Het wordt nu toch tijd om wat te gaan schrijven. Donderdag; marktdag in Scheveningen en dan wel specifiek voor de wijk Belgisch Park. Jaren geleden startte de marktdag dichter bij het oude centrum, daarna op een kerkplein en nu dan in een winkelstraat bij ons in de buurt. Het is een markt van alles en nog wat. Maar de meeste kramen worden toch bemand door bloemenkoopman(3 keer), groenteman(3 keer), kaasboer( 2 keer), brood, antiek, kleding, viskar, loempia, wafelbakker, en soms ook nog door vrije handelaren. Altijd wel gezellig, vooral als het weer meewerkt. Ik ga er iedere week even kijken of een boodschap doen. Foto: dieren staan er niet op de markt, maar wel in het natuurgebied Lentevreugd.

Een zomerse dag zal het vandaag niet worden. Een brede wolkenband trekt over ons land. Al en toe zal de zon wel te voorschijn komen. Wat de dag vandaag zal brengen, weet ik nog niet. Ik heb nog geen plannetje gemaakt. Annemiek is met Marlies, onze dochter, een dagje uit. Voor het avondeten zal ze weer thuis zijn. Ze zijn naar Pampus, een eilandje in het IJmeer bij Amsterdam. Ze zal er vanavond op haar blog wel over vertellen. Foto: Vroeger leerden wij, dat de Rijn bij Lobith in ons land kwam en via de Kromme Rijn uitmondde  bij Katwijk. Gisteren was ik in Katwijk en zag wat er van de Rijn is overgebleven.

Annemiek was met haar vriendin op stap en ik… Ik ben op de fiets gestapt. Door de duinen naar Katwijk, vervolgens Noordwijk en via een omweg over Wassenaar weer terug naar Scheveningen. Mijn kilometerteller stond op  610 toen ik weg ging en op 660,7 toen ik thuis kwam. Onderweg ben ik afgestapt om in het natuurgebied  Lentevreugd een wandeling te maken en de Konipaarden en de Schotse Hooglanders met een bezoek te vereren. Het was warm en de kans was groot, dat de Hooglanders in het water zouden staan. U ziet het op de foto: inderdaad ze stonden in het water.

Dat het vandaag een mooie dag zal worden bewijst deze vroege opname vanaf mijn balkon. Eigenlijk hebben we geen balkon.  Onze afdeling in het appartementencomplex omvat vier appartementen en een lift. Twee appartementen weerszijde van de lift. Wij zitten direct naast de lift. Vanaf de lift naar het appartement naast ons is een loopruimte van acht bij twee meter. De laatste twee vierkante meters zijn de entree van onze buren. Om daar te kunnen geraken, moeten zij gebruik maken van de ruimte voor onze slaapkamers. Op die ruimte voor onze kamers  - en dat stuk noem ik ons balkon - hebben wij een bank en bloemen staan. Daar zitten we soms bij mooi weer en genieten dan van het fraaie uitzicht over Scheveningen/Den Haag.

Maandag:  de tijd gaat snel. Over twaalf dagen is het al weer blogmeeting in Antwerpen. We zien er naar uit, wie we allemaal zullen ontmoeten. Als het even mee zit, gaan we in de loop van donderdag 17 september al onderweg naar Antwerpen. Twee dagen in Terneuzen en genieten van Zeeuws-Vlaanderen en dan zaterdag doorstomen naar Antwerpen. En ’s-avonds na het diner weer terug naar Scheveningen. Wie zullen er allemaal komen? Foto: even een harinkje pakken op de boulevard.

Dat was het vanavond. Jammer dat de avond zo kort is. In de duinen speelden de konijntjes haasje over. Er waren veel wandelaars op de been. Aan de bosrand liepen twee reeen. Honderden meeuwen sierden de lucht boven het boetsterveld. Foto: spelende konijntjes.

Op de boulevard kom je maar af en toe een dame in Scheveningse dracht tegen. Vandaag waren er wel een aantal dames, maar dan in West-Brabantse dracht. Ze waren meegekomen met een Shantykoor uit Roosendaal, maar dat laatste weet ik niet zeker: het kan ook Bergen op Zoom zijn geweest. In ieder geval staan ze op bijgevoegde foto.

