|
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Reacties op bericht (0) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||
|
 |
|
||||||||||||||||||||||||||||||
| Archief per jaar | ||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
| Over mijzelf |
|
|
 Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........ Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong. Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer. ben gehuwd met fabienne |
|
|
| E-mail mij |
|
|
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen. |
|
|
||||||||||
| Gastenboek | ||||||||||
|
||||||||||
|
||||||||||
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek |
||||||||||
|
|
||||||||||||
| Dit zijn Christelijke linken bekijk ze eens | ||||||||||||
|
||||||||||||
|
||||||||||||
|
||||||||||||
|
|
| Blog als favoriet ! |
|
|
|
|
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet. |
|
|
||||||||||||||||
| Mijn favorieten | ||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
|
|
| Een interessant adres? |
|
|
|
|
Afscheid nemen Afscheid nemen is verdrietig, Afscheid nemen is die blik vol liefde Afscheid nemen zijn die woorden Soms is het afscheid maar voor even |
|
|
Parel
|
|
|
|
|
|
 Download Online Bijbel met Statenvertaling en Kanttekeningen (10,32 MB) |
|
|
Citaten Verlossing is niet met een nieuwe bladzijde beginnen, maar een nieuw leven ontvangen. Problemen Als het leven je handen vult met problemen leg je problemen dan in Gods handen. Gebed Gekerm van wanhoop, waar geen woorden voor zijn, is vaak een gebed dat niet geweigerd kan worden. (Charles H. Spurgeon) Licht Als wij het licht van Christus niet om ons heen verspreiden, zal de ervaring van de duisternis, die in de wereld de overhand heeft, toenemen. (Moeder Theresa) God kennen Een kind van God zijn betekent ook: accepteren dat Hij weet wat goed is en dat Hij ons in ons leven het beste zal geven. (Charles Paul Conn) |
|
 |
 |
 |
In de buurt van Wuppertal-Elberfeld (Duitsland) ligt Wiltzhelden. In 1817 trouwde daar de schoenmaker Arnold Breidenbach zijn verloofde Frederike. Tot die tijd had hij in de schoenmakerij van het leger in Keulen gewerkt en het prachtige bedrag van 200 zilveren daalders kunnen sparen. Met dit geld kon het jonge paar een vervallen huisje met wat grond kopen. Ze vestigden zich hier en hier ook begon Arnold zijn bedrijfje. Er heerste in die streek grote armoede. Het land had erg onder het geweld van de Fransen geleden. Na hen waren nog eens de Russen plunderend rondgetrokken en
twee misoogsten volgden. De Breidenbachs hadden het ook arm. Arnold was godvrezend. Hij maakte van zijn geloof geen geheim. In het café of op de dansvloer zag men hem niet. Grappenmakers had hij ook niet tot zijn gezelschap. Nu, het is niet te verwonderen dat men hem op het dorp al gauw de naam de vrome Breidenbach gaf. Als hij klaar was met zijn werk, zat hij meestal in zijn Bijbel te lezen. De mensen in Witzhelden glimlachten wat over het leven van hun schoenmaker. Wel lieten ze graag door hem hun schoenen repareren of nieuwe schoenen maken, want hij was een vakman. Hij verdiende een 8 groschen per dag en daar had hij genoeg aan. Ja, hij kon zelfs nog iets opzij leggen voor de spaarkous. Vrouw Breidenbach was het met haar man eens. Ook zij vreesde God maar zij kende de Heere Jezus nog niet persoonlijk. Zover als haar man was, was zij nog niet. We zijn een paar jaar verder. Er waren kinderen geboren. Het oudste kind sliep bij de ouders in bed. Er was slechts één bed. Het tweede kind lag nog in de wieg, maar het hoofdje en de voetjes raakten de beide uiteinden van het wiegje. Moeder verwachtte haar derde. Hoor! Wat wordt daar omgeroepen? Wat schreeuwt de dorpsomroeper? Dat in de herberg een boeldag gehouden zal worden. Meubelen, huisraad en nog meer zullen bij opbod verkocht worden. Vrouw Breidenbach tot haar man: Arnold! Dit is een mooie gelegenheid. Ga eens een bed kopen. We hebben nu 17 daalders gespaard. Dat zal toch wel genoeg zijn. Zwijgend luisterde de schoenmaker naar zijn vrouw. Hij was geen man van veel woorden. Maar op de dag van de verkoop, legde hij het werk neer, trok zijn blauwe kiel aan, nam het gespaarde geld en trok naar de herberg. Daar staken de mensen de hoofden bij elkaar. Wie kwam daar binnen? Breidenbach? Hij was daar toch nog nooit geweest! Maar nu dan toch maar voor het eerst! Nu, meester, wat wilt u nu hier doen?