Ik ben Lisette, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lies.
Ik ben een vrouw en woon in Hasselt () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 24/04/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schilderen wandelen fietsen koken.
Op mijn dagelijkse wandeling,samen met mijn hondje kom ik allerlei wilde planten tegen velen zijn geneeskrachtig . Je kunt er allerlei thee's zalfjes en zelfs teinturen van maken. Ik raad niemand aan om zo maar zonder enige kennis zelf beginnen te brouwen.
Toen ik gisterenavond in bed lag,en dacht dat donderdag de vakantie voorbij was,moest ik ineens weer terug denken aan mijn jeugd. Hoe het bij ons thuis ging de eerste schooldag. Met nieuwe zwarte satijnen schorten gingen we naar school. De jongens met een grijze stofjas , al was het soms nog zo warm in september, we wilden mooi zijn. Ze werden gemaakt door onze vaste naaister. De laatste dagen van de vakantie waren erg druk,boekentassen werden na gekeken of ze hersteld moesten worden, of aan vernieuwing toe waren. we kregen meestal een nieuwe pennenzak(posche) heette dat toen,met schrijfgerief en andere benodigdheden.Boterham doos hadden we niet nodig, want we gingen 'smiddags thuis eten. Ma kon nooit mee gaan de eerste schooldag, om de kleinste te troosten aan de schoolpoort ,want thuis lag er meestal een baby die ze niet alleen kon laten.Wij als oudste namen dan haar taak wel over, al was het niet makkelijk om traantjes te vegen. We waren tenslotte zelf nog kinderen. Na enkele dagen ging alles vanzelf we waren met een groot gezin, maar een mooie familie. Ik lag zo te denken aan de tijd dat de grote kersenbomen in bloei stonden en een zoete geur verspreidde, dan was het voorjaar en kregen we onze zomerschortjes om naar school te gaan. dat waren fijne katoenen stofjes met leuke motiefjes. Ik weet dat er een jaar was dat er allemaal kersjes op de schortjes stonden het was prachtig , in gedachten zie ik ze nog , alsof het gisteren was. Ik zal ze wel nooit vergeten. Ma had niet liever dan dat haar kinderen er goed uit zagen , ze stond iedere dag aan de waskuip en de strijk ,zodat we proper voor de dag zouden komen, we waren haar groot gezin ,haar trots!
Dit plantje zag ik ergens in een tuin, heel in de schaduw staan. Ik vond het zo lief met zijn kleine bloempjes Als ik dan zijn naam ging zoeken was ik nog meer verwondert want het was een epimedium of ze noemen het ook een elfen bloempje ,omdat het zo fragiele bloempjes heeft. Ik ben er dan ook naar op zoek gegaan , je kan ze moeilijk vinden Er zijn bepaalde kwekers die zich uitsluitend met deze plantjes bezig houden.
De asters beginnen stilaan hun nek te rekken Hun blaadjes worden weer zo donkergroen Zij staan er wat verlegen bij Nog veel te vroeg Voor de sprint De kalender zegt 't is over een maand Dat de herfst begint En toch.. Al zou de zon nog volop moeten schijnen Zie je door al die regen vlagen zomerbloemetjes erbarmelijk weg kwijnen De geraniums met al hun pracht verliezen ook aan kracht Ik zag witte rozerode blaadjes Dartelen in de wind is'tniet zo Dat de herfst traag maar zeker Aan zijn opmars begint.
Zondag 14 en maandag 15 augustus is het kermis in St Lambrechts-Herk , mijn dorp. Zoals altijd staat deze kermis voor gezelligheid en plezier. Er was voor ieder wat wils: eendjes vissen, ballen gooien, het lunapark of de paardenmolen. Wie honger had, kon terecht bij de frietkraam, want het is algemeen gekend dat de beste frieten van de kermis komen. Natuurlijk kon je er ook lekkere smouten bollen of een zoete suikerspin eten. Het was er heel gezellig ondanks het minder goede weer. De kleinkinderen konden hun hartje weer ophalenen oma en opa hun portemonnee aanspreken. Namiddag kwam de zon tevoorschijn en dat deed deugd. Dinsdag worden de kermis dagen weer afgesloten met een gebedsdienst voor al de overledenen van de parochie, nog een oude traditiedie nog steeds in ere word gehouden.
Ik ben Lisette, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lies.
.
