Dag 33 Villacarce de la Vega - O Cebreiro - Samos 50 km
Het is nog fris in de ochtend als we vertrekken voor de tocht naar O Cebreiro, een bergdorpje gelegen op 1300 m. Nevelslierten tussen de bomen en een aangename stilte. Onderweg ontmoeten we een verloren gelopen pelgrim die we terug op de goede weg helpen.
We duwen onszelf vooruit en het is mede dankzij onze wilkracht dat we er geraken. Een warme tas koffie in O Cebreiro doet deugd. We fietsen verder langs het standbeeld van de pelgrim die vecht tegen de wind. Nog even 50 m stijgen erbij tot Alto de Poio (1337 m).
1000 m Stijgen is toch niet niks maar de afdaling is heerlijk alhoewel er af en toe toch nog 'n verraderlijk klimmetje tussen komt.
In Triacastela trakteren we ons op een paella in een gezellige herberg in het gezelschap van velen die ook niet aan de verleiding konden weerstaan. En dat smaakt ! Nog 10 km erbij (meestal bergaf) en we komen toe in Samos. We logeren in een hotel gelegen tegenover het monasterio.
Ondertussen zitten we aan 2125 km. Nog enkele dagen .........
During the usual short but painful climb to get out of the town we met a large group of visually impaired persons on foot together with their dogs and other help. They are sponsored by Once a Spanish lottery with a history of helping persons with disabilities. Some might remember the earlier Spanish cycling team with the same name. In the past weeks our respect for the walkers has grown by the day.
Later we pass the chapel of San Roque. In Villafranca del Bierzo we come upon the Gate of forgiveness. Pelgims who were too sick to make it to Compostella could receive the same absolution by entering this church through the gate.
There is only one mountain pass from Castilia to Galicia. Earlier the Pelgrims had to share the route with truck and other vehicles. Presently a major highway has been added, helping the pelgrims but not exactly improving the mountain view.
During the usual short but painful climb to get out of the town we met a large group of visually impaired persons on foot together with their dogs and other help. They are sponsored by Once a Spanish lottery with a history of helping persons with disabilities. Some might remember the earlier Spanish cycling team with the same name. In the past weeks our respect for the walkers has grown by the day.
Later we pass the chapel of San Roque. In Villafranca del Bierzo we come upon the Gate of forgiveness. Pelgims who were too sick to make it to Compostella could receive the same absolution by entering this church through the gate.
There is only one mountain pass from Castilia to Galicia. Earlier the Pelgrims had to share the route with truck and other vehicles. Presently a major highway has been added, helping the pelgrims but not exactly improving the mountain view.
Dag 31 Astorga - Cruz del Ferro - Ponferrada 55 km
Weer een dag om met plezier aan terug te denken!
Na een flink ontbijt in de plaatselijke bar ( voor sommigen spek met eieren) starten we de tocht naar Cruz del Ferro. Stralende zon, enkele wolkenslierten tussen de bergen. Niet te koud, niet te warm en zeker geen gevecht met de wind. We hebben weer geluk. Langzaam maar zeker vorderen we, niemand blijft achter, we doen het in groep.
Na ongeveer 827 m klimmen bereiken we het legendarische kruis waar iedereen in de vorm van een steentje, dat we al 2000 km bij ons dragen, zijn zorgen of zijn wensen achterlaat. Ook wij gooien onze steentjes op de hoop wensen en zorgen van duizenden die ons voor zijn gegaan. Toch wel een bijzonder moment.
En dan starten we de afdaling door een schitterend landschap. Voor mij (nelly) een beetje spannend, voor Ward, Leen en Dan, a piece of cake! We remmen stevig en stoppen bij een kleurrijke bar in Manjorin (op aanraden van onze grootste fan Louis!) . Een frisdrankje in een stemmige omgeving !
En dan verder richting Ponferrada, een gezellig universiteitsstadje, waar we genieten van een welverdiende rust.
