Ik ben Lisette, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lies.
Ik ben een vrouw en woon in Hasselt () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 24/04/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schilderen wandelen fietsen koken.
Dit waren nog eens winters ! de foto's dateren van onder de mobilitatie , soldaten die bij mijn grootouders gestationeerd waren.
deze foto's zijn van in mijn jeugd 1950
Vroeger in mijn jeugd waren De winters nog echte winters ,veel sneeuw en ijs en dat weken lang, wanneer we dan naar school moesten hadden we rubberen laarsjes aanen mochten we pantoffels meenemen om in de klas aan te doen. Die werden dan s avonds rond de kachel gezet en waren dan s morgens lekker warm. Mn grootvader bracht ons dan s middags het eten naar school, en dat vond ik zo fijn . ma had voor ons een heel rantsoen voorzien en er was altijd wat extras bij (chocolade,koek,snoepje).Ik vond het geweldig als we aan school mochten blijven eten. Dat was ook alleen maar in de winter als er sneeuw lagVan de zusters in de school mochten we dan allen samen zitten om te eten,dat was in die tijd noch niet evident. Normaal gingen we iedere middag naar huis. Als het dan zo fel vroor dan was de beemd één grote schaatsbaan . Dan mochten we donderdagnamiddagwant dan was het vrijaf, met mn onkel mee naar de beemd gaan glijden, toen heette dat sleuren(dialekt)en de hele buurt groot en klein was er,en pret dat we hadden!, Als we dan half bevroren terug thuis kwamen had ma warme chocomelk en boterhammen met kaas klaar staan. De winters waren lang en koudmaar het had zijn charmes.s Avonds lekker warm rond de Leuvense stoof.Mijn onkel kon dan geheimzinnige verhaaltjes vertellen , we hingen aan zijn lippen, maar als het danbedtijd was durfde er bijna niemand slapen gaan . Dan trad ma kordaat op , nog een kruisje en naar boven . In bed kropen we dan maar dicht tegen elkaarhet hoofd onder de dekens,zo hadden we een veilig gevoel.
Lieve groetjes . 6Januari ook verjaardag van kleindochtertje 10jaar.
feest van Driekoningen
Eeuwenlang hoorde het Het Driekoningenfeest, dat op 6 januari gevierd wordt tot de meestpopulaire feesten in Belgie.Van oorsprong is het een christelijk feest. De Drie Koningen zijn immers de Wijzen uit het Oosten, die volgens de bijbel het kindje Jezus in de kerststal kwamen opzoeken. Het kindeke Jezus zagen zij als een nieuwe koning, die zij eer wilden bewijzen. De drie wijzen moesten een heel eind reizen. In het kleine kerststalletje, dat in geen enkel katholiek interieur ontbrak, werd dat gesymboliseerd door de koningen, inclusief kameel, steeds dichter bij het gebouwtje te zetten. Op 6 januari arriveerden zij. Het was de afronding van het kerstfeest. Een paar dagen later werd de kerststal opgeruimd en op zolder neergezet.
ik vind dit zo een mooi gedichtje ,daarom wil ik het op mijn blog zetten.
Kerstnacht Ergens lopen mensen door helverlichte straten, eenzaam,troosteloos door iedereen verlaten en niemand die op hen wacht, in deze stille,heilige nacht.
Ergens droomt een soldaat van zijn lief en voelt hij zich heel alleen,want er was geen brief. Zelfs zijn meisje heeft niet aan hem gedacht, in deze stille ,heilige nacht.
Ergens zitten rijken te zuipen en te vreten terwijl iemand op de stoep bedelt om wat eten. Zij zien niet dat aan hun deur Jezus wacht, in deze stille,heilige nacht
Ergens is duurzame vrede voor menig mens een stille onuitgesproken wens die we zien in de ogen van een kindje dat lacht, in deze stille,heilige nacht.
Ergens willen wij het goed maken,al dat leed da eenieder van ons wel eens aan zijn naaste deed. Geef ons daartoe, Heer, de nodige kracht, in deze stille,heilige nacht. geschreven door Josepf Van Boxaer.