Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
10-02-2009
best heftig
En de regen hield om 15.00 uur op, nou ja, het druppelde nog wel wat, maar je kon zonder paraplu naar buiten. En dat heb ik dan ook gedaan. Even de pier op en uiteraard vergezeld door mijn camera. Bij Bft 8 is de zee altijd woelig en bij de noordwester van vandaag waren de golven best heftig. Zie foto.
Hier in Scheveningen is de wereld niet wit: hier is geen sneeuw gevallen en zijn ook de daken niet berijpt door nachtvorst: buiten is alles grijs en nat en binnen zitten we met het licht aan. Dat zal wel binnenzitten blijven vandaag: met dit weer stuur je de hond nog niet naar buiten. Wie weet knap het weer nog wat op: de weergoden zijn onvoorspelbaar. En bidden om weer, dat helpt niet. We gaan maar wat aan het werk in huis. Ik heb deze week nog twee vergaderingen; die kan ik nu rustig voorbereiden. Foto: misschien komt er vanavond nog een mooie zonsondergang. Ik zet hem er nu maar vast op. Dan hebben we iets om naar toe te leven.
Van middag fijn naar de fitness geweest. Mijn warming-up bestaat uit een kleine fietstocht. Sneeuw, wind of regen deren mij niet. Daar kan ik wel tegen. En als je dan na ongeveer twee uur weer thuis komt voel je je een ander mens. Ik kan het iedereen aanraden. Gisteren maakte ik deze foto. Op de achtergrond Europoort.
Waar zullen we het vandaag over hebben? Over de Belgische voetbalscheidsrechter, die de keeper van ADO Den Haag een rode kaart gaf en bovendien een penalty, waardoor mijn club met tien man moest verder spelen? Of over premier Balkenende, die de hypotheekrente nu niet ter discussie wil stellen? Of over Sven Kramer, die voor de derde keer op rij wereldkampioen all-round werd bij het schaatsen? Of over Maxima en Willem-Alexander op de Zuidpool? Of over de journaliste, die Paus Pius X Paus Pius iks noemde? Of over het weer, dat er vandaag weer grijs uit ziet? Nee hoor, we gaan gewoon verder met de nieuwe dag, die ons weer gegeven is. Foto: zo ging de zon gisteravond onder, maar hij is vandaag nog niet terug gekomen.
Dit is het einde van de Noord-Boulevard op Scheveningen. Na dit huis beginnen het Scheveningse noorderstrand en duinen, die zich uitstrekken tot de grens van Wassenaar. De foto werd deze morgen genomen onder minder gunstige weersomstandigheden.
8 februari, de eerste week van de maand is snel voorbijgegaan. Over drie weken schrijven we alweer 1 maart. Dan is de carnaval weer voorbij. En in die maand, in de nacht van 28 op 29 maart, gaat de zomertijd weer in. Vanmorgen, de zon scheen verleidelijk mijn kamer binnen, ben ik op pad gegaan om een duinwandeling te maken. Na een paar minuten had ik de duinen bereikt en striemde een ijskoude regenbui mijn gezicht. Diep weggedoken in mijn windjack ben ik bij de eerste afgang naar het strand gegaan en met de wind schuinachter ging het een stuk beter. Op het strand was het doodstil; alleen een sulky was te zien. Daar heb ik een foto van gemaakt, die ik hierbij meestuur.
Dat zijn de woorden, die sinds gisteren regelmatig op mijn blog verschijnen. En wat moet je daarmee? Ik zit niet de hele dag achter mijn computer en probeer dan ook niet constant contact te maken met het sennet. Maar iedere keer, dat ik het probeer, verschijnt het woordje warning. Misschien dan nu niet. In ieder geval kan ik dan iedereen een fijn weekend wensen. De nieuwe televisie staat er en doet wat hij moet doen. Maar buiten schijnt de zon en daar willen we ook van profiteren. En dat hebben we vandaag dan ook gedaan. Deze vaas staat in een tuintje op Scheveningen
Nog twee weekjes wachten en dan breekt in het zuiden het carnaval weer los. Officieel begint carnaval de dag voor Aswoensdag en dat zou betekenen op 24 februari, maar de altijd in feestvreugde levende zuiderlingen hebben er in de loop der tijden een paar dagen bijgesmokkeld en beginnen met het feesten al op vrijdag(sommige groepen zelfs al op donderdag) vóór Aswoensdag: op 20 februari dus. In Zuid-Holland wordt carnaval niet zo uitbundig gevierd. Toch liggen ook hier in een aantal winkels de carnavalsattributen uitgestald. Het volgende jaar – 2010 – valt Aswoensdag op 15 februari en in 2011 op 7 maart. Misschien worden er dan weer wat dagen bijgesmokkeld, zodat over een paar jaar gesproken kan worden over een carnavalsweek. Foto: nu nog geen groen aan de bomen, maar spoedig zal het toch weer lente worden.