Jammer dat de zon zo laat opkomt: vandaag 6 september precies om 07.00 uur. Dat is wat anders dan op 6 juni van dit jaar: toen was het 05.22 uur. De dagen beginnen aardig te korten: van avond gaat de zon al weer onder om 20.16 uur. Dat was op van 20 tot 30 juni wel wat anders: toen was de zonsondergang om 22.04 uur. Gelukkig gaat het de komende maanden niet meer zo snel, dankzij de overgang naar de wintertijd: anders zou met kerstmis de zon pas opkomen om 09.48 uur. Op 24 oktober gaan we dit jaar de tijd weer verzetten en dan komt de zon ineens weer een uur eerder op, maar gaat die ook weer een uur eerder onder. Ingewikkeld allemaal. Maar ja, zo is het nu eenmaal door de ‘geleerden’ bepaald. Wij gaan vandaag en de komende dagen fijn genieten van de nazomer.

Deze zandhoop was een cadeau van de heftige winden, die gisteren over het Scheveningse strand waaiden. Een nieuw duin op het strand met een hoogte van ruim een meter vijftig. Hier ligt weer een taak voor de bulldozers, om het strand weer een fraai aanzien te geven.

Zaterdagochtend. Een aantal wegens de warmte uitgestelde werkzaamheden, zoals de kleine moeilijke hoekjes en rondingen van vloerbedekking voorzien. Een warm werkje, maar nu is de kamer compleet. Dadelijk nog even de spulletjes op hun plaats zetten. De zon schijnt en lokt me naar buiten. Van middag zingen en spelen een aantal shantykoren op de boulevard. Altijd wel gezellig, vooral omdat ik een aantal van die zangers ken. Foto: Shantykoor Scheveningen 2008. Vandaag zullen zij ook wel weer present zijn.

Ik weet niet of u daar ook last van heeft, maar regelmatig verschijnt vandaag het bericht ‘deze pagina kan niet worden weergegeven’ , even terug naar voorgaande pagina, opnieuw proberen en dan lukt het; soms is dan het eerste gedeelte van mijn blog zwart en begint de pagina een stuk verder. Bij getallen in de marge staat soms een kruis, etc. Misschien ligt het aan het weer of is de webmaster met een vernieuwing bezig. We oefenen geduld en hopen maar dat de problemen met het blog spoedig verholpen zijn. Niet getreurd, het leven gaat toch wel door en er is geen man overboord.

Het is alsof het zo hoort: als er wind, veel wind, is, dan moet ik naar de pier. Dan moet ik tegen de wind hangen en proberen foto’s van dat geweld te maken. En zo was het gisteravond ook. Ik stond op de pier, terwijl de wind om me heen gierde. Windkracht 8 met windsnelheden zo rond de 90 a 100 kilometer per uur. Een onstuimige zee en dreigende luchten. De meeuwen zaten aan de grond: ook voor deze vogels was het weer te zwaar. En achter een glazen opbouw de pier zaten drie meisjes uit de wind te genieten van een glaasje wijn en van het weergeweld. Proost, meiden. Zie foto.

Soms wens ik mijzelf een vogel te zijn, hoog in de lucht. En daar hangend tegen de wind me vrij te voelen en alles van een afstand te kunnen bekijken. Vaak zie je hier de vogels zo hangen en wegzweven zonder een vleugel te bewegen.

Het zal geweest zijn omstreeks 20 december 1946 of 1947. Het was een regenachtige dag; ik had een zwarte cape aan en was juist klaar met mijn krantenwijkje. Bij een bloemenkar zag ik paar duindoorntakken staan. Ik keerde me om en liep terug naar de duinen, waar ik een bos duindoorntakken plukte en met deze takken onder mijn cape naar een bloemenkoopman stapte en vroeg of hij belangstelling had voor deze takken. En met de kerst in het vooruitzicht hapte hij gretig toe. Ik was heel erg tevreden over de betaling van de verboden- te- plukken takken. Foto: gisteren waren we even in de polder.

