|
te gast bij Wim Helsen ~ Clara Cleymans
met een tekst van Edna St Vincent Millay, vertaald door Herman De Coninck
Deze deur zou je nooit openen, en toch heb je het gedaan.
Kom nu maar binnen, kijk maar, niks hier aan de hand.
Je treft hier geen verborgen schatten aan,
geen heksenketel en geen spiegel-aan-de-wand
die zegt dat ik de mooiste ben van heel het land;
geen vrouwenhoofd door een of andere reus
ooit afgehakt. Een kamer slechts, beneden jouw stand,
vol spinnewebben, erg onluxueus.
En toch was dit het enige uit heel mijn leven
dat ik je nooit of nimmer prijs wou geven.
Een kamer voor die twee-drie dromen
waar jij nu eenmaal buiten stond. Die je mij hebt ontnomen.
Laat je dus nooit meer zien. Verrek.
Dit is van jou. Ik zoek een andere plek.
De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, het rechthoekje.
Cleymans in gesprek met Helsen :
https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/5/winteruur-s5a7/
11min43
Toen ik het gesprek voor een eerste keer beluisterde,
-telkens met de ondertitels geactiveerd want er zou me zo eens een woord kunnen ontsnappen-
vond ik dat het niet per se over een man-vrouw of een partnerrelatie moet gaan.
De indringer kan gelijk welke dominante figuur binnen het persoonlijk leven zijn,
iemand die de grenzen van de privacy overschreden heeft. Een moeder of een zus, bvb.
De slotlijn vind ik heel sterk : 'Dit is van jou. Ik zoek een andere plek.'
Ik heb die reactie al vaak gehad, wanneer iets ontwijdt werd door ongewenste belangstelling
of door platte nieuwsgierigheid. Zo'n moedeloze 'Weet ge wat …, ge moogt het hebben. Hou maar!'
Daar zal wel een vakterm voor bestaan, voor die reactie.
De ogenblikkelijke onthechting, noem ik het. Met de nadruk op ogenblikkelijk.
Als een guillotine valt dat mes : onthechting.
Misschien is het een soort emotionele zelfverdediging?
Over Clara Cleymans : https://nl.wikipedia.org/wiki/Clara_Cleymans
Over Edna St Vincent Millay : https://nl.wikipedia.org/wiki/Edna_St._Vincent_Millay
Originele tekst = Bluebeard : https://www.bartleby.com/131/23.html
|