‘O, o, Den Haag, mooie stad achter de duinen’ zo is de tekst van een van de bekendste liedjes over Den Haag. Één woordje zint me niet in deze tekst; namelijk het woordje mooie: hier had ik liever het woordje ‘schone’ zien staan. In Zuid-Nederland en Vlaanderen gebruiken ze het woordje schoon ook in de betekenis van mooi. Maar in Noord-Nederland is er een verschil tussen mooi en schoon. Als de hondenpoepenplaag alleen maar groter wordt, dan is er van een mooie stad geen sprake. Veel, misschien wel de meeste hondenbezitters laten hun honden uit vóórdat de (milieu)politie haar ronde doet en nádat diezelfde politie haar dagtaak beëindigd heeft. De kans om een overtreder te betrappen is vrijwel nihil. Wanneer wordt Den Haag, waarvan Scheveningen deel uitmaakt, nu eindelijk eens een mooie en schone stad achter de duinen? Foto: Den Haag, mooie stad. Toevalstreffer: geen hondenpoep.
Annemiek heeft haar nieuwe brillenglas en ik een lege geldbuidel. Ik zie dat echter alleen maar via een afschrijving op mijn bankrekening: contant geld heb ik nooit bij me op een enkele euro na, die ik moet gebruiken bij een parkeermeter. En vandaag wordt die bankrekening nog een keer geplunderd: Annemiek wilde gisteren de tv aanzetten. Het rode lampje flikkerde op en bleef branden, maar verder gebeurde er niets. We wisten wel, dat hij zijn langste tijd gehad had, maar zo’n einde komt altijd onverwacht. Achter op de kast stond nog zijn geboortejaar: 1997. Een televisie heeft ook de eeuwigheid niet in pacht. Dat betekent dan ook een bezoek aan de tv-winkel in Leidschenhage. En het zal wel een flatscreen worden. Niet te groot: 80 centimeter. Die is tegenwoordig goedkoper dan twee brillenglazen. Er is dus werk aan de winkel: Annemiek wil vanmiddag nog haar favoriete programma’s zien. Foto: geen tv-beeld? Wij hebben in ieder geval nog wel zicht op Scheveningen
Enige tijd geleden hebben we ons in laten schrijven als zorgabonnee bij Respect Zorggroep Scheveningen. Daar kan je ook deelnemen voor fitnesstrainingen onder fysiotherapeutische begeleiding. Dat leek mij wel wat en daarvoor had ik gisteren een intakegesprek. Donderdag begin ik daar. Als je wat ouder wordt moet je toch bijtijds maatregelen treffen om zo lang mogelijk van je derde leeftijd te kunnen genieten. Niet dat ik me met mijn 74 jaar oud voel, maar je bent wel 74 en dan hoor je toch al een beetje bij de ouderen van onze generatie. ‘Pluk de dag’ denk ik iedere dag: iedere dag, die je krijgt is, een cadeautje. En gekregen borrel sla je toch ook niet af? Ik tenminste niet. Maak er maar weer een fitte dag van. Foto: een van de oudste woningen van de wijk, waarin wij wonen: Belgisch Park.
He Loek, opstaan: het is al half acht. Ik spring uit mijn bed, ga via het toilet naar de badkamer, was me, kam mijn haren en denk: ‘scheren doe ik me straks wel’. Ik loop nog even naar de kamer voor mijn vest en sta op het punt om de krant te gaan halen; terloops kijk even op de klok. Ik knipper met mijn ogen: hier klopt iets niet. Inderdaad de klok wijst 06.41 uur aan. Ik kijk naar de andere klok en deze doet het zelfde. Annemiek zit al achter haar computer met een kopje thee, een banaan en een boterham. Ik zeg: ‘het is net half zeven’. Zij sputtert tegen: zij gelooft mij niet. En eindelijk heeft zij het door. De krantenbezorger is nog niet geweest en daarom kruip ik achter de computer om dit verslagje te schrijven. Zo, dat is klaar; dat kan ik straks doorsturen naar mijn blogvrienden. Ik ga nu maar een kijken of de krant er al is: het is ondertussen 06.55 uur. Foto: zo maar even een straat in de badplaats Scheveningen.
Het is lang zonnig geweest hier op Scheveningen, maar nu trekt de lucht toch dicht. Sneeuw is hier nauwelijks gevallen. Na een paar vlokjes hield het al weer op. Maar om buiten een ommetje te doen, nee, daar ben ik maar niet aan begonnen.
