Zo zag deze morgen de horizon er uit. Dat is dus echt wel een fraaie start van de laatste week van januari. Volgende week zondag begint de nieuwe maand. De donkere dagen zijn bijna voorbij en het lentegevoel begint bij mij al te kriebelen. De sneeuwklokje staan op een aantal plaatsen al parmantig met hun kopjes boven de grond en hier en daar is er zelfs al een heel vroege narcis uit zijn slaap ontwaakt. De tulpen zijn al overal te koop: ze zijn nog niet van de koude grond, maar dat deert ons niet: ze zijn er. Foto: de horizon om 08.22 uur.

Wel een beetje laat voor de zaterdag. Oké, op zaterdag en zondag mag je best even uitslapen. Maar dat was het vandaag niet. Om 07.30 uur zat ik al aan het ontbijt. Hoewel het ochtendrood nog niet aan de horizon gloorde, zou het toch nog wel eens een aardige dag worden. Eerst naar de opticien voor de bril van Annemiek. Die bril kwam klem te zitten toen ik haar even wilde knuffelen: schade  € 289,00. Duur kusje, Op de walletjes kom je zeker goedkoper klaar. Daarna naar de winkel om ons te voorziek van de nodige levensbehoeften voor het komende weekend. Daarna een ommetje, maar we kwamen terecht bij een meubelzaak en die hebben we even geplunderd: een eikenhouten kapstok en twee vloerlampen. Thuis gekomen moest natuurlijk de kapstok opgehangen worden: gaatjes boren, pluggen er in en daarna haken inschroeven. Zo die hangt. Toen nog even de verlichting. Die brandt inmiddels ook. Een druk dagje dus. Onderweg wel wat foto’s geschoten. Snaterende ganzen.

Van dat sombere weer word je niet vrolijk. Daarom maar een plaatje uit vrolijker dagen.

Bij dit sombere en regenachtige weer dacht ik vanmorgen aan het gedichtje van de Nederlandse dichter C.S. Adama van Scheltema;

Het regent - o, wat regent het!
Ik hoor het uit mijn warmen bed,
Ik hoor den regen zingen, -
Het regent, regent dat het giet -
Dat niemand daar nou iets van ziet,
Van al die donkere dingen!

Als u bij Google de eerste regel in tikt vindt u het hele kinderliedje.

Ik moest even wat wijzigen in mijn vorige bericht en dacht: laat ik er maar gelijk een luchtig plaatje tegen aan gooien. En zie hier. Gisteren geschoten, want vandaag is het allemaal grijs,

“Pomp geld in economie” zeggen de werkgevers, maar Bos houdt de hand op de knip. "Heb respect voor je medeburgers", Wilders raast voort. "Laten we dansen" zeiden Jan en Claudia de Roode uit Scheveningen en zij werden Nederlands Kampioen Senioren Latin. Proficiat. En verder… ik heb de krant nog niet helemaal gelezen; misschien zie ik later nog iets dat mij boeit. Het is niet alle dag triest weer: kijk maar naar de foto, die ik gisteren maakte, soms laat de zon ook even zijn gezicht zien en dan ziet de wereld er gelijk weer wat vrolijker uit.

Nog geen morgenrood aan de einder. Dat wordt een late zonsopkomst vandaag. Maar de week duurt nog4 dagen; wie weet wat ons allemaal nog te wachten staat. Ik had geen favoriet bij de verkiezing in de VS. Van mij mag Obama het proberen; het zal moeilijk voor hem worden om al die beloften, die hij doet  in zijn speech, waar te maken. Het lijken mij meer ankers van hoop. Met die ankers blijft het schip in de woelige zee nog redelijk op zijn plaats. Ik wens hem en de VS veel succes, maar ik zou er geen weddenschap op af durven sluiten. Hopen maar. Foto: eenzaam, maar waar naar toe?

Na de grijze wolken liet de zon toch nog eventjes zijn goede kant zien. Net lang genoeg om een frisse neus te halen.

Gisteren harde wind en regen, maar omstreeks 15.00 uur brak toch de zon nog even door. Dat was de kans om even een flinke scheut frisse lucht in mijn longen te pompen. Snel met een windjack aan, camera in de hand spoedde ik me naar de pier; daar stond ik als eenling tegen de wind te leunen. De wind blies uit het zuidwesten en dus haaks op de pier. Eerst even een paar foto’s met tegenlicht en vervolgens een paar foto’s richting noordwest met de zon bijna recht achter mij. Een strakblauwe lucht en een woelige blauwe zee. In het zuidwesten begon de lucht er weer dreigend uit te zien. Toch nog een uurtje frisse lucht gehapt. Dubbelfoto: boven de foto naar het zuidwesten: u ziet op de linkerfoto nog de reflectie van de blauwe lucht. Onder de foto in noordoostelijke richting met de blauwe luchtreflectie op de zee.

Het was gisteren echt een rustdag op het blog; ten minste bij mij wel. Het leek wel of België en Nederland besloten hadden tot een wapenstilstand. Misschien was de hervatting van het voetbalseizoen een reden voor veel mensen om de computer te verruilen met het voetbalveld. Of gaf het weer aanleiding om er even lekker op uit te trekken. Hier in Scheveningen was het in de ochtend echt geen lekker weer, maar in de loop van de middag kwam er wel enige verbetering. Vandaag ziet het er net zo uit als gisteren. Het zicht onder het grijze wolkendek is goed: geen mist, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Foto: ik zeg het vandaag maar met een bloemetje.

