Op Halloween is kritiek, zoals ook op Valentijnsdag omdat het ontdekt zou zijn door de commercie als een geschikte aanleiding om de consument tot wat ruimer vertier aan te zetten in de 'slappe' periode tussen zomervakantie en Sinterklaas. Dit laatste wordt alom bestreden. Wel is duidelijk dat de commercie in toenemende mate belangstelling toont voor Halloween. Ook is er kritiek omdat het vieren van deze feestdagen gezien wordt als symptomatisch voor de Amerikanisering van de maatschappij.
Bovendien kent Nederland zijn eigen variant: Sint-Maarten. In vele regio's in Nederland, Vlaanderen en zelfs Frankrijk bestaat deze traditie waar kinderen met lampionnen en met speciale Sint-Maartensliedjes de deuren langs gaan om snoep op te halen. Het bekendste liedje is '11 november is de dag dat mijn lichtje...'
Verschillende organisatie en kerkgenootschappen hebben kritiek op Halloween vanwege het "heidense" karakter dat het feest op vele plaatsen zou hebben, alsmede vanwege het spiritisme dat erdoor bevorderd zou worden. Het oproepen van geesten is niet toegestaan in de bijbel. Het oorspronkelijke Ierse gebruik hing weliswaar samen met een Keltische heidense traditie, maar was in wezen op christelijke wijze ingevuld.
Pas later kwamen de demonenverkledingen en de horror-outfits op, in de Verenigde Staten. Hierbij kwam soms het karakter op spiritisme en zelfs de duivel te liggen bij de versieringen. Vanwege de afwijzing van Allerheiligen en Allerzielen en het vagevuur door het Protestantisme, wordt vaak door reformatorische genootschappen bezwaar gemaakt tegen elke uiting van Halloween - ook het gekerstende Ierse gebruik kan als katholiek volksgebruik geen genade vinden in hun ogen.
Het is middernacht, plotseling hoor ik onverwacht. Bomen zwiepen, deuren piepen. Ik ben bang ik duik onder mijn deken, van angst dacht ik dat er dingen naar me keken. Dan is het stil, zo stil dat ik mijn eigen hart kan horen. Maar dan voetstappen weergalmen in de toren. Licht komt op me af... Een donkere gestalte komt mijn kamer binnen, ik gil en dan is hij weer verdwenen.
In Nederland en België wordt er steeds meer aandacht besteed aan het Halloweenfeest/Allerheiligenavond. Dit gebeurt meestal in de vorm van langs de deuren gaan en snoep ophalen en steeds meer door Halloween-feesten en het versieren van huizen. Veel lagere scholen organiseren een zogenaamde trick-or-treat-tocht, waarbij de kinderen (veelal onder begeleiding van oudere) verkleed langs de deuren gaan. De bedoeling is om diegene die opendoet een beetje bang te maken. Vaak heeft de bewoner dan snoep in huis, waaruit de kinderen kunnen kiezen. De huizen die deelnemen, zijn steeds meer herkenbaar door zichtbare Halloweenversieringen. Sinds 1992 zijn deze artikelen steeds meer in de betere feestwinkels te verkrijgen en de laatste jaren is het een niet weg te denken handel voor deze groep winkels. In sommige delen van Nederland en België is rond deze tijd het van oorsprong katholieke Sint-Maartenfeest populairder onder jongeren . Het lijkt op Halloween, hoewel Sint-Maarten niet in de grotere steden, maar vooral in dorpen gevierd wordt. In België en Nederland wordt Halloween wel gevierd in de pretparken zoals Walibi Belgium, Bellewaerde, Plopsaland De Panne en Walibi Holland spenderen enkele weken aan het feest door spookhuizen te bouwen en het park aan te kleden met Halloweendecoratie.
Ook in Suriname en Duitsland wordt Halloween groot gevierd. In dit land is deze traditie uit de Verenigde Staten overgewaaid. Vooral onder de jeugd is Halloween populair.
Op het eiland Bonaire komen alle kinderen van een dorp of stad bij elkaar, maar in plaats van bij mensen langs de deuren te gaan, gaan ze bij winkels langs.
Rond het huis en binnen zitten allemaal griezelige spinnen er is geen beweging op straat alleen een griezel die heen en weer gaat de griezelige pompoenen staan aan de deur daarin een theelicht met een rare geur het is zo goed als volle maan en de vampier begint op de ramen te slaan de felle wind maakt een akelig geluid en plots vallen de lichten uit de honden beginnen te janken dit allemaal heb je aan Halloween te danken ...
