De kaap van 1000 km is overwonnen!
Vannacht hebben we geslapen in een geweldige Chambre d'hotes die we iedereen kunnen aanraden. Le Relais des peintres chez Monique Jacquet, schilderes en beeldhouwster. Een warm onthaal, een schitterend huis en een overheerlijk ontbijt met warme perentaart, vers gebakken clafoutis met verse vijgen en geitenkaas met brood. Dit alles overgoten met een gezellige babbel met de kunstenares. Maar dan is het weer tijd om op pad te gaan. We zijn wel allen vastbesloten om hier nog eens terug te komen, maar dan wel met de auto.
De Charente is een schilderachtige streek met uitgestrekte velden en schilderachtige dorpjes. We fietsen door uitgestrekte bossen waar die rot-vervelende vliegen ons begeleiden. Het spuitbusje moeten we te voorschijn halen. Het gaat allemaal erg vlot en weer komen we te vroeg toe aan het hotel. Ook nu weer geen fris glas water of bier te vinden. We doen dan maar een dutje in afwachting dat de uitbaatster van het hotel verschijnt. Het is deze keer geen gezellige chambres d'hotes maar eerder een onpersoonlijk weg-hotel. Er was niets anders te vinden en we zijn toch weer tevreden. Ook het zoeken naar een restaurant vergt wat moeite maar we worden weer beloond!. Aan een houten pizza-kraampje langs de weg op 2 km van ons hotel kunnen we op een houten bank 4 echt lekkere pizza's verorberen, en smaken dat dat doet! Een fijne avond. Aangename temperatuur en zelfs het geraas van auto's langs ons oren kan ons goede humeur niet bederven.
|