Today we arrived at the goal. Again with mixed feelings for several reasons. First of all it was foggy again and we could not see much of the surroundings before 11am. We road through forest where for centuries pilgrims have past in the last km to Santiago. Nevertheless unlike other days the walkers did not cross our path so we were a little lonely and lissed the feeling of their presence.
We did happen to stop along the road where the house owner pointed to his figue tree and was happy to pick the best ones for us. You get a warm feeling when you meet such people.
We also met several steep climbs in the final 15km. Each time we thought now we are going to see the top of the cathedral when we get to this top. Although disappointment met us a few times we overcame and kept going to the next top until we finally saw what we had been looking for for 5 weeks. But!!! Then after a long decent through the woods we came upon yet another climb but this between urbanization. We were even held up by a bus stopping suddenly to pick up passenger right in the middle of the climb.
After again a few detours we got to the square in front of the cathedral. This was mostly covered by tourists watching pilgrims arrive. Several people asked where we had come from and how long we had been on the road. When they heard they congradulated us in every language they could speak. They took our picture and one man went completely out of his way to take us to the pilgrims office to get our final certificate. We were even called awesome and that for a group of 4 senior citizens.
Now we are resting in a student residence (students in Leuven should have it so good) but reflection on our trip will be part of us even for years to come.
We are also very greatful to have accomplished our dream. We were so lucky with the weather, no accidents only 2 flats, exellent company and not even a scratch!!
Dag 36 Arzua - Santiago de Compostela nog enkele sfeerbeelden
Heel veel dank aan iedereen voor de leuke reacties en de bemoedigende mailtjes.
We deden het allevier op onze eigen manier, de een wat snelker, de ander wat trager, maar vooral , we deden het samen. Er waren fijne dagen en heel fijne dagen maar nooit geen vervekende dagen.
Het belangrijkste was samen onderweg zijn en samen toekomen en dat hebben we bereikt!
Gisterenavond tijdens ons zoveelste pelgrimsmenu, dat trouwens weer erg lekker was , ontmoetten we een echte pelgrim die ons volop over zijn ervaringen vertelde .......
Vandaag verschijnen er al vroeg uit de donkere mist de eerste pelgrims. Wij sluiten ons aan met de fiets. Het is erg mistig en we laten alle lichten branden die we hebben. (Volgens Ward moeten we vooral onze bril eens goed afvegen!) Van het landschap zien we weinig maar af en toe kunnen we de frisse geur van de eucalyptusbomen opsnuiven.
Ook vandaag fietsen we langs oude dorpjes waar hier en daar de typische mooie graanschuren op hoge poten staan. Ze worden al honderden jaren zo gebouwd om opkruipend ongedierte buiten te houden en de wind kan er ongehinderd het graan drogen.
Het moet niet snel vandaag, we hebben tijd. We doen maar een kort tochtje om goed uitgerust te zijn voor onze laatste fietsdag. We willen morgen fris en wakker de torens van de Santiago kathedraal ontdekken in het landschap.
Het zal wel met gemengde gevoelens zijn dat we afscheid zullen nemen van onze tocht. Enerzijds fier en blij dat we ons doel hebben bereikt (met zelfs maar twee platte banden onderweg, de ongelukkigen waren Dan op de derde dag en ik in Brussel) maar anderzijds ook wel heel blij dat we iedereen weer gaan terugzien.
Yesterday evening we visited the pre Roman chapel and the 1000 year old cypris tree. The tree had been hit by lighting but is still alive. We were surprised by the numbers of old trees still standing along the roads. We saw many chestnut trees. In the mountains they did not have too much wheat so they made flower from chestnuts. There was also a magnificent monastery in this small village. unfortunately the monks moonshine production lead to a major fire in the early 50s.
We left the village for a 60 km ride which should have been without problem. Nevertheless it turned out that we had more climbing meters than yesterday with three hills of between 5 and 7 km and numerous smaller bumps in the road. We were happy to be at the finish.
We past Portomarin. This town had been completely rebuild after the old town disappeared under a man made lake formed when a dam was build and put into use in 1960.
Hopefully we will arrive in Santiago on Sunday and we have our plane tickets booked for Tuesday thanks to Marie. Louis had also thought of us with travel info home.
Dag 33 Villacarce de la Vega - O Cebreiro - Samos 50 km
Het is nog fris in de ochtend als we vertrekken voor de tocht naar O Cebreiro, een bergdorpje gelegen op 1300 m. Nevelslierten tussen de bomen en een aangename stilte. Onderweg ontmoeten we een verloren gelopen pelgrim die we terug op de goede weg helpen.
We duwen onszelf vooruit en het is mede dankzij onze wilkracht dat we er geraken. Een warme tas koffie in O Cebreiro doet deugd. We fietsen verder langs het standbeeld van de pelgrim die vecht tegen de wind. Nog even 50 m stijgen erbij tot Alto de Poio (1337 m).
