recht door , zoals hier .
Die beekjes zijn nooit rechtgetrokken zoals bij ons , maar kronkelen door het landschap . Heel erg mooi en het water kan ook nog eens optimaal in de grond trekken .
Een beestje met een handicap , of dat denk ik toch ...Als je moet vliegen met voelsprieten die even lang zijn als je lichaam , kan dat niet makkelijk zijn . De Gevlekte Langsprietmot is wel een mooi beestje .
Jullie moeten mij niet geloven , maar vanaf de eerste dag dat ik wandel in dit landschap voel ik mij helemaal zen en is alle stress weg . Hoe zouden jullie je voelen in zo een prachtig landschap ?
Het laatste beestje van de dag is een vogel die ik hier vanaf de lente kan zien , deze Grauwe Klauwier is een mannetje en zit hier in zijn broedbiotoop .
Na deze prachtige eerste dag , ga ik een groot biertje drinken en daarna lekker eten . Hier doet men niet aan halve werken , de borden liggen vol en de pintjes zijn halve liters .
Een zonnige dag in Domein De Gavers te Harelbeke .
Onder het motto , wie het kleine niet eert , was ik deze morgen vertrokken richting Harelbeke . Ik wou nog een aantal kleine beestjes bekijken , maar eerst eens naar de Vogelkijkhut . De Visdief dacht exact hetzelfde , klein maar lekker ...
Mijn eerste kleintje van de dag is er eentje die ik geen exacte naam kan geven , Sluipwespen zijn mooi , maar moeilijk op naam te brengen .
Ondanks de kou , zag ik toch enkele vlinders . Deze kwam ontbijten aan het heerlijke buffet . Het Klein Geaderd Witje .
Als ik van sommige kleine beestjes , mijn eerste exemplaar zie van het jaar , dan voel ik mij content . Een mens heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn . Een Roodkopvuurkever is al genoeg .
Nog zo een verse nieuwkomer uit het zuiden , de Oeverlopers zijn eindelijk terug te zien in onze streken . Een ongeduldig vogeltje dat nooit stilzit .
Ik had trouwens enkele nieuwe waarnemingen vandaag , allemaal kleine beestjes waarvan de meeste niet goed op foto staan . De volgende was ook te klein om deftig te fotograferen zonder macro lens . Maar zijn naam alleen al ! Dit is de Vliegende Speld . (ik ben niet aan het zeveren )
Ongelooflijk welke namen ze soms aan dieren geven , er zijn dus nogal wat wetenschappers met gevoel voor humor .
Nu zijn er al heel veel van onze zomergasten terug in onze streken , deze Steltkluut is ook mijn eerste van het jaar . En nu maar zoeken naar een partner en een plek om je nest te maken ...
Sommige van de kleinere beestjes zijn niet alleen heel mooi om te zien , maar hebben ook een mooie naam . De volgende is eigenlijk een zweefvlieg die er uit wil zien als een wesp , dan heeft ze minder vijanden . Niet alle vliegen zien er dus hetzelfde uit . Dit is een Terrasjeskommazweefvlieg . Heel veel punten op scrabble , maar misschien gaan ze u niet geloven als je het legt .
Een eendensoort die ook nog maar net terug is , deze Zomertalingen zijn een koppeltje . Zoals bijna altijd bij de vogels is het vrouwtje onopvallend en zijn de mannetjes het mooiste van kleur .
Er was eens een vlieg met een grote snuit en het vertellingske ... Als je goed kijkt , zie je waarom ze deze de Gewone Snuitvlieg hebben genoemd .
Nog een minder geziene gast is deze Groenpootruiter , bij ons is het echt wel even zoeken om er te vinden . Hier in Nederland , waar 20% van het land natuur is , is dat redelijk gemakkelijk .
Ook de volgende twee komen net terug uit het zuiden en zullen nu de zomer doorbrengen in deze streek , ze danken hun naam aan hun bek : Lepelaars .
Nog een heel mooi beestje met een dubbele naam , ze zou graag twee soorten verenigen in hetzelfde lijfje . Een heel erg mooie Gewone Wespbij .
Als er ergens "gewone" voor een naam staat , is dat niet door mij omdat ik dat een gewone soort vind , dat is haar volledige naam . Bij de volgende vogel is dat gemakkelijk , ook hij komt juist terug uit het zuiden , de Gele Kwikstaart .
Onze laatste soort voor vandaag is een vogel die we beetje bij beetje terug willen zien in Vlaanderen broeden . Natuurpunt kocht heel wat natte weiden aan in de buurt van Uitkerke en in de polders om de volgende soort een kans te geven in onze streek . Vroeger zaten die in grote aantallen bij ons , de Grutto .
Aan de foto's kon je het al zien , het was een dag met wolken , regen en zon . Echte Aprilse grillen dus . Hopelijk krijgen we snel beter weer .
Op een echt aangename lentedag ben ik meestal vroeg op pad , heel veel beestjes komen nu voor het eerst naar buiten . Ik zag vandaag dan ook mijn eerste Oranjetipje , het was een mannetje .
In het zonnetje spelen is plezant zullen deze beestjes gedacht hebben ,waarschijnlijk weten jullie hun naam niet en kan het jullie ook niet schelen . Dieren zoals deze zie je enkel op je wandeling als je goed kijkt . Maar als jullie het persé willen weten , dit zijn Aglaostigma Fulvipes . Jullie hadden er om gevraagd !
