Boven de stad is de lucht donker en dreigend. De zon probeert bovenlangs ons te bereiken. Boven zee hangen wat wolken. De wind is matig en de temperatuur 4 graden boven nul. Het weerbericht meldt dat vanuit het noordoosten opklaringen het land binnendrijven. Vandaag is het de eerste dag dat de ochtend een minuut eerder begint. Vanaf nu lengen de dagen zowel in de ochtend als in de avond. Foto: zo zag de wereld er vorig jaar uit op 5 januari.

De temperatuur is +4,3 graden. De lucht is grijs. Het zal wel een vochtige dag worden. Dat is het weerbericht voor Scheveningen vandaag. Genoeg over het weer. Gisteravond heb ik de televisie afgestemd op de oldtimer Titanic. Natuurlijk had ik die film al vaker gezien, maar het was het beste dat de tv te bieden had. Om ongeveer 22.30 uur begon het schip te zinken in het ijskoude poolwater. Ik begon het er koud van te krijgen. Al dat heen en weer geloop op dat schip kende ik al, uiteindelijk gaat het schip toch naar de bodem van de zee. Ik heb de tv toen maar uitgezet en ben kort daarop in naar bed gegaan. Foto: vandaag laatste dag voor de ijsbaan bij het Kurhaus. Nog even een rondje draaien.

Ik ben vanavond echt verwend. Eerst hebben Annemiek en ik een fles Malbec soldaat gemaakt. Zij anderhalf glas en ik de rest. Daarna de avondmaaltijd: goed gevulde kippensoep met belegen Hollandse boerenkaas. Daar kan geen Franse kok tegenop. Alleen de spellingscontrole had  moeite met het woord Malbec. Geen foto dus.

We zijn weer vroeg op de been vandaag. Er was nog even twijfel over welke dag het vandaag eigenlijk is. Door al die feestdagen ben je je wekelijkse ritme een beetje kwijt. Maar we zijn ons er nu van bewust, dat het zaterdag is (ik heb het juist even gecheckt op mijn computer). De hemel kleurt al weer een beetje in het zuidoosten. En de temperatuur was om 07.00 uur exact 0 graden. De vlag op het Kurhaus wappert lichtjes. Windkracht 2 Bft. Ons wacht weer een nieuwe dag. Maandagochtend begint de dag al weer een minuut eerder. Dat klinkt al weer positief. En… als de dagen lengen, gaat de winter strengen. Die ouderwetse spreuken zijn een beetje uit de tijd… hopen we dan maar. Foto: we beginnen de dag met een ochtendlach.

Even bijkomen van al die feestdagen. We zijn een nieuw jaar begonnen met nieuwe voornemens; deze voornemens mogen niet in de la gestopt worden. De mensen, die het voornemen genomen hebben van niet meer te roken, minder te eten, minder te drinken, af te vallen en ga zo nog maar even door, wens ik sterkte en volharding. Een voornemen mag niet voor niets genomen worden. Het ten uitvoerbrengen van al onze goede voornemens geeft niet altijd direct resultaat: meestal merk je het pas na een paar weken /maanden.  Maar de aanhouder wint. Veel succes. Foto: even een vluggertje: er in en er snel weer uit; ik bedoel natuurlijk wel in de zee.

Het is 1 januari 2009. Het is stil om ons heen. Een enkele verdwaalde vuurwerkknal. Scheveningen slaapt nog. Maar dat zal niet lang meer duren. Vóór dat het 09.00 uur is zullen de eerste sportievelingen al naar het strand gaan. 1 januari staat in Scheveningen gelijk aan de nieuwjaarsduik. Ongeveer 10.000 mensen zullen zich om 12.00 uur in zee storten en daarna rillend zich weer naar hun hoopje achtergelaten kleren spoeden.
De laatste oliebol kijkt mij vragend aan. Wij hebben dit jaar geen oliebollen gebakken: wij hebben ze gehaald bij de kraam. Ze waren echt goed. We hadden er twaalf gekocht en eerlijk gedeeld: één voor mijn dochter, vijf voor Annemiek en vijf voor mij, en die laatste zit mij aan te staren. Dadelijk zal Annemiek hem nuttigen. Voor iedereen een gezond en gelukkig nieuw jaar.

De thermometer wijst -4,1 graden aan. Er hangt een stevige mist. Er is weinig wind. De zon zal wel op tijd opkomen, maar of we hem vanmorgen nog zullen zien is een groot vraagteken.

Vanavond zal als vanouds weer uitbundig feest gevierd worden. Twee grote brandstapels op het strand en de hemel verlicht door duizenden vuurpijlen. En morgenochtend vroeg is de reinigingsdienst weer aan het werk om het vuurwerkafval op te ruimen. Petje af voor die mensen. Om 12.00 uur de gebruikelijke nieuwjaarsduik in zee. Met deze kou ( - 4 graden) en het koude Noordzeewater (+ 4 graden) zeker geen pretje. Ik waag me er niet aan. Ik wens iedereen een mooie jaarwisseling en een heel gezond en gelukkig nieuw jaar toe. Foto: de Scheveningse wens op een oer-Hollands plaatje.