1000 m Stijgen is toch niet niks maar de afdaling is heerlijk alhoewel er af en toe toch nog 'n verraderlijk klimmetje tussen komt.
In Triacastela trakteren we ons op een paella in een gezellige herberg in het gezelschap van velen die ook niet aan de verleiding konden weerstaan. En dat smaakt ! Nog 10 km erbij (meestal bergaf) en we komen toe in Samos. We logeren in een hotel gelegen tegenover het monasterio.
Ondertussen zitten we aan 2125 km. Nog enkele dagen .........
Dag 33 Villacarce de la Vega - O Cebreiro - Samos 50 km
Het is nog fris in de ochtend als we vertrekken voor de tocht naar O Cebreiro, een bergdorpje gelegen op 1300 m. Nevelslierten tussen de bomen en een aangename stilte. Onderweg ontmoeten we een verloren gelopen pelgrim die we terug op de goede weg helpen.
We duwen onszelf vooruit en het is mede dankzij onze wilkracht dat we er geraken. Een warme tas koffie in O Cebreiro doet deugd. We fietsen verder langs het standbeeld van de pelgrim die vecht tegen de wind. Nog even 50 m stijgen erbij tot Alto de Poio (1337 m).
1000 m Stijgen is toch niet niks maar de afdaling is heerlijk alhoewel er af en toe toch nog 'n verraderlijk klimmetje tussen komt.
In Triacastela trakteren we ons op een paella in een gezellige herberg in het gezelschap van velen die ook niet aan de verleiding konden weerstaan. En dat smaakt ! Nog 10 km erbij (meestal bergaf) en we komen toe in Samos. We logeren in een hotel gelegen tegenover het monasterio.
Ondertussen zitten we aan 2125 km. Nog enkele dagen .........
During the usual short but painful climb to get out of the town we met a large group of visually impaired persons on foot together with their dogs and other help. They are sponsored by Once a Spanish lottery with a history of helping persons with disabilities. Some might remember the earlier Spanish cycling team with the same name. In the past weeks our respect for the walkers has grown by the day.
Later we pass the chapel of San Roque. In Villafranca del Bierzo we come upon the Gate of forgiveness. Pelgims who were too sick to make it to Compostella could receive the same absolution by entering this church through the gate.
There is only one mountain pass from Castilia to Galicia. Earlier the Pelgrims had to share the route with truck and other vehicles. Presently a major highway has been added, helping the pelgrims but not exactly improving the mountain view.
During the usual short but painful climb to get out of the town we met a large group of visually impaired persons on foot together with their dogs and other help. They are sponsored by Once a Spanish lottery with a history of helping persons with disabilities. Some might remember the earlier Spanish cycling team with the same name. In the past weeks our respect for the walkers has grown by the day.
Later we pass the chapel of San Roque. In Villafranca del Bierzo we come upon the Gate of forgiveness. Pelgims who were too sick to make it to Compostella could receive the same absolution by entering this church through the gate.
There is only one mountain pass from Castilia to Galicia. Earlier the Pelgrims had to share the route with truck and other vehicles. Presently a major highway has been added, helping the pelgrims but not exactly improving the mountain view.
Dag 31 Astorga - Cruz del Ferro - Ponferrada 55 km
Weer een dag om met plezier aan terug te denken!
Na een flink ontbijt in de plaatselijke bar ( voor sommigen spek met eieren) starten we de tocht naar Cruz del Ferro. Stralende zon, enkele wolkenslierten tussen de bergen. Niet te koud, niet te warm en zeker geen gevecht met de wind. We hebben weer geluk. Langzaam maar zeker vorderen we, niemand blijft achter, we doen het in groep.
Na ongeveer 827 m klimmen bereiken we het legendarische kruis waar iedereen in de vorm van een steentje, dat we al 2000 km bij ons dragen, zijn zorgen of zijn wensen achterlaat. Ook wij gooien onze steentjes op de hoop wensen en zorgen van duizenden die ons voor zijn gegaan. Toch wel een bijzonder moment.
En dan starten we de afdaling door een schitterend landschap. Voor mij (nelly) een beetje spannend, voor Ward, Leen en Dan, a piece of cake! We remmen stevig en stoppen bij een kleurrijke bar in Manjorin (op aanraden van onze grootste fan Louis!) . Een frisdrankje in een stemmige omgeving !
En dan verder richting Ponferrada, een gezellig universiteitsstadje, waar we genieten van een welverdiende rust.
Dag 31 Astorga - Cruz del Ferro - Ponferrada 55 km
Weer een dag om met plezier aan terug te denken!