Halloween als ik aan je denk, wil ik pompoenen zien lekker griezelen langs de deuren boeeeeeeeeeeeeee, of vertel eens wat jij ziet deze nacht wel bekleedde kinderen in glorie en pracht een keer per jaar is het griezelpret en weet je wat ik denk niemand die weet wat Halloween dit jaar brengt...
De naam "Halloween" is afgeleid van Hallow-e'en, ofwel All Hallows Eve, (Allerheiligenavond), de avond voor Allerheiligen, 1 november. In de Iers-Keltische kalender begon het jaar op 1 november, dus 31 oktober was oudejaarsavond. De oogst was binnen, het zaaigoed voor het volgende jaar lag klaar en dus was er even tijd voor een vrije dag, het Keltische Nieuwjaar of Samhain (uitspraak Saun, het Ierse woord voor de maand november).
Samhain was ook nog om een andere reden zeer bijzonder. De Kelten geloofden namelijk dat op die dag de geesten van alle gestorvenen van het afgelopen jaar terug kwamen om te proberen een levend lichaam in bezit te nemen voor het komende jaar.
In Groot-Brittannië werd Halloween vooral door de Kelten gevierd. De geesten die uit dode mensen op zouden rijzen, werden aangetrokken door voedsel voor hen neer te leggen voor de deuren. Om echter de boze geesten af te weren droegen de Kelten maskers. Toen de Romeinen de Britse eilanden binnenvielen, vermengden ze de Keltische traditie met hun eigen tradities, die eind oktober natuurlijk de viering van de oogst betroffen en ook het eren van de doden.
In de negende eeuw van de huidige tijdrekening steekt een Europees christelijk gebruik de zee over en vermengt zich met het Halloweenfeest. Op Allerzielen - 2 november - gingen in lompen gehulde christenen in de dorpen rond en bedelden zielencake (brood met krenten). Voor elk brood beloofden ze een gebed te zeggen voor de dode verwanten van de schenker, om op die manier zijn bevrijding uit de tijdelijke straffen van het vagevuur te versnellen en zodoende zijn opname in de hemel te bespoedigen. Het "Trick or Treat" spelletje vindt wellicht daar zijn oorsprong.
Het feest is in de negentiende eeuw door Ierse immigranten naar de VS gebracht. In Ierland was de aardappeloogst mislukt, de Grote Hongersnood decimeerde razendsnel de bevolking en de Ieren begonnen omstreeks 1840 massaal naar Amerika te vluchten. En zoals vaker voorkwam onder migranten: in den vreemde zoekt men contact en steun bij elkaar. Het heimwee naar de roots wordt verzacht in het verder beleven en onderhouden van de eigen feesten en gebruiken. In de VS duikt dan de bekende jack-o'-lantern-pompoen op, die in de hele wereld wellicht het bekendste gezicht van Halloween is.
Halloween is een feestdag die vooral in Ierland, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en Canada gevierd wordt.
Op 31 oktober verkleden kinderen zich en bellen als het donker wordt aan bij huizen in de buurt die versierd zijn met pompoenen en lichtjes en roepen trick or treat (waarbij de keuze wordt gegeven tussen een plagerijtje uithalen of een iets lekkers (meestal snoep) krijgen). De bewoners geven de kinderen dan snoepjes. Jonge volwassenen gaan soms naar Halloweenfeesten.
De Tweede Wereldoorlog kan, in tegenstelling tot de crisis in de jaren '30, de vrouwen er niet van weer houden om zich met elegantie te kleden.
Kurken zolen, extravagante hoeden, wollen mantelpakjes met brede schouders, ... De vrouwen willen zich tonen ondanks de moelijkheden De stijl is wel sober maar straalt toch een grote drang naar individualisering uit.
Door de oorlog zijn stoffen moelijk te verkrijgen wat de ontwerpers er toe aanzet om nieuwe, niet alledaagse materialen te gebruiken.
De periode 1920: De tijd van de dolle jaren... 1920 was de periode van Gabrielle "Coco" Channel, Madeleine Vionnet en Jean Patou. De oorlog is voorbij en zij die hem overleefd hebben feesten erop los. De bescheidenheid en nuchterheid is ver te zoeken
Deze periode werd gekenmerkt door weelderige stoffen, pluimen van struisvogels en een overvloed aan juwelen.
Het Russische Ballet, dat in die periode neerstreek in Parijs, gaf nogal wat ontwerpers de nodige inspiratie.
Door de oorlog van 14-18 kwam er einde aan een mooie, idyllische tijd. De vrouwen moesten hun echtgenoten vervangen die aan het front vochten en hadden bijgevolg dus absoluut geen tijd voor en interesse in de mode.
Enig lichtpunt in deze moeilijke periode was het feit dat de vrouw, omwille van haar nieuwe taken, een broek begon te dragen. Dit was evenwel nog steeds een schandaal