De duindoorn of met de geleerde naam ’ hippophae rhamnoides’ komt voor in kalkrijke duinen, maar ook in de woestijnachtige gebieden van Centraal Azië en in de Alpen. Het is een struik, die in de nazomer gekleurd is met oranje bessen. De bessen zijn zuur, maar rijk aan vitamine C. Ze worden o.a. verwerkt tot: duindoornolie, duindoornbesolie, duindoornsap, duindoornsiroop, duindoornjam en duindoornelixer. Het gebeurt wel eens, dat de bessen in de winter gaan gisten; als de vogels dan de vruchtjes eten worden ze stomdronken. Foto: gisteren gemaakt in de Scheveningse duinen.

Ik zat te twijfelen over welk onderwerp ik vandaag zou schrijven: de duindoorn of Guido Gezelle. Ik heb een besluit genomen: Guido Gezelle van morgen en de duindoorn deze middag. Waarom Guido Gezelle? Toen ik  jong was werd Joost van den Vondel altijd geroemd als de grootste Nederlandse dichter. Hoewel Vondel echt wel mooie gedichten geschreven heeft vond ik Vondel, vooral in zijn grote toneelwerken erg gezocht en bombastisch. Ik had meer op met de grootste Vlaamse dichter Guido Gezelle, die ik nog steeds graag lees. Zo kwam ik deze week in zijn gedicht ‘Oogentroost’ uit de ‘bundel’ Herfstmaand de volgende strofe tegen :
“De boomen staan, half uitgeleefd,
in kakelbonte reken,
te midden al dien bodempracht,
vol stervend goud gesteken.”

foto: een stukje duin bij Scheveningen

Hier in het westen is het weer uiteindelijk toch best meegevallen. In de ochtend enige regen, maar daarna woei de wind de regen naar elders. De wind is er nog, maar boven zee en de kust is de hemel blauw gekleurd, Het kan best nog een aardige avond worden. Foto: de duindoorn is niet alleen een sieraad in de duinen, maar het is ook een plant, die veel vitamines bevat.

Ik zet net de radio aan en ik verwachtte eigenlijk het lied “September morning”van Neil Diamond te horen. Maar nee hoor. Dat lied wordt de laatste jaren vergeten. Maar misschien zal het deze maand wel in een of ander programma te beluisteren zijn. Niet getreurd: september is gestart met mooi morgenlicht. Ook in België zijn nu de scholen begonnen. Toen ik jong was vond ik dat het vervelendste  schoolkwartaal begon. Eigenlijk vreemd, dat wij in die tijd spraken van een kwartaal: het was helemaal geen kwartaal; een kwartaal telt drie maanden en de periode september – kerstfeest is bijna 4 maanden; een trimester dus. Op het gymnasium spraken we van trimester en dat kwam beter in de buurt; maar dat klopte ook weer niet want de periode tussen kerst en Pasen omvatte meestal drie maanden en dat was dan weer een kwartaal. En de periode tussen Pasen en augustus was weer vier maanden; een trimester dus. Kwartaal of trimester, vandaag is het 1 september. En in mij zing ik “September morning” van Neil Diamond. Foto: oogstkleuren of zijn het herfstkleuren in de duinen.

Met enige vertraging toch nog even op het blog om u een fijne avond te wensen. Weer een vreemd probleem met de FTP-server. Alles loopt behalve twee sites. Ook de expert kan er nog niet uitkomen.

Vroeger, heel  vroeger werd op 31 augustus Koninginnedag gevierd en de dag daarna begonnen de scholen weer. Ik  kan me die dag niet zo goed meer herinneren. Ik denk dat dat feest zich meer in de binnenstad afspeelde of op een paar locaties, waar een oranjecomité actief was. Maar het kan ook zijn, dat in die jaren Bevrijdingsdag veel meer aandacht kreeg. Ik vond in ieder geval Koninginnedag nooit zo een succes, want op 1 september begonnen de scholen weer en daar had ik toen nog echt geen zin in. We kenden in die tijd geen herfstvakantie en tot Kerstmis was het een heel lange en saaie tijd. Foto: de laatste zondag van augustus 's morgens vroeg, de stoelen zullen nu wel wat vaker leeg staan.