- Ik heb een bed nodig. O, er zijn bedden genoeg hier! De verkoop begon. Men kletste wat, maakte lawaai en dronk. Het eerste wat te koop aangeboden werd was
een Bijbel. Een heel grote en oude. Wel 120 jaar oud en wel 41 cm x 25 cm; gewicht: 7 kg. Geen gewone Bijbel, maar één met verklaringen. De meeste aanwezigen waren al door de alcohol in de greep genomen. Ze begonnen te spotten en grappen te maken, toen de Bijbel te koop geboden werd. Er werden verzen uit de Bijbel aangehaald en er werd om gelachen. Een koopman bood al 15 groschen. Hij had inpakpapier nodig. Het hart van Breidenbach trok samen. Hier werd met dát boek gespot waar hij zoveel van hield! Hij bood een daalder. De Bijbel mocht niet voor inpakpapier gebruikt worden! Wie heeft er een daalder geboden? - De vrome Breidenbach! Opdrijven, schreeuwden de mensen. Onder gespot en gelach bood nu de één, dan weer een ander en ze maakten maar grapjes. Arnold Breidenbach bood ook steeds nog. Hij dacht niet meer aan het bed. Hij wilde maar één ding: De Bijbel redden uit de handen van die woeste spotters. Maar
de prijs was al opgelopen tot 16½ daalder. Breidenbach bood nog eens: 17 daalder. Daar klonk: Eenmaal, andermaal, de derde maal! En een klap volgde. De Bijbel was toegewezen aan Arnold en nu moest hij zijn 17 daalders betalen. Stil pakte hij de Bijbel op en ging naar huis. Thuisgekomen was natuurlijk de eerste vraag van zijn vrouw: Maar wat heb jij daar toch?- Een Bijbel. En waar is dan het bed?- Ik heb geen bed. Waarom niet?- Door die Bijbel. Wat kostte die Bijbel?- Zeventien daalders. Nu, wat barstte toen een stortvloed van scheldwoorden los! Arnold trok zijn blauwe kiel uit, deed zijn schort weer voor en ging aan het werk. Op de verwijten en argumenten van zijn vrouw kon hij slechts antwoorden: Ik kon het niet langer verdragen dat er zo over het Boek gespot werd. Toen Arnold die avond uit de Bijbel wilde voorlezen, liep zijn vrouw de kamer uit. Die dag leek de zegen uit de woning te zijn verdwenen. De volgende dag kwam al heel vroeg een molenaar uit de buurt in zijn werkplaats. Arnold vroeg hem: Waarmee kan ik u van dienst zijn? De molenaar krabbelde zich verlegen op het hoofd. De zaak zit zo. Ik kom wegens de Bijbel en het bed. Toen ik mijn vrouw gisteren het verhaal helemaal verteld had, heeft zij mij niet zo zuinig de les gelezen: Jullie mannen moeten altijd spotten als je gedronken hebt. Die hele avond heeft ze me niet met rust gelaten en de hele nacht heeft ze, naar ze zei, niet geslapen. Ik moest opstaan en met de knecht een bed uit het personeelskamertje halen. Dat bed werd niet meer gebuikt. Ze heeft vers stro fijn gesneden en een nieuwe beddezak -soort matras- opgevuld. Alsjeblieft, zei ze vriendelijk, neem dat bed en ga, anders krijg ik geen rust. Arnold heeft intussen zijn vrouw geroepen. Ze keken beiden en vrouw Breidenbach ging al gauw naar binnen en ze deed als Petrus. Ze
huilde! Het bed werd van de wagen genomen en in de kamer gezet. Die avond las Arnold zijn vrouw voor uit Ps. 37. En verlustig u in de Heere, zo zal Hij u geven de begeerten uws harten. Wentel uw weg op de Heere, en vertrouw op Hem. Hij zal het maken
Frederike Breidenbach overleefde haar man wel 21 jaar. In het sterfjaar van haar man leerde zij de Heere persoonlijk kennen.