Dag 31 Astorga - Cruz del Ferro - Ponferrada 55 km
Weer een dag om met plezier aan terug te denken!
Na een flink ontbijt in de plaatselijke bar ( voor sommigen spek met eieren) starten we de tocht naar Cruz del Ferro. Stralende zon, enkele wolkenslierten tussen de bergen. Niet te koud, niet te warm en zeker geen gevecht met de wind. We hebben weer geluk. Langzaam maar zeker vorderen we, niemand blijft achter, we doen het in groep.
Na ongeveer 827 m klimmen bereiken we het legendarische kruis waar iedereen in de vorm van een steentje, dat we al 2000 km bij ons dragen, zijn zorgen of zijn wensen achterlaat. Ook wij gooien onze steentjes op de hoop wensen en zorgen van duizenden die ons voor zijn gegaan. Toch wel een bijzonder moment.
En dan starten we de afdaling door een schitterend landschap. Voor mij (nelly) een beetje spannend, voor Ward, Leen en Dan, a piece of cake! We remmen stevig en stoppen bij een kleurrijke bar in Manjorin (op aanraden van onze grootste fan Louis!) . Een frisdrankje in een stemmige omgeving !
En dan verder richting Ponferrada, een gezellig universiteitsstadje, waar we genieten van een welverdiende rust.
We took the route around and not through Leon. Again we came upon villages who exist or existed because of the wine production. Some wine cellers = caves are still being used but others have been converted to restaurants. Several highways build in the name of progress have divided the area and its people.
In Puente y Hospital de Orbigo there is a impressive bridge build originally by the romans but it has been systematically restored.
We are also staying in a real Albergue with rooms for 2, 4 and up to 16 people in bunk beds. There is a kitchen and washing machines. Everybody is using this at the same time. It was full at 3pm and you cannot reserve beforehand. People of all ages stay there and it is a real pelgrims atmosphere.
Some people ask what we eat. Along the Camino most restaurants have a pilgrims menu. It is three courses with wine and or water included.The average price is 10 euro and in the worst case 10.5 euro. There are usually 4 choices per course. Course 1: soup, salad with tuna, mellon or asparages with meo course 2: Pork chops, steak, fish with frit or spagetti. Course 3: ice cream, pudding, yogurt or fruit. It is close to home cooking.
Gisterenavond hebben we genoten van een lekker pelgrimsmenu samen met vele anderen. De uitbater van deze albergue verdient zeker een grote pluim. Zo vriendelijk, zo enthousiast en zo behulpzaam. En nog grappig ook : ik bestelde 2 kleine pintjes bier en ik kreeg met het ernstigste gezicht twee borrelglaasjes gevuld met bier. Zo klein bedoelde ik nu ook weer niet. Fijne sfeer !
Vandaag een rustige fietsdag door de Spaanse Meseta. De ochtend is fris maar al vlug wordt het weer aangenaam. Er is vandaag niets speciaal te melden, het was gewoon een fijne fietsdag. De fietsweg loopt vandaag grotendeels langs het pad van de stappers. We horen en zeggen dus tientallen keren "buen camino".
Gisterenavond hebben we genoten van een lekker pelgrimsmenu samen met vele anderen. De uitbater van deze albergue verdient zeker een grote pluim. Zo vriendelijk, zo enthousiast en zo behulpzaam. En nog grappig ook : ik bestelde 2 kleine pintjes bier en ik kreeg met het ernstigste gezicht twee borrelglaasjes gevuld met bier. Zo klein bedoelde ik nu ook weer niet. Fijne sfeer !
Vandaag een rustige fietsdag door de Spaanse Meseta. De ochtend is fris maar al vlug wordt het weer aangenaam. Er is vandaag niets speciaal te melden, het was gewoon een fijne fietsdag. De fietsweg loopt vandaag grotendeels langs het pad van de stappers. We horen en zeggen dus tientallen keren "buen camino".