Hela gij bloempje, slaapt gij nu nog. Ligt het aan het sennet, dat zo snel is als een manke slak? Of slapen de bloggers uit van de vermoeiende zaterdagavond. Het eerste bezoek moet nog komen. Het weer nodigt ook al niet uit om snel uit je warme bedje te springen. Hoewel… de temperatuur valt best mee hier op Scheveningen: 9,5 graden in de plus met een stevige zuidelijke wind. Natte straten, waar nog vrijwel geen wandelaar te zien is. Een hond, die zijn baasje uitlaat en hier en daar een paraplu, waaronder een menselijk wezen schuil gaat. De prettige zondag zal dit keer wel in de familiesfeer gezocht worden.

Grijze lucht rondom. Af en toe regen en af en toe een stevige bries. Zaterdagochtend. Het seniorennet heeft weer kuren. Daarom zijn we eerst maar even boodschappen gaan doen. Vanavond hebben we de nieuwjaarsreceptie in ons gebouw. Oké, de meeste medebewoners hebben we al ontmoet en de wederzijdse wensen uitgewisseld, maar het is toch goed af en toe eens gezamenlijk bij elkaar te zijn: een hapje en een drankje, u kent dat wel. Foto: een bloemetje doet het altijd goed.

Vandaag even naar het tuincentrum geweest om al een beetje voorjaar te snuiven.

Het is al weer bijna 09.00 uur.Het sennet kunnen we nu pas bereiken. We gaan eerst even wat boodschappen doen en komen dan weer bij u terug. Het weer is één grote grijze wolk. Geen zonnestraaltje te zien. We zullen dus zelf voor het zonnetje moeten spelen. Foto: zij zitten een beetje verkleumd ook op het zonnetje te wachten.

In de hal van ons complex wordt door een bewoner ieder jaar de kerstboom verzorgd. Daarna gaat hij op vakantie en na terugkeer van zijn vakantie wordt de boom weer ontmanteld en opgeborgen. Gisteren stond de boom er nog steeds. Vanmorgen hebben onze huismeester en ik de stoute schoenen aangetrokken en hebben de versiering weggehaald. Terwijl wij daar mee bezig waren belde de versierder dat hij gisteravond van vakantie was teruggekomen en dat hij vandaag de kerstboom zou opruimen. Hij kan vandaag nog even uitrusten van zijn vakantie. De kerstboom ligt nu te rusten tot het volgende jaar. Foto: geen kerstlandschap maar gewoon een late schaatser.

Een beetje aan de late kant vandaag. Nee, ik was wel op tijd uit bed, zoals gebruikelijk 07.00 uur. Maar ik moest met Annemiek even naar het ziekenhuis voor een onderzoek. Straks kan ik haar weer ophalen. Gisteravond weer een chaotische vergadering gehad. En zoals bijna gebruikelijk herhaalt iedere spreker weer wat de vorige al gezegd heeft en zo kom je in een eindeloze discussie. Kwestie van uitzitten, toch. Ik wens iedere lezer een heel ontspannen dag.

Foto: een rustgevend moment aan de Nieuwe Waterweg.

Het wordt vandaag een grijze dag. Het ochtendlicht zal wel te laat op zijn werk komen en in de loop van de middag weer vroeg naar huis gaan. Maar als het licht laat is dan is ook de natuur laat: ik hoor en zie op het ogenblik geen vogels: de meeuwen en duiven houden zich nog verscholen. Het is ook te donker om voedsel te zoeken. Om me heen zie ik overal de straatverlichting branden. Het lijkt wel of ik te vroeg ben opgestaan; toch wijst mijn horloge 08.30 uur. Maak er toch maar een gezellige dag van; een verloren dag komt nooit meer terug. Foto: mooie licht boven de Nieuwe Waterweg.

Annemiek is nog steeds een bang huismusje; daarom gaan we vaak ’s middags een ommetje door de polder maken of zoals vandaag een ritje naar Hoek van Holland. Met de cardioloog is overleg gepleegd en er is besloten een cardioversie toe te passen. En dat gebeurt woensdag a.s. Bij een cardioversie wordt via een stroomstoot het hartritme hetsteld. Foto: een fraai rustgevend moment aan de Nieuwe Waterweg.

Morgenrood regen in de sloot. In 60% van de gevallen schijnt dat te kloppen. Maar in de afgelopen vorstperiode was er iedere morgen morgenrood, maar regen of sneeuw of ander nat hebben we hier op Scheveningen bijna niet gezien. Schijnbaar lijkt het er op, dat wij hier bij die 40% horen, waar het niet klopt. In ieder geval zie ik van uit mijn kamer weer morgenrood en is de temperatuur 4,5 boven nul. Er komt in ieder geval wel water in de sloot: dooiwater en misschien, maar dat zal de dag ons nog moeten leren: regenwater. Foto: het hart van Nederland: de Vijverberg met rechts het beroemde "Torentje".

Vandaag volle maan. De maan is zojuist verdwenen achter de bebouwing bij ons aan de overkant. Weg volle maan. Misschien zien we haar vanavond nog even aan de andere kant van ons verblijf. De volgende volle maan is 9 februari. Er is al ochtendrood in het zuidoosten. Ik denk wel dat we straks de zon weer zullen zien. Hier in Scheveningen zitten we wat het weer betreft best gunstig de laatste weken: weinig regen, geen sneeuw, redelijk wat zon; wel af en toe een stevige wind, waardoor de gevoelswaarde voor de kou wat hoger ligt. Maar ja, we willen niet het onderste uit de weerkan hebben. De Hofvijver in Den Haag ligt ook dicht. Ik ga er straks even wat foto’s maken. Met de regeringsgebouwen op de achtergrond geeft dat altijd een mooi plaatje. En verder? Genieten van de dag. Foto: nog een beetje te koud om hier te gaan zitten.