Vandaag 1 februari. De maand februari is genoemd naar een god uit de Etruskische mythologie: Fabruus. De god van de grote reiniging en de boetedoening. Februari is ook de sprokkelmaand en om de vier jaar de schrikkelmaand. In februari is er heel wat te doen. Zo beginnen we op 2 februari met het feest van Maria Lichtmis (in de katholieke kerken zal dat feest wel vandaag gevierd worden.). Op 3 februari gaan we naar de kerk voor de Blasiuszegen, een vroom katholiek gebruik. Op 24 februari vieren we de dinsdag voor Aswoensdag: carnaval. Maar dat feest begint tegenwoordig al een weekend er voor. Op woensdag 25 februari gingen we vroeger het askruisje halen: een teken dat de vasten was begonnen: de priester zeg dan als hij het as op het hoofd strooit: "bedenk, o mens, dat gij stof zijt en tot stof zult wederkeren." En dan de laatste dag van de maand: 28 februari, onze trouwdag. Zevenenveertig jaar geleden togen wij naar het stadhuis om voor de wet te trouwen. Foto: zo zag de wereld er uit op de eerste zondag van februari 2008. Wat zal de dag van vandaag brengen?
De cv staat op 24 graden en toch wordt het niet echt warm in huis. Een snijdende oostenwind staat op de achterkant – Annemiek noemt dat de voorkant: want daar zit de toegangsdeur tot ons appartement. Onze gemeenschappelijke toegangsdeur zit aan de noordwestkant en dat vind ik de voorkant van ons huis. Daar twisten we niet meer over; ik weet, wat zij bedoelt en zij, wat ik bedoel. Maar de zon schijnt wel; de hele dag al uitbundig. Het is in ieder geval een mooie afsluiting van de maand januari. Morgen beginnen we aan een nieuwe maand en begint het voorjaarsgevoel weer te kriebelen. Als nu de wind ook nog meewerkt, dan wordt het morgen best weer een fijne dag. Foto: 31 januari 2008 leunen tegen de wind.
Crisis of niet. In de VS werd eindejaar toch maar even 18,5 miljard dollar aan bonus uitgekeerd. Daar, waar de wereldcrisis ontstond hebben ze gewoon lak aan alle overheidssteun. Die bonzen vragen zich gewoon niet af wie de betaler is van de door hen veroorzaakte ellende, zolang hun bankrekening daar maar niet onder te lijden heeft. Zij willen iedere dag een stukje afpakken van die opkomende gouden ochtendzon, maar denken er niet aan dat die zon voor iedereen is. Crisis of niet; die bonzen gaan gewoon door met schrapen. En Obama kijkt toe en zegt verontrust te zijn. Ik zeg alleen: “Obama, pak die bonzen aan.” Foto: wij kunnen vandaag van een echte zon genieten. Foto van gistermorgen, maar vanochtend ging die net zo mooi op.
De zon is weerom. Maar dat wil nog niet zeggen: kleren uit en lekker in het zonnetje zitten. Ja, dat kan wel, maar dan thuis achter het door de zon beschenen glas. Buiten zal het goed ingepakt best lekker weer zijn, maar blijf aan de windluwe kant. Hoewel de wind aanvankelijk nog niet zo sterk is, zal hij wel aanwakkeren en dan voelt het echt koud en guur aan. Een gewaarschuwd mens telt voor twee: goed ingepakt en uit de wind. Foto: zo zag eind januari 2008 Scheveningen er uit.
Ik leef in een heel kleine wereld. Rondom hangt de mist. Maar hij trekt wel ‘op die mist’, dat hebben namelijk de weerprofeten voorspeld. Even afwachten maar.
Ik lees in de krant het volgende bericht: “Helft ambtenaren wil nieuwe baan”. Dat is een mogelijkheid voor de overheid om even drastisch te bezuinigen. Dat dacht ik even, maar verderop lees ik, dat die ambtenaren wel naar nieuw werk zoeken, maar dan bij de rijksoverheid. Hoe zit dat dan? De ambtenaren willen meer afwisseling en betere ontwikkelingsmogelijkheden en natuurlijk meer geld. En dat betekent dan juist geen bezuiniging, maar het tegenovergestelde. Ik wil wel een nieuw pensioen met meer afwisseling en ontwikkelingsmogelijkheden en natuurlijk meer geld, om die afwisseling te kunnen bekostigen. Foto: bij voorbeeld voor de afwisseling een bootje in Brielle.
Op het Nederlandse forum waren vanmorgen opeens alle plaatjes weg. De webmaster heeft ze weer teruggevonden. Gelukkig was in Maasluis niet het Nieuwe "Waterweg". Kijk maar naar de foto.