Day 28 , Itero de la Vega - Calzadilla de la Cueza, 53 km
We are starting to see more cyclists on the road. Because we travel more distance we usually only meet walkers once but now we are seeing the same cyclists several times. Many are doing the walking path with the mountain bike but this is a little dangerous both for the cyclist and the walkers as the path is often very steep, slippery and small.
In the first village we came upon there was a stone column on which convicted criminals were bound and met their end in the 15th century. At the same village we met a young French Canadian girl who was also cycling the camino. You can see the difference between young women and grandmothers fashion trends. What you cannot see or hear is the comments from eleven 60 year old male walkers who were classmates in highschool. By the way the girl is wearing teeki clothing from California. It is made from recycled plastic bottles.
A little later we cycle past the multiple level locks of the Castilie Canal. In Fromista we came to one of the most beautiful Roman church's in Spain. A wonderful statue of Mary is inside.
On the way we also needed to get a new tube of baby cream for saddle pain. We went into the first Drug store we came accross. In one foot step we were returned to the time of our youth. Even the sent inside was the same as we remembered from 50 years ago.
We were also a little surprised from the amount of trash, especially plastic bottles along the road in Spain and when more so in France.
Dag 27 Burgos - Itera de la Vega (12 km voorbij Castrojerez)
Het vertrek uit Burgos gaat vlot. Buiten de stad wordt het frisser en mistiger. Buiten twee franse broden hebben we voor vandaag nog geen proviand gekocht en we hopen op een winkeltje. De heuvels volgen mekaar weer op en het ene graanveld volgt weer op het andere. Een gevoel van eentonigheid en saaiheid overvalt me (nelly). Mijn hoofd sputtert tegen en mijn benen worden loodzwaar. Een zeer aanlokkelijke gedachte komt in me op : 'als er hier nu een trein naar Brussel zou voorbijrijden zou ik geen moment aarzelen en erop springen. Ontplof Santiago de Compostella! '.
Maar ja, natuurlijk komt er geen trein naar Brussel voorbijrijden in die eindeloze, gele stoppelvelden. Ik moet dus vooruit. Tot overmaat van ramp geen proviand, dus de studentenhaver wordt bovengehaald. Ik mag wat zagen en zeuren en dat helpt. Na de tiende rozijn ben ik er weer bovenop.
Om 12h besluiten we dan maar om de broden te verorberen met de overschot van het pakje lekkere boter van de vorige dagen. De moraal is weer picco-bello. Ook de zon laat zich weer zien. We fietsen voorbij een ruine van de oude abdij 'San Anton' waar Dan onze pelgrimsboekjes voorziet van de zoveelste stempel.
Na 66 km komen we toe aan de albergue voor pelgrims waar we twee kamers hebben gereserveerd. Er hangt een vrolijke en gezellige sfeer. Sommigen komen een praatje maken, anderen zitten in groepjes te keuvelen. Wij doen ons dagelijks wasje en na een uurtje hangt alles weer aan de draad te drogen.
The hotel where we stayed in yesterday evening was also a Bar, a resturant and a food store. One girl did everything and was back on the job at 8am the next day. Her boss also did our wash.
The first part of the ride was through beautiful countryside. The problem was there was also strong winds, the road was mostly uphill and we thought it would rain any minute. We did not have much interest in the scenery.
During the ride we passed San Juan de Ortega. It is a pilgrimage town for women who are not able to have children. On september 31 and March 31 the sun shines through a window directly on a realief of the visitation of Mary. The villagers call this the wonder of light.
We approached Burgos along conjested roads in industrial zones but ended in a park in a wonderful city with several well restored churches.
Wij sturen foto's naar Nelly omdat Dan een tablet heeft van de fruit company en die maakt gekke sprongen zoals jullie reeds eerder hebben kunnen zien. Normaal gezien is er dus ook een foto waar ik op de bank zit waar ook de minder fortuinlijke Belgische pelgrim gezeten heeft met zijn vriendin. Hij is later dood teruggevonden en werd waarschijnlijk overreden door een auto. De foto is genomen voor de schitterende kathedraal van Burgos.
