MãezinhaA terra de meu pai era pequena
e os transportes difíceis.
Não havia comboios, nem automóveis, nem aviões, nem misséis.
Corria branda a noite e a vida era serena.Segundo informação, concreta e exata,
dos boletins oficiais,
viviam lá na terra, a essa data,
3023 mulheres, das quais
45 por cento eram de tenra idade,
chamando tenra idade
à que vai do berço até à puberdade.28 por cento das restantes
eram senhoras, daquelas senhoras que só havia dantes.
Umas, viúvas, que nunca mais (oh! nunca mais!) tinham sequer sorrido
desde o dia da morte do extremoso marido;
outras, senhoras casadas, mães de filhos
(De resto, as senhoras casadas,
pelas suas próprias condições,
não têm que ser consideradas
nestas considerações.)Das outras, 10 por cento,
eram meninas casadoiras, seriíssimas, discretas,
mas que por temperamento,
ou por outras razões mais ou menos secretas,
não se inclinavam para o casamento.Além destas meninas
havia, salvo erro, 32,
que à meiga luz das horas vespertinas
se punham a bordar por detrás das cortinas
espreitando, de revés, quem passava nas ruas.Dessas havia 9 que moravam
em prédios baixos como então havia,
um aqui, outro além, mas que todos ficavam
no troço habitual que o meu pai percorria,
tranquilamente no maior sossego, às horas em
que entrava e saía do emprego.Dessas 9 excelentes raprigas
uma fugiu com o criado da lavoura;
5 morreram novas, de bexigas;
outra, que veio a ser grande senhora,
teve as suas fraquezas mas casou-se
e foi condessa por real mercê;
outra suicidou-se
não se sabe porquê.A que sobeja
chama-se Rosinha.
Foi essa que o meu pai levou à igreja.
Foi a minha mãezinha. (António Gedeão) |
Moeke
Vaders geboortedorp was klein
en moeilijk bereikbaar
Er passeerden geen treinen , auto´s,
vliegtuigen noch raketten.
De avonden waren er mild en het leven liep sereen
Volgens concrete en juiste informatie
uit oficieële publicaties
woonden daar in ´t dorp van toen
3023 vrouwen waarvan
45 percent jonge vrouwen
vanaf de wieg tot puberteit genaamd de jonge generatie
de overige 28 percent . Waren
Dames, zoals die vroeger bekend waren.
Sommigen ervan, weduwen ,die nooit meer (ach! wat is nooit meer)
hadden gelachen sinds het overlijden van hun tedere echtgenoot ,
De anderen, waren getrouwde dames,moeders van kinderen...
( of het waren dames getrouwd vlg. hun eigen
voorwaarden en moeten dus niet worden in rekening genomen worden in deze optelling )
Bleef er nog 10 percent over ,
dat waren de huwbare ,discrete meisjes ,
maar omwille van temperament ,of door een of andere onbekende reden,
nooit de kans hadden gekregen om in het huwelijk te treden .
Behalve hen
waren er mits een foutmarge nog 32 huwbare meisjes ,
die in het zachte licht van de vooravond
zich achter de gordijnen zetten te borduren
stiekem loerend, wie door de straat kwam
9 daarvan woonden in bescheiden huisjes ,hier en daar verspreidt in de omgeving ,maar die allen op de weg lagen die mijn vader liep, op zijn grootste gemak ,op de uren dat hij naar of van zijn werk kwam.
Van die negen voortreffelijke meisjes
liep er eentje weg van huis samen met een boerenknecht.
Vijf stierven jong, aan de pokken.
En een bleek bestemt om een grote dame te worden , ondanks haar lage afkomst , trouwde ze met koninklijke toestemming met een graaf.
Eentje pleegde zelfmoord niemand wist waarom .
Wie over bleef
luisterde naar de naam Rosaline
Deze Rosaline was het die mijn vader naar het altaar bracht.En dat was MIJN moeke. |
