De zon schijnt

ook al is het buiten Nu nog koud

De vorst Heeft het gras wit gedauwd

Er hangt geen wolkje in de lucht

De wind blaast niet

Hij geeft een lichte zucht

Het tintelt fris

Je ruikt niet eens

Het rotten van de bladeren

En toch

De herfst is alles

Aan het in kaderen J.d.Z.

 
We hebben in ons dorp tweemaal per maand een breicafé . Donderdag namiddag komen we samen
om te breien .Ieder brengt zijn eigen werkje mee .  Er worden ook vele nieuwtjes uit gewisseld ,en
we helpen mekaar als er iets fout loopt of een probleem is  in verband met een breipatroon.
We krijgen ook regelmatig een bezoekje van een verantwoordelijke van Okra , en die brengt altijd wat
nieuwigheid mee. Iedereen die graag breid is welkom. 

.

.

.

Mijn laatste werkje.


Hier was ik nog niet klaar.
  

.

..

Aardedonker

Is 't nog buiten

De wind die gaat

Te keer en een

Afgevallen blad

tikt even tegen de ruiten

Het is nu echt herfst

de nazomer

Stil van ons weggegaan sterft

Geeft plaats aan storm en regen

Niemand die de jaargetijden

Tegenhoud

Gisteren is de maïs geschoren

Is de winter nu geboren...

Grijze ochtendschemering

Gluurt daar buiten

De kille gure wind

Fluistert zachtjes

"Let op ik blaas naar jou

Achter elke hoek en kant

De herfst is in het land"J.d.Z.

 
Gedichtje van Toon Hermans.

.

Als ik deze morgen buiten kwam was het nog zo rustig en stil . Over de haag tussen mijn kleine boompjes
zag ik de zon langzaam op gaan. Daar moest ik dan maar een foto van nemen.
Ook de bloemen doen nog hun best om goed voor de dag te komen,voor ze aan hun winter slaap beginnen .De herfst is wel in het land  maar de zon doet haar uiterste best ,alsof ze nog iets goed wil maken ,daar ze in de zomer niet thuis gaf.

Laatste stralen.

Geruisloos gaat de dag vervagen
horizon die haar laatste stralen toont
als ook kleine lichtbanen langzaam dalen
is de dag gesloten en bekroond

Geven lome grijze sluiers
inval van de avond weer
voortgedreven door diepe duisternis
daalt gestaag over ons neer

Vogels zijn hun zang gestaakt
bloemen die zich sluiten tot knop
Gelukkig is de mens die vredig slaapt
lang voor hen die smachtend wachten tot
de dageraad opnieuw de aarde raakt.

.

.
.

Is dat weer al een jaar geleden

Ik staarde naar een eikenblad

Dat langzaam met de stroom mee verdween

Ik volgde stil het blad

Dat in de kromming

Van de beek verdween

Ik dacht niet na

Hoorde alleen het zingen die mijn

hartstocht moest bedwingen

Ik ben dat eikenblad

En volg de stroom van 't leven

Want hoe men ook

Bid om vrede en wat rust

Het leven kent geen trust

Het neemt je mee

Een eikenblad

Die dobbert

Nog steeds vol onrust

Op de rivier van het leven J.d.Z.

Er is geen koren

Zonder kaf

Er is geen onkruid  zonder gras

Zag je daar die paddenstoel staan

Klein ... Verbeten groeiend

Tussen het gras

Hij kijkt je zo meelijwekkend aan

"Ik ben net zo groen

zelfs groener dan het gras"

zei hij

" Ik weet niks van 't leven,

Van mijn bestaan

Ook niet waarom ik

Juist hier kom te staan"

'k Ging er op mijn knieën

Bij zitten

Keek hem bewonderd aan

En dacht jij ... jij bent giftig

Ik kan jou één maal eten

Maar dan is ’t ook gedaan.

Herfst
Nu rijmt de herfst
De rijp gebronsde peren, de sappige appelen glanzen rood en goud
En prachtig prijkt gelijk een toverwoud
het bos dat groen in purper doet verkeren

Nu vul die vaas met geel oktober rozen
leg blauwe druiven op die blanke schaal
tussen de trossen laat de perzik blozen
als avond rood , en rood als bloed koraal
van wilde wingerd blij m'n blik verpozen
die simfonieën zoekt in kleuren taal.
(gedichtje uit mijn schooltijd 12j.).

Korter wordt de dag

De avond des te langer

Word je s' morgens wakker

Hangt de nacht nog in de lucht

De Herfst is er echt nu

Denk ik met een zucht

Dagen vol met regenvlagen

Wind die huilt

Om zomerdagen die er

Eigenlijk nooit waren

Is er een geheim 

Die schuilt

Achter al dit sombere gedoe

Is het  het weer...

De wereld om ons heen

Of gewoon wij

Die steeds maar klagen

Nooit moe worden

Steeds om beter

Te vragen.JDL.