Mijn allereerste in ons land , deze zag ik vorig jaar in Duitsland , maar nooit bij ons Dit is een mannetje van de Bruine Winterjuffer . Mooi toch , wat je allemaal kan zien tijdens een wandeling ...
Bij ons zie je ze niet zoveel meer , maar in Wallonie maken ze minder werk van de verdelging . Het is altijd een beetje verschieten als er eentje naar je toe zwemt . De Muskusrat .
Meestal zie ik deze juffers in de Ardennen , maar vandaag eens eentje op minder grote afstand . Dit mannetje Vuurjuffer zat waarschijnlijk te wachten tot de eerste vrouwtjes zouden verschijnen .
Iedereen kent ze wel en het is wachten op een mooie dag om ze te zien , mijn eerste Atalanta van het jaar zag ik ook vandaag . Alles is eindelijk wakker geworden . Hij was van de bloesems aan het smullen .
Het was reeds enkele jaren geleden dat ik er nog eentje zag , deze Koolschildwants zie ik heel weinig , heel blij dus .
Altijd een verrekijker meenemen als jullie gaan wandelen , dan zien jullie geen stipjes op de vijver , maar zijn ze plots heel dichtbij , dit koppeltje Geoorde Fuut .
Alle kleine vogels , muizen en hagedissen slaan nu alarm . Deze meneer is aan het jagen en dat zijn de prooien . De Bruine Kiekendief vliegt rustig over de rietvelden op zoek naar eten .
De vlinder die het meest bij ons gezien is tot nu toe is waarschijnlijk de Dagpauwoog , hij is altijd één van de eerste om te vliegen . Maar een beetje nectar drinken doet hij ook graag .
En dat is nu precies wat ik vanavond ook ga doen , een beetje nectar uit de Bordeaux streek op mijn terras ....
Weeral een nieuwe maand en dus maken jullie kennis met een beestje uit onze streken . Deze keer een kleine strandloper die je in de wintermaanden aan onze kust kan zien .
Dit is een Drieteenstrandloper , ik noem hem ook wel eens het duracell strandlopertje . Hij loopt constant met de golven mee om te kijken of er geen kleine zeediertjes aanspoelen die hij kan opeten . In zijn winterkleed ziet hij er nogal flets grijs uit .
Dat hij heel erg klein is , zie je aan de Scholekster die achter hem staat . Drieteenstranlopers worden tussen 18 en 21 cm .
Als je geluk hebt kan je er soms wel een een aantal samen zien en dan is het meestal een drukte van jewelste , ze lopen heel snel rond en lijken nooit moe te worden . Hier zie je er een aantal met twee Scholeksters en een Tureluur .
De volwassen vogels zullen nu reeds vertrokken zijn naar hun artctische broedgebieden en de kans om er nu nog te zien is wel heel klein . Aan de verschillen op de foto's ziet u dat er heel wat verschillende kleden zijn waarin je ze kan zien .
Dus als jullie in de wintermaanden een strandlopertje zien dat een beetje loopt als een duracell vogeltje , dan hebben jullie waarschijnlijk een Drieteenstrandloper gezien .
De lente is het moment dat alle dieren op zoek gaan naar een partner om hun nageslacht te verzekeren , als u dus wat kriebels in de buik voelt .... Dat is volkomen normaal . Vandaag had ik echter bezoek op mijn terras van een niet zo gewone gast . Blijkbaar zijn ze op zoek naar een partner en kunnen ze behoorlijk wat afstand afleggen . Er is hier bij mijn weten geen vijver dicht in de buurt en toch zat dit beestje op mijn " plankier "
Mijn allereerste Alpenwatersalamander is een feit en ik heb er niets moeten voor doen , het beestje kwam zelf naar mij toe . Zouden ze in de dierenwereld al weten dat ik ze wil leren kennen ? Vraag mij niet of het een vrouwtje of een mannetje is , ik weet het niet .
Een minuut later was het beestje verdwenen en ik heb het niet meer terug gezien , mijn terras is afgesloten op drie zijden , dus snap ik niet hoe het zo snel is kunnen verdwijnen . Een beetje spooky !
Een doodgewone week in Maart , met regen , wind en af en toe een beetje zon . Ik probeer deze blog gewoon te worden voor ik nog eens op reis ga . Deze Aalscholver ging wel erg ver in het beschermen van zijn privacy .
Het is pas echt lente als de Veldleeuwerikken hun baltsvluchtjes uitvoeren , deze hier bleef nog rustig zitten , hij vond het blijkbaar nog te vroeg .
Waar men gaat langs Vlaamse wegen , komt men ze tegen , deze hing niet langs de Kapellekesbaan van Boon , maar langs het jaagpad van de Schelde . Wie het maakte , krijgt van mij een pluim . Dit is bijna kunst .
Ook in diezelfde week , zag ik mijn eerste Zwarte Ruiter van het jaar . Deze zat rustig in een klein streepje zon in Zeeuws-Vlaanderen .
En toch is het bijna lente , dat ik deze week het volgende beestje zag is het beste bewijs . Dit is volgens mij één van de mooiste zweefvliegen die er zijn , de gewone Wolzwever .
Als dit er allemaal goed opstaat en de foto's staan op hun plaats , dan is dit mijn eerste geslaagde blog op mijn nieuw adres .
