reeds enkele dagen de gelegenheid niet gehad om de blog te opdaten.
zijn nu en Coroico op een 120 km van La Paz. het is hier een sub tropische streek met een enorm weelderige plantengroei en ook wel veel regen , zoals we hebben kunnen ondervinden deze nacht en tot deze middag. deze morgen was de eerste dag dat het slecht weer was. op 40 dagen tijd is dat dus niet zo slecht.
hebben 2 dagen in La Paz doorgebracht. Liz vindt La paz wel een toffe stad, maar je moet er wel geweldig opletten om niet beroofd te worden. in alle hotels hangen waarschuwingen uit tegen pick pockets, als je in la paz aankomt in het hoofdstation, wordt je door de politie opgewacht en naar de taxi begeleid, de politiman neemt nota van de nummerplaat van de taxi, spreekt de correcte prijs af en ziet erop toe dat je veilig vertrekt.
voor de rest is de hoofdstraat wel leuk, zijn er veel marktjes en is het zoals zoveel megapolen in de derde wereld.
na twee dagen dus vertrokken en in Corocio aangekomen . dit is hier een andere wereld, zonneschijn, weelderig groen en een heel leuk hotelletje, verscholen in een stukje regenwoud. je wordt er gewekt door een bende krijsende papegaaien, de kolibries fladderen je om de oren en je wordt de godganse dag gebeten door venijnige vliegjes, die je het bloed van onder de nagels pesten.
zoals je ziet, zelfs in het paradijs is niet alles perfect.
zojuist een grote wandeling gemaakt. we zijn alle twee bekaf, hier vindt je dus geen 10 meter plat en de warmte is drukkend. we gaan nu naar het hotel een duik nemen in het zwembad. we doen dat dus naakt omdat we dat leuker vinden en het spannend is om niet gezien te worden . tot nu toe is er wel elke keer iemand langs gekomen , maar de mensen nemen het vrij sportief op en staan vol bewondering te kijken naar onze perfecte bodies.( echt waar ...... )
bon , ik ben riebedebie en ga nu nog 35 minuten klimmen naar het hotel.
Hebben gehoord dat het in belgie niet zo een leuk weer is of geweest is. hier, in La Paz, waar we deze morgen aangekomen zijn is het schitterend weer, dit in tegenstelling tot de voorspelde regen. Bon , de dag dat we in CopocaBana aangekomen zijn , was de eerste indruk van het meer er een van ontgoocheling. met deze wil ik mijn excuses aanbieden aan het meer ,figuurlijk dan wel.
een woordje uitleg. als je in Puno en Copacabana het meer ziet is het eerste wat opvalt de lelijkheid van beide steden. Dit bevestigt nogmaals mijn theorie dat de mens een zeer negatieve en verloederende invloed heeft op het milieu, waar het ook mag zijn . Die lelijkheid straalt dan ook af op de omgeving rond het meer. De volgende dag zijn we dan naar Isla del Sol getrokken , een eilandje op 2 uur varen van Copacabana . Dit was een echte openbaring. op dit eiland zijn er geen wagens, geen bromfietsen en geen wegen. kortom, je gaat terug in de tijd . de stilte is gewoon zalig en de sneeuwbedekte bergen rond het meer , de Cordillera Real, zijn gewoon schitterend. bovendien was het zonnig en het water spiegelglad en azuurblauw. Op gevaar van lyrisch te worden kan ik er nog bijvoegen dat de besneeuwde toppen van de Cordillera Real weerspiegeld werden in dat blauwe water. kortom, een echte prentbriefkaartsituatie. de dag erop was dat mooie liedje wel uit. Voor de eerste keer op onze reis hadden we regen en kou. Wat doe je dan in dat geval , je last de wandeling , die voorzien was , af, je pakt je rugzak en neemt terug de boot naar het vasteland. Op dat bootje zaten er zeker 30 man, een beetje zwaar overladen dus. gelukkig was er niet te veel deining en zijn we heelhuids aangekomen in Copacabana, waar het dan wel mooi weer was. de rest van de dag dan wat rondgelopen om de tijd te doden en dan vandaag naar La Paz.
Ze gaan hier sluiten , dus morgen de rest van het verhaal
hier zijn we dan aanbeland in Bolivie, het tweede deel van onze reis.
wat het eerste deel betreft hebben lis en ik, na lange beraadslaging besloten Peru een 8 op 10 te geven, wat dus grote onderscheiding is. het was leuk, interessant en vooral, de gezondheid is goed, het weer was perfect en de mensen heel vriendelijk.Het hoogtepunt was Machu Pichu , maar de rest was ook heel mooi.
de laatste dag in de heilige vallei was het bezoek aan een dorpje dat volledig gebouwd is op incaruines. de combinatie - inca en koloniale stijl is schitterend geslaagd. bovendien ligt het dorp in een prachtige omgeving. kortom , als afsluiter van peru kon dat tellen.
gisteren stond dan de trip naar het titicacameer op het programma. de busrit heeft 8,5 uur geduurd en we waren te laat om de grens over te steken. dan maar in Puno geslapen , eventjes naar de lokale markt geweest en heel, heel vermoeid in bed gekropen om 8 uur om dan rond middernacht wakker te worden en te realiseren dat we vlak naast de lokale dancing sliepen . het lawaai was niet te harden . gelukkig hadden we twee oordopjes mee en dat heeft ons gered. Deze morgen dan in Copacabana aangekomen . de eerste indruk van het Titicacameer was erg ontgoochelend. de meren die wij in Argentinie gezien hebben rond Bariloche waren veel mooier gelegen . dit is de eerste maal dat het een beetje tegenvalt, alhoewel het schitterende weer van vandaag veel goedgemaakt heeft. morgen varen we met de boot naar Isla del Sol, een eiland , gelegen op een uur van Copacabana. hopelijk maakt dat de trip de moeite waard.
hebben de planning voor Bolivie min of meer op punt gezet. 5 dagen jungle in Madidi National Park 5 dagen in de Yungas, een streek op 1500 meter gelegen en naar het schijnt heel mooi
5 dagen de salinas van Uyuni en dan stilletjes richting Chili en de Atacama dessert. dit is een planning en kan dus altijd aangepast worden Vamos a ver