Niemand kan ons vertellen wat de toekomst gaat brengen. Wij wensen u gezondheid, levenslust, ambitie, en saamhorigheid toe. Foto: vandaag gemaakt in de Scheveningse duinen. In deze stilte groeit het verlangen.

De zon staat al weer als een gouden bol boven de evenaar. De buitentemperatuur, die mijn thermometer aanwijst, is -2,2 en de oostelijke wind is zwak. Dat belooft dus best een aardige dag te worden. Nog frisjes in de ochtend, maar aangenaam in de loop van de dag. Ik denk dat ik toch maar even op de fiets stap om een tochtje door de duinen te maken. Foto: wat anders dan een winterfoto? Schaatsen is: vallen en weer opstaan.

Er wordt weer een stralende zonnedag verwacht. Om ongeveer 08.50 uur komt vandaag de zon in Scheveningen op en gaar dan om omstreeks 16.35 uur weer onder Dat betekent toch maar dat we kunnen genieten van 7 ¾ uur zon. Wel uitkijken in het verkeer, want die laagstaande zon kan erg lastig zijn. De temperatuur op dit ogenblik buiten is min 1,7 graad. Dat valt wel mee. In het binnenland zal het een stuk kouder zijn. Straks zal de temperatuur hier aan de kust nog wel boven het vriespunt komen. Uit de wind is het dan heerlijk toeven buiten. De zon schijnt en dat maakt de mens altijd weer wat opgewekter. Foto: reflectie in water en ijs. Foto gemaakt op 27 december in het Hollandse plaatsje Zoeterwoude.

Het werd tijd dat ik mijn computer eens op orde bracht. Eerst opruimen en daarna defragmenteren. Dat kost wel even wat tijd. Maar het is nu gebeurt en alles zal voorlopig weer soepeler lopen. Die gaat voorlopig als eerste opgeruimd het nieuwe jaar in. Foto: Zoeterwoude: reflectie in water en ijs. Gemaakt: 27-12-2009.

Het is prachtig weer; een stralende zon, die schijnt te roepen “jongens, komt naar buiten, het is prachtig weer”, maar ik weet beter: ik ben buiten geweest. Uit de wind en in het zonnetje is het best uit te houden. Maar zodra je de hoek om gaat, snijdt een koude wind je tegemoet. Nee hoor, dan maar thuis achter het raam, maar in de zon genieten. Als de wind gaat liggen, dan mag het van mij nog best een paar dagen vriezen. Deze middag zijn we er toch maar even uit gegaan. Lekker de polder in. In de auto was het best goed vertoeven, zelfs met het raampje open.

Kerstmis voorbij? Nee: kerstmis begint pas. Kerstmis is de eerste stap naar een nieuwe wereld. Ieder jaar opnieuw. Laten we er samen aan meewerken, dat de wereld werkelijk een stap vooruit gaat. Vandaag begon de zon goed. Annemiek voelt zich goed. En de zon kwam 0m 08.59 uur boven de horizon. Gelijk zo op mijn foto. Het lijkt alsof de zon achter een bos opkomt, toch zijn de ‘bomen’de plooien van de vitrage in mijn werkkamer. Het beleeft een stralende dag te worden. En als de wind niet te veel aantrekt zal het ook buiten aangenaam zijn.

24 december 1944. Het is oorlog. We hebben nog te eten. Af en toe is er geen drinkwater. Af en toe is er gas. Gelukkig hebben mijn ouders op tijd kolen ingeslagen. Ik weet niet meer of mijn jongste zusje nog thuis is of dat ze al bij pleegouders goed verzorgd wordt. Voor haar was geen voldoende eten meer. Lieve tuinders hebben zich over haar ontfermd. Vannacht gaan we naar de nachtmis. Die is om 07.00 uur in de ochtend. De mannen gaan naar de eerste nachtmis: mijn vader, mijn oudere broer en ik. Mijn moeder en de overige kinderen gaan naar de tweede nachtmis. Het is stampvol in de kerk: in nood leert men bidden. Na de kerk wensen we elkaar Zalig Kerstfeest en daarna kerstontbijt met zijn allen. Daarna koffie met een stukje kerstkrans uit het pakket, dat wij van de parochie hebben ontvangen. Om 17.00 uur kerstdiner: soep, konijnenboutje, rodekool en spruiten en daarna pudding. En na het eten: kinderbedtijd. Mijn vader zingt zijn en nog steeds ook mijn lievelingslied: Minuit chrétien. De oorlog bracht even vrede. Straks gaan de V2’s weer over voor hun vernietigende werk. Kerstmis 1944.