Na een flink ontbijt in de plaatselijke bar ( voor sommigen spek met eieren) starten we de tocht naar Cruz del Ferro. Stralende zon, enkele wolkenslierten tussen de bergen. Niet te koud, niet te warm en zeker geen gevecht met de wind. We hebben weer geluk. Langzaam maar zeker vorderen we, niemand blijft achter, we doen het in groep.
Na ongeveer 827 m klimmen bereiken we het legendarische kruis waar iedereen in de vorm van een steentje, dat we al 2000 km bij ons dragen, zijn zorgen of zijn wensen achterlaat. Ook wij gooien onze steentjes op de hoop wensen en zorgen van duizenden die ons voor zijn gegaan. Toch wel een bijzonder moment.
En dan starten we de afdaling door een schitterend landschap. Voor mij (nelly) een beetje spannend, voor Ward, Leen en Dan, a piece of cake! We remmen stevig en stoppen bij een kleurrijke bar in Manjorin (op aanraden van onze grootste fan Louis!) . Een frisdrankje in een stemmige omgeving !
En dan verder richting Ponferrada, een gezellig universiteitsstadje, waar we genieten van een welverdiende rust.
We took the route around and not through Leon. Again we came upon villages who exist or existed because of the wine production. Some wine cellers = caves are still being used but others have been converted to restaurants. Several highways build in the name of progress have divided the area and its people.
In Puente y Hospital de Orbigo there is a impressive bridge build originally by the romans but it has been systematically restored.
We are also staying in a real Albergue with rooms for 2, 4 and up to 16 people in bunk beds. There is a kitchen and washing machines. Everybody is using this at the same time. It was full at 3pm and you cannot reserve beforehand. People of all ages stay there and it is a real pelgrims atmosphere.
Some people ask what we eat. Along the Camino most restaurants have a pilgrims menu. It is three courses with wine and or water included.The average price is 10 euro and in the worst case 10.5 euro. There are usually 4 choices per course. Course 1: soup, salad with tuna, mellon or asparages with meo course 2: Pork chops, steak, fish with frit or spagetti. Course 3: ice cream, pudding, yogurt or fruit. It is close to home cooking.
Gisterenavond hebben we genoten van een lekker pelgrimsmenu samen met vele anderen. De uitbater van deze albergue verdient zeker een grote pluim. Zo vriendelijk, zo enthousiast en zo behulpzaam. En nog grappig ook : ik bestelde 2 kleine pintjes bier en ik kreeg met het ernstigste gezicht twee borrelglaasjes gevuld met bier. Zo klein bedoelde ik nu ook weer niet. Fijne sfeer !
Vandaag een rustige fietsdag door de Spaanse Meseta. De ochtend is fris maar al vlug wordt het weer aangenaam. Er is vandaag niets speciaal te melden, het was gewoon een fijne fietsdag. De fietsweg loopt vandaag grotendeels langs het pad van de stappers. We horen en zeggen dus tientallen keren "buen camino".
Gisterenavond hebben we genoten van een lekker pelgrimsmenu samen met vele anderen. De uitbater van deze albergue verdient zeker een grote pluim. Zo vriendelijk, zo enthousiast en zo behulpzaam. En nog grappig ook : ik bestelde 2 kleine pintjes bier en ik kreeg met het ernstigste gezicht twee borrelglaasjes gevuld met bier. Zo klein bedoelde ik nu ook weer niet. Fijne sfeer !
Vandaag een rustige fietsdag door de Spaanse Meseta. De ochtend is fris maar al vlug wordt het weer aangenaam. Er is vandaag niets speciaal te melden, het was gewoon een fijne fietsdag. De fietsweg loopt vandaag grotendeels langs het pad van de stappers. We horen en zeggen dus tientallen keren "buen camino".
Day 28 , Itero de la Vega - Calzadilla de la Cueza, 53 km
We are starting to see more cyclists on the road. Because we travel more distance we usually only meet walkers once but now we are seeing the same cyclists several times. Many are doing the walking path with the mountain bike but this is a little dangerous both for the cyclist and the walkers as the path is often very steep, slippery and small.
In the first village we came upon there was a stone column on which convicted criminals were bound and met their end in the 15th century. At the same village we met a young French Canadian girl who was also cycling the camino. You can see the difference between young women and grandmothers fashion trends. What you cannot see or hear is the comments from eleven 60 year old male walkers who were classmates in highschool. By the way the girl is wearing teeki clothing from California. It is made from recycled plastic bottles.
A little later we cycle past the multiple level locks of the Castilie Canal. In Fromista we came to one of the most beautiful Roman church's in Spain. A wonderful statue of Mary is inside.
On the way we also needed to get a new tube of baby cream for saddle pain. We went into the first Drug store we came accross. In one foot step we were returned to the time of our youth. Even the sent inside was the same as we remembered from 50 years ago.
We were also a little surprised from the amount of trash, especially plastic bottles along the road in Spain and when more so in France.
