hola todo el mundo

here we are back in La Paz . De laatste 5 dagen hebben we het echt op ons gemak genomen . Na 2 dagen Chulumani hadden we het daar wel gezien . het is vreemd de enige westerse toeristen te zijn in dit lelijke, van god verlaten gat. nu weten we pas echt waarom de westerlingen hun kat sturen  .  eerst en vooral de  heenrit, ten tweede het dorp en ten derde de terugrit . bon , dus na de tweede dag onze biezen gepakt en 8 km buiten het dorp in een natuurreservaat gaan logeren. was echt een toffe ervaring.
Dit natuurreservaat is het laatste stukje ongerept oerbos van 8000 hectaren groot in de Yungas , waar nog nooit een menselijke tussenkomst was. Het hotel, waar we verbleven ligt juist aan de rand van dit natuurgebied en is voorzien van een een groot zwembad , een exentrieke maar heel vriendelijke amerikaanse eigenares, haar Boliviaanse vent , 2 enorme deense doggen en 2 andere piepkleine hondjes.Angezien het een soort ecohotel is , we waren trouwens weer eens de enige gasten , was er dus geen radio, internet ,tv , wifi, krant, bier, wijn en andere geneugten van het leven. Wat doet een mens dan de godganse dag ????? juist , niets......
enfin ,  een wandeling maken in het bos, een duik in de piscine en voor de rest van de dag......la farniente......... Beter kan niet he , vooral als we de weersberichten in Belgie horen en het hier 30 graden is . Zoals je kunt inbeelden ,was het avontuur hier heel ver te zoeken.

Na 4 dagen in dat hotel  , alle mooie liedjes hebben een eind, voelden we het kriebelen om verder te trekken . Gezien we al 6 dagen zon gehad haddden , mag een mens dan rederlijkerwijze hopen dat het nog 3 uur langer duurt om die verdomde terugweg zonder regen te kunnen doen. Dat was er wel eventjes naast. Opgestaan onder een loodgrijze hemel , je kon zo de regen voelen aankomen . en het was wel van dat zeker...... na een half uur begon het water te gieten . op een minimum van tijd was het wegje op sommige plaatsen  in een modderpoel veranderd, met waterval, en riviertjes die de weg overspoelden . de chauffeur vond het blijkbaar heel leuk , want die gaf goed gas waar het mogelijk was. Als je de E411 gewoon bent, is dit wel een beetje beangstigend. Kortom, na 3 uur ogen dichtknijpen , billen dichtknijpen , veel beloftes om  veel  geld te geven aan de arme mensen in geval we de tocht overleefden , zijn we dan zonder een schrammetje in La Paz aangekomen als 2 emotionele wrakken. om onze  belofte waar te maken hebben we dan  onmiddelijk onze  schoenen laten poetsen voor een halve euro.Belofte maakt schuld.

Morgen vertrekken we naar het Sajama  vulkaan nationaal park op 6 uur rijden van La Paz. dit wordt een ander
hoofdstuk in onze reis, meer koude en de altiplano.gedaan met de zwemkom, leve de dikke vest en het thermisch ondergoed.

bon , ik ben uitverteld. Waar we heen gaan ,is waarschijnlijk geen internet, dus tot binnen enkele dagen.

Liz en Luc
Hotel Estrella Adina