ZALIG KERSTFEEST

De langste nacht hebben we al weer achter de rug. Morgen gaat de zon al weer één minuut later onder. In de ochtend merken we er nog niet veel van. Maar het vreemde is, dat de zon tot ongeveer 5 januari 2009 nog niet eerder opkomt. De dagwinst maken we door de latere zonsondergang. Na 5 januari 2009 gaan we het pas echt merken. Dan komt de zon eerder op. In ieder geval worden in ons gevoel de dagen al weer langer. En als de winter zich een beetje koest houdt, zullen we al weer snel merken dat het voorjaar dichterbij komt. Foto: deze kerstmeisjes wensen jullie al vast een vrolijk kerstfeest.

In deze tijd van het jaar lijken de winkeliers wel een wedstrijd te zijn aangegaan in het versieren van hun etalages. Een heel fraaie versiering zag ik gisteren in een kapperszaak in de Prins Willemstad op Scheveningen. Gisteren en vandaag komt de kerstman gezeten op zijn arrenslee Scheveningen aandoen en in de Palacepromenade treedt een Charles Dickenskoor op.Als het weer nu maar een beetje meewerkt, zal er vanavond ook weer een wintervuurwerk zijn. Vandaag om 13.04 uur M.E.T. begint de winter.

Het weer voor België en Scheveningen ziet er volgens de buienradar voor vandaag aangenaam uit. Het laatste buitje hangt nu net boven ons en over een kwartier zal de lucht geklaard zijn. In ieder geval wat de regen betreft. Misschien aanvankelijk nog grijs, maar de zon zal zeker komen met een aangename temperatuur. Trouwens de buitentemperatuur is hier nu al ruim 9 graden. Boven de zee klaart het al op. De wolken breken. Maar in het oosten is de lucht nog grijs en van zonsopkomst is nog niets te zien. Voor België, en dan bedoel ik politiek België, hangen er donkere wolken in het verschiet. Maar dat sombere beeld verflauwt een beetje in het stralende licht van de kerstversieringen alom. Laten de hoge heren eerst maar even tot bezinning komen. Misschien stemt het kerstfeest hen wat eensgezinder. Foto: zo zagen de Scheveningse duinen er uit op 20 december 2007.

De goede trouw van Yves Leterme staat niet ter discussie, maar hij zit wel met de gebakken peren. Van je medewerkers moet je het maar hebben: zij fout, jij fout. En in Holland zit Wouter Bos met een kat in de zak: Fortis was toch niet zo’n koopje. Liggen er nog meer lijken in de kast? Foto: de laatste dagen voor kerstmis: de goede wensen stromen binnen.

In de wandelgangen, waar dat ook moge zijn, wordt vaak vrij snel contact gemaakt. Zo kwam ik onlangs iemand tegen, die opmerkingen maakte over zijn woonomgeving. Hij had op iedereen kritiek en als het aan hem lag zou hij alles wel eens even goed op poten zetten. Het dode paard – zo noemde hij de voorzitter van zijn vereniging - , dat in de wei lag, moest eerst maar even geruimd worden en al die boerenkinkels( hij zei eigenlijk boerenlullen) die daar maar stonden toe te kijken en toch niet wisten hoe zo iets opgelost moest worden, zou hij wel even een lesje leren. Hij stapte naar het dode paard toe en begon te brullen, maar het paard bewoog niet. Het bleef liggen. De boerenkinkels bleven staan toekijken: zij wisten wat ze moesten doen: zij zetten de brulaap opzij en gezamenlijk legden zij het paard op de gereedstaande wagen. Zij keken de brulaap meelijwekkende aan en zeiden: ‘samen gaat het beter’. De brulaap keek meewarig rond en vroeg zich af, wat dat woordje ‘samen’ betekende. Hij keerde zich om, blij omdat hij een nieuw woord geleerd had, waarvan hij echter de betekenis niet bevatte. Terwijl hij zich naar huis spoedde, riep hij tegen iedereen, die hij ontmoette “samen gaat het beter”. Toen ik hem onlangs weer eens tegen kwam, vroeg hij mij: wat betekent dat woordje “samen” eigenlijk. Ik keek hem even aan en zei: “samen komen we er wel uit”. Niet begrijpend keek hij mij aan en vervolgde zijn weg.

Gelukkig is gisteren de mist, in ieder geval in Scheveningen, verdwenen en hebben we nu vrij uitzicht naar alle kanten. Gistermiddag scheen hier de zon en was de temperatuur tot iets boven de 8 graden gestegen. We zijn er lekker even uit geweest en hebben maar vast voor het komende jaar onze vakanties vast laten leggen. Daar kunnen we in ieder geval al naar uitkijken. Omstreeks 15.30 uur reden we weer richting Scheveningen en kwamen terecht in de avondspits. Om een afstand van ongeveer 2 kilometer te overbruggen hebben we meer dan 30 minuten gedaan. En eindelijk bevrijd van de file, kwamen we weer terecht in een nieuwe file. Een 45 kilometerautootje reed op de rijksweg, waar te plekke 70 km/uur gereden mag worden, en hield het hele verkeer tegen. Uiteindelijk zijn we om 16.45 uur toch thuis gekomen.