een
kinderhand is snel gevuld zij hebben heel wat meer geduld zien
het grote in het kleine kunnen in hun dromen nog verdwijnen doe
hun onschuld dus geen pijn
zing vogeltje zing laat je prachtig lied horen zing vogeltje zing je hebt zo'n mooi gezang en zo ben je de hele dag aan de gang zing vogeltje je mooiste lied voor mensen met verdriet zing vogeltje met al je pracht zo schenk jij de mensen weer kracht zing vogeltje zing Jou lied klinkt zo mooi als van een nachtegaal zing vogeltje zing laat horen je prachtig lied
kijk
niet achterom maar kijk naar de dag van morgen want in elke
nieuwe dag ligt nieuwe hoop verborgen al lijkt de toekomst nog zo
somber heb vertrouwen en blijf geloven dan zal de zon weer
schijnen
op deze zee van gras of dromen liggen bloemen in manden vol wensen en verlangens matte rozen en bladeren van goud en geen mens kan vertellen wat het is dan alleen de hemel wellicht
Soms gaat de tijd onopgemerkt voorbij glijd het langzaam door je vingers en valt voor je het oprapen kan in een herinnering van het verleden in het niets op de grond...
daar achter die mooie zon daar wacht het hof van eden het hemels paradijs waar engelen vrij vliegen gods liefde overal aanwezig is waar de bloesems eeuwig bloeien de rozentuin welig tiert de liefde heerst geluk eeuwig zal duren daar achter die mooie zon
het is mooi na de dooi alle geuren komen weer los dieren komen naar buiten vogels beginnen te fluiten knoppen worden weer groen er is weer veel te doen ja de akkers moeten weer klaar het is weer voorjaar de lucht zo blauw de winter is gauw over
Slaap mijn liefje, slaap toch zacht De maan en de sterren staan al op wacht Stralend verspreidend hun glinsterpracht Slaap maar liefje, sluit je oogjes maar Trek de dekens maar op tot je kin Tussen je poppen en je teddybeer Morgen is er weer een nieuw begin Slaap mijn liefje, slaap zacht
buiten staat de winter weer voor de deur koude sluipt weer over de grond en de ijslaag wordt weer dikker heerlijk genieten rode neusjes koude handjes maar op hun mond een blijde lach straks wat warme chocolade op een koude winterdag
De Kerstboom weg vandaag gaat het toch gebeuren voorzichtig beginnend met de piek een erfstuk van lang geleden de rode en zilveren ballen het engeltje glijdt naar benee de lampjes keurig om een stukje karton om ergernis een volgende keer te voorkomen k sta stiekem een beetje te treuren het was zo gezellig die lichtjes in huis ook alle andere kerstatributen verdwijnen weer netjes in de doos leeg, kaal, en met t geluid van storm en regen speur ik snel andere gezellige lichtjes weer op de glazen potjes en vaasjes waar een lichtje in past de schaal met heel veel gekleurde drijfkaarsjes de prachtige kandelaar weer uit de kast straks nog een mooie bos bloemen dan gaan toch de lichtjes weer aan en wordt t evengoed weer sfeervol dag Kerstboom, vol weemoed laat ik je gaan...